Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 13-14

ΓΙΑΝΝΙΤΣΑ

Ὁ μητροπολίτης Ἐδέσσης Παντελεήμων Παπαγεωργίου, τοῦ ὁποίου ἡ φήμη ὡς ἀρίστου μητροπολίτου ἦτο ἁπλωμένη εἰς ὁλόκληρη τὴν Μακεδονία, μετὰ ἀπὸ ἑξάμηνη ἐργασία στὴν Ἔδεσσα τὸν τιμᾶ στὰ Γιαννιτσὰ καὶ τὸν προάγει στὸν δεύτερο βαθμὸ τῆς ἱερωσύνης, στὸν ἱερὸ ναὸ τοῦ Εὐαγγελισμοῦ τῆς Θεοτόκου Γιαννιτσῶν. Τὸν χειροτονεῖ πρεσβύτερο, ἡμέρα Πέμπτη, σὲ ἕνα πολύ στενὸ κύκλο, γιὰ νὰ μὴ δημιουργήσουν πρόβλημα οἱ Γερμανοὶ κατακτηταί, ἀλλὰ προπαντὸς οἱ μασόνοι τῆς Ἐδέσσης, ποὺ ἔπνεαν μένεα ἐναντίον του.
Ἐδῶ ὁ πνευματικὸς ἀγρὸς ἁπλώνεται, ὅπως ὁ κάμπος, μεγάλος καὶ γόνιμος γιὰ τὸν ἐργάτη τοῦ Εὐαγγελίου. Κήρυγμα, κατήχησι, πνευματικὴ καλλιέργεια, μὲ περιοδεῖες στὰ χωριά.
Μέσα σὲ ἐλάχιστο χρονικὸ διάστημα φαίνονται καθαρὰ τὰ ἀποτελέσματα τῆς ἔντονης πνευματικῆς ἐργασίας.
Ὁ Ἰωάννης Κούσης ἀπὸ τὰ Γιαννιτσᾶ μὲ πολλὴ εὐγνωμοσύνη μιλᾶ γιὰ τὸν π. Αὐγουστῖνο·

«Ὅταν ἦταν στὰ Γιαννιτσά, ἔβαλα τὸν π. Αὐγουστῖνο στὸ κάρρο καὶ τὸν πῆγα στὴν Πέλλα νὰ μιλήσῃ. Πῆγα κ’ ἐγὼ νὰ ἐξομολογηθῶ. Εἶχα τότε μόνο τρία παιδιά. Μοῦ εἶπε· ―Ξέρεις, Γιάννη, ἀπὸ πιὸ δένδρο θὰ φᾶς καρπό; Θὰ φᾶς καρπὸ ἀπ’ αὐτὰ ποὺ φυτεύεις στὸ χωράφι σου, ἐννοῶ ἀπὸ τὰ παιδιά σου. Νὰ κάνῃς παιδιά, Γιάννη, νὰ κάνῃς παιδιά. Καὶ εἶπα μέσα μου: Ἀφοῦ τὸ εἶπε ὁ π. Αὐγουστῖνος, πρέπει νὰ τὸν ἀκούσῃς. Καὶ πράγματι τὸ πρῶτο παιδὶ ποὺ γεννήθηκε μετὰ τὴν συμβουλή του, εἶναι σήμερα θεολόγος. Ἔκτοτε κράτησα τὸ λόγο του καὶ ἔφθασα τὰ 15 παιδιά, 11 στὴ ζωὴ καὶ 4 στὸν οὐρανό.
Εὐχαριστῶ πάρα πολὺ γιὰ τὴν συμβουλή σας, σεβασμιώτατε…» (Κατασκήνωσι στὸ Ἰωβηλαῖο 1985).

