Α’ ΠΡΟΣ ΠΑΝΤΑ ΕΛΛΗΝΑ ΟΡΘΟΔΟΞΟΝ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΝ

Του ιερέως Ἰωάννου Νικολοπούλου
Πατηστε τον τιτλο, και διαβάστε όλο το άρθρο σε pdf

Μέλη τοῦ αὐτοῦ Σώματος τῆς Μιᾶς Ἁγίας Καθολικῆς καί Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας ὄντες, ἔχοντες Μίαν Κεφαλήν, τόν Δημιουργόν μας καί ἀναπλάσαντα καί σώσαντα ἡμᾶς διά τοῦ Τιμίου Αὐτοῦ Σταυροῦ, Κύριον καί Σωτῆρα «εἰς τό διηνεκές» (Ἑβρ.7,3 & 10,12-14), «Ἰησοῦν Χριστόν τόν Ἐσταυρωμένον τόν Ναζαρηνόν» (Μάρκ.16,6), εἰς Ὅν «ἀφορῶμεν ὡς εἰς Τόν τῆς Πίστεως τόν Μόνον Ἀρχηγόν καί Τελειωτήν» (Ἑβρ.12,2)· μέ τόν αὐτόν νοῦν προικισθέντες, ἄς γρηγορήσωμεν κατ’ αὐτάς ἐπαρκέστερον καί ἄς ἀνησυχήσωμεν ὡς Ἕλληνες καί Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, μή ἐθελοτυφλοῦντες, ἀδρανοῦντες καί ἀμελοῦντες· ἐπειδή μέσα καί γύρω μας τεκταίνονται πράγματα τά ὁποῖα πολύ σύντομα θά μᾶς στοιχίσουν πάρα πολύ ἀκριβά, ἔχουν δοκιμαστῆ ἀλλοῦ μέ τραγικά ἀποτελέσματα, καί ἐξακολουθοῦν νά δοκιμάζωνται καί νά ἐφαρμόζωνται, μέ ἐνέργειες στίς ὁποῖες προβαίνουν ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι καθοδηγοῦνται ἀπό δῆθεν ἄγνωστα εἰς τόν πολύ λαόν Κέντρα, γιά ἴδια Προσωπικά ἤ Θεσμικά, Οἰκουμενιστικά καί Παγκοσμιοποιήσεως…

Β΄Ο ΑΝΕΚΔΙΗΓΗΤΟΣ ΑΡΧΟΝΤΩΝΗΣ !
—- . —-

Εἴθε, ὅταν ἔρθῃ
νά ’χῃ ἄλλα μυαλά,
στήν βασανισμένη
τήν Καλαμαριά.

Τά τοῦ Ἰουστίνου
ἄν φέρῃ καί αὐτός,
καλύτερα νά πάῃ
νά τόν δῇ Γιατρός!

***

Μές σέ ἐρείπια καί πτώματα
ἄλλες πληγές πάει ν’ ἀνοίξῃ,
ἀντί νά σπεύσῃ ὁ Πανάγιος,
πρῶτα ἐκεῖνες γιά νά κλείσῃ.

Ὅλοι οἱ ἄλλοι πού ’ναι γύρω του
κι’ ἀπό κοινοῦ δῆθεν συσκέπτονται,
αὐτοῦ πού σήμερα ἀποφάσισαν,
τ’ ἀποτελέσματα δέν σκέπτονται;

Τά ἴδια λάθη, τά ἴδια πάθη
καί τό συμφέρον θά ὑπηρετῇ.
Ὅλο τόν κόσμο θά κυβερνάῃ
Ρωσία, Εὐρώπη, Ἀμερική.

Τήν τελευταία -ὡς Ὑπερδύναμη–
αὐτός διαλέγει γιά «Μητριά»,
καί στό Φανάρι πάντα λουφάζει,
σάν «παραπαίδι» πειθαρχεῖ τυφλά.

Σ’ ὅλα τά ἔθνη «ὁροθεσίες
ἔχει θέσει ὁ Θεός». (Πράξ.17,26)
Πῶς παρεμβαίνει κάθε τόσο,
καί ὅ,τι θέλει κάνει αὐτός;

Τίς Ἐκκλησιές καί Πολιτείες
μπερδεύει πάντα κι’ ἐξισώνει,
χωρίς σπορά, παντοῦ φυτρώνει
κι’ ὅλα τά ἔθνη ξεσηκώνει.

