ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ [:Ματθ. 25,31-46]

    Ο ΑΓΙΟΣ ΕΦΡΑΙΜ Ο ΣΥΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Αγαπητοί μου αδελφοί, ακούστε για τη δεύτερη και φοβερή παρουσία του Κυρίου μας Ιησού Χριστού. Έφερα στο νου μου την ώρα εκείνη και, καθώς αναλογίστηκα όσα πρόκειται τότε να συμβούν, κατατρόμαξα. Ποιος μπορεί να τα διηγηθεί; Ποια γλώσσα μπορεί να τα περιγράψει; Ποια αυτιά μπορούν να τα ακούσουν;
Τότε ο Βασιλιάς της οικουμένης θα σηκωθεί από τον θρόνο της δόξας Του και θα έρθει για να κρίνει όλους τους κατοίκους της γης, αμείβοντας με αιώνια μακαριότητα τους άξιους και τιμωρώντας με αιώνια κόλαση τους αμαρτωλούς! Όταν τα φέρνω αυτά στο νου μου, τρόμος με κυριεύει. Παραλύω ολόκληρος. Τα μάτια μου δακρύζουν. Η φωνή μου κόβεται. Τα χείλη μου παγώνουν. Η γλώσσα μου τρέμει. Οι λογισμοί μου σταματούν. Αν και ο φόβος με πιέζει να σωπάσω, αναγκάζομαι να μιλήσω για χάρη της δικής σας ωφέλειας.
Θα συμβούν τόσο μεγάλα και τρομακτικά γεγονότα, που ούτε έγιναν από την κτίση του κόσμου, ούτε θα γίνουν σ’ όλες τις γενιές. Read more »

  Ο ΑΓΙΟΣ ΚΥΡΙΛΛΟΣ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΤΑΣΗ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ

     Ρίζα κάθε καλού έργου είναι η ελπίδα της αναστάσεως. Η προσδοκία της ανταποδόσεως παρακινεί την ψυχή στην αγαθοεργία. Ο εργάτης που ελπίζει στον μισθό των κόπων του, είναι πρόθυμος να υπομείνει κάθε δυσκολία, ενώ όσοι κοπιάζουν χωρίς την ελπίδα της αμοιβής, γρήγορα εγκαταλείπουν το έργο τους. Ο στρατιώτης που προσδοκά να βραβευθεί, είναι ετοιμοπόλεμος. Κανείς όμως δεν προθυμοποιείται να διακινδυνεύσει για χάρη ασύνετου βασιλιά, που δεν επιβραβεύει τα κατορθώματα των στρατιωτών του.

     Με παρόμοιο τρόπο και κάθε ψυχή, όταν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα ανταπόδοση, φροντίζει για τον εαυτό της. Ενώ όταν δεν πιστεύει στην ανάσταση και στη μέλλουσα κρίση, παραδίνεται στην αμαρτία και στην καταστροφή. Όποιος πιστεύει ότι το σώμα του θα αναστηθεί, δεν το μολύνει με ασέλγειες. Ενώ οποίος δεν πιστεύει στην ανάσταση, παραδίνεται στην αμαρτία και κακομεταχειρίζεται σαν ξένο το σώμα του. Είναι λοιπόν πολύ σπουδαίο παράγγελμα και τρισμέγιστη διδασκαλία και δόγμα της Αγίας Εκκλησίας μας, η πίστη στην ανάσταση των νεκρών. Είναι βασική διδασκαλία της Ορθοδοξίας μας. Read more »

Κακο ενας λυκος να υποδυεται το προβατο·
μα το χειροτερο ειναι,
οταν ενας ποιμενας των προ­βατων γινεται λυκος!

