Πανστρατια συνταγματολογων κατα κυβερνησης για τον ὑποχρεωτικο ἐμβολιασμο: Ἀντιμετωποι με νεα Δικη της Νυρεμβεργης

Δημήτριος Παπαδημόπουλος : Κύριε Μητσοτάκη, καὶ ὁ Χίτλερ παρόμοιο «ἐνδιαφέρον» ἐπεδείκνυε καὶ παρόμοιες μεθόδους «πειθοῦς» ἐφάρμοζε!

Στυγνὴ ἐκδίκηση ἕνεκα κτηνώδους μικροψυχίας εἶναι, ἐπειδὴ ἀποτύχατε νὰ πείσετε μὲ τὸ ψευδαφήγημά σας…

Δὲν ἔχετε τὸ ψυχικὸ σθένος νὰ παραδεχθεῖτε τὴν κτηνωδία καὶ τὴν ἀνικανότητά σας, δὲν ἔχετε φιλότιμο ὥστε νὰ αὐτοεξορισθεῖτε ἤ ἔστω νὰ παραιτηθεῖτε, καὶ ἐκδικεῖστε τὸν λαό τὸν ὁποῖο ἔχετε, ὑποτίθεται, ὁρκισθεῖ νὰ ὑπηρετεῖτε!….

Την συνέχεια: https://agonasax.blogspot.com/2021/12/blog-post_2.html#more

IΣΤΟΡΙΚΗ, ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΙΕΡΟΣΥΛΙΑ Η ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΚΑΙ ΥΠΟΔΟΧΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ

Πρεσβ. Ἄγγελος Ἀγγελακόπουλος

Μέ ἀφορμή τήν ἐπικείμενη ἔλευση τοῦ αἱρεσιάρχου Πάπα Ρώμης Φραγκίσκου στήν Ἑλλάδα, καί συγκεκριμένα στήν Ἀθήνα καί τήν Λέσβο, στίς 4 μέ 6 Δεκεμβρίου, τήν ἐπίσκεψή του στήν Ἀρχιεπισκοπή Ἀθηνῶν[1], τήν ὑποδοχή του ἀπό τόν Ἀρχιεπίσκοπο Ἱερώνυμο τό ἀπόγευμα τοῦ Σαββάτου 4 Δεκεμβρίου, καί τήν ἐπίσκεψη τοῦ Ἀρχιεπισκόπου στόν Ποντίφικα στό Ἀποστολικό Μοναστήρι τό βράδυ τῆς Κυριακῆς 5 Δεκεμβρίου[2], θά θέλαμε νά ὑπενθυμίσουμε τά ἑξῆς :

1. «Στούς Ἰησουΐτες πρέπει νά κλειστοῦν οἱ λιμένες τῆς Ἑλλάδος, ὅπως ἀποκλείονται στούς πειρατές»

Εἶναι γνωστό ὅτι ὁ Πάπας Φραγκῖσκος εἶναι Ἰησουΐτης. Ὁ Χόρχε Μάριο Μπεργκόλιο, μετά τίς σπουδές του στή σχολή στό Βίλα Ντεβότο, ἐντάχθηκε στό τάγμα τῶν Ἰησουϊτῶν στίς 11-03-1958.

Ὁ Ἀδαμάντιος Κοραής, ὁ ὁποῖος μόνο ὡς θρησκόληπτος δέν θά μποροῦσε νά χαρακτηριστεῖ, λέγει: «Ἀπό ὅλα τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας τά μοναστικά τάγματα, εἰς τούς Ἰησουΐτας μάλιστα πρέπει να κλεισθῶσιν οἱ λιμένες τῆς Ἑλλάδος, ὡς ἀποκλείονται εἰς τούς πειρατάς. Προσέχετέ τους, φίλοι ὁμογενεῖς, μέ πλειοτέραν προσοχῆς ὅσης ὁ Χριστός παρήγγειλε τούς Ἀποστόλους νά προσέχωσι τούς Φαρισαίους. Διότι, αὐτοί ὑπερέβαλαν καί τήν φιλαρχίαν καί τήν πλεονεξίαν καί αὐτήν τήν ὑποκρισίαν τῶν παλαιῶν Φαρισαίων»[3].
2. Ἡ ἀνθελληνική πολιτική τοῦ Βατικανοῦ

Ἡ διά μέσου τῶν αἰώνων πολιτική τῆς ἀδίστακτης διπλωματίας τοῦ Βατικανοῦ ὑπῆρξε ἐχθρική ἔναντιτῶν ὀρθοδόξων Ἐθνῶν, ἰδιαιτέρως δέ τοῦ Ἑλληνισμοῦ.

