O ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝNHΣ O ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ 2) Οποιος ζη με το Ευαγγελιο διωκεται
ΑΓΙΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ
_______________
____________
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΗ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2422
Τοῦ ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου
Σάββατο 13 Νοεμβρίου 2021
Του Μητροπολιτου Φλωρίνηε Αυγουστίνου
Οποιος ζη με το Ευαγγελιο διωκεται
«Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12)
Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Ἀλλὰ καὶ κάθε μέρα ἑορτάζουν πότε ἕνας, πότε δύο, πότε τρεῖς, πότε σαράντα, πότε πενήντα, πότε χίλιοι, πότε χιλιάδες μάρτυρες καὶ ἅγιοι. Κάθε μέρα κάποιοι ἅγιοι ἑορτάζουν. Ὁ σημερινὸς ἅγιος, ὁ Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, λέει· Θέλεις νὰ ἑορτάζῃς; Κάνε τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, ὅ,τι θέλει ὁ Θεός, καὶ τότε θὰ ἔχῃς ἑορτή. Ὁ Χριστιανός, αὐτὸς ποὺ ἐκτελεῖ τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου, ἑορτάζει, ἔχει ἑορτὴ μέσα στὴν καρδιά του.
Σήμερα λοιπὸν ἑορτάζει ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγάλους πατέρας τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ ἔρχεται πρῶτος στὴ σειρὰ τῶν οἰκουμενικῶν διδασκάλων, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος· μπορεῖ νὰ χαρακτηρισθῇ ὡς ἕνας πνευματικὸς ἥλιος στὸν οὐρανὸ τῆς Ἐκκλησίας.
Μοιάζει πολὺ μὲ δυὸ προγενέστερους μεγάλους ἁγίους, ἕναν τῆς παλαιᾶς διαθήκης, τὸν προφήτη Ἠλία, καὶ ἕναν τῆς καινῆς διαθήκης, τὸν Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο.
Τὸν ἱερὸ Χρυσόστομο τιμᾷ ἰδιαιτέρως ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία· ἐνῷ ἄλλοι ἅγιοι ἑορτάζουν μιὰ φορὰ τὸ ἔτος, αὐτὸς ἑορτάζει πολλὲς φορές· σήμερα 13 Νοεμβρίου εἶνε ἡ ἡμέρα τῆς κοιμήσεώς του, στὶς 15 Δεκεμβρίου εἶνε ἡ ἡμέρα τῆς χειροτονίας του σὲ ἐπίσκοπο, στὶς 27 Ἰανουαρίου εἶνε ἡ μνήμη τῆς ἀνακομιδῆς καὶ ἐπανόδου τῶν τιμίων λειψάνων του στὴν Κωνσταντινούπολι, καὶ στὶς 30 πάλι Ἰανουαρίου συνεορτάζει μὲ τοὺς ἄλλους δύο μεγάλους πατέρας καὶ διδασκάλους μέγα Βασίλειο καὶ Γρηγόριο θεολόγο.
Δὲν θὰ μιλήσουμε γιὰ ὅλο τὸν βίο του· θὰ ποῦμε κυρίως γιὰ τὶς τελευταῖες ἡμέρες του.
* * *
Ἔγινε ἐπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως τὸ 398 μ.Χ. χωρὶς ὁ ἴδιος νὰ τὸ ζητήσῃ. Καὶ δὲν ἔμεινε πολὺ στὸ θρόνο· κοιμήθηκε τὸ 407 μ.Χ. ἐκθρονισμένος καὶ ἐξόριστος. Γιατί; Διώχθηκε.
Ποιός τὸν ἐδίωξε; Οἱ ἄρχοντες, πολιτικοί, στρατιωτικοί, ἀλλὰ καὶ ἐκκλησιαστικοί· κυρίως ὅμως μιὰ γυναίκα, ἡ αὐτοκράτειρα Εὐδοξία, ποὺ κατώρθωσε νὰ παρασύρῃ καὶ τὸν ἀθῷο σύζυγό της, τὸν αὐτοκράτορα Ἀρκάδιο.