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

«…Κακὸ ἕνας λύκος νὰ ὑποδύεται τὸ πρόβατο· μὰ τὸ χειρότερο εἶνε, ὅταν ἕνας ποιμένας τῶν προ­βάτων γίνεται λύκος! Τέτοιοι λύκοι εἶ­νε οἱ ποιμένες ἐ­κεῖνοι ποὺ ὄχι «διὰ τῆς θύρας» (Ἰω. 10,1-2) ἀλ­λὰ μὲ ποικίλα ἄτιμα μέσα κατώρθωσαν νὰ καταλάβουν ἀξιώματα στὴν ἐκκλησία καὶ τὴν πο­λιτεία. Κάνεις τὸ λύκο βοσκὸ καὶ περιμένεις προ­κοπή;
Βοσκοὶ λύκοι! αὐτοὶ κατὰ τὸν ἀπόστο­λο Παῦλο εἶνε οἱ φοβερώτεροι ἐχθροὶ τῆς Ἐκ­κλη­σίας, δὲν «φείδονται τοῦ ποιμνίου» (Πράξ. 20,29). Ὁ Δαυῒδ τοὺς ζωγραφίζει (βλ. Ψαλμ. 9,26-33) καὶ πα­ρακα­λεῖ τὸ Θεὸ νὰ προστατεύῃ τοὺς φτωχοὺς ἀπ᾽ αὐ­τούς· «Ἀνάστηθι, Κύριε ὁ Θεός, …μὴ ἐπι­λάθῃ τῶν πενή­των» (ἔ.ἀ. 9,33). Ἡ ἀθεόφοβη ἀριστο­κρατία εἶνε ὁ μεγάλος κίνδυνος μιᾶς χώρας, γιὰ τὴν ὁ­ποία ὁ προφήτης θὰ ἔλεγε· «Οἱ ἄρ­χον­­­τες αὐ­τῆς ἐν μέ­σῳ αὐτῆς ὡς λύκοι ἁρπάζον­τες ἁρπά­γματα τοῦ ἐκ­χέαι αἷμα, ὅπως πλε­ονεξίᾳ πλεονεκτῶσι» (Ἰεζ. 22,27).
Ὅλες αὐτὲς τὶς ἀδικίες, τὶς δημόσιες προσ­­βολὲς τοῦ ἠθικοῦ νόμου, πρέπει νὰ τὶς καυτη­ριάζουν οἱ κήρυκες τοῦ Θεοῦ. Ἔχουν χρέος νὰ ἐ­λέγχουν τοὺς δρᾶστες τοῦ κακοῦ σύμφω­να μὲ τὴν ἐντολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου στὸν Τιμόθεο· «Τοὺς ἁμαρτάνοντας ἐνώπιον πάν­των ἔλεγχε, ἵνα καὶ οἱ λοιποὶ φόβον ἔχωσι» (Α΄ Τιμ. 5,20). Ἀκοῦτε; δὲν λέει «τὴν ἁμαρτίαν», λέει «τοὺς ἁμαρτάνοντας», αὐτοὺς ποὺ ἁρπάζουν τὰ πρόβατα».

 ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

(Β Πέτρου 3, 14-18)

Συνεχίζουμε σήμερα (16 μαθ.) καὶ ὁλοκληρώνουμε μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ
τὴν ἑρμηνεία τῆς Β΄ Καθολικῆς Ἐπιστολῆς τοῦ ἀπ. Πέτρου.

Ερμηνεια ἀπό  π. Επιφάνιο Χατζηγιαγκο

Στὴν περασμένη μας ὁμιλία, ὅπως θὰ θυμᾶστε, μιλήσαμε γιὰ τὴν καινὴ κτίση· τὸν καινούργιο οὐρανὸ καὶ τὴν καινούργια γῆ ποὺ θὰ γίνουν μετὰ τὴ συντέλεια καὶ τὴν καταστροφὴ τοῦ παρόντος κόσμου. Συνεχίζουμε στὸν στίχο 14.

14. «Διό, ἀγαπητοί, ταῦτα προσδοκῶντες σπουδάσατε ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι αὐτῷ εὑρεθῆναι ἐν εἰρήνῃ»,
Γι’ αὐτό, ἀγαπητοί, περιμένοντας μὲ πόθο αὐτά, φροντίστε νὰ βρεθεῖτε ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι ἀπέναντί του μὲ εἰρήνη.
Σὰν νὰ λέει ὁ ἀπόστολος. Ἀφοῦ, ἀγαπητοί μου, περιμένουμε μὲ πόθο ἀλλὰ καὶ μὲ φόβο τὴν τρομερὴ αὐτὴ καταστροφὴ τοῦ σύμπαντος, καὶ τὴν ἐν συνεχείᾳ θαυμαστὴ ἀνακαίνισή του, ποὺ θὰ συμβοῦν κατὰ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, προσπαθῆστε νὰ βρεθεῖτε ἐν εἰρήνῃ ἀπέναντί του. Νὰ ἔχετε εἰρηνικὴ τὴ συνείδησή σας ἀπὸ κάθε ἐνοχή. Κι αὐτὸ θὰ ἐπιτευχθεῖ ἂν διατηρηθεῖτε ἄσπιλοι· ἀπαλλαγμένοι καὶ καθαροὶ ἀπὸ ἠθικοὺς μολυσμοὺς καὶ ἁμαρτίες. Ἀλλὰ καὶ ἀμώμητοι· ἀπαλλαγμένοι ἀπὸ κάθε μῶμο καὶ κατηγορία· ἄμεμπτοι καὶ ἄψογοι. Ἐν ἀντιθέσει πρὸς τοὺς αἱρετικοὺς νικολαΐτες, τοὺς ὁποίους χαρακτήρισε σπίλους καὶ μώμους (2,13), οἱ Χριστιανοὶ πρέπει νὰ εἶναι ἄσπιλοι καὶ ἀμώμητοι. Νὰ ζοῦν ἐν μετανοίᾳ καὶ νὰ διατηροῦν καθαροὺς τοὺς ἑαυτούς τους ἀπὸ παντὸς μολυσμοῦ σαρκὸς καὶ πνεύματος (Β΄ Κορ. 7,1). Μόνο ἔτσι θὰ σταθοῦν ἐν εἰρήνῃ μπροστὰ στὸ φοβερὸ βῆμα τοῦ Χριστοῦ καὶ θὰ διαφύγουν ὅλα τὰ κακὰ ποὺ θὰ συμβοῦν. Read more »

