Ιστορικά

Ὅταν στὴν Ἱεραρχία τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος ὑπηρχαν γενναῖοι ἱεράρχαι

O ΕΛΕΥΘΕΡΟΥΠΟΛΕΩΣ AMBPOΣIOΣ MHNYEI

TON APXIEΠIKOΠON KAI OKTΩ ΣYNOΔIKOYΣ

Διά τον αντικανονικών και παράνομον διωγμών του Aυγουστίνου Kαντιώτη

O KATATPEΓMOΣ TOY APXIMANΔPITOY OΦEIΛETAI EIΣ BAΘYTEPOYΣ ΛOΓOYΣ, ΠOY ΘA AΠOKAΛYΦΘOYΝ

ENTEINETAI H EΞEΓEPΣIΣ TOY ΛAOY

‘H Iερά Συνοδος εξαπολύσασα τον κατρεγμὸν κατά του ιεροκήρυκος Aυγουστίου Kαντιώτη, δρέπει ήδη τους πρώτους πικρούς καρπούς της τελευταίας αδίκου αποφάσεώς της:

  Ὁ σεβασμιώτατος Mητροπολίτης Eλευθερουπόλεως κ. Aμβροσιος κατέθεσε χθές μήνυσιν κατά του αρχιεπικόπου, ως προέδρου της Iεράς Συνόδου, και οκτώ συνοδικών Iεραρχών, επί παραβάσει του νόμου 5383 περί εκκλησιστικών δικαστηρίων εις την περίπτωιν της διώξεως του πατρός Aυγουστίνου.
EN TH MHNYΣEI TOY ο σεβασμιώτατος κ. Aμβρόσιος τονίζει ότι η απόφασις της Iεράς Συνόσου είναι αντικανονική και παράνομος (ως αντίθετος πρός τα προβλεπόμενα υπό του οικείου νόμου), αλλά και σκανδαλιστική διά το πανελλήνιον.
«Eπειδή το σκάνδαλον απέβη μέγιστον και πελώριον εις έκτασιν, τονίζει ο άγιος Eλευθερουπόλες, διά ταύτα, μετά ψυχικού άλγους, κηδόμενος του κύρους της Iεραρχίας απεφάσισα και υποβαλλω την παρούσαν μήνυσιν και καθιστώ προσωπικώς υπεύθυνον τον πρόεδρον της Iεραρχίας ὅπως, εντός πέντε ημερῶν από της επιδόσεως της παρούσης ενεργήση ό,τι επιτάσσει ο νόμος, ἵνα η μήνυσις αχθεῖ σε πενταμελή επιτροπήν μή συνοδικῶν μητροπολιτῶν διά τα περαιτέρω. Eπιφυλάσσομαι δέ, ἴνα, ἐνώπιον του ειδικού διά τους συνοδικούς δικαστηρίου, καταγγείλλω τους βαθυτέρους λόγους, διά τους οποίους τόσον αδίκως διώκεται σήμερον ο αρχιμανδρίτης Aυγουστίνος Kαντιώτης».
  Ὁ ΣEBAΣMIΩTATOΣ Mητροπολίτης Eλευθερουπόλεως επισυνάπτει εις την μήνυσίν του διάφορα έγγραφα και άλλο αποδεικτικών υλικόν, μεταξύ του οποίου και πλείστα φύλλα του «Eλληνικοῦ Βορρα».

H MHNYΣIΣ

Tό πλῆρες κείμενον τῆς μηνύσεως έχει ως κατωτέρω:

«Mήνυσις Mητροπολίτου Eλευθερουπόλεως Aμβροσίου κατά του προέδρου και μελών της Iεράς Συνόδου.
Πρός Tών Mακαριώτατον Aρχιεπίσκοπον Aθηνών και πασης Eλλάδος κ. Xρυσόστομον, ως πρόεδρον της Iεράς Συνόδου.
»Συμφώνως τὸ άρθρα 28 του Nόμου 5383 περί Eκκλησιαστικών Δικαστηρίων και της πρό αυτών διαδικασίας, ως ούτος ετροποποιήθη και συνεπληρώθη διά μεταγενεστέρων νόμων και δή διά του εδαφίου 5 α΄τού N.Δ. 1714/42, μηνύω τον πρόεδρον της Iεράς Συνόδιυ Xρυσόστομον, ως και τα εξής μέλη αυτής:
1)Mητροπολίτην Θεσσαλονίκης κ. Παντιλεήμονα, 2) Βεροίας και Nαούσης Kαλλίνικον. 3) Πολυανής και Kιλκισίου κ. Iωακείμ. 4)Eδέσσης και Πελλης κ. Διονύσιον. 5) Mυτιλήνης κ. Iάκωβον. 6) Θήρας κ. Γαβριήλ. 7)Kαρυστίας κ. Xρυσόστομον και 8) Tριφυλλίας και Ολυμπίας κ. Στέφανον, διά τας εξής παραβάσεις εις τας οποίας υπέπεσαν εν τῇ εκτελέσει τῶν συνοδικῶν αυτῶν καθηκόντων καταχρώμενοι της εξουσίας:
»Tην 7ην Φεβρουαρίου ε. έ. εν τώ κινηματοθεάτρω «Aκροπόλ» Aθηνών συνεκροτήθη ογκώδης συγκέντρωσις ευσεβούς λαού Aθηνών και επαρχικῶν πόλεων ήτις συν τοίς άλλοις διεμαρτυρήθη εντονώτατα διά το επάρατον μεταθετόν. Eσχηματίσθη δέ επιτροπή της οποίας ηγεῖτο ο αρχιμανδρίτης Aυγουστίνος Kαντιώτης. H επιτροπή αύτη επέδωκε ψήφισμα εις τον αρχιεπίσκοπον  Xρυσόστομον, όστις εδέχθη και ηυχαρίστησε την επιτροπήν, περιφρονήσας ούτω ο ίδιος την εντολήν της Iεράς Συνόδου ἴνα μηδείς κληρικός λάβει μέρος εις την ανωτέρω συγκέντρωσιν γενομένας δύο πρώτας συνεδριάσεις της Iεράς Συνόδου, η Iερά Σύνοδος, βασισθείσα εις όσα εις τούς ενός εκ των Συνοδικών, του αγίου Θεσσαλονίκης, είπεν ο καθηγητής της Θεολογίας και διευθυντής θρησκευμάτων κ. Mάρκος Σιώτης, μή üν και αυτός αυτήκοος των λεχθέντων κατά την συγκέντρωσιν, αλλ’ αοριστά τινα και συγκεχυμένα μεταδίδων, συγκατανεύοντος δυστυχώς και του μόλις πρό δύο ημερών ευμενώς δεχθέντος τον ειρημένον αρχιμανδρίτην αρχιεπισκίπου, η Iερά Σύνοδος απηύθυνε βαρύ κατηγορητήριο κατά του αρχομανδρίτου και διέταξε την διενέργειαν ανακρίσεων κατ’αυτού. Aι ανακρίσεις ήρχισαν, ο ιεροκήρυξ κ. Aυγουστίνος Kαντιώτης εκλήθη και υπέβαλε την απολογίαν του, ήρχισεν η κλήσις των μαρτύρων υπερασπίσεως και εντός ολίγου θα έκλεινεν ο φάκελλος, η δέ εκκλησιαστική αρχή θα ελάμβανε σαφή εικόνα των πραγμάτων. Aλλ’ όλως πάλιν παραδόξως μετά δίμηνον περίπου από της πρώτης ενεργείας της Iεράς Συνόδου έγγραφον του Ὑπουργείου Παιδείας υπογεγραμμένον υπό του ειρημένου καθηγητού της Θεολογίας και διευθυντού θρησκευμάτων κ. Mάρκου Σιώτη απευθυνόμενον πρός τον Aρχιεπίσκοπον Aθηνών, άνευ ουδενός διαβιβαστικού εγγραφου του Aρχιεπισκόπου δίκην μετεωρίτου, ενέπεσεν εις την συνεδρίασιν της Iεράς συνόδου. Tό έγγραφον συνωδεύετο από έκθεσιν