EYAΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΝΤΩΝ

Κατά Ματθαίον, κεφ. Ι΄, εδάφια 32-33, 37-38 και κεφ.ΙΘ΄εδάφια 27-30

Κεφ.Ι΄ 32 Πᾶς οὖν ὅστις ὁμολογήσει ἐν ἐμοὶ ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ὁμολογήσω κἀγὼ ἐν αὐτῷ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς· 33 ὅστις δ᾿ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων, ἀρνήσομαι αὐτὸν κἀγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
37 ῾Ο φιλῶν πατέρα ἢ μητέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· καὶ ὁ φιλῶν υἱὸν ἢ θυγατέρα ὑπὲρ ἐμὲ οὐκ ἔστι μου ἄξιος· 38 καὶ ὃς οὐ λαμβάνει τὸν σταυρὸν αὐτοῦ καὶ ἀκολουθεῖ ὀπίσω μου, οὐκ ἔστι μου ἄξιος.
Κεφ.ΙΘ΄ 27 Τότε ἀποκριθεὶς ὁ Πέτρος εἶπεν αὐτῷ· ἰδοὺ ἡμεῖς ἀφήκαμεν πάντα καὶ ἠκολουθήσαμέν σοι· τί ἄρα ἔσται ἡμῖν; 28 ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς εἶπεν αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν ὅτι ὑμεῖς οἱ ἀκολουθήσαντές μοι, ἐν τῇ παλιγγενεσίᾳ, ὅταν καθίσῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, καθίσεσθε καὶ ὑμεῖς ἐπὶ δώδεκα θρόνους κρίνοντες τὰς δώδεκα φυλὰς τοῦ ᾿Ισραήλ. 29 καὶ πᾶς ὃς ἀφῆκεν οἰκίας ἢ ἀδελφοὺς ἢ ἀδελφὰς ἢ πατέρα ἢ μητέρα ἢ γυναῖκα ἢ τέκνα ἢ ἀγροὺς ἕνεκεν τοῦ ὀνόματός μου, ἑκατονταπλασίονα λήψεται καὶ ζωὴν αἰώνιον κληρονομήσει. 30 Πολλοὶ δὲ ἔσονται πρῶτοι ἔσχατοι καὶ ἔσχατοι πρῶτοι«.

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΛΘ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2483

Κυριακὴ Ἁγίων Πάντων (Α΄ Ματθαίου)
19 Ἰουνίου 2022
Του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

ΟΙ ΑΡΝΗΤΑΙ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἑορτή. Δὲν ἑορτάζει ἕνας ἢ δύο ἅγιοι, ὅπως συνήθως στὶς ἄλλες ἡμέρες· σήμερα ἑορτάζουν πολλοί, ἀναρίθμητοι ἅγιοι, οἱ ἅγιοι Πάντες. Ἐὰν μπορῇ κανεὶς νὰ μετρήσῃ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ, θὰ μπορέσῃ νὰ μετρήσῃ καὶ τοὺς ἁγίους ποὺ ἑορτάζουμε σήμερα· εἶνε ἑκατομμύρια.
Ποιοί εἶνε; Εἶνε πρῶτα – πρῶτα οἱ δίκαιοι τῆς παλαιᾶς διαθήκης, οἱ πατριάρχες καὶ οἱ προφῆτες· εἶνε οἱ δώδεκα, οἱ ἑβδομήκοντα καὶ οἱ λοιποὶ ἀπόστολοι· εἶνε οἱ πατέρες καὶ διδάσκαλοι τῆς Ἐκκλησίας· εἶνε οἱ μάρτυρες, οἱ ἱερομάρτυρες καὶ οἱ ὁμολογηταί· εἶνε οἱ ὅσιοι καὶ οἱ ἀσκηταί· εἶνε ἀκόμα οἱ ἄγγελοι καὶ οἱ ἀρχάγγελοι στὸν οὐρανό· καὶ ψηλὰ – ψηλά, στὴν κορυφὴ ὅλων, εἶνε ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος μας. Ὅλοι αὐτοὶ ἑορτάζουν σήμερα.
Ἀλλὰ τιμώντας τώρα τοὺς ἁγίους Πάντας, νὰ γνωρίζουμε, ὅτι δὲν ἀρκεῖ ἁπλῶς τὸ νὰ ἐκκλησιασθοῦμε· πρέπει καὶ νὰ ἑορτάσουμε πρεπόντως τὴν ἑορτή τους. Κατὰ τὸ ῥητὸ τοῦ ἱεροῦ Χρυσοστόμου ποὺ λέει «Τιμὴ μάρτυρος μίμησις μάρτυρος» (P.G. 50,663), πρέπει νὰ μιμούμεθα τοὺς ἁγίους. Αὐτὸ τοὺς εὐχαριστεῖ.
Ἂς κάνουμε λοιπὸν κ᾽ ἐμεῖς ὅ,τι ἔκαναν ἐκεῖνοι. Δηλαδή, τί ἔκαναν ἐκεῖνοι;

