Νεο ετος, νεο προγραμμα ζωης!

Ἕνα ἔτος ἔφυγε. Ἔφυγε σὰν ἀστραπή, ποὺ φαίνεται γιὰ λίγο καὶ ὕστερα ἐξαφανίζεται. Τόσο γρήγορα φεύγει ὁ χρόνος καὶ σὰν σταγόνα νεροῦ πέφτει στὸν ἀπέραντο ὠκεανὸ τῆς αἰωνιότητος. Νέο ἔτος ἀνατέλλει στὸν ὁρίζοντα. Ἀλλὰ καὶ τὸ νέο αὐτὸ ἔτος μὲ τὴν ἴδια ταχύτητα θὰ φύγη καὶ θὰ ἐξαφανισθῆ. Στὴν ἀρχὴ τοῦ νέου ἔτους μύριες εὐχὲς ἀπὸ μικροὺς καὶ μεγάλους, ἀπʼ ὅλα τὰ σημεῖα τοῦ πλανήτου μας, ἀκούονται. Ὅλοι εὔχονται ὁ χρόνος αὐτὸς νὰ εἶναι εἰρηνικὸς καὶ εὐτυχισμένος.

Ἕτοιμοι˙ ὁ θάνατος αἰφνιδιάζει!
Ἀλλὰ στὸ προσκλητήριο τοῦ νέου ἔτους δὲν εἶναι παρόντες ὅλοι ὅσοι ἦταν παρόντες στὴν ἀρχὴ τοῦ περασμένου ἔτους. Ἀπουσιάζουν πολλοί. Ἔφυγαν ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτό. Νωποὶ εἶναι ἀκόμη οἱ τάφοι τους. Θρῆνος καὶ κοπετὸς ἀκούγεται στὰ συγγενικά τους σπίτια. Πόσοι εἶναι ἀπόντες;
Σʼ ὅλους ἐμᾶς ποὺ ἡ πρώτη τοῦ νέου ἔτους βρίσκει στὴ ζωή, ὁ Θεὸς κατὰ τὸ ἄπειρο αὐτοῦ ἔλεος, ἔδωσε νέα παράτασι ζωῆς. Ἀλλὰ πόσο θὰ διαρκέση ἆραγε ἡ παράτασι αὐτή; Ἄγνωστο! Ὄχι μόνο οἱ γέροντες ποὺ πρέπει ἀπὸ μέρα σὲ μέρα νὰ περιμένουμε τὴν ἔξοδό μας ἀπὸ τὴ ζωὴ αὐτή, ἀλλὰ καὶ οἱ νέοι καὶ τὰ παιδιὰ δὲν ἔχουν ἐξασφαλισμένη τὴ διάρκεια τῆς ζωῆς τους. Ἄγνωστη καὶ γιʼ αὐτοὺς ἡ ὥρα τοῦ θανάτου. Πόσων δυστυχῶς νέων ἡ ζωὴ κατὰ τὸν περασμένο χρόνο δὲν τερματίσθηκε κάτω ἀπὸ τραγικὲς συνθῆκες αὐτοκινητιστικῶν δυστυχημάτων! Ὀρθῶς παρατήρησε κάποιος ὅτι ὁ θάνατος ὡς σφοδρὸς ἀέρας τσακίζει περισσότερα τρυφερὰ βλαστάρια παρὰ γερασμένα δένδρα.
Ἀλλʼ ἐπειδὴ ἡ ὥρα κατὰ τὴν ὁποία θʼ ἀναχωρίσουμε ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτὸ εἶναι ἄγνωστη, γιʼ αὐτὸ πρέπει νὰ ἐπαγρυπνοῦμε, νὰ εἴμαστε δηλαδὴ πάντοτε πνευματικῶς ἕτοιμοι, ὅπως ὁ στρατιώτης ποὺ φυλάσσει τὰ σύνορα ἀγρυπνεῖ, διότι δὲν ξέρει τὴν ὥρα ποὺ ὁ ἐχθρὸς θὰ ἐπιτεθῆ. Στὰ βάθη τῆς καρδιᾶς μας πρέπει νʼ ἀντηχῆ ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ «Γίνεσθε ἕτοιμοι ὅτι ἐν ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται» (Ματθ. 24, 44).

