Αυγουστίνος Καντιώτης



Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΤΙΖΕΙ ΤΟ 1983 TON ΜΕΓΑΛΟΠΡΕΠΗ ΝΑΟ ΤΩΝ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΩΝ ΤΗΣ ΜΙΚΡΑΣ ΑΣΙΑΣ & ΤΟΥ ΠΟΝΤΟΥ & ΣΥΓΚΙΝΗΜΕΝΟΣ, ΛΕΕΙ: «… Ας δοξασωμε τον Θεο, ενα ονειρο που ειχα πραγματοποιειται… Ἐδω θα ᾽ρχωμαι να κλαιω & να παρακαλω το Θεο να ἐλεηση το γενος μας… Γεροντας προσφυγας, 80 ετων, που έζησε το ολο δραμα της προσφυγιας κλαιει μπροστα στη μεγαλη εικονα, ενθυμουμενος τα μαρτυρια της φυλης…»

Απο βιβλίο του Σταύρου Π. Καπλάνογλου «ΣΠΑΡΤΗ ΤΗΣ ΠΙΣΙΔΙΑΣ»
Νοτιοδυτική Μικρά Ασία, σελ. 290-292

Το 1983, ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Αυγουστινος κτίζει τον μεγαλοπρεπή ναό των Νεομαρτύρων τῆς Μικράς Ασίας και του Πόντου, στη μεγαλύτερη πόλη της Μητροπόλεώς του, στην Πτολεμαίδα, η οποία είναι προσφυγική πόλη.

(*) Ο Μητροπολίτης Φλωρίνης Αγουστίνος στον μεγάλο, νέο ναό των Νεομαρτύρων της Μικράς Ασίας και του Πόντου, κατεβαίνει από το Άγιο Βήμα και θυμιατίζει, εν ώρα θείας Λειτουργίας την εικόνα, που βρίσκεται στο κεντρικό κλήτος του ναο. Σήμερα η εικόνα δεν βρίσκεται στο ναό.
Μετά την παραίτηση του από τον Μητροπολιτικό θρόνο, λόγου του μεγάλου μεγένθους της, την έβαλαν στον πρόναο και στη συνέχεια την κατέβασαν στο υπόγειο του ναού. Σήμερα βρίσκεται στα χέρια μας.

Θumiat. eik. neomart.intΑς ακούσουμε απομαγνητοφωνημενα τα τελευταία του λόγια:

«Ὅπως βλέπετε, ἀγαπητοί μου χριστιανοί, ὁ γέρων ἐπίσκοπός σας εἶναι συγ­κινημένος μέχρι δακρύων· καὶ πιστεύω ὅτι καὶ σεῖς ὅλοι, παιδιὰ καὶ ἐγγόνια καὶ τρισέγγονα ἐνδόξου γενεᾶς, ἀθανάτου γενεᾶς, νὰ εἶστε σήμερα συγκινημένοι. Ἂς δοξάσωμεν τὸν Θεόν, ἕνα ὄνειρο ποὺ εἶχα πραγματοποιεῖται. Χτίζεται ὁ μοναδικὸς ναός. Σ᾽ ὅλην τὴν Ἑλλάδα, δὲν ὑπάρχει ἄλλος ναὸς ὅπως ὁ ναὸς αὐτὸς τῶν Νεομαρτύρων τῆς Μικρᾶς Ἀσίας…
Ἐδῶ θά ᾽ρχωμαι τακτικά· ἐπὶ μῆνες, δὲν θὰ πηγαίνω σὲ καμμιά ἄλλη ἐκκλησία. Ἐδῶ θά ᾽ρχωμαι νὰ κλαίω καὶ νὰ παρακαλῶ τὸν Θεὸν νὰ ἐλεήσῃ τὸ γένος μας. Ἐδῶ θὰ ἐκκλησιαζώμεθα, ἐδῶ θά ᾽ρχεστε, τέκνα τοῦ Θεοῦ, καὶ οἱ πεντάρες θὰ δίδωνται γιὰ τὸν ἱερὸν αὐτὸν ναόν, ὁ ὁποῖος, ὅπως εἶπα, εἶνε ὁ μοναδικός.
Ἐπίσης, θα σας γνωρίσω μιὰ δωρεά. Μία πτωχὴ κόρη, εὐγενὴς κόρη τῆς Κοζάνης, ποὺ ὁ παπποῦς της ἐμαρτύρησε στὴν Μικρὰ Ἀσία καὶ οἱ συγγενεῖς της, ἐκάθησε νύχτες ὁλόκληρες καὶ ἐζωγράφισε μιὰ ὡραιοτάτην εἰκόνα ποὺ τὴν ἔχετε μπροστά σας.
Χθὲς ἔμαθα, ὅτι ἕνας γέρος ὀγδόντα χρονῶν ἦλθε, κοντοστάθηκε κοντὰ στὴν εἰκόνα και μισὴ ὥρα ἔκλαιγε… Ἐνθυμούμενος τὸ μαρτύριον τῆς φυλῆς.
Νὰ περάσετε ὅλοι ν᾽ ἀσπασθῆτε τὴν εἰκόνα αὐτήν, ἡ ὁποία εἶναι εἰκόνα πλέον τῆς Ἐκκλησίας καθιερωμένη εἰς τὸ μνημόσυνον τῶν ἡρώων τῆς Πίστεώς μας».

– 12 Νοέμβριο 1922 Νάξος

Το καράβι που βρίσκεται ο παπα Ιωακείμ συνεχίζοντας την πορεία στα νησιά των Κυκλάδων φεύγει από την Πάρο. Ο εφημέριος για το καλό κατευόδιο έδωσε 40 οκάδες ψωμί και ένα τενεκέ νερό και έφθασαν στην Νάξο. Δίνεται εντολή να αποβιβασθούν 1000 άτομα. Η υποδοχή από τους ντόπιους είναι πολύ καλή, τους ζητούν να μείνουν μόνιμα. Εκεί η πίεση στον Παπά Ιωακείμ είναι μεγάλη από τον βουλευτή της περιοχής Σύρου ονόματι Ιωάννη. Να παραμείνουν οι Σπαρταλήδες στο νησί μαζί του και να εγκατασταθεί ταπητουργείο. Και πάλι αρνείται και ακολουθεί τους εναπομείναντες στο πλοίο.

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

     Add A Comment

You must be logged in to post a comment.