Συμβουλη του Μητροπολιτου Φλωρινης Αυγουστινου

πρὸς τοὺς μαθητάς καὶ φοιτητάς, στην εορτή των Τριων Ιεραρχων, στις 30.1.1978

«…Στοὺς μαθητὰς καὶ φοιτητάς μας θὰ πῶ·
Παιδιά, ἀγαπῆστε τὴ γνῶσι. Ἔχει ἀξία. Καὶ πρέπει ἐμεῖς νὰ διαπρέπουμε στὶς ἐπιστῆμες. Εἶνε ντροπὴ νὰ μᾶς νικοῦν ἄλλοι λαοί. Οἱ πρό­γονοί μας ἦταν οἱ πρῶτοι στὰ γράμματα καὶ τὶς ἐπιστῆμες· δὲν πρέπει ἐμεῖς νὰ μείνουμε οὐραγοί. Ἀγαπῆστε τὴ μελέτη· τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τὴ νύχτα νὰ σᾶς βλέπουν σκυμμένους στὰ βιβλία σας. Μακριὰ ἀπὸ μάταιες διασκεδάσεις, μακριὰ ἀπὸ κέντρα διαφθορᾶς.
Ἀγαπῆστε τὴ γνῶσι, ἀλλὰ παραπάνω ἀγα­πῆ­στε τὴν ἀρετή, τὴν προγονικὴ ἀρετή, ποὺ ἔ­κανε ἄλλοτε θαύματα στὸν κόσμο. Μὴ λησμο­νεῖ­τε, ὅτι ἕνα γραμμάριο ἀρετῆς ἀξίζει πα­ρα­πάνω ἀπὸ τόννους ἐπιστημονικῆς γνώσεως. Δῶστε μου, παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, δῶ­στε μου ἕ­­­να γραμμάριο ἀρετῆς, ἕνα δράμι λεβεν­τιᾶς! Γιατὶ ἡ ἀρετὴ εἶνε παραπάνω ἀπὸ τὴ γνῶσι.
Ἀγαπῆστε τὴ γνῶσι, ἀγαπῆστε τὴν ἀρετή, καὶ προπαντὸς ἀνοῖξτε σὰν τριαντάφυλλα τοὺς κάλυκές σας καὶ ἀγαπῆστε τὸ Χριστό· τὸν ὁποῖον, παῖδες Ἑλλήνων, ὑμνεῖτε καὶ ὑ­περ­υψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας· ἀμήν.

ΕΟΡΤΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ

Άς βάλουμε παντού μυρτιάς κλαδιά
κι’ ανθούς απ’ τής χαράς το περιβόλι.
Τη δάφνη ολούθε άς στρώσουμε, παιδιά,
για τού Σχολειού μας σήμερα τη σχόλη.

Σάν λάβαρο το χέρι άς υψωθή,
σημάδι τής τιμής με περιφάνεια,
κι’ απ’ τής καρδιάς τά βάθη άς ξεχυθή
γαλάζιο φώς, γραμμάτων λάμψη ουράνια!

Κι’ ελάτε να πιαστούμε σέ χορό
απ’ τής αυλής ολόγυρα τη βρύση,
να πούμ’ ένα τραγούδι χαρωπό,
πού ό αντίλαλος ώς πέρα ν’ αντηχήση.

Τρείς Άγιοι περπάτησαν στη γή
και τη «σοφία» έχουν κατηχήσει.
Καθήκον χρέος μας όπως Αυτοί:
«Κανένας α-σοφος πάνω στην κτίση». Read more »