 Η ΚΑΙΝΗ ΚΤΙΣΗ

Του ἀρχιμ. Επιφανίου Χατζηγιάγκου

(Στὴν προηγούμενή μας ὁμιλία ἑρμηνεύσαμε τὸν στίχο 10 τοῦ 3ου κεφαλαίου τῆς Β΄ Καθολικῆς Ἐπιστολῆς τοῦ ἀπ. Πέτρου. Ὅπως εἴδαμε στὸν στίχο αὐτὸ ὁ ἀπόστολος περιγράφει μὲ λίγες λέξεις τὴν συντέλεια τοῦ κόσμου. Εἶπε ὅτι ἡ ἡμέρα τοῦ Κυρίου, ἡ Δευτέρα Παρουσία του, θὰ ἔλθει ξαφνικὰ καὶ ἀπροειδοποίητα σὰν κλέφτης τὴ νύχτα. Κατὰ τὴν ἡμέρα αὐτὴ οἱ οὐρανοὶ θὰ ἐξαφανιστοῦν μὲ τρομερὸ πάταγο, καὶ τὰ στοιχεῖα τῆς φύσεως θὰ καοῦν καὶ θὰ διαλυθοῦν, καὶ ἡ γῆ καὶ τὰ ἔργα σ’ αὐτὴν θὰ κατακαοῦν. Μ’ ἄλλα λόγια τὸ ὑλικὸ σύμπαν, τόσο ὁ οὐρανὸς μὲ τὸν ἥλιο, τὴ σελήνη καὶ τὰ ἄστρα, ὅσο καὶ οἱ γῆ μὲ ὅλα τὰ εἴδη ποὺ φιλοξενεῖ θὰ διαλυθοῦν καὶ θὰ καταστραφοῦν μὲ τὴ φωτιὰ ποὺ φυλάσσεται γιὰ τὸν σκοπὸ αὐτό. Ἀναφέραμε ἐπίσης καὶ ἄλλες σχετικὲς προφητεῖες γιὰ τὴ συντέλεια τοῦ κόσμου ἀπὸ τὴν Παλαιὰ καὶ τὴν Καινὴ Διαθήκη. Ἀκούσαμε τέλος καὶ τὶς συγκλονιστικὲς περιγραφὲς τοῦ ἁγ. Νικοδήμου τοῦ Ἀγιορείτου καὶ ἄλλων πατέρων τῆς Ἐκκλησίας γιὰ τὴ φοβερὴ ἐκείνη ἡμέρα.
Μετὰ ἀπ’ αὐτὴ τὴν περιγραφή, ὁ ἀπόστολος ἀπευθύνεται στοὺς Χριστιανούς, πρὸς τοὺς ὁποίους γράφει τὴν ἐπιστολή του, ἀλλὰ καὶ πρὸς τοὺς πιστοὺς ὅλων τῶν αἰώνων καὶ τοὺς καλεῖ νὰ ζοῦν ζωὴ ἐνάρετη καὶ εὐσεβῆ, ὥστε νὰ μπορέσουν νὰ ξεφύγουν ὅλα τὰ τρομερὰ ἐκεῖνα γεγονότα καὶ μὲ χαρὰ νὰ ὑποδεχτοῦν τὸν Χριστὸ ὡς λυτρωτὴ καὶ σωτήρα τους. Read more »

 Η ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Ἐρμηνεία τῆς Β΄ Καθολικῆς Ἐπιστολῆς τοῦ ἀπ. Πέτρου (3,10)

