Από βιβλίο: «ΦΑΚΕΛΟΣ ΤΗΣ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ» Με τή δρᾶσι
τοῦ π. Αὺγουστίνου Ν. Καντιώτου τα χρόνια της Κατοχῆς στην Μακεδονία, σελ. 43

ΠΡΩΤΕΣ ΠΕΡΙΟΔΕΙΕΣ ΤΟΥ ΦΛΟΓΕΡΟΥ & ΓΕΝΝΑΙΟΥ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ Ν. ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ ΣΤΑ ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΑ ΧΩΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΤΟ 1942, ΟΠΟΥ Η ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑ ΟΡΓΙΑΖΕ, ΟΙ ΧΩΡΙΚΟΙ ΕΝΘΟΥΣΙΑΖΟΝΤΑΙ

Aς δουμε απο την αρχή την πορεία του π. Αυγουστινου Καντιώτου στην Μακεδονια

Αναστατώνονται οι Ιταλοι κατακτηται στα Γιάννενα από το κηρυγμα του π. Αυγουστίνου στον κατάμεστο ναο του Αγίου Σπυρίδωνος τα πρωτα Χριστούγεννα σκλαβιας του 1941, παρουσία του δεσπότη Σπυρίδωνα και της Ιταλικῆς καραμπιναρίας. Οι Ιταλοι πιάσαν τις πόρτες στην έξοδο για να τον συλλάβουν, αλλά ο δεσπότης τον φυγαδεύει από την μικρή πόρτα του ιερου.
Οι Ιταλοι πάνε στην Μητρόπολη και ζητουν να τους τον παραδώση. Ο δεσπότης υπόσχεται ότι θα τον τιμωρήσει αυτός. Δεν θα τον ξαναφησει να μιλήση. Το ανακοινώνει στον π. Αυγουστίνου που διαμαρτύρεται. Αν δεν μιλῶ τί θα γίνω, σκύλος ενεός;
Βρε Αυγουστῖνε, δεν καταλαβαίνεις ότι κινδυνεύει και το κεφάλι σου και το δικό μου κεφάλι; Τί να τους έλεγα; Και ο νεαρός, ιεροκήρυκας απαντᾶ: Να τους έλεγες: Σαν τον Αυγουστῖνο έχει πολλούς η Ελλάς. Εγω, δεν έχω κανένα παράπονο εναντίον του, εσεις που έχετε, πιάστέ τον και ρίξτέ τον στην λίμνη των Ιωαννίνων.

Ζητα απολυτήριο, να πάει σε άλλη Μητρόπολη και φεύγει από τα Γιάννενα. Φεύγει και δεν ενημερώνει την γερόντισσα μητέρα του, που έμενε μαζι  του. Φτάνει στην Αθηνα. Εκεῖ μαθαίνει για την ανακοίνωση της Ιερας Συνόδο. Αναζητοῦσε αγάμους κληρικους, για την Μακεδονία που κινδύνευε. Το είδε σαν πρόσκληση του Θεοῦ και εσπευσε στην Μακεδονία.
Στο Κιλκίς μαθαίνει από τον αστυνομικό που είδε το όνομά του ότι οι Ιταλοί έβγαλαν ένταλμα συλλήψεως εναντίον του.
Με έδρα την Θεσσαλονίκη ζητᾶ απο τον δεσπότη Γενάδιο να κάνει περιοδεῖες στα Ελληνικά χωρια των συνόρων.
Φθινόπωρο του 1942 περιοδεύει και κηρύττει για ένα μηνα στα χωρια της Φλώρινας. Ζητᾶ να παραμείνη περισσότερο για να κηρύξη και στα χωρια της  Αλμωπίας.
Τον Χειμώνα του 1942 βρίσκεται στὴ Νάουσα.  Απο εκεῖ παίρνει ἐντολὴ νὰ πάῃ γιὰ ἕνα μῆνα στὴ Βέρροια καὶ πάλι ἐπιστρέφει στὴν Ἔδεσσα. Κηρύττει τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ, κατηχεῖ καὶ παρηγορεῖ τὸν σκλαβωμένο λαό. Ἡ προσφορά του στὴ Βέρροια τὶς δύσκολες ἐκεῖνες ἡμέρες ἦταν πολὺ μεγάλη. Ὁ ἀείμνηστος μητροπολίτης Βερροίας Πολύκαρπος μὲ τὸ ὑπ᾿ ἀριθ. 1063 ἔγγραφό του, τῆς 19-11-42, ἐκφράζει τὴν εὐαρέσκειά του στὸ μητροπολίτη Θεσσαλονίκης καὶ γράφει:

Ὁ ἱεροκήρυκας Αὐγουστῖνος περιοδεύει στὰ χωριὰ
καὶ ἐνθουσιάζει καὶ τὰ σλαβόφωνα χωριὰ

«Ἀγαπητὲ ἐν Χριστῷ ἀδελφέ,
Εὐχαριστοῦντες θερμῶς διὰ τὴν ἐπὶ 30ήμερον ἀπόσπασιν εἰς τὴν καθ᾿ ἡμᾶς Μητρόπολιν τοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμ. Αὐγουστίνου Καντιώτου γνωρίζομεν καθηκόντως Αὐτῇ, ὅτι ὁ πανοσ. Ἀρχιμ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης περιελθὼν ἀρκετὰ χωρία, ξενόφωνα καὶ μὴ χωρία τῆς ἐπαρχίας ἡμῶν, ἐκήρυξεν εὐδοκιμώτατα καὶ ἐθνικώτατα τὸν θεῖον Λόγον ἐνθουσιάσας, ὡς ἐπληροφορήθημεν, τοὺς χωρικούς. Ἔκαμε ὡσαύτως καὶ ἀνὰ δύο κηρύγματα ἐν Ναούσῃ καὶ Βερροίᾳ.-
Ἐπὶ τῷ πέρατι τῆς ἀποστολῆς του ἐξεφράσαμεν καὶ αὐτῷ τὰς θερμὰς ὑμῶν εὐχαριστίας.-

Ἐλάχιστος ἐν Χριστῷ ἀδελφός
Ὁ Βερροίας καὶ Ναούσης Πολύκαρπος».-

β´) Τὸ καλοκαίρι τοῦ 1943 ἐπανέρχεται γιὰ λίγες ἡμέρες στὴ Βέρροια καὶ ὁ μετέπειτα μητροπολίτης Βερροίας Ἀλέξανδρος, στὶς 2 Ἰουνίου 1943, ἐξ Ἀθηνῶν στέλνει ἐπιστολὴ στὸν ἱεροκήρυκα π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη καὶ ἐκφράζει τὶς εὐχαριστίες του:

«Ἀγαπητέ μοι Ἀρχιμανδρῖτα,
Εἶναι ἀνέκφραστος τῇ ἀληθείᾳ ἡ χαρά μου καὶ συνάμα δι᾿ ἐμὲ μεγάλη παρηγορία, διότι κατὰ τὰς χαλεπὰς καὶ δυσκόλους ταύτας ἡμέρας, τὰς ὁποίας διέρχεται ἡ Ἐκκλησία καὶ τὸ Ἔθνος ἡμῶν, κηρύττεται ὁ Λόγος τοῦ Θεοῦ καὶ ἐν τῇ ταπεινῇ μου παροικίᾳ ὑφ᾿ ὑμῶν, ἑνὸς διαπρεποῦς καὶ δραστηρίου ἱεροκήρυκος.

Μετ᾿ εὐχῶν πατρικῶν
Ὁ Βερροίας καὶ Ναούσης Ἀλέξανδρος».-

Ἐν δὲ τῷ ὑπ᾿ ἀριθ. 660/1943 ἐγγράφῳ του ὁ Μητροπολίτης Βερροίας καὶ Ναούσης Ἀλέξανδρος, γράφει:

«ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΠΟΛΙΤΕΙΑ Ἐν Βερροίᾳ τῇ 10/9/43
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ ΒΕΡΡΟΙΑΣ – ΝΑΟΥΣΗΣ
Ἀριθ. Πρωτ. 660
Τῷ Πανοσιολογιωτάτῳ Ἀρχιμανδρίτῃ κ. Αὐγουστίνῳ Καντιώτῃ Ἱεροκήρυκι, κηρύξαντι εὐδοκίμως τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ ἐν Βερροίᾳ καὶ Ναούσῃ τῆς Ἐπαρχίας μας, ἐκφράζομεν πλήρη τὴν εὐαρέσκειαν ἡμῶν ἐπὶ τούτῳ, παρεχόμενοι αὐτῷ πρὸς πίστωσιν τὸ παρόν μας.-

Ὁ Μητροπολίτης
Ὁ Βερροίας καὶ Ναούσης Ἀλέξανδρος».

Ὁ π. Αὐγουστῖνος δὲν ἔμεινε πολλὲς μέρες στὴ Νάουσα, ἐν τούτοις μπῆκε ἀμέσως στὸν ἀγῶνα. Ἔκανε ἀπογευματινὰ κηρύγματα στὸν Ἅγιο Μηνᾶ. Κήρυξε καὶ στὰ χωριά. Κυκλοφόρησε 4 σύντομα γραπτὰ κηρύγματα. Δύο ἐξ αὐτῶν εἶνε τὰ παρακάτω.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