Απο βιβλίο του Σταύρου Π. Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 274-276

Η ειδηση για το σπασιμο του μετωπου, στο Αφιον Καραχισαρ και την καταστροφη της Σμυρνης

Παραμονή του Δεκαπενταύγουστου ο Παπά Ιωακείμ μαθαίνει ότι έσπασε το μέτωπο του Ελληνικού Στρατού στο Αφιόν Καραχισάρ και στο Τουμλού Πινάρ και οι Έλληνες οπισθοχωρούν, και ότι οι Τούρκοι σύντομα θα βρίσκονται μέσα στην Σμύρνη. Την άλλη μέρα το επιβεβαιώνει από άλλη πηγή και με τρόπο ειδοποιεί τις γυναίκες να προσέχουν και να αποφεύγουν τους Τούρκικους μαχαλάδες. Στις 27 Αυγούστου ημέρα Σάββατο ακούει της ζητωκραυγές σε συγκεντρώσεις των Τούρκων από την είδηση της εισόδου των Κεμαλικών δυνάμεων στην Σμύρνη.

Γράφει ο Παπαιωακειμ: «Οι μέρες περνούσαν, η αγωνία μεγάλωνε. Οι ειδήσεις όλο και χειροτέρευαν. Κλίμα τρομοκρατίας κυριαρχούσε παντού.

Μικρα παιδια στην εξορια!

Σε αρχεία της εποχής βρήκαμε την παρακάτω καταγραφή:
«Το πρωί της 8ης Οκτωβρίου 1922, ο διοικητής του Δυτικού Μετώπου Ali Fuat Cebesoy έστειλε ξεχωριστή ειδοποίηση (διάταγμα) στον Οργανισμό Εθνικών Δυνάμεων της Σπάρτης, στους βουλευτές της Ισπάρτας Hafız İbrahim Demiralay και Süldürzade Hafız Nadir Süldür που έγραφε
Άνδρες που ανήκαν στους Έλληνες της Σπάρτης, Καλούνται να φύγουν από την Σπάρτη εντός 8 ημερών. Αν παραμείνουν συμπεριλαμβανομένων των ηλικιών 9-55 θα σταλούν στην εξορία.
Οι Ελληνίδες και τα παιδιά θα μπορούσαν να μείνουν με ασφάλεια στην Σπάρτη υπό την προστασία της Οργάνωσης Εθνικών Δυνάμεων»
Επίσης καταγράφει:
«Η Διοίκηση του Δυτικού Μετώπου συνέστησε στους Έλληνες της Σπάρτης, Ουλούμπουρλού και Μπάρλας να ακολουθήσουν τον δρόμο της Σμύρνης για την αναγκαστική μετανάστευση, το πρωί της συνάντησης, ο ιερέας της Σπάρτης Παπά – Ιωακείμ Efendi Kuvay’ı, έκανε μια αναφορά στον Αναπληρωτή Πρόεδρος του Εθνικού Υπουργείου, Mevlevi Ali Dede Efendi,.
Στην αναφορά, λεει οτι ο δρόμος για τη Σμύρνη δεν είναι ασφαλής και η ομάδα ιερέων δηλώνει ότι θέλει να πάει στην Ελλάδα με ένα ιταλικό πλοίο από το λιμάνι της Αττάλειας».

Δικές μας παρατηρήσεις
Από τα έγγραφα αυτά φαίνεται ότι η εξορία περίμενε τους άνδρες από την ηλικία των 9 ετών αν δεν έφευγαν αμέσως τον Οκτωβριο του 1922 για την Ελλάδα.
Ακόμη ότι μπορούσαν να μείνουν τα γυναικόπαιδα (τα παιδία απο 8 χρόνων και κάτω) που Κύριος είδε ποία θα ήταν η τύχη τους, υπό την υποτιθέμενη προστασία της Οργάνωσης Εθνικών Δυνάμεων (του Τουρκικου στρατού δηλαδη).

Αυτό σήμαινε φυσική εξόντωση και επίσης φαίνεται η οδηγία να φύγουν μέσω Σμύρνης που σήμαινε επίσης διέλευση από δρόμο που θα χανόταν πολλοί Φαίνεται ακόμη και η αντίδραση του Παπά Ιωακείμ Πεσματζόγλου που ζήτησε να φύγουν από την Αττάλεια όπως και τελικό έγινε.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