Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΡΧΗΣ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφ. Δ΄, εδάφια 16-30

16 Καὶ ἦλθεν εἰς τὴν Ναζαρέτ, οὗ ἦν τεθραμμένος, καὶ εἰσῆλθε κατὰ τὸ εἰωθὸς αὐτῷ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῶν σαββάτων εἰς τὴν συναγωγήν, καὶ ἀνέστη ἀναγνῶναι. 17 καὶ ἐπεδόθη αὐτῷ βιβλίον ῾Ησαΐου τοῦ προφήτου, καὶ ἀναπτύξας τὸ βιβλίον εὗρε τὸν τόπον οὗ ἦν γεγραμμένον· 18 Πνεῦμα Κυρίου ἐπ᾿ ἐμέ, οὗ εἵνεκεν ἔχρισέ με, εὐαγγελίσασθαι πτωχοῖς ἀπέσταλκέ με, ἰάσασθαι τοὺς συντετριμμένους τὴν καρδίαν, 19 κηρῦξαι αἰχμαλώτοις ἄφεσιν καὶ τυφλοῖς ἀνάβλεψιν, ἀποστεῖλαι τεθραυσμένους ἐν ἀφέσει, κηρῦξαι ἐνιαυτὸν Κυρίου δεκτόν.
20καὶ πτύξας τὸ βιβλίον ἀποδοὺς τῷ ὑπηρέτῃ ἐκάθισε· καὶ πάντων ἐν τῇ συναγωγῇ οἱ ὀφθαλμοὶ ἦσαν ἀτενίζοντες αὐτῷ. 21 ἤρξατο δὲ λέγειν πρὸς αὐτοὺς ὅτι σήμερον πεπλήρωται ἡ γραφὴ αὕτη ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν. 22 καὶ πάντες ἐμαρτύρουν αὐτῷ καὶ ἐθαύμαζον ἐπὶ τοῖς λόγοις τῆς χάριτος τοῖς ἐκπορευομένοις ἐκ τοῦ στόματος αὐτοῦ καὶ ἔλεγον· οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ υἱὸς ᾿Ιωσήφ; 23 καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· πάντως ἐρεῖτέ μοι τὴν παραβολὴν ταύτην· ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν· ὅσα ἠκούσαμεν γενόμενα ἐν τῇ Καπερναούμ, ποίησον καὶ ὧδε ἐν τῇ πατρίδι σου. 24 εἶπε δέ· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς προφήτης δεκτός ἐστιν ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ. 25 ἐπ᾿ ἀληθείας δὲ λέγω ὑμῖν, πολλαὶ χῆραι ἦσαν ἐν ταῖς ἡμέραις ᾿Ηλιοὺ ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, ὅτε ἐκλείσθη ὁ οὐρανὸς ἐπὶ ἔτη τρία καὶ μῆνας ἕξ, ὡς ἐγένετο λιμὸς μέγας ἐπὶ πᾶσαν τὴν γῆν, 26 καὶ πρὸς οὐδεμίαν αὐτῶν ἐπέμφθη ᾿Ηλίας εἰ μὴ εἰς Σάρεπτα τῆς Σιδωνίας πρὸς γυναῖκα χήραν. 27 καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ ᾿Ελισαίου τοῦ προφήτου ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Νεεμὰν ὁ Σύρος.
28καὶ ἐπλήσθησαν πάντες θυμοῦ ἐν τῇ συναγωγῇ ἀκούοντες ταῦτα, 29 καὶ ἀναστάντες ἐξέβαλον αὐτὸν ἔξω τῆς πόλεως καὶ ἤγαγον αὐτὸν ἕως ὀφρύος τοῦ ὄρους, ἐφ᾿ οὗ ἡ πόλις αὐτῶν ᾠκοδόμητο, εἰς τὸ κατακρημνίσαι αὐτόν. 30 αὐτὸς δὲ διελθὼν διὰ μέσου αὐτῶν ἐπορεύετο.

• ΑΡΧΗ ΤΗΣ ΙΝΔΙΚΤΟΥ[:Ματθ. 13, 53-58]

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

«Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ᾿Ιησοῦς τὰς παραβολὰς ταύτας μετῆρεν ἐκεῖθεν (:και όταν ο Ιησούς τελείωσε τις παραβολές αυτές, αναχώρησε από εκεί)»[Ματθ.13,53].Γιατί είπε ο Κύριος τις παραβολές αυτές; Επειδή επρόκειτο και άλλες να πει. Και για ποιο λόγο μεταβαίνει από εκεί; Επειδή ήθελε να σπείρει παντού τον λόγο.