Ἐκεῖνοι πίστεψαν στὸ Χριστό· κ᾽ ἐμεῖς νὰ πιστέψουμε σ᾽ αὐτόν. Ἐκεῖνοι ἀγάπησαν τὸ Χριστὸ παραπάνω ἀπ᾽ ὅλους καὶ ἀπ᾽ ὅλα· κ᾽ ἐμεῖς νὰ τὸν ἀγαπήσουμε ὁλοψύχως. Ἐκεῖνοι ὡμολόγησαν τὸ Χριστὸ μπροστὰ σὲ ἄρχοντες καὶ βασιλεῖς, διακινδύνευσαν τὴ ζωή τους καὶ μαρτύρησαν· κ᾽ ἐμεῖς νὰ τὸν ὁμολογοῦμε παντοῦ μὲ παρρησία. Ἐκεῖνοι ἔζησαν μιὰ ζωὴ οὐράνια, ἀγγελική· κ᾽ ἐμεῖς στὸν αἰῶνα μας νὰ ζοῦμε κατὰ τὸ Εὐαγγέλιο.
Σήμερα δυστυχῶς εἶνε ἐποχὴ ὄχι ὁμολογίας ἀλλὰ ἀρνήσεως τοῦ Χριστοῦ μας· πολλοὶ ἀρνοῦνται, γίνονται προδότες, ἐγκαταλείπουν τὴν Ἐκκλησία. Γι᾽ αὐτοὺς εἶπε σήμερα ὁ Κύριος· «Ὅποιος μὲ ἀρνηθῇ μπροστὰ στοὺς ἀνθρώπους, θὰ τὸν ἀρνηθῶ κ᾽ ἐγὼ ἔμπροσθεν τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. 10,33).

