Πεντηκοστάριο
Τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω. 4,5-42)
1974 Ἡ σκοτεινὴ ἔγινε Φωτεινὴ
Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2618
Κυριακὴ τῆς Σαμαρείτιδος (Ἰω. 4,5-42)
2 Ἰουνίου 2024
Ἡ σκοτεινη ἔγινε Φωτεινη
Ἐάν, ἀγαπητοί μου, σᾶς ἔλεγε κάποιος, ὅτι ἕνα κοράκι ἔγινε περιστέρι, ποιός θὰ τὸ πίστευε; Ἀλλ᾽ αὐτὸ τὸ καταπληκτικὸ γίνεται στὴν Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ· τὸ βλέπει κανεὶς στὴν ἱστορία ἀντρῶν καὶ γυναικῶν ποὺ πιστεύουν ἀκράδαντα στὸν Κύριό μας. Ἕνα τέτοιο θαῦμα λοιπὸν διηγεῖται σήμερα τὸ εὐαγγέλιο (βλ. Ἰω. 4,5-42). Μιὰ ψυχή, ποὺ ἦταν μαύρη σὰν τὰ φτερὰ τοῦ κόρακα, γίνεται ἕνα λευκὸ περιστέρι. Ποιό εἶνε τὸ κοράκι αὐτό;
* * *
Εἶνε μιὰ γυναίκα. Κατοικοῦσε στὴ Συχὰρ τῆς Σαμαρείας. Γράμματα δὲν ἤξερε, ἦταν ὅμως τετραπέρατη. Αὐτὴ ἐκεῖ στὸ περιβάλλον της ἦταν ἕνα δημόσιο σκάνδαλο. Παντρεύτηκε ἕναν ἄντρα· τὸν ἄφησε ἢ τὸν ἔδιωξε, πῆρε δεύτερο· ἔδιωξε τὸ δεύτερο, πῆρε τρίτο· ἔδιωξε τὸν τρίτο, πῆρε τέταρτο· ἔδιωξε τὸν τέταρτο, πῆρε πέμπτο· κι αὐτὸς ποὺ τώρα συζοῦσε μαζί της ἦταν ἕκτος ἄντρας. Παρ᾽ ὅλα αὐτὰ διατηροῦσε μέσα της μιὰ σπίθα, κάτι διέσῳζε ἀπὸ μιὰ ἀρχικὴ εὐγένεια. Δηλαδή· ἔπεφτε στὴν ἁμαρτία, ἀλλὰ εἶχε ντροπή. Πῶς τὸ καταλαβαίνουμε; Τὸ λέει τὸ εὐαγγέλιο.
Ἔξω ἀπὸ τὸν οἰκισμό τους ἦταν ἕνα πηγάδι ὅπου πήγαιναν οἱ νοικοκυρὲς νὰ πάρουν νερό. Ὅλες, ὅπως ξέρουμε ἀπ᾽ τὰ χωριά μας, πηγαίνουν γιὰ νερὸ ἢ πρωὶ – πρωὶ μὲ τὴ δροσιὰ ἢ τὸ σούρουπο μὲ τὸ ἡλιοβασίλεμα. Αὐτὴ πῆγε ἐκεῖ γιὰ νερὸ καταμεσήμερο, τὴν ὥρα ποὺ ὁ ἥλιος ἔκαιγε τὶς πέτρες· ὁλομόναχη.
Τὴν ὥρα ἐκείνη βλέπει κάποιον ξένο νὰ κάθεται στὸ πηγάδι. Τί ἦταν αὐτός; Δὲν εἶνε ἕνας τυχαῖος. Κουρασμένος ἀπὸ ὁδοιπορία, μὲ σκονισμένα τὰ πόδια, φαινόταν ἄσημος, ἕνας ξένος διαβάτης. Καὶ ὅμως ἦταν βασιλιᾶς, καὶ πάνω ἀπ᾽ ὅλους τοὺς βασιλιᾶδες τοῦ κόσμου! Μὰ οἱ βασιλιᾶδες, θὰ πῆτε, ταξιδεύουν μὲ ἁμάξια, τοὺς στρώνουν χαλιὰ νὰ πατήσουν, αὐτὸς ὅμως κάθεται ἐκεῖ ἀπέριττος, ἁπλός, ταπεινός, σεμνός. Κι ὅμως εἶνε ἀνώτερος ἀπ᾽ ὅλους τοὺς βασιλιᾶδες τοῦ κόσμου· εἶνε ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός! Read more »