Σειρά τριών, πάντοτε επίκαιρων, απομαγνητοφωνημένων ομιλιών
του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου Περί αιρέσεων

Ὁμιλία 1η – ΓΕΝΙΚΑ ΠΕΡΙ ΑΙΡΕΣΕΩΝ

Αιρεσις: ὁ ἐσωτερικος ἐχθρος της Ἐκκλησιας

Ἐπειδή στίς μέρες μας, ἀγαπητοί μου, ὅπως λέγει ἐκεῖ ἕνας ψαλμικός στίχος, πολλοί «μονιοὶ ἄγριοι»[Ψαλμ.79,14:« ἐλυμήνατο αὐτὴν ὗς ἐκ δρυμοῦ, καὶ μονιὸς ἄγριος κατενεμήσατο αὐτήν»], δηλαδή ἀγριογούρουνα, λυμαίνονται τήν χριστοφυτευθεῖσα ἄμπελο τῆς Ἐκκλησίας μέ τίς αἱρέσεις τους, καλό θά ἦταν αὐτές οἱ τρεῖς ὁμιλίες μας νά ἀφιερωθοῦν εἰς τό μεγάλο αὐτό θέμα τῶν αἱρετικῶν, τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν τῆς Ἐκκλησίας μας, οἱ ὁποῖοι ἐχθροί εἶναι ἐσωτερικοί. Διότι ἐκεῖνοι οἱ ὁποῖοι ἀσκοῦν διωγμόν ἐναντίον τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἐχθροί ἐξωτερικοί· ἐκεῖνοι ὅμως οἱ ὁποῖοι μετέρχονται τήν αἵρεσιν, αὐτοί εἶναι ἐχθροί ἐσωτερικοί.
Οὐδέποτε ἡ Ἐκκλησία ἐφοβήθη τούς διωγμούς τούς ἐξωτερικούς· ἀντιθέτως, μέ τούς ἐξωτερικούς διωγμούς, ἐλαμπρύνθη, ἐμεγαλύνθη, καί ἀνεδείχθησαν Ἥρωες καί Ἅγιοι καί Μάρτυρες, οἱ ὁποῖοι ἐστόλισαν τήν Ἐκκλησία μέ πορφυροῦν ἔνδυμα, πού εἶναι τά αἵματά τους. Ἐκεῖνο πού φοβήθηκε ἡ Ἐκκλησία εἶναι ἡ αἵρεσις, εἶναι ὁ ἐσωτερικός ἐχθρός· καί ἀκριβῶς ἐκεῖ κινεῖται μέ κάθε τρόπο, διά νά ἀπομακρύνη κάθε αἱρετική διδασκαλία καί κάθε αἱρετικόν ἄνθρωπον. Read more »

AΠΟ ΒΙΒΛΙΟ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ
ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ «ΤΑ ΤΕΣΣΕΡΑ ΧΡΩΜΑΤΑ» (σελ. 79- 85)

3. – ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΙΠΠΟΣ

Η ΔΕΥΤΕΡΑ ΣΦΡΑΓΙΣ

«Καὶ ὅτε ἤνοιξε τὴν σφραγῖδα τὴν δευτέραν, ἤκουσα τοῦ δευτέρου ζώου λέγοντος˙ ἔρχου. Καὶ ἐξῆλθεν ἄλλος ἵππος πυρρός, καὶ τῷ καθημένῳ ἐπʼ αὐτὸν ἐδόθη αὐτῷ λαβεῖν τὴν εἰρήνην ἐκ τῆς γῆς καὶ ἵνα ἀλλήλους σφάξωσι, καὶ ἐδόθη αὐτῷ μάχαιρα μεγάλη» (Ἀποκ. 6, 3-4)

ΚΕΦΑΛΑΙΟΝ Γ΄.