α) Ποιός δέν γνωρίζει σήμερα τίς ἐπαίσχυντες παπικές σταυροφορίες εἰς βάρος τοῦ «σχισματικοῦ» καί «αἱρετικοῦ» Βυζαντίου καί τήν ἐπί δύο αἰώνες φραγκική κατάληψη τῆς Κωνσταντινούπολης, πού ἀποτελεῖτήν πρώτη ἀλωσή της;

β) Ποιός δέν γνωρίζει σήμερα τόν λόγο τοῦ Πάπα Εὐγενίου Ε΄, κατά τήν ἄλωση τῆς Κωνσταντινούπολης: «Δέν θά χαιρόμουν τόσο πολύ, ἐάν εἴχαμε δέκα νίκες κατά τῶν Τούρκων, ὅσο χαίρομαι σήμερα γιά τήν ὑποδούλωση τῶν σχισματικῶν»;

γ) Ποιός δέν γνωρίζει ὅτι στήν Ἐπανάσταση τοῦ 1821 οἱἝλληνες παπικοί ἦταν μέ τό μέρος τῶν Τούρκων[4];

Ὁ ἱστορικός Σπυρίδων Τρικούπης[5], ἀναφερόμενος στήν στάση τῶν παπικῶν ἔναντιτῆςἐκραγείσης ἐπαναστάσεως, λέγει κατηγορηματικῶς ὅτι ἐξ αὐτῶν πολύ λίγοι φάνηκαν Ἕλληνες, οἱ δέ λοιποί καί ἀντεῖπον καί ἀντέπραξαν ἐμφανῶς ἤ κρυφίως, εἶχαν δέ καί μυστικές σχέσεις μέ τούς ἐχθρούς τοῦ ἔθνους, τούς Τούρκους. Ὅσες φορές μάλιστα ἡ ἔκβαση τοῦ ἀγῶνα φαινόταν νά βαίνει ὑπέρ τῶν Τούρκων, οἱ παπικοί, ὄχι μόνο χαίρονταν γιά τό γεγονός, ἀλλά καί χωρίς καμμία αἰδώ πανηγύριζαν γι’ αὐτό. Γιά τίς ἐπιτυχίες τῶν Ἑλλήνων αἰσθάνονταν λύπη, χωρίς νά τήν ἀποκρύπτουν.

Ὁ Φιλήμων λέγει ὅτι οἱ παπικοί μποροῦσαν νά βοηθήσουν τήν ἐπανάσταση διά τῶν προσόδων τους (ἀλλά δέν τό ἔκαναν). Ἡ διαγωγή τῶν Ἑλλήνων τοῦ δυτικοῦ δόγματος στά νησιά (τοῦΑἰγαίου Πελάγους καί ἰδιαίτεραστά νησιά Σύρο, Τῆνο, Νάξο καί Θήρα) παρουσιάζει ἐπονείδιστο καί ἀποτρόπαιο στίγμα. Μάλιστα παρατηρεῖ μέ πικρία ὅτιἕνα τέτοιο ἐπεισόδιο δέν μπορεῖ καθόλου νά λησμονηθεῖ, οὔτε ὑπάρχει ἀνάλογο παράδειγμα στά ἔθνη.

Ὁ Γάλλος φιλέλληνας ColonelVoutier στά ἀπομνημονεύματά του γράφει ὅτι οἱ δυτικόφρονεςἝλληνες, ὄχι μόνο ἀρνήθηκαν κάθε συμμετοχή καί θετική προσφορά στόν ὑπέρ τῆς ἐλευθερίας ἀγῶνα, ἀλλά προσπαθοῦσαν νά συμπαρασύρουν στήνἀπραξίακαίτούς ὑπολοίπους συγκατοίκους τους, καίὄχι σπάνια πετύχαιναν τόν σκοπό τους. Ἐνῶ μέ τήν ἔναρξη τῆς ἐπαναστάσεως παντοῦ ὑψωνόταν ἡ σημαία τοῦ ἀγῶνα, ἀπότά νησιά τοῦΑἰγαίου Πελάγους ἡ Σύρος μπόρεσε νάἀντισταθεῖστό πανελλήνιο προσκλητήριο, διότι οἱ παπικοί παρότρυναν καίτούς ὑπολοίπους κατοίκους σέἀδιαφορία. Οἱ κάτοικοι τοῦνησιοῦ, τελῶνταςὑπότήν προστασία τῆς Γαλλίας, εἶχανὑποστεῖ λιγότερα δεινά ἀπότούς Τούρκους καίὡςἐκ τούτου φρονοῦσανὅτιἔπρεπενά κρατήσουν τό νησί τους μακρυάἀπό κάθε ἀνάμιξη. Σ’ αὐτό συνέβαλαν οἱδυτικόφρονες, οἱὁποῖοι νόμισαν ὅτιἔπρεπενά διαχωρίσουν τήν τύχη τους ἀπόαὐτήντῶνἀδελφῶν τους. «Δέν ξέρω», γράφει ὁ Γάλλος φιλέλληνας, «ἄνεἶναι περισσότερο ἐκτιμητέοιστά μάτια τῶνἄλλων. Ἀλλά, ἀσφαλῶςτόἔθνος τούς περιφρονοῦσε. Καίὅταν ἡ Ἑλλάς κατακτήσει τήν ἐλευθερία της, ὅπωςδέν συμμερίστηκαν τούς κινδύνους της, ἔτσι θά εἶναι ἀνάξιοινάσυμμεριστοῦνκαίτήνεὐτυχία της»[6].