Του π. Ἐπιφανίου Χατζηγιαγκου

Στὴν περασμένη μας ὁμιλία μελετήσαμε τοὺς στίχους 5 ἕως 9 τοῦ 3ου κεφαλαίου τῆς Β΄ Καθολικῆς Ἐπιστολῆς τοῦ ἀπ. Πέτρου. Στὴν περικοπὴ αὐτὴ συνεχίζει τὴν ἀναίρεση τῶν κακοδοξιῶν τῶν ἐμπαικτῶν τῆς ἐποχῆς του καὶ ὅλων τῶν αἰώνων, ποὺ χλευάζουν τὴ διδασκαλία τῶν προφητῶν, τοῦ Χριστοῦ καὶ τῶν ἀποστόλων σχετικὰ μὲ τὴ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου. Λέει συγκεκριμμένα:
«Λησμονοῦν ὅμως θεληματικὰ αὐτό, ὅτι οἱ οὐρανοὶ ὑπῆρχαν ἀπὸ παλαιὰ (ἀπὸ τὴν ἀρχὴ τῆς δημιουργίας), ὅπως καὶ ἡ γῆ διαμορφωμένη μέσα ἀπὸ τὸ νερὸ καὶ στηρίχτηκε πάνω στὸ νερό, μὲ τὸν παντοδύναμο λόγο τοῦ Θεοῦ, διὰ τῶν ὁποίων ὁ τότε κόσμος κατακλύστηκε ἀπὸ νερὸ καὶ καταστράφηκε. Οἱ δὲ σημερινοὶ οὐρανοὶ καὶ ἡ γῆ μὲ τὸν λόγο του διατηροῦνται φυλασσόμενοι, γιὰ νὰ παραδοθοῦν στὸ πῦρ κατὰ τὴν ἡμέρα τῆς κρίσεως καὶ τῆς καταστροφῆς τῶν ἀσεβῶν ἀνθρώπων. Ἕνα πράγμα νὰ μὴ λησμονεῖτε, ἀγαπητοί· ὅτι μιὰ μέρα γιὰ τὸν Κύριο εἶναι σὰν χίλια χρόνια, καὶ χίλια χρόνια σὰν μιὰ μέρα. Δὲν βραδύνει (νὰ ἔλθει) ὁ Κύριος, ὁ ὁποῖος ἔδωσε τὴν ὑπόσχεση, ὅπως μερικοὶ νομίζουν ὅτι πρόκειται γιὰ βραδύτητα. Ἀλλὰ μακροθυμεῖ ἀπέναντί μας, ἐπειδὴ δὲν θέλει νὰ χαθοῦν μερικοί, ἀλλὰ νὰ ἔλθουν ὅλοι σὲ μετάνοια». Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ [:Ματθ. 25,31-46]

  Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΕΥΤΕΡΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ
ΚΑΙ ΤΗΝ ΤΕΛΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

   «Όταν λοιπόν έλθει ο Υιός του ανθρώπου με όλη τη δόξα του Πατρός Του και όλοι οι άγγελοι  μαζί Του, τότε θα καθίσει στον θρόνο της δόξας Του και θα χωρίσει τα πρόβατα από τα ερίφια και τους μεν πρώτους θα τους επιδοκιμάσει, διότι όταν πεινούσε τον έθρεψαν, όταν διψούσε τον πότισαν, όταν ήταν ξένος τον περιμάζεψαν, όταν ήταν γυμνός τον έντυσαν, όταν ήταν ασθενής τον επισκέφτηκαν και όταν βρισκόταν στη φυλακή πήγαν και τον είδαν, και θα δώσει τη βασιλεία Του σε αυτούς. Τους άλλους δε οι οποίοι έκαναν τα αντίθετα, θα τους αποδοκιμάσει και θα τους στείλει στο αιώνιο πυρ, που είναι ετοιμασμένο για τον διάβολο και τους αγγέλους του».

    Την περικοπή αυτή τη γλυκύτατη, στην οποία δεν παραλείπουμε διαρκώς να επανερχόμαστε, και με την οποία, ως τελευταία, πολύ ορθώς ολοκληρώνεται ο λόγος, ας την ακούσουμε τώρα με κάθε προσοχή και κατάνυξη μεγάλη· διότι σ’ αυτήν γίνεται πολύς λόγος για τη φιλανθρωπία και την ελεημοσύνη. Για το θέμα αυτό και προηγουμένως μίλησε γι’ αυτή με διάφορους τρόπους, ενώ εδώ ομιλεί σαφέστερα και εμφαντικότερα, καθώς δεν παρουσιάζει εδώ δύο ή τρία ή πέντε πρόσωπα, αλλά ολόκληρη την οικουμένη.   Read more »

«ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ»

Ὁμιλία τοῦ π. ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

——

——

Συνεχεια
——–

——-

«ΤΙ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΩ ΙΕΡΟΥΣΑΛΗΜ, ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ»

Ομιλία του αγίου Γέροντος π ΦΙΛΟΘΕΟΥ ΖΕΡΒΑΚΟΥ

«…Θέλω σαν πνευματικός πατέρας να σας κάνω ευτυχής. Να σας πω τον τρόπο και να σας δείξω τον δρόμο για να αποκτήσετε την πραγματική ευτυχία. Ο τρόπος και το μέσον για να γίνετε και εσείς και εγώ ευτυχείς δεν είναι άλλος από το να…» Read more »

MNHMH AΓΙΟΥ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ ΣΜΥΡΝΗΣ

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«Εγκωμια και προτροπες»

[εκφωνήθηκε στις 23-2-2002], Β΄ έκδοσις

     Σήμερα, αγαπητοί μου, η Εκκλησία μας τιμά την μνήμην του αποστολικού Πατρός και ιερομάρτυρος αγίου Πολυκάρπου. Ο άγιος Πολύκαρπος εγεννήθη κατά το τρίτον τέταρτον του 1^ου αιώνος στη Σμύρνη της Μικράς Ασίας. Την ελληνική Σμύρνη· γι΄αυτό και το όνομα είναι ελληνικόν: Σμύρνη. Εχειροτονήθη επίσκοπος Σμύρνης υπό του ευαγγελιστού Ιωάννου.