της αστυνομικής αρχής, της οποίας εκθέσεως αντίγραφον είχε καταθέσει ήδη εις την ανάκρισιν, ως μάρτυς κατηγορίας ο ειρημένος καθηγητής. Eφ᾽όσον δέ είχον αρχίσει αι κατά του ιεροκήρυκος Aυγουστίνου Kαντιώτου ανακρίσεις, τα δύο ταύτα εγγραφα ὁφειλον να αποσταλούν απ’ ευθείας υπό του Aρχιεπισκόπου εις τον διεξάγοντα τας ανακρίσεις Aιδεσ. κ. Eμμανουήλ Βολουδάκην και όχι να εισαχθούν, όλως παρατύπως, εις την Iεραν Σύνοδον. Σημειωτέον, δέ ότι η έκθεσις ουδέν νεώτερον στοιχείον περιείχεν από ό,τι περιείχεν η εις τας χείρας του ανακριτού διά χειρός του διευθυντού θρησκευμάτων παραδοθείσα έκθεσις.
»Eις μάτην ο άγιος Λαρίσης διεμαρτυρήθη, λέγων, ότι το έγγραφον υπάγεται εις την αρμοδιότητα του Aρχιεπισκόπου και ουχί της Iεράς Συνόδου. ών τούτοις η I. Σύνοδις διά την ιδίαν αιτίαν διά την οποίαν είχε διατάξει ανακρίσεις πρό διμήνου περίπου, επανέρχεται καί εκδίδει νέαν απόφασιν, δι’ής απαγορεύει εις τον ιεροκήρυκα Aυγουστίνον Kαντιώτην το κήρυγμα μέχρις εκδικάσεως του φακέλλου. Aπόφασις, η οποία άν έπρεπε να ληφθή, έπρεπε να ληφθεί αρχικώς, ότε διετάσοντο ανακρίσεις. H απόφασις αυτή αποτελεί παράβασιν του άρθρου 102 Nόμου 5383 περί Eκκλησιαστικών Δικαστηρίων, διότι:
1) Αρμόδιος να κρίνη ήτο ο οικείος Mητροπολίτης, ήτοι ο Aρχιεπίσκοπος και οχι η I. σύνοδος.
2) Mόνον εις περίπτωσιν κατά την ὁποιαν διετάχθη προφυλάκισις κληρικού υπό τής κοινής δικαιοσύνης ή διά παράπτωμα συνεπαγόμενον καθαίρεσιν και κατασκανδαλίσαν τον λαόν, παράπτωμα προφανώς ηθικής φύσεως, αδύνατο να επιβληθεί ποινή προσωρινής απαγορεύεως.
Το πνεύμα δηλαδή του Νόμου, θεσπίζοντος την δυνατότητα προσωρινών απαγορεύσεων κατά την διάρκειαν των ανακρίεων, είναι να δώσει τήν ευχέρειαν εις την Eκκλησιατικήν Δικαιοσύνην να αχρηστεύθη κεραυνοβόλως οιονδήποτε κληρικών δράστην ἡθικών σκανδάλων, χωρίς να αναμείνη την πάροδον δύο και τριών μηνών μέχρι της οριστικὴς καταδικης αυτού. Διότι η παρουσία τοιούτου κληρικού εις το Iερό Θυσιαστήριον θα προκάλει φοβερaς ταραχας μεταξύ του εκκλησιάματος.
Δεν απεσκόπει ο Nόμος να φιμώσει πρό πάσης δίκης κληρικούς μ`απαστράπτον ήθος και βίον υποδειγματικόν, απλώς και μόνον, διότι ελέγχουν το κακόν.
3) Tό και κυριώτερον. H υπό του ειρημένου άρθρου προβλεπομένη προσωρινή απαγόρευσις αφορά εις την απαγόρευσιν πάσης ιεροπραξίας, ήτοι συνιστά ποινήν προσωρινής αργίας. Aλλ’ εις τον ιεροκήρυκα επιβλείθη απαγόρευσις, αφορώσα εις μεμονωμένην μόνον ενέργειαν ιερατικής εξουσίας δηλαδή το κηρύττειν, αντίκειται εις το γράμμα και εις το πμεύμα του Nόμου. Mονον, εάν επεβάλλιτο εις τον ιεροκήρυκα αργία, θα απηγορεύετο αυτομάτως και το κήρυγμα, δεδομένου, ότι κατά την δογματικήν διδασκαλίαν της Ὀρθοδόξου Eκκλησίας, το διδάσκειν είναι αναποσπάστως συνδεδεμένον μέ την ιερατική εξουσίαν.
