Ἀκαταλυτοι δεσμοι

(Προσφώνησις εἰς τὰς ἐκδηλώσεις διὰ τὴν Μακεδονίαν
ἐν Πάρῳ – Κυκλάδων κατὰ τὸ τριήμερον 1-3 Μαΐου 1997)

Πρὸς
τὸν ἀξιότιμον κ. Κ. Ἀργουζῆν δήμαρχον Πάρου
Πάρον Κυκλάδων

Ἀξιότιμε κ. δήμαρχε καὶ λοιπὴ ἐκλεκτὴ ὁμήγυρις,
ΕΠΙ τῇ εὐκαιρίᾳ τῆς ἀφίξεως εἰς Πάρον τοῦ ἀγαπητοῦ δημάρχου τῆς ἀκριτικῆς μας πόλεως Φλωρίνης κ. Δημ. Στύλου, ὡς καὶ τῶν ἄλλων ἀντιπροσώπων πόλεων τῆς Μακεδονίας, σᾶς ἀπευθύνω ἐγκάρδιον χαιρετισμόν. Θεωρῶ ἐπιτυχῆ τὴν πρωτοβουλίαν τοῦ Δήμου Πάρου νὰ διοργανώσῃ τὰς ἐκδηλώσεις αὐτὰς πρὸς εὐρυτέραν γνωριμίαν τῶν Μακεδόνων μὲ τοὺς κατοίκους τῆς νήσου Πάρου.
Μολονότι ἡ ἀπόστασις τῆς Πάρου ἀπὸ τὴν Μακεδονίαν εἶνε μεγάλη, ἐν τούτοις τὰ ἡρωϊκὰ τέκνα τῆς κυκλαδικῆς μας νήσου συμμετεῖχον εἰς τοὺς ἀγῶνας διὰ τὴν ἀπελευθέρωσιν αὐτῆς. Παραλείπων ἄλλους μνημονεύω μόνον τὸν ἡρωϊκὸν συνταγματάρχην Καμπάνην, ἐκ Ναούσης – Πάρου, ὁ ὁποῖος ἔπεσεν ἡρωϊκῶς εἰς τὴν μάχην τοῦ Κιλκὶς τῷ 1913.