    Αγωνίστηκε δε πάρα πολύ εναντίον των αιρέσεων και μάλιστα κατά των Γνωστικών. Οι Γνωστικοί ήσαν εκείνοι οι οποίοι ήθελαν να ενώσουν όλες τις θρησκείες. Δηλαδή, ένας συγκρητισμός. Πανομοιοτύπως πανομοιότυπα ό,τι έχουμε σήμερα. Σήμερα επικρατεί ο Γνωστικισμός. Σημειώσατε- εάν το θέλετε να το ξέρετε και αυτό- ότι το κυριότερο σύμβολο των Μασόνων είναι το λατινικό G. Και δεν είναι παρά το πρώτο γράμμα της ελληνικής λέξεως «Γνώσις». Της ελληνικής λέξεως «Γνώσις». Προσέξατέ το. Δηλαδή ο Μασωνισμός είναι στηριγμένος επάνω στον Γνωστικισμόν· που σήμερα χρησιμοποιούμε βέβαια τη λέξη Γνωστικισμός, που δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο Συγκρητισμός, γιατί χρησιμοποιούμε και αυτή τη λέξη- το «κρη» με ήτα, Συγ-κρη-τισμός· όχι από το συγ-κρίνω, αλλά από το συγ-Κρήτες, είναι μια ιστορία ολόκληρη αυτό, οπότε είναι η ένωσις όλων των θρησκειών. Πιστεύω, στην εφημερίδα δεν διαβάζετε ούτε πολλά πράγματα, να δείτε πραγματικά τι είναι ο Γνωστικισμός. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Κατά Ματθαίον, κεφ. ΚΕ΄, εδάφια 31-46

31Ὃταν δὲ ἔλθῃ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐν τῇ δόξῃ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἅγιοι ἄγγελοι μετ᾿ αὐτοῦ, τότε καθίσει ἐπὶ θρόνου δόξης αὐτοῦ, 32 καὶ συναχθήσεται ἔμπροσθεν αὐτοῦ πάντα τὰ ἔθνη, καὶ ἀφοριεῖ αὐτοὺς ἀπ᾿ ἀλλήλων ὥσπερ ὁ ποιμὴν ἀφορίζει τὰ πρόβατα ἀπὸ τῶν ἐρίφων,33 καὶ στήσει τὰ μὲν πρόβατα ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ, τὰ δὲ ἐρίφια ἐξ εὐωνύμων. 34Τότε ἐρεῖ ὁ βασιλεὺς τοῖς ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ· δεῦτε οἱ εὐλογημένοι τοῦ πατρός μου, κληρονομήσατε τὴν ἡτοιμασμένην ὑμῖν βασιλείαν ἀπὸ καταβολῆς κόσμου. 35 Ἐπείνασα γάρ, καὶ ἐδώκατέ μοι φαγεῖν, ἐδίψησα, καὶ ἐποτίσατέ με, ξένος ἤμην, καὶ συνηγάγετέ με,36 γυμνός, καὶ περιεβάλετέ με, ἠσθένησα, καὶ ἐπεσκέψασθέ με, ἐν φυλακῇ ἤμην, καὶ ἤλθετε πρός με. 37Τότε ἀποκριθήσονται αὐτῷ οἱ δίκαιοι λέγοντες· κύριε, πότε σε εἴδομεν πεινῶντα καὶ ἐθρέψαμεν, ἢ διψῶντα καὶ ἐποτίσαμεν; 38 Πότε δέ σε εἴδομεν ξένον καὶ συνηγάγομεν, ἢ γυμνὸν καὶ περιεβάλομεν; 39 Πότε δέ σε εἴδομεν ἀσθενῆ ἢ ἐν φυλακῇ, καὶ ἤλθομεν πρός σε; 40 Καὶ ἀποκριθεὶς ὁ βασιλεὺς ἐρεῖ αὐτοῖς· ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐφ᾿ ὅσον ἐποιήσατε ἑνὶ τούτων τῶν ἀδελφῶν μου τῶν ἐλαχίστων, ἐμοὶ ἐποιήσατε. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1042(3)
Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω -23 Φεβρουαρίου 2025 (2004, 2020)
Συντάκτης (†) ἐπίσκοπος Αὐγουστῖνος Ν. Καντιώτης