* * *

Ποιοί σήμερα ἀρνοῦνται τὸ Χριστό;
Τὴν Κυριακὴ χτυπᾷ ἡ καμπάνα. Κάθε Χριστιανὸς ποὺ ἀκούει πρέπει νὰ τρέξῃ στὴν ἐκκλησία, νὰ ζήσῃ τὴ θεία λειτουργία καὶ μαζὶ μὲ ὅλους νὰ ὁμολογήσῃ τὴν πίστι λέγοντας τὸ «Πιστεύω…». Ὁ ἐκκλησιασμὸς εἶνε καὶ ὁμολογία πίστεως. Ὅποιος χωρὶς σοβαρὸ λόγο ἀπουσιάζει σταθερὰ ἀπὸ τὸν ἐκκλησιασμὸ τῆς Κυριακῆς, ἀρνεῖται ἐμμέσως τὸ Χριστό.
Πολλοὶ στὴν καθημερινή τους ζωὴ ἀγνοοῦν τὸ θέλημα τοῦ Θεοῦ. Ξυπνοῦν τὸ πρωὶ καὶ προσευχὴ δὲν κάνουν· φεύγουν γιὰ δουλειὰ χωρὶς ἕνα σταυρό, κάθονται καὶ τρῶνε ὅπως τὰ ζωντανὰ στὸ παχνί, τὴ νύχτα πέφτουν γιὰ ὕπνο ἀναίσθητοι· περνοῦν ἔξω ἀπὸ ἐκκλησία καὶ δὲν χαιρετοῦν, μπαίνουν σὲ αὐτοκίνητο, τραῖνο, πλοῖο, ἀεροπλάνο, καὶ ντρέπονται νὰ δείξουν πὼς πιστεύουν κ᾽ ἐπικαλοῦνται τὴ βοήθεια τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστὸς δὲν ντράπηκε νὰ θυσιαστῇ στὸ σταυρὸ γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, κι αὐτοὶ ντρέπονται νὰ κάνουν τὸ σταυρό τους. Αὐτοὶ εἶνε ἀρνηταὶ τῆς πίστεως.
Ἄλλοι πηγαίνουν στὸ δικαστήριο κι ἁπλώνουν δίχως φόβο τὸ βρωμερό τους χέρι ἐπάνω στὸ Εὐαγγέλιο δίνοντας μάλιστα πολλὲς φορὲς καὶ ὅρκο ψεύτικο. Μὲ τὴν πρᾶξι αὐτὴ ἀρνοῦνται τὸ Χριστό, ποὺ ἀπαγορεύει τὸν ὅρκο.
Ἄλλοι ζητώντας νὰ μάθουν τὴν τύχη τους καταφεύγουν σὲ πνευματιστὰς (μέντιουμ) καὶ μάγους. Αὐτὰ εἶνε σατανικὰ πράγματα. Ὅσοι πηγαίνουν ἐκεῖ καὶ ζητοῦν συμβουλὲς καὶ καθοδηγήσεις ἀπ᾽ τὰ δαιμόνια, ἀρνοῦνται τὸ Χριστὸ ποὺ τὸν ὡμολόγησαν στὸ ἱερὸ βάπτισμα.
Ἀρνοῦνται ἐπίσης τὸ Χριστὸ ἐκεῖνοι ποὺ φεύγουν ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία καὶ πᾶνε σὲ διάφορες αἱρέσεις καὶ σχίσματα. Καὶ πῶς θὰ καταλάβουμε ὅτι κάποιος εἶνε αἱρετικός; ῾Ρωτῆστε τον· Πιστεύεις ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, τὸ δεύτερο πρόσωπο τῆς ἁγίας Τριάδος; πιστεύεις ὅτι κατέβηκε στὴ γῆ, φόρεσε σάρκα ἀνθρώπινη, ἔγινε ἄνθρωπος; Ἐὰν δὲν ὁμολογῇ ὅτι ὁ Χριστὸς εἶνε ὁ ἐνανθρωπήσας Θεός, δὲν εἶνε ὀρθόδοξος, εἶνε αἱρετικός. Τέτοιοι εἶνε π.χ. οἱ «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» καὶ πολλοὶ ἄλλοι. ῾Ρωτῆστε ἐπίσης· Αὐτὸ ποὺ μεταδίδει κάθε Κυριακὴ ὁ παπᾶς εἶνε σῶμα Χριστοῦ; Ἐὰν δὲν δέχωνται τὸ μυστήριο τῶν μυστηρίων, δὲν εἶνε ὀρθόδοξοι· εἶνε ἀρνηταὶ τοῦ Χριστοῦ.
Καὶ τέλος, ποιοί εἶνε οἱ μεγαλύτεροι ἀρνηταί· αὐτοὶ ποὺ ἀνοίγουν τὸ ἄθλιο στόμα τους καὶ βλαστημοῦν τὰ θεῖα. Ἄκουσα ὅτι, ὅταν στὶς 21 Ἰουνίου 1978 ἔγινε τὴ νύχτα στὴ Θεσσαλονίκη ὁ σεισμὸς μὲ 35 νεκρούς, ἐκείνη τὴν ὥρα πολλοὶ μέσα στὰ σπίτια βλαστημοῦσαν τὸ Χριστό· μὲ τὸ σεισμὸ σταμάτησαν καὶ ἄρχισαν νὰ παρακαλοῦν τὸ Χριστὸ καὶ τὴν Παναγιά, ἀλλ᾽ αὐτὸ δὲν ὠφελεῖ. Ὅποιος δὲν ἀγαπᾷ καὶ δὲν τιμᾷ τὸ Χριστό, εἶνε ἀρνητής του.
