ΠΡΟΒΑΤΟΣΧΗΜΟΙ ΛΥΚΟΙ

Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου
Χριστιανική Σπίθα φ. 277

«…Δὲν θέλομεν νὰ μένουν ἐπὶ μακρὸν χρόνον κεναὶ αἱ ἐπισκοπαί, πρᾶγμα, ἄλλωστε, καταδικαζόμενον καὶ ὑπὸ τῶν Ἱερῶν Κανόνων. Ἀλλʼ ἐὰν πρόκηται ἀντὶ ποιμένων νὰ εἰσορμήσουν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν προβατόσχημοι λύκοι, μὴ φειδόμενοι καὶ τοῦ ἐλαχίστου ὑπολειφθέντος ποιμνίου, τότε καλύτερον νὰ μείνουν ἀποίμαντοι αἱ ἐπισκοπαὶ μέχρι συντελείας τῶν αἰώνων…

ΔΙΩΓΜΟΣ!

14 ἱερεῖς σέ ἀργία στή Ζάκυνθο, ἐπειδή ἀρνήθηκαν νά ἐμβολιαστοῦν.

Ἀδελφοί, «εἰδότες τὸν καιρόν, ὅτι ὥρα ἡμᾶς ἤδη ἐξ ὕπνου ἐγερθῆναι»! (Ρωμ. ΙΓ΄,11).
Ἡ δαιμονική χουντοδεσποτοκρατία κυριολεκτικά αποθρασύνεται! Εύγε στους Έλληνες ορθόδοξους της Ζακύνθου που αντιστέκονται !! Μεγαλύτερους δυνάστες από τους δεσποτάδες δεν έχω συναντήσει!…. 

Ως εδώ και μη παρέκει!

https://agonasax.blogspot.com/2021/11/14.html#more

–Ἐπισκοπος διωκτης ιερεως. (Α΄)

«Ὁ ἀφρὸς τῆς μωρίας καὶ ἡ ὑποστάθμη τῆς ἀγυρτείας»

Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων. Γεώργιος Κ. Τζανάκης. Ἀκρωτήρι Χανίων.

Παλαιὸς συγγραφεύς –νομίζω ὁ Παπαδιαμάντης- ἀναφέρεται κάπου, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ θυμηθῶ πού, εἰς «τὸν ἀφρὸ τῆς μωρίας καὶ τὴν ὑποστάθμη τῆς ἀγυρτείας, ἅτινα ἐπανθοῦν εἰς τὰς στῆλας τῶν ἐφημερίδων». Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο οἱ ἐφημερῖδες ἦσαν τὰ «μέσα ἐνημερώσεως». Ἦσαν καὶ οἱ ἄμβωνες τῶν ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖοι συνήθως περεχωροῦντο «εἰς πολλοὺς καὶ ἀκαταρτίστους καὶ μάλιστα εἴς τινας οἱ ὁποῖοι εἶναι ἱκανοὶ νὰ παραλογίζωνται ἐπὶ ὥρας ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος ἤ δεξιόθεν τοῦ χοροῦ, ἐκφέροντες ὁρισμοὺς οἶος ὁ ἑξῆς, ὅν ἠκούσαμεν, «ὅποιος φονεύει τὸν ἑαυτόν του, φονεύει αὐτὸν τὸν Θεόν!», καὶ μυρίους ἄλλους παραλογισμοὺς

καὶ λεξίδια κενὰ ἐννοίας» εἰς τοὺς ὁποίους «οὐδέποτε ἔπρεπε νὰ ἐπιτραπῇ τὸ ὁμιλεῖν ἐπ᾿ ἐκκλησίας». (Α. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΑΠΑΝΤΑ. ἐκδ Δόμος. Β΄ ἐκδ. Ἀθήνα 2005. σελ 177)….

Παλαιὸς συγγραφεύς –νομίζω ὁ Παπαδιαμάντης- ἀναφέρεται κάπου, ἀλλὰ δὲν μπορῶ νὰ θυμηθῶ πού, εἰς «τὸν ἀφρὸ τῆς μωρίας καὶ τὴν ὑποστάθμη τῆς ἀγυρτείας, ἅτινα ἐπανθοῦν εἰς τὰς στῆλας τῶν ἐφημερίδων». Τὸν καιρὸ ἐκεῖνο οἱ ἐφημερῖδες ἦσαν τὰ «μέσα ἐνημερώσεως». Ἦσαν καὶ οἱ ἄμβωνες τῶν ἐκκλησιῶν, οἱ ὁποῖοι συνήθως περεχωροῦντο «εἰς πολλοὺς καὶ ἀκαταρτίστους καὶ μάλιστα εἴς τινας οἱ ὁποῖοι εἶναι ἱκανοὶ νὰ παραλογίζωνται ἐπὶ ὥρας ἀπὸ τοῦ ἄμβωνος ἤ δεξιόθεν τοῦ χοροῦ, ἐκφέροντες ὁρισμοὺς οἶος ὁ ἑξῆς, ὅν ἠκούσαμεν, «ὅποιος φονεύει τὸν ἑαυτόν του, φονεύει αὐτὸν τὸν Θεόν!», καὶ μυρίους ἄλλους παραλογισμοὺς καὶ λεξίδια κενὰ ἐννοίας» εἰς τοὺς ὁποίους «οὐδέποτε ἔπρεπε νὰ ἐπιτραπῇ τὸ ὁμιλεῖν ἐπ᾿ ἐκκλησίας». (Α. ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ ΑΠΑΝΤΑ. ἐκδ Δόμος. Β΄ ἐκδ. Ἀθήνα 2005. σελ 177)….

https://www.triklopodia.gr/%ce%b3%ce%b%cf%8e%ce%ba%cf%84/