Ἡ δευτερα παρουσια

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε ἡ Κυριακὴ τῆς Ἀπόκρεω. Ἂν πιστεύαμε, σήμερα θὰ εἴχαμε πόνο στὴν καρδιὰ καὶ δάκρυα στὰ μάτια. Ἂν πιστεύαμε, θὰ κρατούσαμε στὸ χέρι κομ­ποσχοίνι σὰν ἐκεῖνο ποὺ κρατοῦσε ὁ ἅγιος Ἀντώνιος στὴν ἔρημο, θὰ ἤμασταν πεσμένοι στὰ γόνατα καὶ θὰ παρακαλούσαμε τὴν ὑ­περ­αγία Θεοτόκο καὶ ὅλους τοὺς ἁγίους νὰ μᾶς σώσουν. Γιατί; Γιατὶ ἡ σημερινὴ Κυριακὴ διαφέρει ἀπ᾿ ὅλες τὶς ἄλλες. Πενην­ταδύο (52) Κυριακὲς ἔχει ὁ χρόνος καὶ κάθε Κυριακὴ ἔ­χει τὸ εὐαγγέλιό της. Ἀλλὰ τὸ σημερινὸ εὐ­αγ­γέλιο εἶνε τὸ φοβε­­ρώτερο ἀπ᾿ ὅ­λα. Ὅταν τ᾿ ἀκοῦς νομίζεις ὅτι ἀστράφτει καὶ βροντάει ὁ οὐρανός, θαρρεῖς πὼς πέφτουν ἀστροπελέκια στὰ κεφάλια τῶν ἀμετανοήτων, νομίζεις ὅτι σείεται ἡ γῆ καὶ τὸ σύμπαν. Ἐὰν αὐτὰ ποὺ γράφει τὸ Εὐαγγέλιο τὰ πιστεύαμε, τὰ πράγματα θὰ ἦταν πολὺ διαφορετικά. Τί μᾶς λέει τὸ εὐαγγέλιο; Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

«Και παλιν ἐρχομενον μετα δόξης κριναι ζωντας και νεκρους»

(Ἀποσπάσματα ἀπό κήρυγμα Κυριακῆς τῆς Ἀπόκρεω, τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου Θεοδώρου Ζήση, ὁμοτίμου καθηγητοῦ Πατρολογίας τοῦ Α.Π.Θ.)

Ἡ Κρίσις, ἡ Δευτέρα Παρουσία καί ἡ Ἀνάστασις εἶναι βασικό δόγμα τῆς διδασκαλίας τῆς Ἐκκλησίας μας. «Καί πάλιν ἐρχόμενον μετά δόξης κρῖναι ζῶντας καί νεκρούς».

Κατά τήν πρώτη φορά πού ἦλθε ὁ Χριστός στόν κόσμο, κατά τήν πρώτη Του παρουσία, ἦλθε γιά νά μᾶς δείξει ποιόν δρόμο πρέπει νά ἀκολουθήσουμε γιά νά φθάσουμε στήν τελείωση καί στή θέωση. Μᾶς ἔδειξε νά μιμούμαστε τόν Σταυρό, τή ζωή τοῦ Χριστοῦ, ν’ ἀκολουθοῦμε τόν ἐσταυρωμένο βίο.

Τώρα, ὄμως, θά ὑπάρξει καί δεύτερη φορά. Καί αὐτή τή δεύτερη φορά, αὐτή τή Δεύτερη Παρουσία μᾶς παρουσιάζει σύντομα τό σημερινό εὐαγγέλιο. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Α΄προς Κορινθίους επιστολή, κεφ. Η΄8-13 και Θ΄1-2

Κεφ.Η΄ 8 Bρῶμα δὲ ἡμᾶς οὐ παρίστησι τῷ Θεῷ· οὔτε γὰρ ἐὰν φάγωμεν περισσεύωμεν, οὔτε ἐὰν μὴ φάγωμεν ὑστερούμεθα. 9 Βλέπετε δὲ μήπως ἡ ἐξουσία ὑμῶν αὕτη πρόσκομμα γένηται τοῖς ἀσθενοῦσιν. 10 Ἐὰν γάρ τις ἴδῃ σε, τὸν ἔχοντα γνῶσιν, ἐν εἰδωλείῳ κατακείμενον, οὐχὶ ἡ συνείδησις αὐτοῦ ἀσθενοῦς ὄντος οἰκοδομηθήσεται εἰς τὸ τὰ εἰδωλόθυτα ἐσθίειν; 11 Καὶ ἀπολεῖται ὁ ἀσθενῶν ἀδελφὸς ἐπὶ τῇ σῇ γνώσει, δι᾿ ὃν Χριστὸς ἀπέθανεν. 12 Οὕτω δὲ ἁμαρτάνοντες εἰς τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τύπτοντες αὐτῶν τὴν συνείδησιν ἀσθενοῦσαν εἰς Χριστὸν ἁμαρτάνετε. 13 διόπερ εἰ βρῶμα σκανδαλίζει τὸν ἀδελφόν μου, οὐ μὴ φάγω κρέα εἰς τὸν αἰῶνα, ἵνα μὴ τὸν ἀδελφόν μου σκανδαλίσω.
Κεφ. Θ´ Οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος; οὐκ εἰμὶ ἐλεύθερος; Οὐχὶ ᾿Ιησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα; οὐ τὸ ἔργον μου ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ; 2 Εἰ ἄλλοις οὐκ εἰμὶ ἀπόστολος, ἀλλά γε ὑμῖν εἰμι· ἡ γὰρ σφραγὶς τῆς ἐμῆς ἀποστολῆς ὑμεῖς ἐστε ἐν Κυρίῳ.