Aλλ’ίσως είπη τις ότι η ανωτέρω απόφασις περί προσωρινής απαγορεύεως του κηρύγματος δεν ελήφθη απί τFή βάει του Nόνου 4596/1930 περί Iεροκηρύκων, καθ’όν διά παραβάσεις Iεροκηρύκων η I. Σύνοδος λειτουργεί ως πεθαρχικών συμβούλιον. Aλλά και κ της επόψες ταύτης κρινομένη η απαγόρευσις είναι όλως παράνομος, καθ’όον, κατά στοιχειώδεις διατάξεις δικαίου, επί τFή βάσειτών οποίων τιμωρούνται πειθαρχικώς οι υπάλληλοι του Kράτους ή νομικών προσώπων, ουδεμία ποινή δύναται να επιβληθFή, εάν δεν γίνη διοικητική έρευνα,εaνδένπροηγηθή™νόμιμος διαδικασία,μήνυσις, ανάκρισις, καταθέσει μαρτύρων κατηγορίας, κλήσει εις απολογίαν κ.λ.π. Υυδέν τούτων ετηρήθη. Iεροκήρυξ υπηρετήσας πιστώς Eκκλησίαν και Έθνος επί μίαν τριακονταετίαν, δικάζεται ANAΠΥΛΥΓHTΥΣ. Tιμωρείται πειθαρχικώς άνευ διοικητικών ανακρίσεων μέ προσωρινήν παύσιν των καθηκόντων ώς ιεροκήρυκος. Aνακοινούται η ποινή του άνευ ουδενός δικαιολογητικου. Kαι η κατά της αδίκου ταύτης αποφάσεως, διά του Tύπου μονον τώ ιεροκήρυκι γνωσθείσης, έντασίς του απορρίπτεται, μειοψηφούντων του αγίου Λαρίσης, του αγίου Φθιώτιδος, του αγίου Iωαννίνων και του αγίου Άρτης.
  »Tέλος διά του υ’αριθμ. 146 1) Γ εγγράφου τής Aρχιεπισκοπής μή περιέχοντος κανίν αιτιολογικών Iερά Σύνοδος εμμένει εις τής πρώτην απόφασίν της περί απαγορεύσεως του κηρύγματος, της οποίας, σημειωτέον, αποφάσεως δεν εγένετο ποτέ κοινοποίησις πρός τον ιεροκήρυκα. Δευτέρα ένστασις του ιεροκήυκος υποβάλλεται. Tρίτη δέ εν συνεχεία κατά του ανωτέρω υπ’αριθ.146 1)Γ εγγράφου της Aρχιεπισκοπής υποβάλλεται εις την I. Σύνοδον, αλλ’αύτη ούτε κôν επέτρεψε την ανάγνωσιν των δύο τελευταίων ενστάσεων κατά την συνεδρίασιν της 6.4.65.
»Aι ανωτέρω ενέργειαι της I. Συνόδου, φέρουσαι έκδηλον την σφραγίδα της παρανομίας και της αντικανονικότητος, διά μέσου των στηλών Αθηνών και Θεσσαλονίκης, ως και επαρχιακών εφημερίδων, γνωσθείσαι ανά το Πανελλήνιον, δεν είναι υπερβολή να είπωμεν ότι προεκάλεσαν πανελλήνιον σκάνδαλον. Eκλεκτοί δημοσιογράφοι διά χρονογραφημάτων και άρθρων εξεδήλωσαν ποικιλοτρόπως την αγανάδτησιν της κοινής γνώμης. Tηλεγραφήματα κατέκλυαν τα Γραφεία της I. συνόδου. εις οικίας, καταστήματα, εργοστάσια καί δημόσια γραφεία σχολιάζεται δυσμενέστατα η απόφασις της I. Συνόδου. Ακόμη δέ καί εις την Βουλήν κατετέθη ερώτησις, υπογραφείσα υπό πλείστων Βουλευτών, κακίζουσα την ενέργειαν της I. Συνόδου. Iσως τούτο να μή έχη προηγούμενον εις ιστορίαν της Eκκλησίας της Eλλάδος. Διά πάντα ταύτα το κύρος της ανωτάτης Eκκλησιαστικής Aρχής κατέπεσεν αφαντάστως.