Ἡ δευτέρα σφραγίδα Αποκαλυψεως

Ἡ προθεσμία λήγει – Λέγεται, ὅτι ἀρχαῖος τις βασιλεὺς τῆς Ἀνατολῆς προκειμένου νὰ ὑποτάξῃ ἐχθρικήν τινα πόλιν μετεχειρίζετο τὸν ἑξῆς τρόπον: Μὲ τὰ στρατεύματά του ἐξεστράτευσε καὶ ἐπολιόρκει τὴν πόλιν καὶ πρὶν κατʼ αὐτῆς ἐνεργήσῃ γενικὴν ἔφοδον, ἔκ τινος λόφου ὕψωνε πελωρίαν λευκὴν σημαίαν. Αὕτη ἦτο σημεῖον, ὅτι ὁ βασιλεὺς φειδόμενος τῆς ζωῆς τῶν κατοίκων ἐκάλει αὐτοὺς νὰ παραδώσουν εἰρηνικῶς τὴν πόλιν. Ἔτασσε προθεσμίαν καὶ περιέμενεν. Ἐὰν ἡ προθεσμία ἐξέπνεε καὶ ἡ πόλις δὲν παρεδίδετο, τότε ὁ βασιλεὺς διέτασσε καὶ κατεβιβάζετο ἡ λευκὴ σημαία καὶ ἀντʼ αὐτῆς ὑψώνετο μία ἄλλη σημαία χρώματος κοκκίνου, καὶ ἦτο ἡ σημαία αὐτὴ σημεῖον ὅτι ἤρχιζεν ὁ πόλεμος, ἡ διὰ πυρὸς καὶ σιδήρου καταστροφὴ τῆς ἐχθρικῆς πόλεως.
Ἀλλὰ πρὸς τί τὸ παράδειγμα τοῦτο ἐν ἀρχῇ τῆς ἑρμηνείας τῆς νέας δράσεως; θὰ εἴπῃ τις. Μήπως θέλετε πρὸς τὸν βασιλέα αὐτὸν νὰ συγκρίνετε τὸν Χριστόν; Πρὸς βασιλεῖς καταστρέφοντας διʼ ἰδιοτελεῖς καὶ ἐγωϊστικοὺς σκοποὺς πόλεις καὶ χώρας καὶ ἐπὶ τῶν πτωμάτων πυργώνοντας τοὺς θρόνους των οὐδεμία σύγκρισις δύναται νὰ γίνῃ τοῦ Βασιλέως Χριστοῦ. Ἄλλου πνεύματος εἶνε ἡ βασιλεία Του. Ἀνοίξατε τὸ Εὐαγγέλιον καὶ θὰ ἴδετε. Ὅταν εὑρίσκετο ἐπὶ τῆς γῆς καὶ οἱ κάτοικοι μιᾶς κωμοπόλεως τῆς Σαμαρείας, τὴν ὁποίαν ἐπισκέφθη πρὸς διδασκαλίαν, δὲν ἐδέχθησαν οὔτε Αὐτόν, οὔτε τοὺς μαθητάς Του, ἀλλʼ ἀπέπεμψαν αὐτοὺς ἀγροίκους, καὶ οἱ δύο ἐκ τῶν μαθητῶν Του, ὁ Ἰάκωβος καὶ ὁ Ἰωάννης, ἐξωργίσθησαν καὶ ἐζήτησαν παρʼ αὐτοῦ, ὅπως καταβιβάσῃ πῦρ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ κατακαύσῃ ἐκ θεμελίων τὴν πόλιν τῶν ἀσεβῶν, ὁ Χριστός, λέγει ὁ Εὐαγγελιστὴς Λουκᾶς, «στραφεὶς ἐπετίμησεν αὐτοῖς καὶ εἶπεν αὐτοῖς˙ ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου οὐκ ἦλθεν ψυχὰς ἀνθρώπων ἀπολέσαι, ἀλλὰ σῶσαι» (Λουκ. 9,56). Ὁ Χριστὸς κῆρυξ ἀγάπης, ἄρχων εἰρήνης, ἀποστρέφεται τὰ αἵματα καὶ τοὺς πολέμους. Δὲν ζητεῖ διὰ μαχαίρας, ὡς αὐτή, τὴν ὁποίαν κρατοῦν οἱ βασιλεῖς καὶ οἱ ἡγεμόνες τῆς γῆς, νὰ κατακτήσῃ τὸν κόσμον. Ἄλλοι ἐκυριάρχησαν σφαγιάζοντες λαούς. Αὐτὸς ἐκυριάρχησε διʼ ὅλως ἀντιθέτου πρὸς αὐτοὺς μέθοδον. Ἐκυριάρχησε σφαγιασθείς. Εἶνε, ὠς εἴδομεν, τὸ Ἐσφαγμένον Ἄρνίον. Ποία σύγκρισις δύναται νὰ γίνῃ πρὸς βασιλεῖς, οἱ ὁποῖοι κατὰ μᾶλλον καὶ ἦττον ἀχώριστον σύντροφων τῶν θρόνων ἔχουν τὴν μάχαιραν, τὸ ξῖφος, τὰ ποικίλα φονικὰ ὅπλα; Read more »

ΣΟΔΟΜΑ ΚΑΙ ΓΟΜΟΡΡΑ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

ΑΝΟΙΞΤΕ το πιο σοφό βιβλίο του κόσμου, ανοίξτε την αγία Γραφή, και ψάξτε κάπου εκεί στην αρχή. θα δήτε, ότι ήτανε πέντε πολιτείες μέσα σ’ ένα πλούσιο κάμπο. Το χορτάρι ήταν πέντε μέτρα ψηλά, είχαν γίδια και βόδια, είχανε πλούτο. Και τί συνέβη; Πέσανε στην αμαρτία, πέσανε στη σάρκα· πέσανε στην πορνεία, στη μοιχεία, στα παρά φύσιν. Γινήκανε τῆς «οκάς». Γιατί ο άνθρωπος είνε πνεύμα, πού υψώνεται επάνω· ενώ αυτόν που έγινε «οκά», τον ζυγίζεις και όλη η αξία του είνε μόνο οι 50, 60, 80 οκάδες του σώματος. Άνθρωποι λοιπόν της «οκάς» είχαν γίνει. Σάρκες μόνο, χωρίς πνεύμα, χωρίς ιδανικά, χωρίς τίποτα το υψηλό. Μέσα στην κοινωνία εκείνη είχε μείνει ένας μόνο δίκαιος άνθρωπος. Και τους έλεγε· Αδέρφια μου, σταματήστε, φύγετε από την αμαρτία… Τίποτα αυτοί· το βιολί τους, το χαβά τους. Γλέντι, διασκέδασι, γυναίκα, πορνεία. Πέρα από τη σάρκα και πέρα από το κρασί και τη διασκέδασι δεν είχαν τίποτε άλλο στο μυαλό τους. Χτίζανε σπίτια, μέγαρα, όλα αυτά. Το τέλος ποιο ήτανε; Μια μέρα, εκεί του έλαμπε ο ήλιος, ξαφνικά ο ουρανός μαύρισε. Άστραψε, βροντούσε, και σε λίγο δεν έπεσε ούτε νεράκι ούτε χιόνι ούτε χαλάζι. Άλλα τι έπεσε; Φωτιά και θειάφι! Λαμπάδιασε ο τόπος. Καήκανε τα δέντρα, καήκανε τα πρόβατα, καήκανε τα γίδια, καήκανε τα σπίτια, καήκανε οι βασιλιάδες τους, καήκανε οι δικασταί τους, καήκανε οί δάσκαλοι τους, όλοι καήκανε. Έλειωσε το χρυσάφι τους, το ασήμι τους, όλα. Τα πέρασε ο θεός από κλίβανο. Και μετά, αφού καήκανε όλα, ξαφνικά βούλιαξε η γη σε βάθος 500 – 600 μέτρων, σε ένα χάος. Έγινε εκεί μια θάλασσα, που δεν ζή τίποτα. Σε όλα τα νερά ζουν ψάρια, σ’ αυτήν δεν ζή ψάρι. Τα Σόδομα και Γόμορρα έγιναν Νεκρά θάλασσα.

