«Ἐκγυμναζεται ταξιαρχια τρομοκρατων

η οποια θα δραση και στην Ελλαδα»

_______

_________

«Δὲν ἔχουμε ἡγεσία σήμερα… Δὲν πᾶμε καθόλου καλά… Οἱ καιροι εἶναι δύσκολοι, ἔρχονται πολύ φοβερὲς ἡμέρες.

«…Στὸν ἀγῶνα γιὰ τὴν Βόρειο Ηπειρο μπροστάρης εἶνε ὁ ἅγιος Κονίτσης καὶ χαίρω δι᾽ αὐτό…

Ἐπειδή εἶστε ὅλοι πατριῶτες, σᾶς λέγω ὅτι· ἀνακινεῖται καὶ τὸ Μακεδονικόν ζήτημα. Κάτω στὴν Αὐστραλία ἐκγυμνάζεται ταξιαρχία τρομοκρατῶν, ἡ ὁποῖα θὰ δράσι καὶ ἐδῶ στὴν Ἑλλάδα… Θὰ ἔχουμε ἡμέρες Μακεδονικοῦ ἀγῶνος. Πῆρα ἄδεια ἀπὸ τὸν ἀρχιεπίσκοπο νὰ κάνουμε μία συνεδρίαση οἱ Ἱεράρχαι τῆς Μακεδονίας. Θὰ τὴν χάσουμε τὴν Μακεδονία… Παράλλήλως μὲ τὸ Βορειοηπειρωτικό, πρέπει νὰ ἀγωνιστοῦμε καὶ γιὰ τοὺς Μακεδόνες, γιὰ τὸ Μακεδονικό. Ἔγινε μιὰ διαφώτιση καὶ θὰ γίνουν καὶ ἄλλες, ἀλλὰ τὸ εἶπα στὴν Σύνοδο καὶ ἴσως νὰ πίκρανα κάποιους. Τώρα δὲν εἶναι ἡ θέσι τῆς Ἱεραρχίας, ἀλλὰ εἶναι ἡ θέσι τοῦ Παύλου τοῦ Μελᾶ…, δὲν θὰ πάρουμε τὰ ὅπλα.
Μοῦ κάνει ἐντύπωση. Εἶνε σημεῖο τῶν καιρῶν! Ἔχουμε 10.000 ἀξιωματικούς, μὰ δὲν βρίσκεται ἕνας Παῦλος Μελᾶς νὰ μαζέψη 100 παλληκάρια νὰ μπῆ μέσα στὴν Βόρειο νὰ τοὺς τσακίση ὅλους. Δὲν βλέπετε, τί κάνουν οἱ Ἀλβανοί ποὺ κλωνίζουν το μωσαϊκό αὐτό τῶν Βαλκανίων….Ἐδῶ ὁ Ἀβδούλ Χαμίτη ἔδινε ἐλευθερία θρησκευτική τότε, ἐκεῖ εἶνε φρικτή ἡ κατάσταση. Εἶνε καιρός ἀγώνων, ὄχι μόνο διὰ λόγου. Εἶνε ἰσχυρός ὁ ἀγων καὶ διὰ λόγου, ἀλλὰ χρειάζεται καὶ πραγματικὸς ἀγών. Τὸν ἀποκήρυξαν τὸν Παῦλο Μελᾶ, τοῦ ξηλώσαν τὰ γαλώνια… Σήμερα δὲν βρίσκονται 10 ἀξιωματικοί, νὰ ποῦν πεθαίνω, για τὴν Ἑλλάδα, μόνο ἀλληθωρίζουν, πῶς θὰ προσθέσουν κανένα ἀστέρι στους ὤμους τους!… Δὲν ἔχουμε ἡγέτας καὶ οἱ καιροί εἶνε δύσκολοι…

(Ἀπόσπασμα ὁμιλίας που ἔγινε ἀπὸ τὸν Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη στὴν συντονιστική ἐπιτροπή του ἀγῶνος 21 χριστιανικῶν σωματείων Θεσ/νίκης, στὶς 16.4.1989)

«…Χαίρω ποὺ ἐδῶ στὴν σύναξι ὑπάρχουν καὶ γυναῖκες. Σᾶς λέω, νὰ τὸ θυμηθῆτε. Ἂν γίνη διωγμός, ὅπως τὸν Χριστὸ τὸν ἀρνήθηκαν, τὸν πρόδωσαν, τὸν ἐγκατέλειψαν οἱ ἄνδρες. Παπάδες καὶ δεσποτάδες θὰ τὸν ἀρνηθοῦν καὶ οἱ γυναῖκες θὰ μείνουν. Καὶ στὴν Ρωσία σήμερα ἡ γυναίκα κράτησε τὸν Χριστιανισμό, παρ᾽ ὅλα τὰ ἐλατώματα καὶ τὶς κακίες ποὺ καὶ αὐτές ἔχουν…»

2. Ο ΜΑΡΤΥΡΙΚΟΣ ΘΑΝΑΤΟΣ της ηρωικης δασκαλας ΒΑΣΙΛΙΚΗΣ ΠΑΠΑΘΑΝΑΣΙΟΥ

Εκτελέστηκε στις 13-11-1946 από συμμορίτες-αντάρτες στην πόλη του Σκρα από όπου καταγόταν και εργάζονταν.