«Καὶ ἐλθὼν εἰς τὴν πατρίδα αὐτοῦ ἐδίδασκεν αὐτοὺς ἐν τῇ συναγωγῇ αὐτῶν (:και αφού ήλθε στην πατρίδα Του, δίδασκε τους κατοίκους της στη συναγωγή τους)». Και ποια πόλη ονομάζει τώρα πατρίδα Του; Εγώ νομίζω τη Ναζαρέτ· διότι λέγει: «Καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς(:και δεν έκανε εκεί πολλά θαύματα)»[Ματθ.13,58]· ενώ στην Καπερναούμ έκανε θαύματα. Για τον λόγο αυτόν και έλεγε: «Καὶ σὺ Καπερναούμ, ἡ ἕως τοῦ οὐρανοῦ ὑψωθεῖσα, ἕως ᾅδου καταβιβασθήση· ὅτι εἰ ἐν Σοδόμοις ἐγενήθησαν αἱ δυνάμεις αἱ γενόμεναι ἐν σοί, ἔμειναν ἂν μέχρι τῆς σήμερον(:και εσύ, Καπερναούμ, που έγινες κατοικία του ενανθρωπήσαντος Κυρίου και γι’ αυτό υψώθηκες δοξασμένη μέχρι τον ουρανό, θα κατεβείς ντροπιασμένη μέχρι τον Άδη· διότι εάν είχαν γίνει στα Σόδομα τα μεγάλα θαύματα που έγιναν σε σένα, δεν θα καταστρέφονταν, αλλά οι κάτοικοί τους θα μετανοούσαν, και τα Σόδομα θα έμεναν μέχρι τη σημερινή ημέρα)»[Ματθ.11,23].

Όταν λοιπόν ήλθε εκεί, τα μεν θαύματα τα άφησε, για να μην ανάψει περισσότερο τον φθόνο τους, ούτε να είναι μεγαλύτερη η καταδίκη τους· αντιθέτως προτιμά τη διδασκαλία που δεν περιέχει μικρότερο θαύμα έναντι των θαυμάτων· διότι και οι πλέον ανόητοι έπρεπε να θαυμάσουν και να εκπλαγούν από τη δύναμη των λόγων Του, αυτοί όμως όλως αντιθέτως Τον ταπεινώνουν από τον νομιζόμενο ως πατέρα Του, Ιωσήφ[«Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός;(: δεν είναι αυτός ο γιος του μαραγκού;)»[Ματθ.13,55]· μολονότι βέβαια πολλά παρόμοια παραδείγματα από την παλαιά εποχή και είχαν δει γενναία παιδιά από άσημους πατέρες.
Καθόσον και ο Δαβίδ ήταν υιός κάποιου άσημου γεωργού, του Ιεσσαί· και ο Αμμώς ήταν υιός αιγοβοσκού και ο ίδιος επίσης ήταν αιγοβοσκός· αλλά και ο Μωυσής ο νομοθέτης είχε πατέρα, που απείχε πάρα πολύ από αυτόν. Και ακριβώς για τον λόγο αυτόν έπρεπε κατεξοχήν να προσκυνούν και να καταλαμβάνονται από θαυμασμό, επειδή μολονότι προερχόταν από ταπεινούς γονείς, τους δίδασκε τόσο υψηλά νοήματα· διότι ήταν ολοφάνερο ότι αυτά δεν προέρχονταν από ανθρώπινη φροντίδα, αλλά ήταν αποτέλεσμα της θείας χάριτος. Αυτοί όμως από αυτά που έπρεπε να Τον θαυμάζουν, από αυτά ορμώμενοι Τον περιφρονούν. Συνεχώς μάλιστα συχνάζει στις συναγωγές για να μην Τον κατηγορήσουν ακόμη περισσότερο, ότι, δαπανώντας τον χρόνο Του στην έρημο, δημιουργεί σχίσμα και κάνει πόλεμο ενάντια στην πολιτεία.