Χρόνου φείδου
Ναί, νὰ εἴμαστε πάντοτε ἕτοιμοι πνευματικῶς! Διότι ὁ χρόνος φεύγει ὅπως τὸ ρεῦμα τοῦ ποταμοῦ ποὺ δὲν ἐπιστρέφει, ἀλλὰ συνεχῶς ρέει πρὶς τὶς ἐκβολές. Ἀλλὰ καὶ ἐμεῖς σπεύδουμε πρὸς τὶς ἐκβολὲς τῆς ζωῆς αὐτῆς, πρὸς τὸν θάνατο. Γιʼ αὐτὸ πρέπει νὰ κάνουμε καλὴ χρῆσι τοῦ χρόνου. Κατηγοροῦμε συνήθως ἐκείνους ποὺ σπαταλοῦν τὰ χρήματά τους ἐκεῖ ποὺ δὲν πρέπει. Πόσα ἀλήθεια ἑκατομμύρια καὶ δισεκατομμύρια δὲν σπαταλῶνται κάθε χρόνο γιὰ περιττὰ καὶ ἐπιζήμια πράγματα! Πόσα ἑκατομμύρια δὲν σπαταλῶνται τὴν πρώτη τοῦ ἔτους στὰ καζίνα καὶ στὶς χαρτοπαικτικὲς λέσχες ἀλλὰ καὶ στὰ σπίτια ποὺ αὐτὲς τὶς μέρες μεταβάλλονται σὲ χαρτοπαικτικὲς λέσχες! Πόσα ἑκατομμύρια γιὰ τὸ τσιγάρο! Πόσα ἐκατομμύρια γιὰ τὰ οἰνοπνευματώδη ποτά! Πόσα ἑκατομμύρια γιὰ τὰ νυχτερινὰ κέντρα καὶ γιὰ τόσα ἄλλα ἐπιβλαβῆ καὶ ἐπικίνδυνα πράγματα!
Ἀλλὰ ἐὰν αὐτοὶ ποὺ σπαταλοῦν μὲ τέτοιο τρόπο τὰ χρήματά τους εἶναι ἀξιοκατάκριτοι ἀσυγκρίτως πιὸ ἀξιοκατάκριτοι εἶναι οἱ ἄλλοι ἐκεῖνοι ποὺ σπαταλοῦν ἕνα ἀγαθὸ ἀπείρως ἀνώτερο ἀπὸ τὸ χρῆμα. Καὶ τὸ ἀγαθὸ αὐτό, τὸ μεγίστης ἀξίας, εἶναι ὁ χρόνος. Εἶναι τὰ ἔτη, οἱ μῆνες, οἱ μέρες, οἱ ὧρες καὶ αὐτὰ ἀκόμη τὰ λεπτὰ καὶ τὰ δευτερόλεπτα τῆς ὥρας. Ἀλλοίμονο πόση σπατάλη τοῦ χρόνου γίνεται! Ὁ χρόνος, ποὺ θὰ ἔπρεπε νὰ διατίθεται γιὰ τὴν ἐκτέλεσι τοῦ καθήκοντος ποὺ ἐπιβάλλει ἡ κάθε στιγμή, σύμφωνα μὲ τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ, δυστυχῶς ὑποκλέπτεται ἀπὸ τὴν κακία καὶ τὰ πάθη, ὑποκλέπτεται – ἄς τὸ ποῦμε διότι εἶναι ἀληθινό – ἀπὸ τὸν ἀόρατο ἐχθρὸ τῆς ἀνθρωπίνης εὐτυχίας, τὸν σατανᾶ, καὶ διατίθεται κατὰ τὸ μεγαλύτερο μέρος, γιὰ νὰ μὴν ποῦμε ἐξ ὁλοκλήρου, γιὰ ἁμαρτωλὲς σκέψεις, ἁμαρτωλὰ λόγια καὶ ἁμαρτωλὰ ἔργα, ποὺ τόση καταστροφὴ προξενοῦν στὴν ἀνθρωπότητα. Ἀντιθέτως, πόσο ὠφέλιμη εἶναι μία λαμπρὴ σκέψι, ἕνας καθαρὸς λόγος, μία καλὴ καὶ θεάρεστη πρᾶξι! Ἀλλὰ δυστυχῶς ὅλα χάνονται καὶ καταστρέφονται ἀπὸ τὴν κακὴ χρῆσι τοῦ χρόνου. Ἀρχαῖος φιλόσοφος τῆς πατρίδος μας, ὁ Χίλων, συμβουλεύει νὰ προσέχουμε νὰ μὴ διαρρέη ἀσκόπως ὁ χρόνος, ἀλλὰ νὰ γίνεται ἀντικείμενο ὠφελίμου χρήσεως καὶ ἐκμεταλλεύσεως. «Χρόνου φείδου», λέει.

