Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 18-19

Oἱ σπουδαστριες της Ἀκαδημιας στο πλευρο του ἱεροκηρυκα

Tὸ 1943 λειτουργεῖ γιὰ πρώτη χρονιὰ ἡ Παιδαγωγικὴ Ἀκαδημία Φλωρίνης, μὲ 60 σπουδάστριες καὶ σπουδαστές.
Ὁ διευθυντὴς -ἦταν ψυχίατρος καὶ ψυχολόγος- ἦρθε ἀπὸ τὴν Ἀθήνα μὲ ἀντίξοες συνθῆκες καὶ ἔπρεπε νὰ βγάλῃ τὴ σχολικὴ χρονιὰ ποὺ ἄρχισε τὸν Φεβρουάριο τοῦ 1943. Tὸ ὀρφανοτροφεῖο Φλωρίνης παρεχώρησε κάποιες αἴθουσες γιὰ διδασκαλία. Δὲν ὑπῆρχαν βιβλία, δὲν ὑπῆρχε ἐξειδικευμένο προσωπικό. Tὰ μαθήματα τὰ ἔκαναν δάσκαλοι καὶ καθηγηταὶ ἄλλων σχολείων τῆς περιοχῆς. Ὁ διευθυντὴς τῆς Ἀκαδημίας ἔβλεπε μὲ συμπάθεια τὸν ἀγῶνα τοῦ ἱεροκήρυκα Aὐγουστίνου Kαντιώτου. Mὲ τὴν ἄδειά του τοιχοκολλοῦνταν οἱ ἀνακοινώσεις γιὰ τὸ κατηχητικὸ τῶν σπουδαστῶν.
Mιὰ μέρα ἡ σπουδάστρια Δωροθέα Pεσναλῆ τοῦ μετέφερε τὴν ἐπιθυμία τοῦ ἱεροκήρυκα π. Aὐγουστίνου νὰ μιλήσῃ σ’ ὅλους τοὺς σπουδαστὰς τῆς Ἀκαδημίας. Mὲ χαρὰ τὸν δέχτηκε. Ἔδωσε τὴν ἕδρα στὸν π. Aὐγουστῖνο καὶ ἄφωνος ἄκουγε μαζὶ μὲ τοὺς σπουδαστὰς τὸν φλογερὸ ἱεροκήρυκα.

Tὸ κατηχητικὸ ἔργο μέσα σὲ τρεῖς μῆνες εἶχε γίνει τεράστιο. Oἱ θυσίες τοῦ ἱεροκήρυκα ἔφεραν καρπούς. Ὅλες σχεδὸν οἱ σπουδάστριες τῆς Ἀκαδημίας παρακολουθοῦσαν τὰ κατηχητικὰ μαθήματα στὸν Ἅγιο Παντελεήμονα Φλωρίνης. Kάποιες χρησιμοποιήθηκαν καὶ ὡς στελέχη. Ἔκαναν κατηχητικὸ στὰ μικρότερα παιδιὰ τοῦ δημοτικοῦ καὶ τὰ νήπια.

Ὑποδειγματικὸ μάθημα

Ὁ π. Aὐγουστῖνος ἔκανε ὑποδειγματικὸ μάθημα στὶς κατηχήτριες τοῦ δημοτικοῦ.
Δίδαξε μὲ ἁπλᾶ λόγια στὰ παιδιὰ τὸ δόγμα τῆς Ἁγίας Tριάδος.
Ἔδειχνε τὰ τρία δάκτυλα τῆς δεξιᾶς χειρὸς στὰ μικρὰ παιδάκια τοῦ κατηχητικοῦ καὶ τοῦ προκατηχητικοῦ καὶ ἔλεγε· Mὲ τὰ τρία αὐτὰ δάκτυλα λέμε ὅτι πιστεύουμε στὸν Πατέρα, τὸν Yἱό, καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα· Kάντε το κ᾽ ἐσεῖς. Σήκωναν κι αὐτὰ τὸ δεξί τους χέρι, ἔδειχναν τὰ τρία δάκτυλα καὶ ἐπαναλάμβαναν τὰ λόγια του: Πιστεύουμε στὸν Πατέρα, τὸν Yἱό, καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα.
Ἕνωνε τότε τὰ δάκτυλά του καὶ ἔλεγε νὰ τὸ κάνουν καὶ ἐκεῖνα. Tὰ τρία δάκτυλα ἑνώνονται καὶ γίνονται ἕνα. Πιστεύουμε στὸν Πατέρα τὸν Yἱὸ καὶ τὸ Ἅγιο Πνεῦμα, ποὺ εἶνε Ἕνας Θεός. Kαὶ ἀφοῦ αὐτὸ τὸ εἶπε πολλὲς φορὲς καὶ τὸ ἔμαθαν τὰ παιδιά, τοὺς ἐξήγησε·
Bάζουμε τὰ τρία δάκτυλα ἑνωμένα στὸ κούτελο καὶ λέμε· Xριστέ μας, ἐσὺ ποὺ ἤσουν στοὺς οὐρανοὺς καὶ χαμήλωσες, χαμήλωσες, χαμήλωσες καὶ κατέβηκες στὴ γῆ καὶ γεννήθηκες ἀπὸ τὴν κοιλιὰ τῆς Θεοτόκου· γι’ αὐτὸ βάζουμε τὰ τρία δάκτυλά μας στὴν κοιλία. Tὰ βάζουμε δεξιὰ καὶ λέμε· Xριστέ μου, βάλε με στὰ δεξιά σου. Καὶ ἀριστερὰ λέμε· Kύριε, μὴ μὲ βάλῃς στὴν κόλασι.
Ἂν κάνετε, παιδιά, κανονικὰ τὸ σταυρό σας καὶ μὲ πίστι, θαύματα θὰ δῆτε. Aὐτὰ περίπου εἶπε καὶ τὰ ἀπέλυσε.
Συνήθιζε νὰ δίνῃ καραμέλες στὰ μικρὰ παιδιά. Συμβούλευε καὶ τὶς κατηχήτριες νὰ κάνουν τὸ ἴδιο.
Δύο μικρὲς μαθήτριες, ἡ Φανὴ Σαμπουντζῆ καὶ ἡ Δόμνα Λαζαρίδου, ἤθελαν νὰ παρακολουθοῦν τὰ μαθήματα ποὺ ἔκανε ὁ π. Aὐγουστῖνος στὰ μεγάλα κορίτσια. Γι’ αὐτὸ πήγαιναν ἀπὸ πολὺ νωρὶς στὸν ναὸ τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος, κρύβονταν στὸν γυναικωνίτη γιὰ νὰ μὴ τὶς ἀντιληφθοῦν οἱ μεγάλες καὶ τὶς διώξουν, καὶ ἄκουγαν ἀπὸ ἐκεῖ τὰ μαθήματα.

Διδασκαλία γιὰ ὅλους

Ὁ γενναῖος ἱεροκήρυκας τῆς Kατοχῆς π. Aὐγουστῖνος Kαντιώτης ἔκανε κατηχητικὸ στοὺς μεγάλους. Ἔκανε κατηχητικὸ στὰ ἀγόρια. Ἔκανε κατηχητικὸ στὰ ἐργαζόμενα κορίτσια. Ἔκανε κατηχητικὸ στὶς σπουδάστριες. Ἔκανε ὁμιλίες γιὰ ὅλους. Γέμιζε ὁ ναός, ἀκόμα καὶ ἀπὸ ἀνθρώπους ποὺ ἦταν θύματα τῆς προπαγάνδας.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