Πανεπιστημιο ή προαγωγος; Ντροπη! Προπαγανδα ΑΠΘ για το EuroPride

Με απόφαση των πρυτανικών Αρχών το Αριστοτέλειο συμμετέχει στις εκδηλώσεις υπερηφάνειας και καλεί τους φοιτητές στη ΛΟΑΤΚΙ+ παρέλαση

Διαβαστε εδω: https://agonasax.blogspot.com/2024/06/europride_17.html#more

Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

   [:Πράξεις 20, 16-18 και 28-36]

Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

«Οι ἑτεροδιδασκαλουντες»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 11-6-1989], (Β217)

Ο Απόστολος Παύλος, αγαπητοί μου, επιστρέφει από την περιοδεία του στην Ελλάδα κατευθυνόμενος προς Ιερουσαλήμ. Το ταξίδι του ήτο δια θαλάσσης. Σε κάποια λιμάνια σταθμεύει, για να δει σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα, πώς πηγαίνουν οι Εκκλησίες που είχε ιδρύσει. Εστάθμευσε και εις την Μίλητον. Δεν πήγε εις την Έφεσον, διότι δεν έμενε χρόνος, αλλά μετεκάλεσε, δηλαδή εκάλεσε από την Έφεσον τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, για να τους δει για λίγο, ακριβώς για να μη χρονοτριβήσει, επειδή εβιάζετο να πάγει εις τα Ιεροσόλυμα και να προλάβει την εορτήν της Πεντηκοστής. Η συνάντησίς του αυτή με τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου, έμεινε ιστορική. Και είναι μία από τις ένδοξες σελίδες της Καινής Διαθήκης από πλευράς ποιμαντικής, αλλά και διότι εκεί εις ό,τι διημείφθη και είπε στους πρεσβυτέρους της Εφέσου, εκεί και ξεδιπλώθηκε η απέραντη ψυχή του Παύλου, σε ένα ανείπωτο ουράνιο μεγαλείο. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ 318 ΘΕΟΦΟΡΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜ.ΣΥΝΟΔΟΥ

      Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

     «Η ΕΝΟ­ΤΗ­ΤΑ ΤΩΝ ΠΙ­ΣΤΩΝ

ΚΑΙ Η ΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ»

                         [εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 19-5-1991]     

   Σή­με­ρα ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας, ἀ­γα­πη­τοί μου, τι­μᾶ τήν μνή­μη τῶν ἁ­γί­ων τρι­α­κο­σί­ων δε­κα­ο­κτώ Πα­τέ­ρων τῆς Α΄ Οἰ­κου­με­νι­κῆς Συ­νό­δου, τῆς ἐν Νι­καί­ᾳ. Καί τήν τι­μᾶ ἀ­φε­νός μέν γιά νά δο­ξά­σει τόν Ἅ­γιο Τρι­α­δι­κό Θε­ό, πού πάν­το­τε δι­α­σώ­ζει τήν ἀ­λή­θεια μέ­σα στήν Ἐκ­κλη­σί­α Του –δι­ό­τι οἱ Σύ­νο­δοι πάν­το­τε δι­έ­σω­ζαν τήν ἀ­λή­θεια τήν δογ­μα­τι­κή– καί ἀφετέρου δέ γιά νά τι­μή­σει τούς θε­ο­φό­ρους Πα­τέ­ρες πού συγ­κρο­τοῦ­σαν αὐ­τές τίς Οἰ­κου­με­νι­κές Συ­νό­δους.

Ἀλ­λά ἡ Ἐκ­κλη­σί­α μας ὁ­μοί­ως θέ­λει νά προ­βάλ­λει –ἔ­τσι του­λά­χι­στον φαί­νε­ται στή ση­με­ρι­νή εὐ­αγ­γε­λι­κή πε­ρι­κο­πή–[ Ἰωάν. 17, 1-13] τήν ἑ­νό­τη­τα τῶν πι­στῶν «ἐν ἀ­γά­πῃ καί ἀ­λη­θεί­ᾳ». Προ­σέξ­τε: τήν ἑνότητα «ἐν ἀ­γά­πῃ καί ἀ­λη­θεί­ᾳ»! Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ

ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜ. ΣΥΝΟΔΟΥ

Κατά Ιωάννην, κεφ. ΙΖ΄, εδάφια 1-13

1 Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ ᾿Ιησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε, 2 καθὼς ἔδωκας αὐτῷ ἐξουσίαν πάσης σαρκός, ἵνα πᾶν ὃ δέδωκας αὐτῷ δώσῃ αὐτοῖς ζωὴν αἰώνιον. 3 Αὕτη δέ ἐστιν ἡ αἰώνιος ζωή, ἵνα γινώσκωσί σε τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν. 4 Ἐγώ σε ἐδόξασα ἐπὶ τῆς γῆς, τὸ ἔργον ἐτελείωσα ὃ δέδωκάς μοι ἵνα ποιήσω·
5 καὶ νῦν δόξασόν με σύ, πάτερ, παρὰ σεαυτῷ τῇ δόξῃ ᾗ εἶχον πρὸ τοῦ τὸν κόσμον εἶναι παρὰ σοί. 6 ᾿Εφανέρωσά σου τὸ ὄνομα τοῖς ἀνθρώποις οὓς δέδωκάς μοι ἐκ τοῦ κόσμου. σοὶ ἦσαν καὶ ἐμοὶ αὐτοὺς δέδωκας, καὶ τὸν λόγον σου τετηρήκασι. 7 Νῦν ἔγνωκαν ὅτι πάντα ὅσα δέδωκάς μοι παρὰ σοῦ ἐστιν· 8 ὅτι τὰ ρήματα ἃ δέδωκάς μοι δέδωκα αὐτοῖς, καὶ αὐτοὶ ἔλαβον, καὶ ἔγνωσαν ἀληθῶς ὅτι παρὰ σοῦ ἐξῆλθον, καὶ ἐπίστευσαν ὅτι σύ με ἀπέστειλας.
9 ᾿Εγὼ περὶ αὐτῶν ἐρωτῶ· οὐ περὶ τοῦ κόσμου ἐρωτῶ, ἀλλὰ περὶ ὧν δέδωκάς μοι, ὅτι σοί εἰσι, 10 καὶ τὰ ἐμὰ πάντα σά ἐστι καὶ τὰ σὰ ἐμά, καὶ δεδόξασμαι ἐν αὐτοῖς. 11 Καὶ οὐκέτι εἰμὶ ἐν τῷ κόσμῳ, καὶ οὗτοι ἐν τῷ κόσμῳ εἰσί, καὶ ἐγὼ πρὸς σὲ ἔρχομαι. Πάτερ ἅγιε, τήρησον αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου ᾧ δέδωκάς μοι, ἵνα ὦσιν ἓν καθὼς ἡμεῖς. 12 Ὅτε ἤμην μετ’ αὐτῶν ἐν τῷ κόσμῳ, ἐγὼ ἐτήρουν αὐτοὺς ἐν τῷ ὀνόματί σου· οὓς δέδωκάς μοι ἐφύλαξα, καὶ οὐδεὶς ἐξ αὐτῶν ἀπώλετο εἰ μὴ ὁ υἱὸς τῆς ἀπωλείας, ἵνα ἡ γραφὴ πληρωθῇ. 13 Νῦν δὲ πρὸς σὲ ἔρχομαι, καὶ ταῦτα λαλῶ ἐν τῷ κόσμῳ ἵνα ἔχωσι τὴν χαρὰν τὴν ἐμὴν πεπληρωμένην ἐν αὐτοῖς.

                          Ο ΙΕΡΟΣ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΣ

   ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΗΜΩΝ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΟΥ

     «Ταῦτα ἐλάλησεν ὁ Ἰησοῦς, καὶ ἐπῆρε τοὺς ὀφθαλμοὺς αὐτοῦ εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ εἶπε· πάτερ, ἐλήλυθεν ἡ ὥρα· δόξασόν σου τὸν υἱόν, ἵνα καὶ ὁ υἱός σου δοξάσῃ σε(:Αυτά είπε ο Ιησούς στους μαθητές Tου κaι έπειτα σήκωσε τα μάτια Tου στον ουρανό και είπε: “Πατέρα, ήλθε η ώρα που η σοφία Σου όρισε για να πάθω και να θυσιαστώ. Δέξου τη θυσία του Πάθους μου και δόξασε τον Υιό Σου και ως προς την ανθρώπινη φύση Του˙ για να σε δοξάσει και ο Υιός Σου με την απολύτρωση και τη σωτηρία των ανθρώπων, η οποία θα ολοκληρωθεί με τη θυσία Του αυτή και με την αιώνια αρχιερατική μεσιτεία Του που θα ακολουθήσει μετά από αυτήν”)»[Ιω.17,1]. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΜΑ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 2619

Κυριακὴ Πατέρων Α΄ Οἰκ. Συνόδου
16 Ἰουνίου 2024
Του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου

Ὁ Χριστος με την Ἐκκλησια του ἑνωνει, ὁ σατανας χωριζει

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε Κυριακὴ τῶν Πα­τέρων. Γιατί ὀνομάζεται ἔτσι ἡ Κυριακὴ αὐ­τή; Σ᾿ αὐτὸ θ᾽ ἀπαντήσουμε μὲ ἁπλᾶ λόγια.