Δάκρυα εξαγνισμοῦ
Ἐὰν ὅλοι μας ρίξουμε ἕνα βλέμμα στὸ παρελθὸν τῆς ζωῆς μας καὶ ἐξετάσουμε πῶς πέρασαν τὰ χρόνια μας, θὰ δοῦμε ὅτι ὁ πολὺς χρόνος πέρασε ἀσκόπως. Ἀσφαλῶς, ἐφʼ ὅσον δὲν εἴμαστε πωρωμένοι, θὰ ἔρχονται στιγμὲς ποὺ ἡ συνείδησις, ὁ ἀδέκαστος αὐτὸς κριτὴς ποὺ κλείνουμε στὰ στήθη μας, θὰ μᾶς ἐλέγχη γιὰ τὰ κακὰ ποὺ μπορούσαμε νὰ μὴν κάνουμε κι ὅμως τὰ κάναμε, καὶ γιὰ τὰ καλὰ ποὺ μπορούσαμε νὰ κάνουμε καὶ δὲν τὰ κάναμε λόγῳ τῆς ἀμελείας μας. Θὰ θρηνήσουμε καὶ θὰ κλαύσουμε, ὅπως ὁ ἀπόστολος Πέτρος ποὺ «ἐξῆλθε καὶ ἔκλαυσε πικρῶς» διότι ἔχασε τὴν πολύτιμη εὐκαιρία νὰ διακηρύκη τὴν πίστι του καὶ τὴν ἀγάπη του πρὸς τὸν Χριστό, ἀλλὰ δείλιασε καὶ σιώπησε… Καὶ τὰ δικά μας δάκρυα, ἀγαπητοί μου, γιὰ τὶς ἁμαρτίες ποὺ κάναμε θὰ εἶναι ὁ ἐξαγνισμὸς τοῦ παρελθόντος, καὶ συγχρόνως μία ἀπόφασις τὸ ὑπόλοιπο τῆς ζωῆς μας νὰ ζήσουμε ὄχι κατὰ τὸ θέλημα τοῦ διαβόλου, ἀλλὰ κατὰ τὸ θέλημα τοῦ Χριστοῦ.

Προσευχὴ καὶ μελέτη Γραφῆς
Μὲ τὴν ἔναρξι λοιπὸν τοῦ νέου ἔτους, νέας περιόδου τῆς ζωῆς μας, ἄριστο θὰ εἶναι νὰ χαράξουμε ἕνα ἡμερήσιο πρόγραμμα πνευματικῆς ἐργασίας. Γιὰ νὰ τηρήσουμε τὸ πρόγραμμα αὐτὸ δὲν εἶναι ἀνάγκη νὰ ἐγκαταλείψουμε τὸ βιοτικό μας ἔργο, τὸ ἐπάγγελμά μας, ποὺ πρέπει νὰ ἐκτελοῦμε εὐσυνειδήτως, ἀλλʼ ἀπὸ τὸ εἰκοσιτετράωρο τοῦ ἡμερονυκτίου νὰ διαθέτουμε ἀπαραιτήτως καὶ λίγο χρόνο γιὰ τὴν πνευματική μας καλλιέργεια, ποὺ εἶναι τὸ κυριώτερο καὶ ἀνώτερο ἀπʼ ὅλα τὰ ἀνθρώπινα ἔργα. Διότι ὅπως εἶπε ὁ Χριστός «Τί ὠφελήσει ἄνθρωπον ἐὰν κερδήση τὸν κόσμον ὅλον καὶ ζημιωθῆ τὴν ψυχὴν αὐτοῦ; Ἤ τί δώσει ἄνθρωπος ἀντάλλαγμα τῆς ψυχῆς αὐτοῦ;» (Ματθ. 16, 26). Ποιό εἶναι τὸ πρόγραμμα τῆς πνευματικῆς καλλιέργειας; Ὅλη ἡ οἰκογένεια νὰ συγκεντρώνεται κάθε πρωὶ καὶ βράδυ μπροστὰ στὸ εἰκονοστάσι καὶ βοηθούμενη ἀπὸ τὴν ἱερὰ Σύνοψι ἤ τὸν ἱερὸ Συνέκδημο νὰ προσεύχεται μὲ κατάνυξι. Μετὰ τὴν πρωινὴ προσευχὴ ὁ ἀρχηγὸς τῆς οἰκογενείας νὰ διαβάζη εἰς ἐπήκοον ὅλων ἕνα κεφάλαιο ἀπὸ τὴν Καινὴ Διαθήκη. Τὸ ἴδιο ἄς κάνουν καὶ τὰ μεμονωμένα ἄτομα.
Ὦ οἰκογενειάρχαι! Σεῖς ποὺ σπαταλᾶτε ὧρες ὁλόκληρες γιὰ νὰ παρακολουθῆτε τὸ ραδιόφωνο καὶ τὴν τηλεόρασι, ποὺ μὲ τὶς αἰσχρὲς εἰκόνες τόσο βλάπτονται καὶ διαφθείρονται τὰ ἤθη, ἐὰν ἀποφασίσετε νὰ διαθέσετε μισὴ ὥρα κάθε μέρα γιὰ τὸ ἱερὸ καθῆκον τῆς προσευχῆς καὶ τῆς ἀναγνώσεως τῆς Ἁγίας Γραφῆς, σᾶς διαβεβαιώνουμε ὅτι σὲ μικρὸ χρονικὸ διάστημα θὰ δῆτε τεραστία μεταβολὴ στὸ οἰκογενειακό σας περιβάλλον καὶ θὰ δοξάζετε τὸν Θεό. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ ποὺ θʼ ἀκούγεται σὰν ἀλάτι πνευματικὸ θὰ ἀλατίζη ὅλη τὴ ζωή σας. Αἰσχρὰ καὶ βλάσφημα λόγια δὲν θʼ ἀκούγονται, ἀλλʼ ὅλα τὰ μέλη τῆς οἰκογενείας θὰ ζοῦν εἰρηνικὰ καὶ ἀγαπημένα κάτω ἀπὸ τὸ στοργικὸ βλέμμα τοῦ Θεοῦ. Ἡ ἀνάγνωσι τῆς Ἁγίας Γραφῆς θὰ σᾶς διδάξη νὰ κάνετε καλὴ χρῆσι τοῦ χρόνου τῆς ζωῆς σας, ἐκτελώντας πάντοτε τὸ ἅγιο θέλημα τοῦ Θεοῦ.