Γεμάτοι λοιπόν από έκπληξη και απορία έλεγαν: «Από πού αυτός έλαβε αυτήν τη σοφία και αυτές τις θαυματουργικές δυνάμεις;», ονομάζοντας τα θαύματα δυνάμεις ή και αυτήν ακόμη τη σοφία. «Οὐχ οὗτός ἐστιν ὁ τοῦ τέκτονος υἱός; (:Δεν είναι αυτός ο γιος του μαραγκού;)». Τώρα λοιπόν το θαύμα ήταν μεγαλύτερο και ακόμη μεγαλύτερη η έκπληξη. «Οὐχὶ ἡ μήτηρ αὐτοῦ λέγεται Μαριὰμ καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ᾿Ιάκωβος καὶ ᾿Ιωσῆς καὶ Σίμων καὶ ᾿Ιούδας; καὶ αἱ ἀδελφαὶ αὐτοῦ οὐχὶ πᾶσαι πρὸς ἡμᾶς εἰσι; πόθεν οὖν τούτῳ ταῦτα πάντα; καὶ ἐσκανδαλίζοντο ἐν αὐτῷ(:Δεν ονομάζεται η μητέρα του Μαριάμ, και οι αδελφοί του Ιάκωβος και Ιωσής και Σίμων ο Ιούδας; Και οι αδελφές του δεν είναι όλες μαζί μας; Από πού λοιπόν τα απέκτησε όλα αυτά;” Και δυσπιστούσαν σε Αυτόν)»[Ματθ.13, 55-57].
Βλέπεις ότι δίδασκε στη Ναζαρέτ; «Δεν είναι», λέγει, «αδελφοί του ο τάδε και ο τάδε;» Και τι σημασία έχει αυτό; Διότι αυτό έπρεπε να σας κάνει να πιστέψετε ακόμη περισσότερο. Ο φθόνος όμως είναι πάρα πολύ κακό πράγμα και πολλές φορές βάλλει και εναντίον αυτού που τον κατέχει· διότι αυτά που ήσαν παράδοξα και άξια θαυμασμού και ικανά για να προσελκύσουν την πίστη τους, αυτά τους έκαναν να δυσπιστούν.
Και τι τους είπε λοιπόν ο Χριστός; «Οὐκ ἔστι(:Δεν υπάρχει)», τους λέγει, «προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ (:πουθενά άλλος τόπος που δεν περιφρονείται ένας προφήτης περισσότερο παρά στην πατρίδα του και απ΄ τους ανθρώπους του σπιτιού του)».
«Καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεῖ δυνάμεις πολλὰς διὰ τὴν ἀπιστίαν αὐτῶν(:Και εκεί δεν έκανε πολλά θαύματα εξαιτίας της απιστίας τους)», λέγει ο ευαγγελιστής Ματθαίος. Ο Λουκάς πάλι λέγει: «Καὶ οὐκ ἐποίησεν ἐκεί σημεία πολλά (: και δεν έκανε εκεί πολλά θαύματα)». Αν και φυσικό ήταν να κάνει· διότι εάν σιγά σιγά αύξανε ο θαυμασμός τους προς Αυτόν (και πράγματι και τότε θαυμαζόταν), για ποιο λόγο δεν έκανε θαύματα; Διότι δεν απέβλεπε να κάνει επίδειξη της δυνάμεώς Του, αλλά προς το συμφέρον εκείνων. Επειδή λοιπόν αυτό δεν παρουσίαζε πρόοδο, για τον λόγο αυτόν παρέβλεψε το δικό του, ώστε να μη γίνει αιτία και αυξηθεί η τιμωρία τους. Και πρόσεξε βέβαια μετά από πόσο χρόνο ήλθε προς αυτούς και μετά από πόσα θαύματα, και παρά ταύτα όμως δεν συνήλθαν ούτε και έτσι, αλλά εξακολουθούσε ο φθόνος τους να τους κατακαίει.
Γιατί λοιπόν εδώ έκανε λίγο μόνο θαύματα; Για να μη λένε: «Ἰατρέ, θεράπευσον σεαυτόν (:‘’Γιατρέ, θεράπευσε τον εαυτό σου. Υπόσχεσαι να μας θεραπεύσεις από τις αθλιότητές μας. Θεράπευσε την ασημότητά σου και στήριξε τη θέση και το κύρος σου πρώτα στην πατρίδα σου)» [Λουκά 4,23]· για να μη λένε «μας πολεμά, είναι εχθρός μας και περιφρονεί τους δικούς του»· για να μη λένε ότι «εάν είχαν γίνει θαύματα, θα ήταν δυνατό και εμείς να πιστέψουμε». Για τον λόγο αυτόν και έκανε θαύματα, αλλά και κατά τρόπο συγκρατημένο. Και τούτο, αφενός μεν για να εκπληρώσει το χρέος του, αφετέρου δε για να μην είναι πάρα πολύ μεγάλη η καταδίκη τους.