* * *

Ὑπάρχουν δυὸ εἴδη – δύο κατηγορίες πατέρων· οἱ φυσικοὶ καὶ οἱ πνευματικοί.
● Ἡ πρώτη κατηγορία, οἱ φυσικοὶ πατέρες. Ἕ­νας ἄντρας παντρεύεται μιὰ γυναῖκα, δημιουργεῖται οἰκογένεια, καὶ σύμφωνα μὲ τὸ νό­μο τοῦ Θεοῦ φέρνουν παιδιὰ στὸν κόσμο. Ἀρκεῖ αὐτό; Αὐτὸ εἶνε τὸ λιγώτερο, τὸ μικρό­­­τε­ρο. Σὲ ὅλη τὴ βιολογικὴ κλίμακα τὰ ὄν­τα γεννοῦν ἄλλα ὄντα· αὐτὸ εἶνε ἕνας νόμος φυ­­σικὸς παγκόσμιος. Δὲν ἀρκεῖ ὅμως αὐτό. Τὸ νὰ γεν­νήσῃς παιδὶ εἶνε εὔ­κολο· κάτι ἄλλο, κάτι ἐπὶ πλέον ζητεῖται.
Τὸ παιδὶ ποὺ γεννήθηκε δὲν εἶνε σκυλάκι ἢ γατάκι· εἶνε κάτι πολὺ μεγάλο καὶ ὑ­ψηλό. Δὲν ἔ­χει ἀνάγκη μόνο νὰ τὸ ταΐζῃς, ὅ­πως ταΐζεις τὸ ἄ­λογο ἢ τὴν ἀγελάδα· ὄχι δά. Τὸ παιδὶ εἶνε σὰν τὸ χωράφι. Ὅπως τὸ χωράφι τὸ καλλιεργεῖς (τὸ σκά­βεις, τὸ καθαρίζεις ἀ­­πὸ τ᾽ ἀγκάθια καὶ σπέρνεις ἐκλεκτὸ σπόρο γιὰ νὰ πάρῃς καρπό), ἔτσι καὶ τὸ παιδὶ αὐτό, ποὺ τώρα εἶνε στὰ χέρια σου, πρέπει νὰ τὸ προσέξῃς ἰδιαιτέρως· γιατὶ τὸ παιδὶ αὐτὸ μπο­­ρεῖ νὰ γίνῃ ἕνας ἅγιος ἢ ἕνας κακοῦργος. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ
ΤΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ ΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ ΤΗΣ Α΄ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗΣ ΣΥΝΟΔΟΥ

Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Κ΄, εδάφια 16-18 και 28-38

16 Ἒκρινε γὰρ ὁ Παῦλος παραπλεῦσαι τὴν ῎Εφεσον, ὅπως μὴ γένηται αὐτῷ χρονοτριβῆσαι ἐν τῇ ᾿Ασίᾳ· ἔσπευδε γάρ, εἰ δυνατὸν ἦν αὐτῷ, τὴν ἡμέραν τῆς πεντηκοστῆς γενέσθαι εἰς ῾Ιεροσόλυμα. 17 ᾿Απὸ δὲ τῆς Μιλήτου πέμψας εἰς ῎Εφεσον μετεκαλέσατο τοὺς πρεσβυτέρους τῆς ἐκκλησίας. 18 Ὡς δὲ παρεγένοντο πρὸς αὐτόν, εἶπεν αὐτοῖς· ὑμεῖς ἐπίστασθε, ἀπὸ πρώτης ἡμέρας ἀφ᾿ ἧς ἐπέβην εἰς τὴν ᾿Ασίαν, πῶς μεθ᾿ ὑμῶν τὸν πάντα χρόνον ἐγενόμην.
[…] 28 Προσέχετε οὖν ἑαυτοῖς καὶ παντὶ τῷ ποιμνίῳ ἐν ᾧ ὑμᾶς τὸ Πνεῦμα τὸ ῞Αγιον ἔθετο ἐπισκόπους, ποιμαίνειν τὴν ἐκκλησίαν τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ, ἣν περιεποιήσατο διὰ τοῦ ἰδίου αἵματος. 29 Ἐγὼ γὰρ οἶδα τοῦτο, ὅτι εἰσελεύσονται μετὰ τὴν ἄφιξίν μου λύκοι βαρεῖς εἰς ὑμᾶς μὴ φειδόμενοι τοῦ ποιμνίου· 30 καὶ ἐξ ὑμῶν αὐτῶν ἀναστήσονται ἄνδρες λαλοῦντες διεστραμμένα τοῦ ἀποσπᾶν τοὺς μαθητὰς ὀπίσω αὐτῶν. 31 Διὸ γρηγορεῖτε, μνημονεύοντες ὅτι τριετίαν νύκτα καὶ ἡμέραν οὐκ ἐπαυσάμην μετὰ δακρύων νουθετῶν ἕνα ἕκαστον. Read more »

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Πράξεις 1,1-12]

    Β΄ απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου σχετικά με την ΙΔ΄Κατήχηση προς Φωτιζομένους του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, && ΚΖ΄- Λ΄, «εἰς τὸ καὶ ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς καὶ καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός»

                             [εκφωνήθηκε στον Ι.Ν. αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης στις 15-12-1986], [Θέμα 97^ον, μέρος ΙΑ΄]

      Ενθυμείσθε ότι ο άγιος Κύριλλος εθεώρησε ως γνωστά τα της Αναλήψεως του Κυρίου, γι΄αυτό και δεν είπε πολλά πράγματα εις τους Κατηχουμένους του, επειδή είχαν ακούσει περί της Αναλήψεως την προτεραίαν, την προηγούμενη ημέρα, την Κυριακή. Όπως το βλέπομε εδώ, που λέει «Κυριακή», συνεπώς η κατήχησις εγίνετο ημέρα Δευτέρα. Πιστεύω ότι δεν ήταν μόνο κάθε Δευτέρα, αλλά όπως συμπίπτει η περίπτωσις, ότι το θέμα εκείνο ήταν μετά την Κυριακή, για εκείνη τη φορά, ημέρα Δευτέρα.