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΙΕΡΟ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟ

Read more »

ΓΙΑΤΙ ΓΙΝΟΝΤΑΙ ΤΑ ΜΝΗΜΟΣΥΝΑ;

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου, τὸν Αὐγουστο τοῦ 1981

Ὁ μακαρίτης καθηγητής μας Ἀνδρούτσιος ἀπαντῶντας στό ἐρώτημα: Γιατί γίνονται τὰ μνημόσυνα; Μᾶς ἔλεγε:
Μὴν ἀπελπίζεται κανέναν ἄνθρωπο.
Ρωτᾶνε· Γιατὶ νὰ κάνουμε μνημόσυνα σ᾽ἕναν πόρνο, μοιχό, ἐγκληματία; Σ᾿ ἕναν εὐσεβὴ ἄνθρωπο ναί, ἀλλὰ σ᾿ ἕναν τέτοιο ποὺ πέθανε μέσα στὴν ἁμαρτία, γιατί νὰ τοῦ κάνουμε μνημόσυνο;
Ἔλεγε ὁ Ἀνδρούτσιος· Δὲν γνωρίζουμε τί συνέβη μὲ τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου τὴν τελευταία στιγμή. Αὐτὰ εἶνε τὰ οἰκογενειακὰ τοῦ Θεοῦ.
Ἐκείνη τὴν ὥρα ποὺ τὸν βλέπεις ἐν ἀγωνία, σὲ μιὰ κατάσταση ποὺ σὲ ἀνησυχεῖ καὶ νομίζεις ὅτι εἶνε ἡ χειρότερη στιγμή τῆς ζωῆς του, ἐκείνη τὴν ὥρα τρόπον τινα διὰ ἀσυρμάτου νὰ ἐπικοινωνεῖ μὲ τὸν Θεό, σὲ μιὰ νέα διάσταση καὶ σὲ μιὰ συχνότητα ποὺ δὲν τὴν καταλαβαίνουμε. Ὅπως λόγου χάρι ἐδῶ ποὺ βρισκόμαστε ὑπάρχουν φωνὲς ὅλου τοῦ κόσμου. Ἀλλὰ δὲν ἔχουμε τέτοια διάσταση γιὰ νὰ τὶς ἀκούσουμε, ἀλλὰ ἄν βάλουμε ἕνα ραδιόφωνο σὲ ὁρισμένη συχνότητα θὰ ἀκούσουμε τὴν Κίνα, τὴν Ρωσία, τὴν Ἀμερική κ.τ.λ.
Κάνουμε, λοιπόν τὰ μνημόσυνα, γιατί δὲν ξέρουμε τὴν τελευταία στιγμή τί γίνεται μεταξὺ Θεοῦ καὶ ψυχῆς. Γι᾿αὐτὸ παλαιότερα, ὅταν ξεψυχοῦσε κάποιος ἄνθρωπος, ὅλοι στὸ σπίτι γονατίζαν καὶ προσεύχονταν γι᾿ αὐτή τὴν ψυχή. Τώρα ἐμεῖς γίναμε ρεμάλια…

• Οἱ δολοφονικὲς μεταμοσχεύσεις ἀφαιροῦν βίαια ἀπὸ τὸν ἄνθρωπο αὐτὴ τὴν τελευταία ἐπικοινωνία μὲ τὸ Θεό. Καὶ μόνο γι᾽ αὐτό τὸ ἔγκλημα εἶναι καταδικαστέες.