Ὁ μητροπολίτης Ἐδέσσης ζητᾶ ἀπὸ τὸν ἀρχιερατικὸ τῶν Γιαννιτσῶν νὰ φροντίζῃ τὸν ἀρχιμανδρίτη Αὐγουστῖνο Καντιώτη, ποὺ μὲ αὐταπάρνησι καὶ Ἀποστολικὸ ζῆλο ἐκτελεῖ τὰ καθήκοντά του, περιοδεύοντας μὲ τὰ πόδια στὶς ἐνορίες καὶ τὰ χωριὰ τῶν Γιαννιτσῶν, γιὰ νὰ μὴ ἐπιβαρύνη κανέναν! Φθείρει ἔτσι, ἐκτὸς ἀπὸ τὰ ἐνδύματά του, καὶ τὰ παπούτσια του· καὶ ἐπειδὴ εἶναι πτωχὸς σὲ χρήματα καὶ ὑλικὰ μέσα ὅπως οἱ Ἀπόστολοι, θὰ φθάση γρήγορα νὰ περπατᾶ ξυπόλητος· Γι᾽αὐτόν, αὐτὸ θὰ εἶνε μεγάλη τιμή, γιὰ ἐμᾶς ὅμως ντροπή...

Επιστολή του Μητροπολιτου Εδεσσης προς τον αρχιερατικον επιτροπο Γιαννιτσων:

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ
Ι.ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΕΔΕΣΣΗΣ – ΠΕΛΛΗΣ
Ἀριθ. 731
Ἐδέσσῃ 23 Ἰουλίου 1942
Πρὸς
Τὸν Παν. Ἀρχιμ. κ. Ἰγνάτιον Οἰκονόμου
ἡμέτερον Ἀρχιερατικὸν Ἐπίτροπον Γιαννιτσὰ

• Ἐξ ἰδίας ἀντιλήψεως διαπιστώσαντες, ὅτι ὁ ἐν Γιαννιτσοῖς ἔχων τὸ κέντρον τῆς ἐργασίας αὐτοῦ Πανοσιολογ. Ἱεροκήρυξ Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης, μετ᾿ αὐταπαρνήσεως καὶ ζήλου Ἀποστολικοῦ ἐπιτελῶν τὰ Ἱερὰ αὐτοῦ καθήκοντα κινεῖται πάντοτε καὶ περιοδεύει εἰς τὰς ἐνορίας καὶ τὰ χωρία τῶν Γιαννιτσῶν πεζῇ, ἵνα μηδένα ἐν μηδενὶ βαρύνῃ κατὰ τὸν Ἅγιον Ἀπόστολον, ἔφθειρεν ὡς ἐκ τούτου, πλὴν τῶν ἐνδυμάτων καὶ καλυμμάτων καὶ τὰ ὑποδήματα αὐτοῦ, καὶ ἐπειδὴ ὁ ἐν λόγῳ Ἱεροκήρυξ, πτωχὸς εἰς χρήματα καὶ μέσα ὑλικά, ὡς οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Κυρίου, δὲν εἶναι εἰς θέσιν ἐξ ἰδίων νὰ ἐφοδιασθῇ δι᾿ ἑνὸς ζεύγους νέων ὑποδημάτων, θὰ φθάσῃ δὲ ταχέως νὰ ἐμφανίζεται ἀνυπόδητος, τοῦ θ᾽ὅπερ δι᾿ ἐκεῖνον μὲν ἀποτελεῖ τιμὴν ὑψίστην, διὰ τοὺς ὑπὲρ ὧν ὅμως ἐργάζεται χριστιανοὺς καὶ τοὺς Ἱεροὺς Ναοὺς ἐντὸς τῶν ὁποίων κηρύσσει τοῦ Θεοῦ τὸν Λόγον, εὐθύνην διὰ παράλειψιν τοῦ πρὸς τοὺς ἐργάτας τοῦ Εὐαγγελίου ὀφειλομένου καθήκοντος, οὐ μόνον ἀγάπης ἀλλὰ καὶ πάσης τῆς δεούσης περιθάλψεως καὶ συνδρομῆς διὰ τὴν πλήρωσιν τῶν στοιχειωδῶν σωματικῶν αὐτῶν ἀναγκῶν…».-
  Κηρύττει ἀκούραστα τὸν λόγο τοῦ Θεοῦ καὶ ἐμψυχώνει τὸν σκλαβωμένο λαό.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