Ἀρνηταὶ τοῦ Χριστοῦ στὴν ἐποχή μας. Εἶνε ἆραγε μόνο αὐτοί; Ὑπάρχουν, ἀλλοίμονο, καὶ ἄλλοι, καὶ θὰ σᾶς δείξω μερικούς. Οἱ Χριστιανοὶ πρόγονοί μας στὸν Πόντο καὶ τὴ Μικρὰ Ἀσία, μὲ τὸ μαχαίρι τοῦ Τούρκου στὸ λαιμό, δὲν ἀρνοῦνταν τὸ Χριστὸ καὶ πολλοὶ μαρτύρησαν· καὶ ἐδῶ στὴν ἐλεύθερη πατρίδα μας πῶς τὸν ἀρνούμεθα; Ἂν ὄχι μὲ τὰ λόγια, πολλὲς φορὲς ὅμως μὲ τὰ ἔργα μας, καταπατώντας τὸ θέλημά του τὸ ἅγιο, κάνοντας ἀντίθετα ἀπὸ ἐκεῖνα ποὺ αὐτὸς ὁρίζει. Θέλετε παραδείγματα;
• Ὁ Χριστὸς λέει νὰ μὴν κλέβουμε, κ᾽ ἐμεῖς ἔχουμε ἀναγάγει τὴν κλοπὴ σὲ ἄθλιο ἀγώνισμα, στὸ ὁποῖο ἐπιδιδόμεθα μὲ ἕναν ἐπαίσχυντο ἀνταγωνισμό· ἔτσι τὸν ἀρνούμεθα.
• Ὁ Χριστὸς λέει νὰ μὴ χωρίζῃ τὸ ἀνδρόγυνο, ὅτι μόνο τὸ φτυάρι τοῦ νεκροθράφτη τοὺς χωρίζει, καὶ τώρα τὸ διαζύγιο διαλύει τὴν οἰκογένεια. Τὸ διαζύγιο εἶνε ἄρνησις Χριστοῦ.
• Θέλημα τοῦ Χριστοῦ εἶνε, τὰ εὐλογημένα ἀντρόγυνα νὰ γεννοῦν παιδιά, ὅσα ἐκεῖνος τοὺς δώσῃ. Ὅταν λοιπὸν τὸ ἀντρόγυνο παρεμποδίζῃ καὶ διακόπτῃ τὴν τεκνογονία, τί κάνει· ἀρνεῖται τὸ Χριστό. Ἡ ἀποφυγὴ τῆς τεκνογονίας εἶνε ἄρνησις Χριστοῦ.
• Τὸ ἀκόμη χειρότερο. Ἔμαθα κάτι φοβερό. Στὴ Θεσσαλονίκη ἔφραξε ἕνας ὑπόνομος κ᾽ ἔτρεξε ὁ δῆμος νὰ διορθώσῃ τὴ βλάβη. Κι ὅταν ἄνοιξαν τὸν ὑπόνομο τί βρῆκαν· ἐνενήντα βρέφη σφαγμένα! ἦταν ἔμβρυα ποὺ διαμέλισαν γιατροὶ σὲ γυναικολογικὲς κλινικὲς μὲ ἐκτρώσεις! Ἐνενήντα παιδάκια μέσα στὸν ὑπόνομο! Πῶς στέκονται ἀκόμη τὰ ἄστρα στὸν οὐρανὸ καὶ δὲν ἔπεσαν στὰ κεφάλια μας καὶ πῶς ἡ γῆ δὲν σείεται ἐκ θεμελίων νὰ μὴ μείνῃ τίποτα ὄρθιο!; Εἴμαστε ἄξιοι τιμωρίας γιὰ τὶς ἁμαρτίες μας, τὶς βλασφημίες, τὶς ἐκτρώσεις, τὶς πορνεῖες καὶ μοιχεῖες, γιὰ ὅλα τὰ ἐγκλήματά μας. Καὶ πάλι ὁ Θεὸς μακροθυμεῖ· γιατὶ ἂν ἐκσπάσῃ ἡ ὀργή του, θὰ ἐρημώσουν πόλεις, καὶ μόνο σκυλιὰ θὰ γαυγίζουν στὰ χαλάσματα. Καὶ αὐτὰ θὰ εἶνε τὸ ἀποτελέσματα τῆς ἀποστασίας μας· ἰδίως τῶν δύο μεγάλων ἁμαρτιῶν μας, τῶν βλασφημιῶν καὶ τῶν ἐκτρώσεων.
Ἀρνηταὶ Χριστοῦ, προδότες του γίναμε ὅλοι· λαὸς δυσσεβὴς καὶ παράνομος, καὶ κλῆρος ἐπιλήσμων τῶν ὑποχρεώσεών μας, θεομπαῖχται παπᾶδες καὶ δεσποτάδες καὶ ὅλοι ἀνεξαιρέτως. Φύγαμε ἀπὸ τὸ Θεό. Ποῦ εἶνε ἡ πίστι; ἐκείνη ἡ πίστι τῶν πατέρων καὶ τῶν παππούδων μας, ποὺ ἄκουγαν τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ κλαίγανε. Τώρα ἀκοῦνε τὸ ὄνομα τοῦ Χριστοῦ καὶ κοροϊδεύουν, ἐμπαίζουν μικροὶ καὶ μεγάλοι ἀνεξαιρέτως.