Ποιά ἡ αἰτία τοῦ διωγμοῦ; Εἶνε ἡ ἴδια μ᾽ ἐκείνην γιὰ τὴν ὁποία μία ἄλλη βασίλισσα, ἡ Ἰεζάβελ, ἐδίωξε τὸν προφήτη Ἠλία, καθὼς καὶ μία ἄλλη βασίλισσα, ἡ Ἡρῳδιάδα, ἐδίωξε τὸν προφήτη Ἰωάννη τὸν Πρόδρομο καὶ βαπτιστή. Ὁ Ἠλίας ἤλεγξε τὴν αἰσχρὰ Ἰεζάβελ, γιατὶ σὺν τοῖς ἄλλοις αὐτὴ ἅρπαξε τὸ ἀμπελάκι ἑνὸς φτωχοῦ ἀνθρώπου (βλ. Γ΄ Βασ. 20ό)· γιὰ τὸν ἔλεγχό του αὐτὴ τὸν μίσησε, τὸν ἀπείλησε, καὶ ὁ προφήτης κατέφυγε στὴν ἐρημιὰ καὶ ἔζησε μέσ᾽ στὰ σπήλαια· τὸ τέλος ὅμως τῆς Ἰεζάβελ δὲν ἦταν καλό· σκοτώθηκε καὶ σκυλιὰ κατασπάραξαν τὸ πτῶμα της, ὅπως εἶχε πεῖ ὁ Ἠλίας (βλ. Δ΄ Βασ. 9ο). Καὶ ὁ Ἰωάννης ὁ Πρόδρομος ἤλεγξε τὴν αἰσχρὰ Ἡρῳδιάδα, γιατὶ ἄφησε τὸν ἄντρα της καὶ πῆγε μὲ ἄλλον ἄντρα, συγγενῆ της, τὸν ἀδελφὸ τοῦ ἀντρός της· κι αὐτὴ ἐπίσης μίσησε τὸν Πρόδρομο γιὰ τὸν ἔλεγχό του, καὶ τέλος πέτυχε τὸν ἀποκεφαλισμό του.
Πόσο πρέπει νὰ προσέχετε, σεῖς οἱ γυναῖκες! Δὲν ἔχετε ὅπλα καὶ κανόνια, ἔχετε ὅμως μιὰ δύναμι ποὺ τὸν ἄντρα ἢ τὸν ἀνεβάζετε στὰ ἄστρα ἢ τὸν βυθίζετε στὴν κόλασι. Ἂν εἶστε γυναῖκες τοῦ Θεοῦ, θὰ σώσετε τοὺς ἄντρες· ἂν εἶστε γυναῖκες τοῦ διαβόλου, τότε γίνεστε αἰτία τῆς καταστροφῆς τους.
Γιὰ τὸν ἴδιο λόγο λοιπὸν καὶ ὁ ἱερὸς Χρυσόστομος διώχθηκε καὶ δύο φορὲς ἐξωρίστηκε ἀπὸ τὴ αὐτοκράτειρα Εὐδοξία.
Τὴν πρώτη φορὰ τὴν εἶχε ἐλέγξει, γιατὶ ἀπὸ πλεονεξία, ὁλόκληρη βασίλισσα αὐτή, ἅρπαξε τὸ ἀμπέλι μιᾶς χήρας ποὺ λεγόταν Καλλιτρόπη. Ζητοῦσε ἡ ταλαίπωρη τὸ κτῆμα της, ἀλλὰ ἡ Εὐδοξία δὲν τὴν ὑπολόγιζε. Ὁ Χρυσόστομος ἔλεγε, ὅτι αὐτὸ εἶνε ἀδικία· κι ὅταν εἶδε ὅτι ἡ Εὐδοξία δὲν συνετίζεται, τὴν ἤλεγξε ἀπὸ τὸν ἄμβωνα· τὴν παρωμοίασε μὲ τὴν Ἰεζάβελ. Γι᾽ αὐτὸ ἡ βασίλισσα ἀποφάσισε νὰ τὸν ἐκθρονίσῃ.
Ἐκτὸς ἀπὸ κάποιες κυρίες τῆς ἀριστοκρατίας, συμφώνησαν δυστυχῶς μαζί της ἐναντίον τοῦ Χρυσοστόμου καὶ ὡρισμένοι κληρικοί. 36 μάλιστα κακοὶ ἐπίσκοποι ποὺ ἀκολουθοῦσαν τὸν ἀρχιεπίσκοπο Ἀλεξανδρείας Θεόφιλο, ἄσπονδο ἐχθρὸ τοῦ ἱεροῦ πατρός, συγκάλεσαν τὴν διαβόητη «σύνοδο» παρὰ τὴν Δρῦν τῆς Χαλκηδόνος (403 μ.Χ.), μὲ ψεύτικες κατηγορίες, κι ἀποφάσισαν τὴν καθαίρεσί του.