Δεν θα ήθελα όμως, αγαπητοί μου, να μείνομε εμείς χωρίς κάτι συμπληρωματικό από το θέμα της Αναλήψεως του Κυρίου, γιατί είναι πολύ μεγάλο θέμα. Βέβαια δεν θα επιστρατεύσω πολλά χωρία παρά μόνον ένα από την Αγία Γραφή, από τις Πράξεις των Αποστόλων, που αναφέρεται εις το θέμα της Αναλήψεως του Χριστού Read more »

Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ[:Πράξεις 1,1-12]

   Απομαγνητοφωνημένη ομιλία του μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναιου σχετικά με την ΙΔ΄Κατήχηση προς Φωτιζομένους του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, && ΚΔ΄- ΚΣΤ΄  «εἰς τὸ καὶ ἀναστάντα ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, καὶ ἀνελθόντα εἰς τοὺς οὐρανούς, καὶ καθίσαντα ἐκ δεξιῶν τοῦ Πατρός»

 [εκφωνήθηκε στον Ι.Ν. αγίου Χαραλάμπους Λαρίσης στις 8-12-1986] , [Θέμα 96^ον, μέρος Ι΄]

       Ευρισκόμεθα, αγαπητοί, εις την 24^ην παράγραφον της 14^ης Κατηχήσεως του αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων. Μέχρι τώρα έγινε ανάλυσις επί του μεγάλου θέματος της Αναστάσεως του Χριστού. Η Ανάστασις του Χριστού αποτελεί ένα γεγονός. Αδιάσειστον γεγονός· το οποίον καθορίζεται τόσον από τους μάρτυρες, όσο και από τους προφήτας. Έτσι λοιπόν οι μάρτυρες του γεγονότος και οι προφήται, δίνουν την μαρτυρίαν τους και πλέον η Ανάστασις του Χριστού μέσα στην Ιστορία είναι αδιάσειστος. Δεν μπορεί κανείς να διασείσει την Ανάσταση του Χριστού. Πολλοί επεχείρησαν, αλλά δεν τα κατάφεραν. Στο τέλος γρονθοκόπησαν επάνω σε καρφιά.

     Ο Παύλος αν επέστρεψε, είναι γιατί ανεστήθη ο Χριστός. Ο ίδιος θα πει αργότερα «Οὐχὶ Ἰησοῦν Χριστὸν τὸν Κύριον ἡμῶν ἑώρακα;». Κι όταν θα απολογείται εις τον Φήστον κ.λπ. εις τον Ηρώδην τον Αντύπα, θα λέγει ακριβώς αυτό: ότι «Πηγαίνοντας προς τη Δαμασκό», κάνει ολόκληρη περιγραφή, «Μου συνέβη ετούτο κι εκείνο». Και ότι «εγώ είδα τον αναστάντα Ιησούν». Ο Παύλος λοιπόν, το φαινόμενον ‘’Παύλος’’ είναι ανερμήνευτον. Και ερμηνεύεται μόνον γιατί ο Χριστός ανεστήθη. Αυτό δεν πρέπει ποτέ να το ξεχνούμε. Συνεπώς οι μάρτυρες πολλοί. Read more »

   Η ΑΝΑΛΗΨΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

      Αγίου Κυρίλλου Ιεροσολύμων, απόσπασμα από την ΙΔ΄Κατήχηση

             && ΚΔ΄- Λ΄

     Η συνέχεια τώρα της διδασκαλίας της πίστεώς μας με παρακινεί να μιλήσω σχετικά με την Ανάληψη του Κυρίου. Αλλά η Χάρη του Θεού οικονόμησε να ακούσεις πλήρη τη διδαχή χθες που ήταν Κυριακή —όσο μπορούσε βέβαια να την παρουσιάσει η δική μου αδυναμία— στη Σύναξη που είχαμε, κατ’ οικονομία της θείας Χάριτος, πάνω στα αναγνώσματα της ακολουθίας, η οποία περιείχε τα σχετικά με την άνοδο του Σωτήρα μας στους ουρανούς. Όσα λέγονταν ήταν για όλους, για το πλήθος όλο των πιστών, αλλά όμως ιδιαίτερα και για σένα που είσαι Κατηχούμενος. Εκείνο που έχει σημασία είναι το κατά πόσο πρόσεχες σ’ αυτά που είπαμε χθες. Είναι βέβαιο ότι γνωρίζεις πως το Σύμβολο της Πίστεως, σ’ ένα από τα άρθρα του, σε διδάσκει να πιστεύεις στον Κύριο που αναστήθηκε την τρίτη ημέρα και ανέβηκε στους ουρανούς και κάθισε στα δεξιά του Πατέρα. Νομίζω λοιπόν πως θα θυμάσαι πολύ καλά όσα είπαμε. Παρά ταύτα, σύντομα και επιγραμματικά και τώρα θα σου θυμίσω όσα είχαμε πει. Read more »

Η ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Κατά Λουκάν, κεφ. ΚΔ΄, εδάφια 36-53