Σκέψου λοιπόν τη δύναμη των λόγων Του, διότι μολονότι βέβαια κατέχονταν από φθόνο, παρά ταύτα Τον θαύμαζαν. Αλλά όπως ακριβώς στην περίπτωση των έργων Του δεν κατηγορούν αυτό που συνέβαινε, αλλά επινοούν ανύπαρκτες αιτίες, λέγοντας: «ἐν Βεελζεβοὺλ τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια(:Με τη βοήθεια και τη δύναμη του Βεελζεβούλ, του αρχηγού των δαιμονίων, βγάζει τα δαιμόνια)» [Λουκά 11,15]· [βλ. και Δ΄Βασ.1,2,16: «καὶ ἔπεσεν Ὀχοζίας διὰ τοῦ δικτυωτοῦ τοῦ ἐν τῷ ὑπερῴῳ αὐτοῦ τῷ ἐν Σαμαρείᾳ καὶ ἠῤῥώστησε. καὶ ἀπέστειλεν ἀγγέλους καὶ εἶπε πρὸς αὐτούς· δεῦτε καὶ ἐπιζητήσατε ἐν τῷ Βάαλ μυῖαν θεὸν Ἀκκαρών, εἰ ζήσομαι ἐκ τῆς ἀῤῥωστίας μου ταύτης· καὶ ἐπορεύθησαν ἐπερωτῆσαι δι᾿ αὐτοῦ(:στη Σαμάρεια ο βασιλιάς Οχοζίας έπεσε από το δικτυωτό του υπερώου του και κατέκειτο ασθενής. Απέστειλε λοιπόν αγγελιοφόρους, στους οποίους είπε: Πηγαίνετε και αναζητήστε στην πόλη Ακκαρών τον ειδωλικό θεό των μυγών τον Βάαλ και ρωτήστε τον εάν θα διαφύγω τον θάνατο από την αρρώστιά μου αυτήν. Οι απεσταλμένοι λοιπόν πορεύτηκαν εκεί για να ρωτήσουν τον Βάαλ)», όπου απαντά η λέξη Βεελ-ζεβούλ(: θεός μύγα), που ήταν φοινικική ή φιλισταϊκή θεότητα την οποία θεωρούσαν ως κυρίαρχη του καταχθονίου κόσμου. Στην Καινή Διαθήκη, όπου αναφέρεται, σημαίνει τον άρχοντα των δαιμονίων, τον Σατανά)], έτσι και τώρα δεν κατηγορούν τη διδασκαλία Του, αλλά καταφεύγουν στην ταπεινή καταγωγή Του.
Εσύ όμως σε παρακαλώ, πρόσεξε την επιείκεια του Διδασκάλου, ότι δηλαδή δεν τους υβρίζει, αλλά και με πολλή ηπιότητα τους λέει: «Οὐκ ἔστι προφήτης ἄτιμος εἰ μὴ ἐν τῇ πατρίδι αὐτοῦ(:Δεν υπάρχει προφήτης που να περιφρονείται, παρά μόνο στην πατρίδα του)»[Ματθ.13,57]. Και δεν αρκέστηκε σε αυτό και μόνο, αλλά πρόσθεσε «καὶ ἐν τῇ οἰκίᾳ αὐτοῦ(:και από τους ανθρώπους του σπιτιού του)». Έχω τη γνώμη ότι αυτό το πρόσθεσε υπονοώντας τους αδελφούς Του[Τα τέκνα του Ιωσήφ από προηγούμενο γάμο].