Φυγάδευσαν τότε τὸ Χρυσόστομο στὴ Βιθυνία. Μετὰ τὴν ἀπομάκρυνσί του ὅμως σεισμὸς συγκλόνισε τὴν Πόλι, ἔγιναν κι ἄλλες καταστροφές, κι ὅλα αὐτὰ φόβισαν τὴ βασίλισσα, τὴν ἔκαναν νὰ μετανοήσῃ καὶ νὰ τὸν φέρῃ πίσω, πρὸς χαρὰν τοῦ πληρώματος.
Ἀλλὰ ὁ κατευνασμὸς τῶν σχέσεων βασιλίσσης καὶ ἀρχιεπισκόπου δὲν κράτησε πολύ. Σύντομα δόθηκε πάλι ἀφορμὴ γιὰ νέο διωγμό. Ἡ Εὐδοξία ἀρεσκόταν καὶ στὴν πολυτέλεια. Ἐνῷ φτωχοὶ πεινοῦσαν, αὐτὴ ντυνόταν στὰ χρυσᾶ, ἀγαποῦσε τὴ διασκέδασι, δὲν τηροῦσε τὴ νηστεία τὶς Τετάρτες καὶ Παρασκευές.
Ἀκόμη, οἱ διάφοροι αὐλοκόλακες, γνωρίζοντας τὴ φιλοδοξία τῆς βασιλίσσης, τί ἔκαναν· ἔλειωσαν ἀσήμι, κατασκεύασαν ἕνα ἄγαλμά της καὶ τὸ ἔστησαν – ποῦ· ἀπέναντι ἀπὸ τὴν ἐκκλησία ὅπου γινόταν ἡ λειτουργία καὶ τὸ κήρυγμα. Καὶ μόνο αὐτό; Ὥρισαν, τὴν ὥρα ἐκείνην ἀκριβῶς νὰ γίνουν τὰ ἀποκαλυπτήρια τοῦ ἀγάλματος. Μαζεύτηκε λοιπὸν κόσμος μὲ ὄργανα καὶ τύμπανα, καὶ διασκέδαζαν· ἄρχισαν νὰ χορεύουν καὶ μέθυσαν, ἐκεῖ ἔξω ἀπὸ τὴν ἐκκλησιά! Ὁ θόρυβος, οἱ φωνές, οἱ κρότοι ἔφταναν μέχρι μέσα στὸ ναό, κάλυπταν τὴ φωνὴ τῶν λειτουργῶν. Πῶς μποροῦσε ἔτσι νὰ γίνῃ ἡ λατρεία; Τί ἔπρεπε νὰ κάνῃ ὁ Χρυσόστομος; Ἤλεγξε γιὰ ἄλλη μιὰ φορὰ τὴν ἀσέβεια καὶ ἀπρέπεια, αἰτία τῆς ὁποίας ἦταν ἡ Εὐδοξία. Ὁ ἔλεγχός του ἄναψε πάλι τὸ θυμὸ καὶ τὴν ἔχθρα κατὰ τοῦ ἁγίου.
Ἅρπαξαν τότε τὴν εὐκαιρία ὁ Θεόφιλος καὶ οἱ ἀκόλουθοί του, καὶ ἔπεισαν τὸν αὐτοκράτορα νὰ μὴν παραστῇ τὸ Πάσχα στὶς ἀκολουθίες ποὺ χοροστατοῦσε ὁ ἀρχιεπίσκοπος. Ὁ Ἀρκάδιος πείστηκε καὶ ἀποφάσισε νὰ διώξῃ τὸ Χρυσόστομο μὲ τὴν κατηγορία ὅτι κατέχει τὸ θρόνο ἀντικανονικά. Λίγο λοιπὸν μετὰ τὴν Πεντηκοστὴ (20 Ἰουνίου τοῦ 404 μ.Χ.) στρατιῶτες συνέλαβαν τὸν ἅγιο καὶ τὸν ἔστειλαν στὴν ἐξορία. Ποῦ; Μακριά, στὴν Κουκουσὸ τῆς Μικρῆς Ἀρμενίας, μὲ τὴ συνοδεία ἀποσπάσματος· οὔτε βιβλία εἶχε, οὔτε ἕνα γιατρό, τίποτα, ἔρημος. Ἔμεινε ἐκεῖ τριάμισυ χρόνια.