Καί ποῦ δέν χώνει αὐτός τή μύτη,
καί ποῦ δέν βάζει δυναμίτη·
τίποτε ὄρθιο νά μή μείνῃ,
ὅλα νά λυώσουν στό Καμίνι!

Καί ἄν τή «φάῃ εἰς τή μάπα»
καί κάνῃ ἀρχηγό τόν Πάπα
πάνω σ’ ὅλη τήν Οἰκουμένη,
γιατί αὐτό πιά ἀπομένει
καί εἶναι συνεννοημένοι.

Ἡ Παγκοσμιοποίηση
κι’ ὁ Οἰκουμενισμός
τελειώνουν, ὅσον οὔπω
μᾶς γίνονται Θεσμός.

Ἔθνη καί «Πράσινα» ἄλογα,
Ἑλλάς, Ἑλληνισμός;
«Πράσινος Πατριάρχης»
προστάζει, δυστυχῶς!

Θεός νά μᾶς φυλάξῃ
καί «παρδαλός» μή γίνῃ,
καί τότε θέ νά δοῦμε
πλέον τί θ’ ἀπομείνῃ!

Κρασί ἔριξε στά Σκόπια
καί λάδι, γιά νά ζοῦν
καί οἱ πληγές τοῦ Σχίσματος
πιά νά ἐπουλωθοῦν.

Μέ τή μαμά Σερβία
ἄκρη ἄς ξαναβροῦν,
μέχρι Αὐτοκεφαλία
δική τους γιά νά δοῦν.

Ὁ Κύρης λέει στό σκύλο του
κι’ ὁ σκύλος στήν οὐρά του,
καί κάνουν μέ τόν τρόπο αὐτό
καθένας τή δουλειά του.

Ἀκέριο, στό Φαναρι του
βλέπω τόν Ἀρχοντώνη
νά ’χῃ ἀκόμα, ὅταν φορᾷ,
ράσο ἤ παντελόνι.

Τό ΝΑΤΟ ἐπικυρίαρχο
παντοῦ νά βάζῃ χέρι,
καί γιά τά κατορθώματα
πάντα νά ἐπιχαίρῃ.

Τό Στέφανο Ἀρχιεπίσκοπο,
στή φυλακή ὁ ἄλλος!
Τί λές, κι’ ἐδῶ, Ἀρχοντώνη μου,
δέν θά ξεσπάσῃ σάλος;

Ἔρχεσαι Μάη 29
ὁπού ’ναι ἀποφράδα.
Μά 1^η τοῦ Ἰούνη
ποῖος γιορτάζει, Ἑλλάδᾳ;

Μήπως Φιλοσκοπιανοί
θά ’χουνε κοινή γιορτή
κι’ ἦρθες σύ χαρά νά δώσῃς,
δῆθεν νά συμφιλιώσῃς·

μέ κρασάκι καί μέ λάδι
νά σκορπίσῃς τό σκοτάδι,
ν’ ἀπαλείψῃς πιά τό Σχίσμα,
νά τό κάνῃς ἕνα μίγμα;

Δέν θά ’ρθω νά σέ συναντήσω,
τήν ὄψη σου νά ἀντικρύσω,
ν’ ἀκούσω λόγια καί μασάλια·
τά ἔχεις κάνει ὅλα χάλια!!!

Ἔγγραφα Πατριαρχικά!
Νάσου οἱ Πόλεμοι μετά·
ἀναπτύσεις σύ τά μίση,
γκρεμῶντας τά ἰδανικά!

Ἀχρίδος Ἀρχιεπισκοπή,
καί τό μή χεῖρον βέλτιστον.
Μά τοῦτο, Ἀρχοντώνη μου,
θά παραμείνῃ ἀνέλπιστον!

Δέν σοῦ λανθάνει ἀσφαλῶς,
πώς, κάπου ἐκεῖ ἡ Ἀμερική,
ἀνάμεσα στά σκέλια,
ὅλα τά ’χει γραμμένα,
κι’ ἐσένα καί ἐμένα.

Γελάει, ὠϊμέ, / καί «τουμπεκί»
κι’ αὐτό «ψιλοκομμένο»,
στά κάρβουνα ριγμένο,
ροφάει ἀπολαυστικά
τό ΝΑΤΟ «ἀραγμένο»!!!