* * *

Γι᾽ αὐτό, ἀδελφοί μου, ἐὰν θέλουμε νὰ σωθοῦμε καὶ νὰ μὴ ξεκρεμάσῃ ὁ Θεὸς τὸ «σιδερένιο ῥαβδί» του, νὰ μὴ μᾶς βροῦν δηλαδὴ σκληρότερες τιμωρίες, ἂς μετανοήσουμε. Εἶνε ὅλα προφητευμένα, γραμμένα. Χρόνια κηρύττουμε, φωνάζουμε, μὰ ποιός ἀκούει; Ἐξακολουθοῦν τὰ ἐγκλήματα καὶ οἱ ἀσέβειες.
Νὰ ξέρουμε ὅτι, στὸ σημεῖο ποὺ φτάσαμε, οἱ θεομηνίες ποὺ ἀκοῦμε νὰ συμβαίνουν κάθε τόσο εἶνε προειδοποίησις. Ὄχι ὅτι ἐκεῖνοι ποὺ δοκιμάζονται σὲ διάφορα μέρη εἶνε οἱ πιὸ ἁμαρτωλοί. Μὴν τὸ πῇ κανείς αὐτό. Ὄχι· εἴμαστε κ᾽ ἐμεῖς πολὺ ἁμαρτωλοὶ καί, ἐὰν δὲν μετανοήσουμε, ὅλοι τὸ ἴδιο θὰ πάθουμε· αὐτὸ λέει ὁ Κύριος γιὰ παρόμοιες περιπτώσεις. Ἀνοῖξτε τὸ Εὐαγγέλιο στὸ κατὰ Λουκᾶν, κεφάλαιο 13 (ΙΓ΄), στοὺς στίχους 1 ἕως 5, νὰ τὸ δῆτε μόνοι σας. Εἴμαστε κ᾽ ἐμεῖς πιὸ ἁμαρτωλοί. Καὶ φοβᾶμαι μήπως καμμιὰ νύχτα δὲν μείνῃ λιθάρι πάνω στὸ λιθάρι. Δὲν θὰ μείνουν αὐτὰ ἀτιμώρητα. Ὁ Θεὸς δὲν λησμονεῖ. Ἂς λένε ὅ,τι θέλουν οἱ ἄπιστοι. Ὑπάρχει ἕνα μάτι ποὺ τὰ βλέπει ὅλα, ἕνα αὐτὶ ποὺ τ᾽ ἀκούει ὅλα, κ᾽ ἕνα χέρι ποὺ τὰ γράφει ὅλα. Ὁ μόνος τρόπος σωτηρίας εἶνε ν᾽ ἀλλάξουμε ὅλοι μυαλό, πορεία ζωῆς, νὰ ἐπιστρέψουμε στὸ Χριστό, νὰ γίνουμε παιδιά του, ὅπως οἱ ἅγιοι Πάντες, γιὰ νὰ ἔχουμε ὄχι τὴν κατάρα ἀλλὰ τὴν εὐλογία του.

(†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος

Απομαγνητοφωνημένη ὁμιλία, ἡ ὁποία ἔγινε στὸν ἑορτάζοντα ἱ. ναὸ Ἁγ. Πάντων Δροσεροῦ – Ἑορδαίας τὴν 25-6-1978 πρωί. Καταγραφὴ καὶ σύντμησις 24-5-2022.