»Ἡ απόφασις της I. Συνόδου από ισχυρότατον δημοιογραφικών κάλαμον εχαρακτηρίσθη ως πρωτοφανής παραμομία και πρωτοφανής διωξις. ^Yπό κορυφαίου δέ γελοιογράφου, εσατιρίσθη κατά τόπον καταλυτικών του κυρους της I. συνόδου η ενέργεια αυτής. Eπειδή δέ η I. Σύνοδος της Eκκλησίας της Eλλάδος συμφώνς πρός τον ισχύοντα Kαταστατικών Xάρτην (ôρθρον 5 του Nόμου 671) οφείλει να ασκή την διοικητικήν εξουσίαν συμφώνως πρός τους Iερούς Kανόνας και τους Nçμους του Kράτους, εις δέ την προκειμένην περίπτωσιν ενήργησε παρανόμως και αντικανονικώς και κατεσκανδάλισε τον ελληνικών Λαόν, επειδή δέ το αντικείμενον της τοιαύτης ενεργείας δεν ήτο τυχαίός τις κληρικός, αλλά κληρικός απολαύων πανελληνίου σεβασμού και αγάπης και τιμή, διό και το σκανδαλον, απέβη μέγιστον και πελώριον την έκτασιν, διά ταύτα μεταα ψυχικού άλγους, κηδόμενος του κύρους της Iεραρχίας, απεφάσισα και υποβάλλω την παρούσαν μήνυιν κατά του Mακαριωτάτου Προέδρου και των οκτώ Συνοδικών, ως ουτοι κατονομάζονται εν αρχή της μηνύσεως και καθιστώ προσωπικώς υπευθυνον τον Πρόεδρον της I. Συνόδου, όπως εντός πέντε ημερών από της επιδόσεως της παρούσης ενεργήσει μή συνοδικών Mητροπολιτών διά τα περαιτέρω. επιφυλάσσομαι δέ, ίνα ενώπιον του ειδικού διά τους ὁποίους τόσον αδίκως διώκεται σήμερον ο αρχιμανδρίτης Aυγουστίνος N. Kαντιώτης.
Ως μάρτυρας προτείνω:1) Θεοφιλέστατον επίσκοπον Θαυμακού κ. Xρυσόστομον, 2) αρχιμ. Iερώνυμον Kοτσώνην, πρωθιερέα ανακτόρων, καθηγητήν Πανεπιστημίου Θεσαλονίκης, 3) αρχιμ. Θεόκλητον Φιλιππαίον, ἀχιγραμματέα I. Συνόδου, 4) αρχιμ. Xρυσόστομον Δεληγιαννόπουλο, A΄γραμματέα I. Συνόδου, 5) αρχιμ. Θεόκλητον Aβραντινήν, πρωτοσύγγελον I. Aρχιεπισκοπής, 6) αρχιμ, Xριστόφορον Kαλύβαν, ιεροκήρυκα Xαλκίδος, 7) αρχιμ. Επιφάνειον Θεοδωρακόπουλον, Mενάνδρου 4, Aθήναι, 8) Παναγιώτην Πουλίτσαν, τ. πρόεδρον Συμβουλίου επικρατείας, Aκαδημαϊκόν, Mαλακάση 8, Παλαιών Ψυχικόν, 9) Παναγιώτην Mπρατσιώτην Aκαδημαϊκόν, Aποστ. Παύλου 5, Aγ. Παρασκευή, 10) Aνδρέαν Kεραμίδαν, διευθυντήν περιοδικού «Eνορία», Aκαδημίας 64, Aθήναι, 11) Σπύρον Aλεξίου, δημοσιογράφον εφημερίσος «Έθνος», Aθήναι, 12) Kων. Mουρατίδην, καθηγητήν Πανεπιστημίου Αθηνών, 13) Στυλιανον Κορρέν, καθηγητήν πανεπιστημιου Aθηνών 14) Mιλτιάδην Βολανάκην, δικηγόρον, Iπποκράτους Ε. Αθήναι, 15) Nικόλαν Ψαρουδάκην, δικηγόρον – δημοσιογράφον, Aσκληπιού 3α, Αθήναι, 16) Γεώργιον Αναγνωστόπουλον, δικηγόρον, Γλάβστωνος 8, Aθήναι, 17) ’Iωάννην Παναγόπουλον, δικηγόρον, Πανεστημίου 44, Aθήναι, 18) Παναγιώτην Pουφόπουλον, δικηγόρον, Zακύνθου 53, Aθήναι, 19) ’Hλίαν Παπαγεωργίου, δικηγόρον, Πανεπιστημιου 65, Αθήναι, 20) Iωάννην Kωτσαβελον, δικηγόρον, σταδίου 35, αθήναι, 21) Tρύφωνα Παπαθανασίου, τ. γεν. επιθεωρητήν Στοιχειώδους εκπαιδεύεως, Aλιβερίου 6, Aθήναι (811)».

O Eλευθερουπόλεως AMΒΡΟΣΙΟΣ.