δ)Ποιόςδέν γνωρίζει ὅτι ἡ καταστροφή τεσσάρων ἑκατομμυρίων (4.000.000) ὈρθοδόξουἙλληνικοῦλαοῦστήν Μικρά Ἀσίαὀφειλότανστίς μηχανορραφίες τοῦΠαπισμοῦ, πού φοβόταν τήνἐπανεγκατάστασηἑνός νέου βυζαντινοῦ κέντρου τῆς Ὀρθοδοξίας, πού θά ἦταν ἀντίπαλος τοῦ Παπισμοῦ;

Τό Βατικανό, ὅπως καίἄλλες δυνάμεις, εἶχε παρακινήσει τήν Γαλλία (καίτήνἸταλία) νά βοηθήσει τούς Τούρκους, διότι δέν ἤθελε νά πάρουν οἱὈρθόδοξοιἝλληνες τήν Κωνσταντινούπολη. Τό Βατικανό φοβόταν ὅτι ἡ ἙλληνορθόδοξηἘκκλησία θά γινόταν σοβαρός ἀντίπαλός του, σέ περίπτωση πού θάἑδραιωνότανστό παλαιό της κέντρο τοῦἈνατολικοῦΧριστιανισμοῦ.

ε) Ποιός δέν γνωρίζει τό συγχαρητήριο τηλεγράφημα τοῦΒατικανοῦπρόςτόνσφαγέα Κεμάλ κατά τήν γενοκτονία τοῦΜικρασιατικοῦἙλληνισμοῦ;

στ) Ποιόςδέν γνωρίζειτήνἔνοχη σιωπή τοῦΒατικανοῦστήνἑτέραἄλωσητῆς Κωνσταντινούπολης τό 1955;

ζ)Ποιός δέν γνωρίζει τήν αστοργία τοῦ Βατικανοῦ κατά τό δράμα τῆς κατάληψης τῆς Βορείου Κύπρουἀπό τούς Τούρκους[7];

η) Ποιός δέν γνωρίζει ὅτιτό Βατικανό ὑπῆρξε συνένοχος τῶν Σκοπιανῶν στήν ἀναγνώριση τοῦ ψευδομακεδονικοῦ κράτους τῶν Σκοπίων;

θ) Ποιός δέν γνωρίζει ὅτι τό Βατικανό περιφρονεῖ καί ἀπομειώνει τήν Ἐκκλησία  τῆς Ἑλλάδος, ἀφοῦ διατηρεῖ στήν Ἀθήνα Οὐνίτη «ἐπίσκοπο», τόν Ἰσπανό   Βενεδεκτῖνο Ἐμμανουήλ Νίν, ὑπό τόν τίτλο «Ἑλληνόρυθμος Ἐπίσκοπος Καρακοβίας», τήν στιγμή πού δέν ὑφίσταταιοὐνιτική Ἑλληνική κοινότητα;

3. Ὁ ἐν ἁγίοις πατήρ ἡμῶν Νεκτάριος Ἐπίσκοπος Πενταπόλεως ὁ ἐν Αἰγίνῃ ὁ θαυματουργός γιά τό μῖσος τῶν δυτικῶν κατά τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους

Ὁ ἅγιος Νεκτάριος στό δίτομο ἔργο του «Μελέτη ἱστορική περί τῶν αἰτιῶν τοῦ σχίσματος» γράφει : «Ἐμεῖς φρονοῦμε ὅτι δύο εἶναι κυρίως οἱ λόγοι τοῦ μίσους τῶν Δυτικῶν κατά τῶν Ἀνατολικῶν˙τό ἔμφυτο μῖσος τοῦ ψεῦδους κατά τῆς ἀληθείας καί τό ἀδούλω τοτοῦ χαρακτῆρα τοῦ Ἕλληνα»[8]. Καί ἀλλοῦ : «Τί νά πεῖ κανείς μπροστά σ’ αὐτά; Νά κλάψει ἤν ά μυκτηρίσει αὐτές τίς ἀξιώσεις τῶν παπῶν; Φρονῶ ὅτι πρέπει νά κλάψει, διότι πολλά τό Ἑλληνικό Ἔθνος ἔχυσε δάκρυα γιά τέτοιους πάπες, οἱ ὁποῖοι ἔγιναν οἱ κακοί δαίμονες τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Ἑλληνικοῦ Ἔθνους»[9]. Σέ ἄλλο σημεῖο : «Τό κατά τῶν Ἑλλήνων μῖσος τῆς Δυτικῆς Ἐκκλησίας, πού ἐμπνεύσθηκε σέ ὅλη τήν Δύση, κατέστησε τούς ἀμαθεῖς λαούς τῆς Δύσεως φανατικούς ἐχθρούς τῶν Ἑλλήνων, τούς ὁποίους θεωροῦσαν ὡς ἐχθίστους αἱρετικούς… Οἱ Σταυροφόροι, ὄχλος ἀμαθής καί φανατικός, ἔτρεφαν ἴσο μῖσος πρό τούς Ἕλληνες, ὅσο καί πρός τούς Ὀθωμανούς»[10]. Ἀλλοῦ : «Οἱ πάπες καί ἁμαρτάνουν καί κολάζονται καί θά κολάζονται μέχρι τήν Δευτέρα Παρουσία˙ ἴσως καί αἰωνίως γιά τά πρός τήν Ἑλληνική Ἐκκλησία κακά καί τίς ψευδενώσεις καί τίς ἀσεβεῖς καί ἀντιχριστιανικές διατάξεις»[11].

Ἐπίλογος

Μέ βάση τήνἀνωτέρωἱστορικήκαίἐκκλησιαστική προίκα, πού προσπαθήσαμε ἐνσυντόμῳνά καταγράψουμε, θάἦτανἄραγεθεμιτό καί δικαιολογημένο ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νά ὑποδεχθεῖ καί νάἐπισκεφτεῖ,ἔστωκαίἐθιμοτυπικῶς,τόν διαχρονικό κακό δαίμονα τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καίτοῦἙλληνικοῦἜθνους, Πάπα; Μήπως ἔτσι θά συγκαταλεχθεῖ καί ὁ ἴδιος στούς «κακούς δαίμονες» τῆς Ἀνατολικῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καί τοῦἙλληνικοῦἜθνους, διαπράττοντας μέγιστο ἐθνικόκαίἐκκλησιαστικόἔγκλημα, καί θά ἐγκαλεστεῖ γιά γενοκτονία καί κάθαρση τῆς ἐκκλησιαστικῆς, ἱστορικῆς καί ἐθνικῆς μνήμης; Δέν καταπατᾶ, μέ τήν ἔστω ἐθιμοτυπική ἐπίσκεψη, τήν σαφέστατη ἐντολή τοῦ ἁγίου ἐνδόξου καί πανευφήμου Ἀποστόλου Ἰωάννουτοῦ Θεολόγου «εἴ τις ἔρχεται πρόςὑμᾶςκαίταύτηντήνδιδαχήνοὐ φέρει, μή λαμβάνετε αὐτόν εἰς οἰκίαν καί χαῖρειν αὐτῷμή λέγετε. Ὁ λέγων γάρ αὐτῷχαῖρεινκοινωνεῖτοῖςἔργοιςαὐτοῦτοῖςπονηροῖς»[12], καθώς καίτήνἀντίστοιχητοῦἁγίουἐνδόξου, πανευφήμουκαίπρωτοκορυφαίουἈποστόλουτῶνἘθνῶν Παύλου «αἱρετικόνἄνθρωπον μετά μίαν καίδευτέραννουθεσίανπαραιτοῦ, εἰδώςὅτιἐξέστραπται ὁ τοιοῦτοςκαίἁμαρτάνειὧναὐτοκατάκριτος»[13];

Πηγή : https://sotiriosnavs.com/ιστορικη-εθνικη-και-εκκλησιαστικη-ιε/