Πιο συγκεκριμένα την 13-11-1946 περίπου 330 συμμορίτες με την συνεργασία Βουλγάρων επιτέθηκαν στην πόλη του Σκρα και μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό που κατόρθωσαν να επιτύχουν στην μικρή δύναμη του Ελληνικού Στρατού που υπήρχε στο Σκρα, και αφού δολοφόνησαν τους 5 αξιωματικούς και τους 40 στρατιώτες, ή μανία των συμμοριτών ξέσπασε εναντίον των αθώων και φιλήσυχων κατοίκων τού Σκρα.

Οι συμμορίτες ξεχύθηκαν σαν άγρια θηρία μέσα στο χωριό και η πρώτη που πιάστηκε και σύρθηκε στην πλατεία τού χωριού ήταν η Βασιλική Παπαθανασίου η οποία ήταν ή δασκάλα τού χωριού.

Η Βασιλική Παπαθανασίου ήταν γεννημένη και μεγαλωμένη στο Σκρα, ήταν κόρη ιερέως και ό αδελφός της ως Υπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού είχε σφαγιαστεί από τούς ΕΑΜοβουλγάρους. Έτσι ή μικρή δασκάλα ήταν αυτονόητο ότι θα ήταν το πρώτο θύμα καθώς είχε ποτιστή ολόκληρη από την αγάπη για την ‘Ελλάδα και την αυτοθυσία για την Πατρίδα της, κι αυτά τα ιδεώδη προσπαθούσε να μεταλαμπαδεύσει στις καρδιές και τις ψυχές των μικρών παιδιών πού ή Πατρίδα της εμπιστεύτηκε ως μαθητές, καθώς η δασκάλα ζούσε μόνη στο χωριό μαζεύοντας στο πατρικό της σπίτι (γιατί το σχολείο είχε καεί) τα παιδιά τού χωριού, και εκεί τους δίδασκε την πραγματική Ελληνική ιστορία και τα Ελληνικά γράμματα.

Οι συμμορίτες με την βοήθεια των Βουλγάρων μάζεψαν και έσυραν στην πλατεία 35 ομήρους βάζοντας μπροστά την μικρή δασκάλα και ταυτόχρονα ανάγκασαν όλους τους κατοίκους του Σκρα να συγκεντρωθούν για να δουν αυτά που θα επακολουθούσαν.

Η λύσσα των κομμουνιστοσυμμοριτών ξέσπασε πρώτα εκεί μπροστά σε όλους, στο αδύνατο κορμί της άμοιρης κοπέλας.

Την κτυπάνε με ξύλινα δοκάρια και με τα κοντάκια των όπλων αργά και βασανιστικά επί ώρες και την διατάζουν να φωνάξει ζήτω το ΚΚΕ, όσο η δασκάλα αρνείται σθεναρά αρχίζουν να τις ξεριζώνουν τις τρίχες του κεφαλιού της. Η κοπέλα δεν βγάζει καμιά κραυγή, κανένα βογγητό, μόνο κάποια στιγμή φώναξε ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ. Οι συμμορίτες έξαλλοι πλέον αρχίζουν να την δέρνουν αλύπητα και να τη βασανίζουν σε σημείο πλέον που έχει παραμορφωθεί το πρόσωπο και το σώμα της.

Όταν οι συμμορίτες δεν κατάφεραν να επιτύχουν τον σκοπό τους να κάμψουν την δασκάλα αναλαμβάνουν οι φίλοι τους οι Βούλγαροι. Αρχίζουν να την κτυπούν και αυτοί με πιο μεγάλη λύσσα και να της χαράζουν το κορμί με τις ξιφολόγχες λέγοντάς της επιτακτικά να φωνάξει ΖΗΤΩ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ και τότε όλα αμέσως θα σταματούσαν.

Η κοπέλα όσο έβλεπε να την κοιτάνε οι συγχωριανοί της και κυρίως οι μαθητές της αυτή αντιστέκονταν κόμη περισσότερο βγάζοντας μια ύστατη φωνή λέγοντας ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ. Η ενέργεια αυτή της δασκάλας έκανε ακόμη πιο έξαλλους τους συμμορίτες οι οποίοι της έκοψαν τα δάκτυλα τού χεριού, μα ή δασκάλα έμεινε και πάλι απτόητη, φωνάζοντας και πάλι ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ. Οι συμμορίτες του Κ.Κ.Ε. ήσαν πλέον έκτος εαυτού, και δεν μπορούσαν άλλο να ακούσουν το ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ, και της έκοψαν τη γλώσσα.

Ή δασκάλα τού Σκρα φωτεινό σύμβολο, σύμβολο μοναδικό σ’ ολόκληρη την Ιστορία μας δεν άντεξε άλλο. Εκεί στην πλατεία τού χωριού άφησε την τελευταία της πνοή, όπου ενώ μέχρι τότε φώτιζε η παρουσία της μόνο το μικρό της χωριό, από τότε φωτίζει ολόκληρη την Ελλάδα.

Εκεί πού μαρτύρησε ή Βασιλική Παπαθανασίου υπάρχει σήμερα ή προτομή της.

Αυτή είναι η ιστορία, και ή πρώτη μάχη της ξενοκίνητης Βουλγαροκομμουνιστικής επιβουλής κατά της Ελλάδος μετά το 1944.

Η εν λόγω κορνίζα της ηρωικής δασκάλας μου παραδόθηκε από Δντη σχολείου της πόλης της Βέροιας, καθώς η εν λόγω κορνίζα με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας κατά την δεκαετία του 1980 ‘’αποκαθηλώθηκε’’ από όπου ήταν αναρτημένη εντός του σχολείου, όπου όμως ο εν λόγω εκπαιδευτικός την φύλαξε και μου την παρέδωσε, και πλέον εκτίθεται στο Βλαχογιάννειο Μουσείο.