«H αναστολη εργασιας σε ανεμβολιαστους» (Ως συμπτωμα αποστασιας, κοινωνικης παρακμης και αδικiας)
«H αναστολη εργασιας σε ανεμβολιαστους»
(Ως σύμπτωμα αποστασίας, κοινωνικής παρακμής και αδικίας)
Αναμφίβολα, οι εκκλησιαστικοί, πολιτικοί και οικονομικοί ηγέτες είναι, σήμερα, ιδιαίτερα υπεύθυνοι έναντι του Θεού, του λαού και της Ελληνικής Ιστορίας.
Η προδοσία της Ορθοδοξίας (Κρήτη), η προδοσία της πατρίδος (λαθρομετανάστευση – Σκόπια), η παραβίαση των νόμων του Ευαγγελίου με κρατικά νομοθετήματα και υγειονομική δικτατορία, δημιούργησαν έλος αποστασίας και ανύψωση της στάθμης του θανάτου, πνευματικού και σωματικού.
Τα κυριότερα χαρακτηριστικά του μέτρου – λαιμητόμου (αναστολή εργασίας) είναι: Η αποστασία από την Ορθοδοξία, η παρακμή – σήψη του κοινωνικού (αστικού) κράτους, η αδικία επί των εργαζομένων Ελλήνων και η καταδίκη τους σε δυστυχία, πνευματική και σωματική.
Ο Θεός κάθε μέρα απευθύνεται στην ελευθερία του ανθρώπου.
Όπως ο Θεός είναι ελεύθερος, έτσι και η ανθρώπινη ύπαρξη (ως δημιούργημά του) έχει ως δώρα μια θέληση και μια συνείδηση, που τον αυτοκαθορίζουν ελεύθερα. Υπάρχει δηλ. η αυτοσυνειδησία, η εσωτερική φωνή της συνειδήσεως, η δυνατότητα ελεύθερης απόφασης και η ικανότητα ηθικής εκλογής.
Η συνείδηση είναι ένας κύριος δείκτης – οδηγός υπακοής στην εξουσία. Το υπογραμμίζει κατηγορηματικά ο Απ. Παύλος (Ρωμ. 13,5):
«διό ανάγκη υποτάσσεσθαι ου μόνον δια την οργήν, αλλά και δια την συνείδησιν».
Την υγιή συνείδηση δεν την αντέχουν, σήμερα, οι σύγχρονοι οικουμενιστές επίσκοποι, οι οποίοι μας θυμίζουν συνειρμικά τον ιεροεξεταστή καρδινάλιο στους «Αδελφούς Καραμαζώφ», ο οποίος δήλωσε στον Ιησού:
«Εμείς διορθώσαμε το έργο σου».
Αυτή την ζωτικής σημασίας συνειδησιακή ελευθερία δεν την σέβεται και το άθεο ελληνικό κράτος, το οποίο επαναλαμβάνει (για τους ανεμβολίαστους) αναλογικά (στην πράξη) τα λόγια της βασίλισσας (Γαλλία) (Μαρία – Καρολίνα): «Τίποτε φρικτότερο από το να κυβερνάς ανθρώπους αυτόν τον φωτισμένο αιώνα, όπου κάθε υποδηματοποιός ορθολογίζει και παραλογίζεται επί της κυβερνήσεως»!
Το σημερινό κράτος (κυβέρνηση) εκφράζει πλήρη αντίθεση στο Μυστήριο της Εκκλησίας, ως ευαγγελικώς απροσάρμοστο στο πνεύμα της Γραφής, που τονίζει: «Θεού γαρ διάκονος εστι σοι εις το αγαθόν» (Ρωμ. 13,4).
1ο Σχόλιο: Άξιο παρατηρήσεως η παράθεση της προσωπικής αντωνυμίας «Σοι», σε «εσένα» δηλ., που εκφράζει την πρόνοια του Θεού για την σωτηρία του κάθε ανθρώπου, που πρέπει να διακονείται (ως όφειλε) από το κοινωνικό σύστημα. Το εδάφιο (Ρωμ. 13, 4) είναι η θεολογική, πνευματική, ψυχολογική και κοινωνική βάση της αποστολής μιας Χριστιανικής κρατικής διακυβέρνησης. Αυτή τη βάση την απορρίπτει η σημερινή κυβέρνηση. Ιδού η αποστασία!
Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, στην ανάπτυξη ενός δίκαιου κοινωνικού συστήματος, σημαντικός παράγοντας είναι η εξασφάλιση εργασίας σ’ όλους τους ικανούς ανθρώπους και η συντήρηση των αδύναμων ομάδων του πληθυσμού:
«τούτο παραγγέλομεν υμίν, ότι ει τις ου θέλει εργάζεσθαι, μηδέ εσθιέτω», υπογραμμίζει ο Απ. Παύλος (Β΄ Θεσ. 3,10).
Οι σημερινοί επίσκοποι, που συναινούν στις απολύσεις ανεμβολίαστων (για λόγους συνειδήσεως) εργαζομένων, δεν γνωρίζουν «ότι ο Θεός ήδη προ της αμαρτίας» έλαβε τον άνθρωπο και έθετο εν τω Παραδείσω της τρυφής εργάζεσθαι και φυλάσσειν αυτόν» (Γεν. 8, 15), όπερ σημαίνει, ότι η εργασία εδόθη υπ’ αυτού του Θεού εις τον άνθρωπον ως «νόμος ζωής» και συνεδέθη ανέκαθεν υπ’ αυτού προς την ευδαιμονίαν του ανθρώπου, ήν συμβολίζει ο Παράδεισος» (Καθηγητής Παν. Μ. Μπρατσιώτης).
Χριστιανικά (Ορθόδοξα) είναι απαράδεκτο να υπάρχουν άνεργοι, φτωχοί και αδικημένοι – καταπιεσμένοι.
Χρέος της Εκκλησίας είναι να αντισταθεί στο νεοταξικό μηχανισμό: Υποχρεωτικός εμβολιασμός ή αναστολή εργασίας.
Ερωτήματα: Γιατί το κράτος δεν πείθεται στις εναλλακτικές επιστημονικές θέσεις διακεκριμένων (παγκοσμίως) επιστημόνων περί αντιμετωπίσεως του Κορονοϊού; Γιατί η διοίκηση της Εκκλησίας δεν υποστήριξε την Ορθόδοξη καταγραφή μιας αληθινής εμπειρίας της διαχρονικής Εκκλησίας στην αντιμετώπιση λοιμών – επιδημιών;
Δεν διάβασε ποτέ τους Χαιρετισμούς στην εικοσάδα των Αγίων Αναργύρων;
«Χαίρε ασθενούντων ταχεία επίσκεψης
Χαίρε των νοσούντων οξεία ανάρρωσις…
Χαίρε Ιησούν λατρεύσασα ουρανού και γης Θεόν
Χαίρε πλούτον η μισήσασα, το είδωλον πάντων εθνών
Χαίρε η φιλοχρύσους φιλοχρίστους ποιούσα
Χαίρε τους μισανθρώπους φιλανθρώπους ποιούσα…
Χαίρε δι’ ης φιλοχρηματία ηλέγχθη
Χαίρετε Άγιοι Ανάργυροι
Ερώτημα: Οι απολύσεις, σεβασμιώτατε Ναυπάκτου, στις οποίες συναινεί και η διοίκηση της Εκκλησίας (δυστυχώς) είναι πρακτική που φωτίζεται από το λόγο του Θεού;
Θυμηθείτε, σεβασμιώτατοι, το λόγο της Γραφής:
«Εάν δε αδελφός ή αδελφή γυμνοί υπάρχωσι και λειπόμενοι ώσι της εφημέρου τροφής, είπη δε τις αυτοίς εξ υμών, υπάγετε εν ειρήνη, θερμαίνεσθε και χορτάζεσθε, μη δώτε δε αυτοίς τα επιτήδεια του σώματος, τι το όφελος;».
Γιατί δεν σέβεσθε τις επιστημονικές διαφοροποιήσεις που διατυπώνονται ως προς την αποτελεσματικότητα των εν χρήσει εμβολίων (παρενέργειες, θάνατοι κ.λ.π.).
Οι επιφυλάξεις ως προς το εμβόλιο συνιστούν πεδίο ελεύθερης σκέψης, καθ’ όλα ορθόδοξο: «λοιπόν φυλάττου, αγαπητέ, με κάθε λογής προσοχήν, από την εμπαθή αγάπην, ή μίσος του κάθε πράγματος, το οποίον δεν έφθασες να εξετάσης καλώς πρότερον με το φως του νοός, και του ορθού λόγου∙ με το φως των θείων Γραφών, με το φως της χάριτος και της προσευχής και με την κρίσιν του πνευματικού σου πατρός∙ ίνα μη λανθασθής, και λογιάζης το αληθώς καλόν, δια κακόν και το αληθώς κακόν δια καλόν» (Αγ. Νικόδημος – Αόρατος Πόλεμος).
ΝΙΚΟΣ Ε. ΣΑΚΑΛΑΚΗΣ
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.