36 Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ὁ ᾿Ιησοῦς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν. 37 Πτοηθέντες δὲ καὶ ἔμφοβοι γενόμενοι ἐδόκουν πνεῦμα θεωρεῖν. 38 Καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί τεταραγμένοι ἐστέ, καὶ διατί διαλογισμοὶ ἀναβαίνουσιν ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν; 39 Ἴδετε τὰς χεῖράς μου καὶ τοὺς πόδας μου, ὅτι αὐτὸς ἐγώ εἰμι· ψηλαφήσατέ με καὶ ἴδετε, ὅτι πνεῦμα σάρκα καὶ ὀστέα οὐκ ἔχει καθὼς ἐμὲ θεωρεῖτε ἔχοντα. 40 Καὶ τοῦτο εἰπὼν ἐπέδειξεν αὐτοῖς τὰς χεῖρας καὶ τοὺς πόδας. 41 Ἒτι δὲ ἀπιστούντων αὐτῶν ἀπὸ τῆς χαρᾶς καὶ θαυμαζόντων εἶπεν αὐτοῖς· ἔχετέ τι βρώσιμον ἐνθάδε;
42 Οἱ δὲ ἐπέδωκαν αὐτῷ ἰχθύος ὀπτοῦ μέρος καὶ ἀπὸ μελισσίου κηρίου, 43 καὶ λαβὼν ἐνώπιον αὐτῶν ἔφαγεν. 44 Εἶπε δὲ αὐτοῖς· οὗτοι οἱ λόγοι οὓς ἐλάλησα πρὸς ὑμᾶς ἔτι ὢν σὺν ὑμῖν, ὅτι δεῖ πληρωθῆναι πάντα τὰ γεγραμμένα ἐν τῷ νόμῳ Μωϋσέως καὶ προφήταις καὶ ψαλμοῖς περὶ ἐμοῦ. 45 Τότε διήνοιξεν αὐτῶν τὸν νοῦν τοῦ συνιέναι τὰς γραφάς, 46 καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὅτι οὕτω γέγραπται καὶ οὕτως ἔδει παθεῖν τὸν Χριστὸν καὶ ἀναστῆναι ἐκ νεκρῶν τῇ τρίτῃ ἡμέρᾳ, 47 καὶ κηρυχθῆναι ἐπὶ τῷ ὀνόματι αὐτοῦ μετάνοιαν καὶ ἄφεσιν ἁμαρτιῶν εἰς πάντα τὰ ἔθνη, ἀρξάμενον ἀπὸ ῾Ιερουσαλήμ. 48 Ὑμεῖς δέ ἐστε μάρτυρες τούτων. 49 Καὶ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποστέλλω τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρός μου ἐφ᾿ ὑμᾶς· ὑμεῖς δὲ καθίσατε ἐν τῇ πόλει ῾Ιερουσαλὴμ ἕως οὗ ἐνδύσησθε δύναμιν ἐξ ὕψους.
50 ᾿Εξήγαγε δὲ αὐτοὺς ἔξω ἕως εἰς Βηθανίαν, καὶ ἐπάρας τὰς χεῖρας αὐτοῦ εὐλόγησεν αὐτούς. 51 Καὶ ἐγένετο ἐν τῷ εὐλογεῖν αὐτὸν αὐτοὺς διέστη ἀπ᾿ αὐτῶν καὶ ἀνεφέρετο εἰς τὸν οὐρανόν. 52 Καὶ αὐτοὶ προσκυνήσαντες αὐτὸν ὑπέστρεψαν εἰς ῾Ιερουσαλὴμ μετὰ χαρᾶς μεγάλης, 53 καὶ ἦσαν διὰ παντὸς ἐν τῷ ἱερῷ αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεόν. ᾿Αμήν.

       ΥΠΟΜΝΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΠΕΡΙΚΟΠΗΣ

           ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΓΙΟ ΚΥΡΙΛΛΟ ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑΣ

     «Ταῦτα δὲ αὐτῶν λαλούντων αὐτὸς ὁ ᾿Ιησοῦς ἔστη ἐν μέσῳ αὐτῶν καὶ λέγει αὐτοῖς· εἰρήνη ὑμῖν (:Και ενώ μιλούσαν γι’ αυτά, ξαφνικά ο ίδιος ο Ιησούς στάθηκε ανάμεσά τους και τους λέει: ‘’Να είναι μαζί σας ειρήνη’’)»[Λουκά 24,36]. Read more »

Η ΑΠΟΣΤΟΛΙΚΗ ΠΕΡΙΚΟΠΗ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΕΩΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

Πράξεις των Αποστόλων, κεφ. Α΄, εδάφια 1-12

1 Τόν μὲν πρῶτον λόγον ἐποιησάμην περὶ πάντων, ὦ Θεόφιλε, ὧν ἤρξατο ὁ ᾿Ιησοῦς ποιεῖν τε καὶ διδάσκειν 2 ἄχρι ἧς ἡμέρας ἐντειλάμενος τοῖς ἀποστόλοις διὰ Πνεύματος ῾Αγίου οὓς ἐξελέξατο ἀνελήφθη· 3 οἷς καὶ παρέστησεν ἑαυτὸν ζῶντα μετὰ τὸ παθεῖν αὐτὸν ἐν πολλοῖς τεκμηρίοις, δι᾿ ἡμερῶν τεσσαράκοντα ὀπτανόμενος αὐτοῖς καὶ λέγων τὰ περὶ τῆς βασιλείας τοῦ Θεοῦ. 4 Καὶ συναλιζόμενος παρήγγειλεν αὐτοῖς ἀπὸ ῾Ιεροσολύμων μὴ χωρίζεσθαι, ἀλλὰ περιμένειν τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ πατρὸς ἣν ἠκούσατέ μου· 5 ὅτι ᾿Ιωάννης μὲν ἐβάπτισεν ὕδατι, ὑμεῖς δὲ βαπτισθήσεσθε ἐν Πνεύματι ῾Αγίῳ οὐ μετὰ πολλὰς ταύτας ἡμέρας. Read more »

Περίοδος Δ΄ – Ἔτος ΚΒ΄
Φλώρινα – ἀριθμ. φύλλου 1177(2)

Πέμπτη τῆς Ἀναλήψεως
13 Ἰουνίου 2024 (2005)