Κατά τον Λουκά όμως αναφέρει και παραδείγματα προς τον σκοπό αυτό, λέγοντας ότι ούτε ο Ηλίας μετέβη προς τους δικούς του, αλλά μετέβη προς τη χώρα που προερχόταν από άλλη φυλή. Ούτε και από τον Ελισσαίο θεραπεύτηκε κανείς άλλος λεπρός παρά μόνο ο Νεεμάν που καταγόταν από άλλη φυλή. Οι Ισραηλίτες όμως ούτε ευεργετήθηκαν, ούτε ευεργέτησαν, αλλά οι ξένοι [Λουκά 4,27: «Καὶ πολλοὶ λεπροὶ ἦσαν ἐπὶ ᾿Ελισαίου τοῦ προφήτου ἐν τῷ ᾿Ισραήλ, καὶ οὐδεὶς αὐτῶν ἐκαθαρίσθη εἰ μὴ Νεεμὰν ὁ Σύρος(:Και πολλοί λεπροί υπήρχαν στο ισραηλιτικό έθνος την εποχή του προφήτη Ελισαίου˙ κανείς όμως απ’ αυτούς δεν καθαρίστηκε από τη λέπρα του παρά μόνον ο Νεεμάν ο Σύρος, που ήλθε από χώρα μακρινή για να βρει τον Ελισαίο)»]. Και αυτά τα λέει για να φανερώσει σε κάθε περίπτωση την πονηρή συνήθειά τους και ότι τίποτε το καινούργιο δεν συμβαίνει τώρα με Αυτόν.

ΠΡΟΣ ΔΟΞΑΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΥ,
επιμέλεια κειμένου: Ελένη Λιναρδάκη, φιλόλογος

ΠΗΓΕΣ:

• http://khazarzar.skeptik.net/pgm/PG_Migne/John%20Chrysostom_PG%2047-64/In%20Matthaeum.pdf
  Ιωάννου του Χρυσοστόμου Άπαντα τα έργα, Υπόμνημα στο Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, ομιλία ΜΗ΄, πατερικές εκδόσεις «Γρηγόριος ο Παλαμάς»(ΕΠΕ), εκδ. οίκος «Το Βυζάντιον», Θεσσαλονίκη 1978, τόμος 10, σελίδες 854-861.
  Βιβλιοθήκη των Ελλήνων, Άπαντα των αγίων Πατέρων, Ιωάννου Χρυσοστόμου έργα, τόμος 66, σελ. 155-158.
  Π. Τρεμπέλα, Η Καινή Διαθήκη με σύντομη ερμηνεία (απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2014.
  Η Καινή Διαθήκη, Κείμενον και ερμηνευτική απόδοσις υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τριακοστή τρίτη, Αθήνα 2009.
  Η Παλαιά Διαθήκη κατά τους εβδομήκοντα, Κείμενον και σύντομος απόδοσις του νοήματος υπό Ιωάννου Κολιτσάρα, εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Η Ζωή», έκδοση τέταρτη, Αθήνα 2005.
  Π.Τρεμπέλα, Το Ψαλτήριον με σύντομη ερμηνεία(απόδοση στην κοινή νεοελληνική), εκδόσεις αδελφότητος θεολόγων «Ο Σωτήρ», έκδοση τρίτη, Αθήνα 2016
  http://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/tools/liddell-scott/index.html
  http://users.sch.gr/aiasgr/Palaia_Diathikh/Biblia/Palaia_Diathikh.htm
  http://users.sch.gr/aiasgr/Kainh_Diathikh/Biblia/Kainh_Diathikh.htm

Ερμηνευτική απόδοση από τον μακαριστό Παν. Τρεμπέλα

16 Έπειτα ήλθε στη Ναζαρέτ, εκεί όπου είχε ανατραφεί και είχε μεγαλώσει. Και όπως συνήθιζε από την παιδική Του ακόμη ηλικία, μπήκε την ημέρα του Σαββάτου στη συναγωγή και σηκώθηκε από τη θέση Του για να διαβάσει κάποια προφητική περικοπή από τη Βίβλο. 17 Και Του παρέδωσαν το βιβλίο του προφήτη Ησαΐα. Ξεδίπλωσε τότε το βιβλίο που ήταν τυλιγμένο σε κυλινδρικό σχήμα και βρήκε το μέρος όπου ήταν γραμμένο το εξής: 18 «Το Πνεύμα του Κυρίου μένει και αναπαύεται σε Εμένα τον Μεσσία, για να συνεργάζεται μαζί μου στο σωτηριώδες έργο μου. Και μένει το Πνεύμα αυτό σε Εμένα, διότι ο Κύριος με έχρισε ως άνθρωπο και με απέστειλε να κηρύξω το ευαγγέλιο της βασιλείας σε εκείνους που στερούνται τη χάρη του Θεού, είναι πνευματικά φτωχοί και βρίσκονται σε άθλια κατάσταση. Με έστειλε να θεραπεύσω εκείνους που η καρδιά τους έχει συντριβεί από το βάρος της αμαρτίας. 19 Με έστειλε να κηρύξω άφεση και ελευθερία στους δούλους και αιχμάλωτους της αμαρτίας και να χαρίσω το φως σε εκείνους που έχουν τυφλωμένο τον νου τους από τον σκοτισμό των παθών. Με έστειλε να ελευθερώσω από κάθε ενοχή εκείνους που έχουν καταπληγωθεί και συντριβεί από την αμαρτία. Με έστειλε να κηρύξω και να αναγγείλω την έναρξη της νέας περιόδου, η οποία είναι αρεστή στον Θεό και επιθυμητή στους ανθρώπους˙ διότι την περίοδο αυτή πραγματοποιείται από τον Μεσσία η βουλή του Θεού για τη σωτηρία των ανθρώπων».