Ο Χριστος εινε το φως

Ἀγαπητά μου παιδιά,

ΔΕΝ σᾶς θεωρῶ μαθήτριες τοῦ νηπιαγωγείου. Εἶσθε μαθήτριες τοῦ λυκείου. Γι᾿ αὐτὸ θὰ προσπαθήσω νὰ σᾶς μιλήσω σὲ μιὰ γλῶσσα κάπως ὑψηλότερη, γλῶσσα ποὺ ταιριάζει περισσότερο στὴν ἡλικία καὶ στὴ μόρφωσί σας.
Παίρνω ἀφορμὴ γιὰ ν᾿ ἀρχίσω τὸ λόγο μου ἀπὸ τὴν ὀνομασία τοῦ σχολείου στὸ ὁποῖο φοιτᾶτε. Πῶς ὀνομάζεται; Λύκειο. Τί θὰ πῆ λύκειο; Εἶνε μιὰ λέξι τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γλώσσης, ποὺ εἶνε ἡ ὡραιότερη ἀπ᾿ ὅλες τὶς γλῶσσες τοῦ κόσμου. Δὲν τὸ λέμε αὐτὸ ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες. Ἐμεῖς οἱ νεώτεροι Ἕλληνες δυστυχῶς περιφρονοῦμε τὴν ὡραία γλῶσσα τῶν προγόνων μας. Ὑπάρχουν «ἕλληνες» ποὺ θὰ χαροῦν, ἂν οἱ χαρακτῆρες τοῦ ἑλληνικοῦ ἀλφαβήτου ἀντικατασταθοῦν μὲ λατινικούς, ὅπως τελευταίως γίνεται πολὺς λόγος γιὰ μιὰ τέτοια ἀντικατάστασι, διότι οἱ εἰσηγηταὶ αὐτοὶ μισοῦν τὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα, μισοῦν τὴν Ἑλλάδα. Καὶ λέγονται αὐτοὶ Ἕλληνες! Δὲν τὸ λένε, λοιπόν, οἱ Ἕλληνες, ἀλλὰ οἱ ξένοι, ὅτι ἡ ἑλληνικὴ γλῶσσα εἶνε ἡ ὡραιότερη, ἡ ἀκριβέστερη καὶ ἡ πλουσιώτερη γλῶσσα τοῦ κόσμου. Ἡ γλῶσσα τῶν ἀγρίων δὲν ξεπερνᾶ τὶς λέξεις. Ἄλλα ἔθνη ἔχουν στὴ γλῶσσα τους 10, 15, 20, 25, 30 χιλιάδες λέξεις. Ἐνῶ ἡ δική μας γλῶσσα ἔχει πάνω ἀπὸ 120 χιλιάδες λέξεις! Σ᾿ αὐτὴν θέλησε ἡ θεία πρόνοια νὰ γραφτῇ καὶ τὸ ἅγιο Εὐαγγέλιο.
Ἐπανέρχομαι στὴν ἐτυμολογία τῆς λέξεως λύκειο. Προέρχεται ἀπὸ τὴν ἀρχαία καὶ σπάνια λέξι λύκη (=φῶς). Ἀπ᾿ αὐτὴν προέρχεται καὶ ἡ λατινικὴ λέξι ῝῟ἷ–ὴἂὖ (=φῶς), καθὼς καὶ οἱ ἑλληνικὲς λύχνος, λευκός, λυκαυγὲς (=τὸ γλυκοχάραμα τοῦ ἥλιου τὸ πρωὶ ἀπὸ τὸν ὁρίζοντα τῆς ἀνατολῆς), λυκόφως (=τὸ ἱλαρὸ φῶς ποὺ στέλνει ὁ ἥλιος ὅταν τὸ δειλινὸ γέρνει πρὸς τὴ δύσι). Ἀπὸ τὴν δια λέξι, ὅπως επαμε, προέρχεται καὶ ἡ λέξι λύκειο, ποὺ σημαίνει τὸ σχολεῖο ἐκεῖνο ποὺ σὰν φῶς σκορπάει τὴ γνῶσι καὶ διαλύει τὰ σκοτάδια τῆς ἀγνοίας. Λύκειο στὴν ἀρχαιότητα λεγόταν τὸ γυμνάσιο ἢ ἡ παλαίστρα στὸ ἀνατολικὸ προάστιο τῶν Ἀθηνῶν, ποὺ εἶχε σκεπασμένους μὲ στέγη διαδρόμους – περιπάτους. Δίπλα ὑπῆρχε ἕνας ναὸς τοῦ λυκείου Ἀπόλλωνος, ἀπ᾿ τὸν ὁποῖο πῆρε καὶ τὸ ὄνομα λύκειο. Ὁ Ἀπόλλων λεγόταν λύκειος, ἐπειδὴ ἐθεωρεῖτο θεὸς τοῦ φωτός. Σ᾿ αὐτὸ τὸ πρῶτο λύκειο σύχναζε ὁ Σωκράτης καὶ ἀργότερα ὁ Ἀριστοτέλης ἀρεσκόταν νὰ διδάσκῃ περπατώντας, γι᾿ αὐτὸ καὶ οἱ μαθηταί του ὠνομάσθηκαν λύκειοι περιπατητικοί. Ἀπὸ ἐκεῖνο τὸ λύκειο πῆραν τὴν ὀνομασία καὶ τὰ σημερινὰ σχολεῖα, στὰ ὁποῖα φοιτᾶτε. Οἱ νεώτεροι Ἕλληνες ἀναστήσαμε μιὰ λέξι, ποὺ ἦταν σχεδὸν ξεχασμένη στὰ βάθη τῆς ἀρχαιότητος.
Πρέπει νὰ σημειώσουμε, ὅτι τὸ πρῶτο ἐκεῖνο λύκειο τῶν Ἀθηνῶν, παρ᾿ ὅλη τὴ φήμη του, κρινόμενο μὲ σημερινὰ χριστιανικὰ κριτήρια, εἶχε λίγο φῶς, σχεδὸν μηδαμινό. Διδάσκονταν βεβαίως ὡρισμένα μαθήματα, ἀλλὰ οἱ ἀλήθειες τῶν μαθημάτων αὐτῶν σκιάζονταν ἀπὸ τὸ σκοτάδι τῆς εἰδωλολατρίας, ἡ ὁποία εἶνε βαθὺ σκοτάδι. Ἐνῶ τὰ λύκεια τῆς ἐποχῆς μας ἔχουν ἄφθονο φῶς. Διότι δὲν μεταδίδουν στοὺς μαθητὰς μόνο τὸ φῶς τῶν ἐγκυκλοπαιδικῶν λεγομένων γνώσεων, ἀλλὰ σκορπίζουν σ᾿ αὐτοὺς καὶ τὸ μεγάλο φῶς τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, διότι διδάσκεται σ᾿ αὐτὰ ὁ Χριστός, ποὺ εἶνε ὁ ἀθάνατος πνευματικὸς «Ἥλιος τῆς δικαιοσύνης», ὅπως τὸν ὀνομάζει ἡ Ἐκκλησία, καὶ τὸ «φῶς τὸ ἀληθινόν», «τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων», «τὸ φῶς τοῦ κόσμου», «τὸ φῶς τῆς ζωῆς», ὅπως τὸν ὀνομάζει τὸ Εὐαγγέλιο (Ἰωάνν. 1,9· 1,4· 8,12), ἄσχετα ἂν στὶς μέρες μας ἄθεοι καὶ ἄπιστοι, νοσταλγοὶ τοῦ σκότους τῆς εἰδωλολατρικῆς ἀρχαιότητος, ζητοῦν ν᾿ ἀπομακρυνθῇ ἀπὸ τὰ σχολεῖα τῆς πατρίδος μας τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν. Παρ᾿ ὅλες ὅμως τὶς προσπάθειες τῶν ἀθέων σκοταδιστῶν, ὁ Χριστὸς ὡς Ἥλιος πνευματικὸς δὲν θὰ σβήσῃ ποτέ.
Τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ κάποια μέρα θὰ σβήσουν, ἀλλ᾿ ὁ Χριστὸς θὰ μεσουρανῇ αἰωνίως στὸ στερέωμα τοῦ πνευματικοῦ κόσμου ὡς Ἥλιος ἀκηλίδωτος, ἄδυτος, ὅλος φῶς, αὐτόφως. Διότι φῶς εἶνε ἡ θεϊκή του διδασκαλία, φῶς τὰ ἄπειρα θαύματά του, φῶς ἡ ἁγιότης τοῦ βίου του, φῶς ἡ σταύρωσί του, φῶς ἡ ἀνάστασί του. Ὅλα φῶς στὴ ζωὴ τοῦ Χριστοῦ. Δὲν ὑπάρχει καμμιὰ σκιά, καμμιὰ κηλῖδα στὸ βίο του, ἐνῶ ὁ φυσικὸς ἥλιος, τὸ φωτεινότατο αὐτὸ ἄστρο τῆς ἡμέρας, ὅπως λένε οἱ ἀστρονόμοι, ἔχει καὶ κηλῖδες σκοτεινές. Read more »