Φίλο ἔχει τόν Ἐρντογκάν,
σέ τόνους τοῦ τό κουβαλᾶν,
κι’ ἀπό τήν Κολομβία,
δίχως καθόλου βία.

Γιατί μεγαλοπιάνεσαι,
ποῦν’ ἡ ταπείνωσή σου!
Λυπᾶσαι τό Φανάρι σου;
Φοβᾶσαι τή ζωή σου;

/Πάψε νά μεγαλαυ/χῇς.
/Δέν σ’ ἀ/κούει /πιά κα/νείς.
/Πήγαινε σέ Μονα/στήρι
γιά νά /καῖς λιβανι/στήρι.

Ἴσως σύ τότε εὕρῃς ἔλεος,
κι’ἀνέλεος δέν θάνε ἡ Κρίσις,
ἐάν προλάβῃς, Ἀρχοντώνη μου,
γιά ὅλα νά μετανοήσῃς.

Μή κάνῃς ἄλλες, προκομμένε μου,
«Νύχτες Δημήτρη Ἀρχοντώνη»*,
πολλά βάσανα ὁ κόσμος πέρασε,
καί ἄλλα πλέον· δέν σηκώνει!

Ὑποσημείωσις: * Παραλληλίζω μέ «Νύχτες, Ἁγίου Βαρθολομαίου» !
* «ἀκραιφνής» = ἀκέραιος, ἀμιγής, καθαρός, ἄθικτος,
ἀπαραβίαστος, εἰλικρινής.

Ἱερεύς Ἰωάννης Νικολόπουλος
ΚΑΛΑΜΑΡΙΑ
11.5.2022

Ἑορτή Ἰσαποστόλων Ἁγίων Κυρίλλου καί Μεθοδίου,
Φωτιστῶν τῶν Σλάβων.
Πάντως, ὄχι ἀνακατωσούρηδων
καί προβληματικῶν·
ἀλλά καύχημα ἡμῶν,
ὡς ἀκραιφνῶν*
Θεσσαλονικέων Ἑλλήνων,
καί οὐχί Φιλοαμερικανῶν καί Φιλοσκοπιανῶν·
ὑπέρ πᾶν ἄλλο σεβομένων τόν Θεόν
και ἀγαπώντων τήν Ἑλλάδα, ὡς Πατρίδα·
καί τήν Ἑλληνικήν Γλῶσσα,
ὡς θεόσδοτον δῶρο, μέσο καί ἐργαλεῖο,
διά τοῦ ὁποίου ἐκαλλιεργήθη ἡ Παιδεία καί ἡ Ἐπιστήμη,
ἀνεπτύχθησαν οἱ Τέχνες,
διεπλάσθησαν, ἀνεπτύχθησαν, διεμορφώθησαν ὡς χαρακτῆρες,
ὡριμάσαντες ὡς Ψυχο – Σωματικές ὀντότητες οἱ ἄνθρωποι
(καλοί=κατά τό σῶμα, κἀγαθοί=ὡς πρός τήν ψυχή),
ἀλλά καί ὡς ὁ τάπης ἐξαπλώσεως καί διαδόσεως τοῦ θείου λόγου
ἀνά τά πέρατα τῆς οἰκουμένης,
διά τοῦ ἐκπολιτιστικοῦ ἔργου τοῦ Παιδός της
Μ ε γ ά λ ο υ Ἀ λ ε ξ α ν δ ρ ο υ ,
ἐν ᾯ ἐνεκαυχάτω καί θά ἐγκαυχᾶται ἐπαξίως ἀνά τούς αἰῶνας,
Ἡ Αὐτόν γεννήσασα καί θρεψαμένη,
καί ἐξακολουθοῦσα νά γεννᾶ καί ἀναδεικνύῃ
τοιαῦτα ἀνδρειόμορφα καί ἀνδρειόφρονα Τέκνα,
Αὐτόν ζηλοῦντα, Αὐτῷ ἀποκλίνοντα καί Αὐτῷ ἑπόμενα,
Γλυκυτάτη, Φιλόστοργος καί Γενεόφρων Πατρίς ἡμῶν
Ε Λ Λ Α Σ !