Στους οὐρανους

Σήμερα, ἀγαπητοί μου, εἶνε δεσποτικὴ ἑορ­τή, ἑορτάζει ὁ δεσπότης, ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰ­ησοῦς Χριστός. Ὁ ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλὸς τὸν ἔλεγε «ὁ γλυκύτατος αὐθέντης καὶ Δεσπότης» (διδ. Α΄) – τί ὡραία φράσι! Αὐτὸς κρατεῖ στὰ χέρια του τὰ κλειδιὰ τῆς ζωῆς καὶ τοῦ θανάτου. Αὐτὸς εἶνε «τὸ Α (ἄλφα) καὶ τὸ Ω (ὠ­μέ­γα), ἡ ἀρχὴ καὶ τὸ τέλος» (Ἀπ. 21,6). Αὐτὸς εἶνε τὸ πᾶν, ὁ δεσπότης Χριστός.
Δεσποτικὴ ἑορτὴ λοιπὸν σήμερα. Μετὰ τὰ Χριστούγεννα, τὴν Περιτομή, τὴν Ὑπαπαντή, τὴ Σταύρωσι καὶ τὴν Ἀνάστασι, ἦρθε ἡ Ἀνάληψις.

* * *

Τί εἶνε ἡ Ἀνάληψις; Ὁ Χριστὸς μετὰ τὴν ἀ­νάστασί του ἔμεινε 40 μέρες ἐδῶ στὴ γῆ καὶ τό­τε ἀνελήφθη στοὺς οὐρανούς. Χθὲς τελευ­ταία ἡμέρα ἀκούσαμε τὸ «Χριστὸς ἀνέστη», ποὺ ἄλλοτε ἀντικαθιστοῦσε στὸ διάστημα αὐ­τὸ κάθε ἄλλο χαιρετισμό. Τώρα σβήνουν δυσ­τυχῶς τὰ ὡραῖα ἤθη καὶ ἔθιμά μας.
Στὸ τέλος τῶν 40 ἡμερῶν ὁ Χριστὸς ἔδωσε ἐντολὴ στοὺς μαθητάς του νὰ πᾶνε σ᾿ ἕνα βου­νό, ποὺ ὠνομαζόταν Ὄρος τῶν Ἐλαιῶν γιατὶ ἦταν κατάφυτο ἀπὸ ἐλιές. Ἐκεῖ ὥρισε τόπο συναντήσεως. Μαζεύτηκαν στὴν κορυφὴ σὰν σήμερα, τὴν ἁγία αὐτὴ ἡμέρα, 120 πιστοί. Τόσοι ἦταν ὅλοι· ἀλλ᾿ ὅσο ζύγιζε ὁ καθένας ἀπ᾿ αὐτούς, δὲν ζυγίζει σήμερα ὁλόκληρος ὁ ντου­νιᾶς. Μέσα σ᾿ αὐτοὺς πρώτη ἦταν ἡ ὑπεραγία Θεοτόκος, μετὰ οἱ ἕντεκα ἀπόστολοι (ὁ Ἰούδας αὐτοκτόνησε), μετὰ οἱ μυροφόρες γυναῖ­κες, καὶ τέλος ὅλοι οἱ ἄλλοι, ἐν ὅλῳ ἑκατὸν εἴκοσι. Αὐτὴ ἦταν ἡ πρώτη Ἐκκλησία· ψυχὲς ἀνεκτίμητες.
Ὁ Χριστὸς συναντήθηκε ἐκεῖ μαζί τους. Εἶπε τὰ τελευταῖα λόγια καὶ τοὺς ἔδωσε ἐν­το­λές. Καὶ μετὰ τί ἔκανε; Εὐλόγησε. Ὤ ἡ εὐ­λο­γία τοῦ Χριστοῦ! μεγάλο πρᾶγμα. Ἔλα στὴν ἐκ­κλησιὰ καὶ πάρε τὴν εὐλογία. Read more »

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΤΥΦΛΟΥ[:Ιω. 9, 1-38]

    Απομαγνητοφωνημένη ομιλία μακαριστού γέροντος Αθανασίου Μυτιληναίου, με θέμα:

                      «ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΠΙΣΤΕΩΣ»

[εκφωνήθηκε στην Ιερά Μονή Κομνηνείου Λαρίσης στις 4-6-2000], (Β415)                 

      Ο Κύριος Ιησούς, αγαπητοί μου, είπε κάποτε: «Πλὴν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐλθὼν ἆρα εὑρήσει τὴν πίστιν ἐπὶ τῆς γῆς;». Αλλά ποια πίστη ο Κύριος θα ζητούσε να βρει όταν κατά τη Δευτέρα Του Παρουσία θα επανήρχετο εις την Γην;

    Είναι ένα χωρίο, το οποίο πάρα πολύ με έχει, προσωπικά, εντυπωσιάσει· που έμμεσα δίδεται η πληροφορία ότι δεν θα υπάρχει η πίστις επί της Γης. Δηλαδή συγκεκριμένα, θα είναι σπάνια η πίστις επί της Γης. Και ποία πίστις; Στο Θεανθρώπινο πρόσωπό Του. Δηλαδή προϊόντος του χρόνου, οι άνθρωποι θα παύσουν να πιστεύουν εις τον Ιησούν Χριστόν ως τέλειον Θεόν και τέλειον άνθρωπον. Και τούτο γιατί όλοι μιλούν περί πίστεως, αλλά σε πολλούς χριστιανούς μας, διαφοροποιείται η πίστις. Προσέξτε, διαφοροποιείται η πίστις. Υπάρχει μία πίστις υποκειμενική, με πλείστες όσες παραλλαγές. Read more »