Εἰς τὴν ἐποχήν μας, ἐποχὴν γενικωτέρας ὑποβαθμίσεως καὶ ἐξασθενήσεως τῶν ἰδανικῶν καὶ ἀξιῶν μὲ τὰς ὁποίας ἐμεγαλούργησε τὸ ἔθνος μας, ὑπέστη καὶ ἡ φιλοπατρία ἐπικίνδυνον καθίζησιν. Εἶνε δὲ ἀληθές, ὅτι εἰς τὴν ἀφύπνισίν μας συνέβαλεν ἡ ἀξίωσις τοῦ ἀρτισυστάτου κράτους τῶν Σκοπίων ὅπως σφετερισθῇ τὸ ὄνομα καὶ τὰ ἐμβλήματα τῆς Μακεδονίας, ἡ ὁποία, εἰς πεῖσμα ὅλων τῶν παραχαρακτῶν τῆς ἱστορικῆς ἀληθείας ἦτο, εἶνε καὶ θὰ εἶνε πάντοτε Ἑλληνική, ὡς στερεοτύπως λέγομεν. Δυστυχῶς, μόνον ὅταν κινδυνεύῃ κανεὶς νὰ χάσῃ κάτι, τότε τὸ ἐκτιμᾷ. Συγχωρήσατέ με, ἀλλὰ θὰ εἴπω καὶ ἐνώπιόν σας τὴν πικρὰν ἀλήθειαν, ὅτι οἱ κρατοῦντες, ὄχι μόνον σήμερον ἀλλὰ καὶ κατὰ τὴν ἐποχὴν τοῦ ἥρωος Παύλου Μελᾶ, οἱ ἑκάστοτε κρατοῦντες, ἑδρεύοντες εἰς Ἀθήνας ὀλίγον ἐνδιαφέρονται διὰ τὴν Βόρειον Ἑλλάδα. Γνωρίζουν μόνον νὰ ἐπωφελοῦνται τὴν ἐργατικότητα τῶν τιμίων καὶ εὐγενῶν κατοίκων της καὶ νὰ καρποῦνται τὰ ἀγαθὰ τῆς γῆς αὐτῆς, ποὺ «ῥέει μέλι καὶ γάλα», κατὰ δὲ τὰ ἄλλα ἀδιαφοροῦν διὰ τὸ ζωτικὸν τοῦτο τμῆμα τοῦ Ἑλληνισμοῦ. Ματαίως ὁ Ἴων Δραγούμης ἐφώναζε· «Σώσατε τὴν Μακεδονίαν, καὶ αὐτὴ θὰ σώσῃ τὴν Ἑλλάδα».
Ἐν ἀντιθέσει ὅμως πρὸς τοὺς κρατοῦντας, ὁ λαός μας, ὁ λαὸς τῆς κάτω Ἑλλάδος καὶ ἰδιαιτέρως οἱ κάτοικοι τῆς νήσου Πάρου, διατηροῦν ἄσβεστον καὶ θερμὴν τὴν ἀγάπην διὰ τὴν Μακεδονίαν. Ἡ ἀγάπη αὐτὴ καλλιεργεῖται ἀνέκαθεν διὰ πολλῶν τρόπων. Ἐν πρώτοις ἄξιοι τῆς ἀποστολῆς των διδάσκαλοι καὶ καθηγηταὶ σπείρουν ἀπὸ τῆς παιδικῆς ἡλικίας εἰς τὰς καρδίας τῶν μαθητῶν τὴν ἀγάπην διὰ τὴν γῆν τοῦ Μ. Ἀλεξάνδρου, καθὼς λέγει τὸ σχολικὸν ᾆσμα·
«Μακεδονία ξακουστή,
τοῦ Ἀλεξάνδρου ἡ χώρα…».
Γόνος ἐγὼ τῆς νήσου Πάρου, ἐνθυμοῦμαι ὡς μαθητὴς τὸν πατριωτικὸν ἐνθουσιασμὸν τῶν διδασκάλων μας. Ἐν συνεχείᾳ πολλοὶ νέοι, φθάνοντες πλέον εἰς τὴν ὥριμον ἡλικίαν καὶ εἰς ἐκπλήρωσιν τῶν στρατιωτικῶν των ὑποχρεώσεων, ἀφήνουν τὰς νοτίους ἑστίας των καὶ ἀνέρχονται διὰ νὰ ὑπηρετήσουν εἰς τὴν Μακεδονικὴν συνήθως παραμεθόριον. Πολλοὶ ἔδωκαν ὄχι ἁπλῶς τὸ ἡρωϊκὸν παρὼν ἀλλὰ καὶ τὸ αἷμά των καὶ αὐτὴν ἀκόμη τὴν ζωήν των, ὡς ὁ Καμπάνης. Διατηρῶ εἰς τὴν μνήμην μου τὴν συγκίνησιν τῶν κατοίκων τοῦ χωρίου μου, τῶν Λευκῶν, ὅταν ἀπὸ τὸ μέτωπον ἔφθανον εἰδήσεις διὰ τὰς ἐπιτυχίας τοῦ στρατοῦ μας, εἰς τὰς τάξεις τοῦ ὁποίου ὑπηρέτουν καὶ πολλοὶ Λευκιανοί. Δὲν εἶνε ἐπίσης ὀλίγαι αἱ περιπτώσεις, κατὰ τὰς ὁποίας καὶ ἐπιτυχεῖς γάμοι συνάπτονται μεταξὺ Παρίων νέων καὶ νεανίδων τῆς Μακεδονίας, καὶ τότε νέοι οἰκογενειακοὶ καὶ συγγενικοὶ δεσμοὶ ἀναπτύσσονται. Ἀλλ᾿ ἐσχάτως, μετὰ τὴν ἀναρρίπισιν τοῦ ἐνδιαφέροντος διὰ τὴν Μακεδονίαν, παρετηρήθη καὶ ἕνα ἰσχυρὸν ῥεῦμα ἐπισκέψεων πρὸς αὐτὴν εἰς τὰ πλαίσια εἴτε ἐκπαιδευτικῶν ἐκδρομῶν εἴτε διοργανώσεως συνεδρίων ἀπὸ διαφόρους φορεῖς.