Ἐπειδὴ ὅμως πολλοὶ ἄνθρωποι ξεκινοῦσαν καὶ πήγαιναν κοντά του, βγῆκε διαταγὴ νὰ τὸν πᾶνε ἀκόμη μακρύτερα. Μετὰ ἀπὸ ταλαιπωρία τριῶν μηνῶν ἔφτασε στὰ Κόμανα τοῦ Πόντου. Σταμάτησαν κοντὰ σ᾽ ἕνα ἐξωκκλήσι τοῦ μάρτυρος Βασιλίσκου. Τὴ νύχτα εἶδε σὲ ὅραμα τὸν ἅγιο Βασιλίσκο ὁ ὁποῖος τοῦ εἶπε· «Ἔχε θάρρος, ἀδελφὲ Ἰωάννη· αὔριο θά ᾽μαστε μαζί». Τὸ πρωὶ φόρεσε λευκὴ στολή, κοινώνησε τὰ ἄχραντα μυστήρια καὶ ἔτσι παρέδωσε τὴν ψυχή του στὸ Θεό. Τὰ τελευταῖα λόγια του ἦταν· «Δόξα τῷ Θεῷ πάντων ἕνεκεν».
Τὰ τίμια λείψανά του ἔμεναν ἐκεῖ. Ἐν τῷ μεταξὺ ἡ Εὐδοξία δὲν μπόρεσε νὰ γεννήσῃ τὸ παιδί της καὶ πέθανε μέσα σὲ φρικτοὺς πόνους. Τὴν ἔθαψαν σ᾽ ἕνα χωράφι· κι ἀπὸ τότε ὁ τάφος της σειόταν, ἔτριζε, ἔτρεμε. Ὕστερα λοιπὸν ἀπὸ τριάντα χρόνια ἔγινε ἀνακομιδὴ τῶν λειψάνων τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου· τὰ σήκωσαν καὶ τὰ μετέφεραν στὴ Βασιλεύουσα. Στὸ δρόμο, ἀπὸ ὅπου περνοῦσαν, ὁ κόσμος ἔβγαινε καὶ τὰ προσκυνοῦσε. Κι ὅταν ἔφτασαν στὴν Κωνσταντινούπολι καὶ τὰ ἀπέθεσαν, τότε ὁ τάφος τῆς Εὐδοξίας ἠρέμησε, σταμάτησε πιὰ νὰ τρέμῃ.
* * *
Αὐτὸς εἶνε, ἀγαπητοί μου, ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, ὁ ἀρχιεπίσκοπος Κωνσταντινουπόλεως (398-407). Μεγάλος πατέρας. Ἀλλὰ ὁ κόσμος, ἐνῷ ἄλλους ἁγίους τοὺς τιμᾷ, αὐτὸν δυστυχῶς δὲν τὸν ἐκτιμᾷ πρεπόντως.
Μποροῦσε καὶ ὁ Χρυσόστομος νὰ περάσῃ πολὺ ἥσυχα τὴ ζωή του. Ἂς χόρευαν, ἂς διασκέδαζαν, ἂς ἔκαναν ἀγάλματα…· αὐτὸς νὰ τ᾽ ἀνέχεται ὅλα καὶ νὰ μὴ λέῃ τίποτα. Θὰ ἔμενε ἔτσι στὸ θρόνο ὄχι ἐννιὰ μόνο χρόνια μὰ πολὺ περισσότερα, καὶ νὰ συνεχίζῃ νὰ ἀσκῇ τὰ θαυμαστὰ χαρίσματά του. Ἀλλ᾽ ὄχι. Ὁ θεόπνευστος λόγος λέει· «Πάντες οἱ θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ διωχθήσονται» (Β΄ Τιμ. 3,12). Αὐτὸ διάλεξε ὁ ἱερὸς πατήρ.
Νὰ τὸ ξέρουμε λοιπὸν κ᾽ ἐμεῖς· ὅποιος θέλει νὰ ζῇ μὲ τὸ Εὐαγγέλιο, εἴτε ἄντρας εἴτε γυναίκα, ὁ κόσμος θὰ τὸν διώξῃ. Ὁ κόσμος εἶνε κακός, διεφθαρμένος, ἄπιστος· δὲν ἀνέχεται τοὺς Χριστιανούς, τοὺς μισεῖ.
Εἴθε ὁ Κύριος Ἰησοῦς Χριστὸς διὰ πρεσβειῶν τοῦ ἁγίου Χρυσοστόμου καὶ τῆς ἁγίας μητρός του Ἀνθούσης νὰ εἶνε πάντοτε μαζί μας.
(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἀπομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἱ. ναὸ Ἁγ. Παντελεήμονος Φλωρίνης (ὑπόγειο τοῦ νέου) τὸ Σάββατο 13-11-1971 πρωί, μὲ νέο τώρα τίτλο. Καταγραφή, διευθέτησις καὶ σύντμησις 22-10-2021.
Add A Comment
You must be logged in to post a comment.