ΟΛΟΙ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΙΟΡΔΑΝΗΝ!

ΟΛΟΙ ΕΧΟΜΕΝ ΑΝΑΓΚΗ ΡΙΖΙΚΗΣ ΑΛΛΑΓΗΣ

Αύριον είναι τα Φώτα. Γιορτάζει σύμπας ο Ορθόδοξος Χριστιανικός Κόσμος. Θα εορτάσωμεν και ημείς έστω υπό πένθιμον Ελληνικόν ουρανόν, τον οποίον δημιουργεί η σημερινή χαώδης κατάστασις της φυλής μας. Θα μεταβώμεν εις την εκκλησίαν.
Θ’ ακούσωμεν το «Εν Ιορδάνη βαπτιζομένου Σου, Κύριε…». Θα λάβωμεν τον αγιασμόν. Θα ραντίσωμεν τα σπίτια μας, τα ζώα, τα δένδρα και τα χωράφια μας.

Αλλά δεν είναι αρκετά αυτά δια να πιστοποιήσουν τον χριστιανισμόν μας. Πέρα απ’ αυτά χρειάζεται κάτι το βαθύτερον και ριζικώτερον. Και αυτό είναι: Ν’ ΑΛΛΑΞΩΜΕΝ ΝΟΟΤΡΟΠΙΑΝ, ΣΚΕΨΕΙΣ, ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ, ΠΡΑΞΕΙΣ, να κάμωμεν επί τέλους μίαν αγίαν επανάστασιν κατά του διεφθαρμένου και εκφύλου ανθρώπου που ζει μέσα εις το υποσυνείδητόν μας, να φονεύσωμεν την Λερναίαν Ύδραν των παθών μας, και να στήσωμεν εν θριάμβω την σημαίαν του Σταυρού επάνω εις την ακρόπολιν της ψυχής μας. Ο Ιορδάνης ποταμός, εις τον οποίον εβαπτίσθη ο Χριστός, ας γίνει το σύμβολον μιας αναγεννήσεως του έθνους μας επάνω εις τα αιώνια θεμέλια της χριστιανικής θρησκείας.

Η ρίζα, από την οποίαν προέρχονται όλα τα κακά της ανθρωπότητος, είναι μέσα εις την καρδίαν μας. Είναι το πολυκέφαλον θηρίον της κακίας. Αυτό ας κτυπήσωμεν όλοι. Και ας ξαναβαπτισθώμεν όλοι μέσα εις τον αθάνατον Ιορδάνην της χριστιανικής ιδεολογίας μας. Απηλλαγμένοι τότε από τα πάθη μας θα είμεθα πραγματικώς ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ και θα δημιουργήσωμεν μίαν Ελλάδα ωραίαν, χριστιανικήν, έναν νέον κόσμον αληθινά «αγγελικά πλασμένον» κατά τον εθνικόν μας ποιητήν.

ΘΕΙΟΝ ΚΗΡΥΓΜΑ

Αύριον Σάββατον, εορτήν των Θεοφανείων, κατά την Θείαν Λειτουργίαν εις τον Ι. Ναόν του Αγ. Δημητρίου θα ομιλήσει ο ιεροκήρυξ αρχιμ. Αυγουστίνος Ν. Καντιώτης.

«ΕΣΤΙΑ» φυλ. 4, Ιανουάριος 1944

(«ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης στην Κοζάνη» Νο1,

μέρος β΄, σελ. 151-152, Κοζάνη 2003, Ανδρονίκης Π. Καπλάνογλου)

(ΓΡΑΠΤΟ ΚΗΡΥΓΜΑ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΑΛΙΕΣ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙΣ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ

Το εφευρετικό μυαλό του ιεροκήρυκα της Κατοχής π. Αυγουστίνου Καντιώτου και όταν δεν υπήρχε στην αγορά χαρτί, λόγω του πολέμου και της Κατοχής, εύρισκε τρόπο να επικοινωνεί και γραπτώς με τον λαό της Κοζάνης)