Ψυχοσάββατον πρὸ Κυρ. τῆς Ἀπόκρεω
Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΓΙΑΤΙ ΤΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ ΑΥΤΟ;

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Ψυχοσάββατο. Τί θὰ πῇ Ψυχοσάββατο; Σάββατο τῶν ψυ­χῶν. Ἐπ᾽ αὐτοῦ ἂς ποῦμε λίγες λέξεις.
Κατ᾽ ἀρχὴν ἡ λέξι Σάββατον δὲν εἶνε ἑλληνι­κή, εἶνε ἑ­βρα­ϊκή· Σάββατον στὰ ἑλληνικὰ σημαίνει ἀ­νάπαυσις ἢ «κατάπαυσις» (βλ. Ἑβρ. 4,4 κ.ἀ.).
Ὅσοι διαβάζετε τὴν ἁγία Γραφή, θὰ γνωρί­ζετε ὅτι ὁ Θεὸς δημιούργησε τὸ ὑλικὸ σύμ­παν σὲ ἕξι ἡμέρες (βλ. Γέν. κεφ. 1). Ὅταν λέει ἡ ἁγία Γραφὴ ἕξι ἡμέρες, ἐννοεῖ μακρὲς χρονικὲς περι­όδους, στὶς ὁποῖες συνέβησαν γεγονότα κοσμογονικά. Ἡ γῆ, ὁ ἥλιος, τὰ ἀ­­στέρια, ὅλο τὸ σύμπαν ἀπὸ τὶς παμμέγιστες σφαῖρες μέχρι τὸ μικρὸ ἄτομο, ποὺ κι αὐτὸ εἶνε μιὰ μικρογραφία τοῦ σύμ­παν­­­τος, δημιουγήθηκαν σὲ ἕξι ἡμέρες.
Μετά, λέει ἡ ἁγία Γραφή, τὴν ἑβδόμη ἡμέ­ρα ὁ Θεὸς ἀναπαύθηκε, «κατέπαυσε ἀ­πὸ πάν­­των τῶν ἔργων» τῆς δημιουργίας (βλ. Γέν. 2,2). Δὲν λέει ὅ­τι σταμάτησε νὰ ἐπιβλέπῃ τὸ σύμπαν, ἀλλ᾽ ὅ­τι σταμά­τησε νὰ δημιουργῇ· στὸ ἑξῆς δὲν πρόκειται πλέον νὰ προσ­τεθοῦν νέα εἴδη σ᾽ αὐτὰ ποὺ ὑπάρχουν­. «Κατέ­παυ­σε» μὲν ἡ δημιουργία, ἀλ­λ᾽ ὄχι ἡ μέριμνα, ἡ πρόνοια τοῦ Θεοῦ. Ὑπ᾽ αὐτὴ τὴν ἔννοια, τῆς θεί­ας προνοίας, νοεῖται τὸ σπουδαῖο ἐκεῖνο θεολογικὸ ῥητὸ ποὺ εἶπε ὁ Χριστός· «Ὁ πατήρ μου ἕως ἄρ­τι ἐργάζεται, κἀγὼ ἐργάζομαι» (Ἰω. 5,17). Δὲν παύει ἡ φρον­τίδα, ἡ μέριμνα τοῦ Θεοῦ γιὰ τὴν συντήρησι καὶ τὴν διακυβέρνησι τοῦ κόσμου. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ[:Ματθ. 25,31-46]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

   «Οι ἐλαχιστοι ἀδελφοι»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 18-2-1996], (Β 330)

     Το βιβλίον της Παλαιάς Διαθήκης, αγαπητοί μου, που λέγεται «Ἑκκλησιαστής», τελειώνει με τη φράση: «ὅτι σύμπαν τὸ ποίημα ὁ Θεὸς ἄξει ἐν κρίσει, ἐν παντὶ παρεωραμένῳ, ἐὰν ἀγαθὸν καὶ ἐὰν πονηρόν». Δηλαδή: «Ο Θεός, ολόκληρον τον άνθρωπο, τον όλον άνθρωπον, ‘’σύμπαν τό ποίημα’’, δηλαδή τόσο με την ψυχή του, όσο και με το σώμα του, θα οδηγήσει εις την κρίσιν και οτιδήποτε είναι, αγαθόν ή πονηρόν, όσο και αν είναι κρυμμένο και παρεωραμένο», όπως λέγει εδώ, δηλαδή κάπου κρυμμένο, «κάπου σε ένα περιθώριο, θα το βγάλει στο φανερόν». «Σύμπαν τό ποίημα». Ολόκληρο τον άνθρωπο. Τόσο με την ψυχή του, όσο και με το σώμα του. Και επιμένω εις αυτό. Ο όλος λοιπόν άνθρωπος θα οδηγηθεί εις την κρίσιν. Εξάλλου, αφού θα γίνει ανάστασις νεκρών, θα κριθούμε μετά την ανάσταση των νεκρών, αφού φυσικά θα έχομε πάρει τα καινούρια μας σώματα· εννοείται τα παλαιά μας σώματα ανακαινισμένα. Ό,τι και αν διέπραξε ο άνθρωπος, ξεχασμένο, μικρό, παραθεωρημένο, είτε αυτό είναι αγαθόν, είτε αυτό είναι κακόν. Λέγει ο άγιος Κύριλλος Ιεροσολύμων ότι: Read more »