Ὁ Χριστὸς ἡ σωτηρία
Ἀγαπητοί μου χριστιανοί! Λέγεται ὅτι ὁ Τίτος, ἀρχαῖος βασιλιᾶς τῆς Ρώμης, ἐξετάζοντας κάθε βράδυ πῶς πέρασε τὴν ἡμέρα του, ὅταν ἔβλεπε ὅτι δὲν ἔκανε κανένα καλό, ἀναστέναζε καὶ ἔλεγε: «Ἀλλοίμονο! Ἔχασα τὴν ἡμέρα μου!». Ἐὰν αὐτὸς ποὺ ἦταν εἰδωλολάτρης ἔτσι σκεφτόταν, πόσο περισσότερο ἐμεῖς οἱ χριστιανοὶ ποὺ ἔχουμε ἐντολὴ ἀπὸ τὸν Κύριο νὰ σκεφτόμαστε καὶ νὰ κάνουμε τὸ καλό «ἕως ἡμέρα ἐστιν, ὅτι ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι» (Ἰω. 9, 4). Πρότυπά μας γιὰ νὰ ζήσουμε μιὰ πραγματικὴ χριστιανικὴ ζωὴ ἔχουμε τοὺς ἁγίους ποὺ γιορτάζουμε κάθε ἡμέρα, ἔχουμε τὸν Μέγα Βασίλειο ποὺ γιορτάζουμε σήμερα, τὴν πρώτη ἡμέρα τοῦ ἔτους, προπαντὸς ὅμως ἔχουμε τὸν Κύριο ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό, ὁ Ὁποῖος κανένα κακὸ δὲν ἔκανε, ἀλλὰ πάντα τὸ καλὸ ἔλεγε καὶ ἔπραττε. Διῆλθε τὴ ζωή του εὐεργετῶν.
Νέο ἔτος! Ἄς δοξάσουμε τὸν Κύριο γιὰ τὴ νέα παράτασι ποὺ μᾶς δίνει καὶ ἄς ἐγκαινιάσουμε νέο πρόγραμμα ζωῆς, καθὼς ὑποδείξαμε πιὸ πάνω, καὶ ὁ Κύριος μὲ τὴ Θεία Χάρι Του θὰ μᾶς βοηθήση νὰ τὸ ἐφαρμόσουμε καὶ τότε νὰ εἶσθε βέβαιο ὅτι νέες μέρες εὐτυχισμένες θʼ ἀνατείλουν ὄχι μόνο στὰ ἄτομα καὶ στὶς οἰκογένειες, ἀλλὰ καὶ στὴ μαρτυρική μας Πατρίδα, τὴν Ἑλλάδα. Διότι ἄς τὸ ποῦμε ἄλλη μιὰ φορά, ὅτι μόνο κοντὰ στὸν Χριστὸ ὑπάρχει ἡ χαρὰ καὶ ἡ εὐτυχία, ἡ λύτρωσι ἀπὸ κάθε εἶδος κακοῦ, ἡ σωτηρία.
Σύνθημά μας: Νέο ἔτος, νέο πρόγραμμα ζωῆς!

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος
Ἐγκύκλιος 450, 1988