20 Και αφού τύλιξε το βιβλίο, το έδωσε πάλι στον υπηρέτη της συναγωγής και κάθισε για να εξηγήσει και να αναπτύξει την περικοπή που διάβασε. Και τα μάτια όλων όσων ήταν στη συναγωγή είχαν στραφεί με πολύ ενδιαφέρον και προσοχή σε Αυτόν. 21 Άρχισε λοιπόν να τους λέει ότι σήμερα πραγματοποιήθηκε και επαληθεύθηκε η προφητεία αυτή με το κήρυγμα που ακούγεται τη στιγμή αυτή στα αυτιά σας από μένα, στον οποίο αναφέρεται η προφητεία αυτή. 22 Και όλοι όσοι άκουσαν την εξήγηση της προφητείας που στη συνέχεια έκανε ο Ιησούς, ομολογούσαν ότι κήρυξε εξαίρετα. Και απορούσαν για τα λόγια που έβγαιναν από το στόμα Του και ήταν γεμάτα με θεία χάρη και γλυκύτητα˙ και έλεγαν: “Περίεργο! Δεν είναι αυτός ο γιος του Ιωσήφ, που μέχρι χθες εργαζόταν σαν ένας από μας;” 23 Ο Ιησούς τους είπε: «Οπωσδήποτε θα μου πείτε την παροιμία αυτή: ‘’Γιατρέ, θεράπευσε τον εαυτό σου. Υπόσχεσαι να μας θεραπεύσεις από τις αθλιότητές μας. Θεράπευσε την ασημότητά σου και στήριξε τη θέση και το κύρος σου πρώτα στην πατρίδα σου. Κάνε κι εδώ όσα θαύματα ακούσαμε ότι έκανες στην Καπερναούμ’’». 24 Αλλά ο Ιησούς τους είπε: «Αληθινά σας λέω ότι κανέναν προφήτη δεν υποδέχονται με την πρέπουσα τιμή στην πατρίδα του. 25 Σας λέω επίσης αληθινά ότι πολλές χήρες υπήρχαν την εποχή του Ηλία στο ισραηλιτικό έθνος, όταν κλείστηκε ο ουρανός και δεν έβρεξε για τρία χρόνια και έξι μήνες, και είχε πέσει τότε μεγάλη πείνα σε όλη τη γη της Παλαιστίνης˙26 ο Θεός όμως σε καμία απ’ αυτές τις γυναίκες των Ιουδαίων δεν έστειλε τον Ηλία, παρά μόνο στα Σάρεπτα της Σιδωνίας σε μια γυναίκα χήρα, ξένη και άγνωστη σε αυτόν. 27 Και πολλοί λεπροί υπήρχαν στο ισραηλιτικό έθνος την εποχή του προφήτη Ελισαίου˙ κανείς όμως απ’ αυτούς δεν καθαρίστηκε από τη λέπρα του παρά μόνον ο Νεεμάν ο Σύρος, που ήλθε από χώρα μακρινή για να βρει τον Ελισαίο».
28 Και όλοι μέσα στη συναγωγή κυριεύτηκαν από θυμό, όταν άκουσαν αυτά που τους είπε ο Κύριος, 29 και κυριευμένοι από την παραφορά τους σηκώθηκαν και Τον έβγαλαν έξω από την πόλη και Τον έφεραν μέχρι την άκρη κάποιου υψώματος του βουνού πάνω στο οποίο ήταν χτισμένη η πόλη τους, για να Τον ρίξουν κάτω στο γκρεμό. 30 Αυτός όμως με τρόπο θαυμαστό πέρασε ανάμεσά τους και έφυγε.