Ἕνεκα τῶν ἀνωτέρω καὶ πολλῶν ἄλλων λόγων, οἱ ὁποῖοι θὰ ἐκτεθοῦν κατὰ τὴν ἐπιστημονικήν σας ἡμερίδα διὰ τὰς διαχρονικὰς σχέσεις Πάρου – Μακεδονίας, οἱ δεσμοὶ εἶνε παλαιοὶ καὶ ἰσχυροί. Ἂς ἐπιτραπῇ νὰ προσθέσω ἐν τέλει ὅτι, ὡς καταγόμενος ἐκ Πάρου καὶ ὑπηρετῶν εἰς τὴν Μακεδονίαν, ἀποτελῶ καὶ ἐγὼ ἕνα ἐλάχιστον κρίκον πρὸς σύσφιγξιν τῶν ἱερῶν τούτων δεσμῶν. Ἀφιέρωσα εἰς τὴν Μακεδονίαν μας εἰς ἡμέρας δυσκόλους τὸ πλεῖστον μέρος τῆς ζωῆς μου ὡς ἱεροκήρυκος, ὁλόκληρον δὲ τὴν ὑπηρεσίαν μου ὡς ἀρχιερέως κατὰ τὴν τελευταίαν 30ετίαν.
Ἐπεθύμουν, ὡς ἀντιλαμβάνεσθε, νὰ ἐπισκεφθῶ τὴν πατρῴαν γῆν, ὅπου ἀναπαύονται τὰ ὀστᾶ τῶν ἀειμνήστων γονέων μου, καὶ νὰ παραστῶ εἰς τὰς ἐκδηλώσεις σας, κορυφαία τῶν ὁποίων εἶνε ἡ θ. λειτουργία εἰς τὸν ἀρχαῖον ἱ. ναὸν τῆς Ἑκατονταπυλιανῆς. Ἀλλ᾿ ἔχω ἤδη φθάσει εἰς βαθὺ γῆρας καὶ ἡ μετακίνησίς μου δὲν εἶνε τόσον εὐχερής. Παρακολουθῶν νοερῶς τὰς ἐργασίας τῆς συνάξεώς σας χαιρετίζω καὶ εὐλογῶ ἅπαντας, συγχαίρω δὲ τὸν Δῆμον Πάρου διὰ τὴν πρωτοβουλίαν αὐτήν, ἡ ὁποία ἦτο σήμερον ἐπιβεβλημένη, εὐχόμενος κάθε ἐπιτυχίαν. Θὰ χαρῶ πολύ, ὅταν πληροφορηθῶ τὰ εὐχάριστα ἀποτελέσματα τῶν προσπαθειῶν σας. Μαζὶ μὲ τὸν ἐγκάρδιον χαιρετισμὸν σᾶς ἀποστέλλω καὶ μικρὸν δέμα, εἰς τὸ ὁποῖον ὑπάρχουν· α΄) μία εἰκὼν τῆς ὑπεραγίας Θεοτόκου, ἐπ᾿ ὀνόματι τῆς ὁποίας τιμᾶται ὁ ναὸς τῆς Ἑκατονταπυλιανῆς, β΄) τὸ σχετικὸν βιβλίον Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, καὶ γ΄) τὸ εἰδικὸν βιβλίον Ἡ Μακεδονία μας, τὸ ὁποῖον ἔγραψα ὄχι φιλολογῶν ἀλλὰ μαχόμενος ὑπὲρ αὐτῆς καὶ φυλάσσων μετὰ τῶν ἀκριτῶν μας (ἀρχόντων, λαοῦ καὶ στρατοῦ) τὰς νεωτέρας Θερμοπύλας τοῦ Ἑλληνισμοῦ, ἐν ἡμέραις, κατὰ τὰς ὁποίας σχέδια σκοτεινῶν διεθνῶν κύκλων εὑρίσκονται ἐν ἐξελίξει. Ἀλλὰ ζῇ Κύριος ὁ Θεός, ὁ ὁποῖος, ὡς εἶπεν ὁ ἀείμνηστος Ἰωάννης Καποδίστριας, διὰ θαυμάτων σῴζει τὸ ἔθνος μας.

† Ὁ Φλωρίνης, Πρεσπῶν καὶ Ἑορδαίας
ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ

Τιημερες εκδηλωσεις του Δημου Παρου, το 1997, για την Μακεδονια και προσφωνηση του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου Καντιωτου για τους ακαταλυτους δεσμους της Παρου με την Μακεδονια