Τα χριστιανικα νειατα ειναι η ελπις

για ενα καλυτερο μελλον

Προσφώνησι του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὺγουστινου Καντιώτου
στὰ ἀγόρια τῆς κατασκηνώσεως, στὶς 18-7-1976

‘Eπάνω στὸ Θαβώρειο ὅρος οἱ μαθηταί ἔμειναν κατάπληκτοι ἀπὸ τὸ πάγκαλο θέαμα τοῦ Ἰησοῦ τοῦ Ναζωραίου, τοῦ ἀκτινοβολοῦντος εἰς τοὺς αἰῶνας… Ἀλλὰ ἡ ζωὴ δὲν εἶνε ἕνα θαβώρειο. Λίγες στιγμὲς διαρκεῖ τὸ θαβώρειο ὄρος. Κάτω στὴν κοινωνία, στὴν σάπια καὶ διεφθαρμένη κοινωνία, ποὺ χορεύουν τὸν πυρρίχιο χορό, ὅλοι οἱ δαίμονες τῆς κολάσεως τοῦ εἰκοστοῦ αἰῶνα, παιδιά μου, θὰ εἶμαι ψεύτης ἐὰν δὲν προετοιμάσω τὶς ψυχές σας, ὅτι θὰ δώσετε ἀγώνας σκληρούς γιὰ νὰ ζήση αὐτὸς ὁ τόπος καὶ νὰ μείνη ἑλληνικός, γιὰ νὰ κυματίζη ἑλληνικὴ σημαία ἐπάνω στὴν Ἀκρόπολι, γιὰ νὰ φωτίζουν τὰ ἄστρα, γιὰ νὰ ρέουν οἱ ποταμοὶ καὶ νὰ θάλλουν τὰ δάση μας. Γιὰ νὰ χαίρουν οἱ χιλάδες νεκροί μας, παιδιά μαρτύρων καὶ ἡρώων. Νὰ εἶστε οἱ νέοι Ταρσίζιοι καὶ οἱ νέοι Παγκράτιοι.

Μὲ τὴν πίστιν αὐτὴν ἐγὼ εὔχομαι μ᾿ ὅλη τὴν ψυχή μου νὰ ζήσετε εἰρηνικὰ. Νὰ μὴν δῆτε αὐτὰ τὰ φρικτὰ θεάματα ποὺ εἴδαμε ἐμεῖς· παιδιὰ σκοτωμένα, ἀνθρώπους διασκορπισμένους στὰ ψηλὰ βουνὰ καὶ παντοῦ, ποὺ δὲν λειώσαν ἀκόμα τὰ κόκκαλά τους. 500.000 νέοι ἔγιναν λίπασμα γιὰ νὰ ἀνθίση τὸ δένδρο τῆς ἐλευθερίας μας.
Δὲν θέλω νὰ δῆτε τέτοιες ἡμέρες. Εὔχομαι νὰ ζήσετε παραδείσιες ἡμέρες, ἀλλὰ ὁ ὁρίζων σκοτεινιάζει, ὁ Ἁρμαγεδὼν ἔρχεται. Νέοι εἰδωλολάτραι, χειρότεροι ἀπὸ ἐκείνους ποὺ ἀντιμετώπισαν οἱ χριστιανοὶ στὰ ἀμφθέατρα τῆς Ρώμης. Μὲ τὴν φωνὴ «θάνατο στοὺς χριστιανούς»· ἀκούεται ὁ βρυγμὸς καὶ ὁ βρυχηθμὸς τῶν ἀγρίων θηρίων.
Παιδιά, νὰ εἶστε ἕτοιμοι, ἐὰν χρειαστῆ ―καὶ θὰ χρειαστῆ―, γιὰ νὰ ζήση ἡ πατρὶς ἐλευθέρα, γιὰ νὰ ἀπολαμβάνομε τὰ ἀγαθὰ τῆς ἐλευθερίας, γιὰ νὰ νικήση ὁ Χριστὸς ―καὶ θὰ νικήση ὁ Χριστός―. Τὸ ἐπαναλαμβάνω· γιὰ νὰ νικήση ὁ Χριστὸς ―καὶ θὰ νικήση ὁ Χριστός―, χρειάζονται νέοι Ταρσίζιοι καὶ νέοι Παγκράτιοι καὶ εὔχομαι ὅλοι νὰ γίνετε νέοι Ταρσίζιοι καὶ νέοι Παγκράτιοι, ὥστε εἰς αἰῶνας αἰώνων νὰ λατρεύεται Ἰησοῦς ὁ Ναζωραῖος, ὃν παῖδες Ἑλλήνων καὶ Μακεδόνων ὑμνεῖτε καὶ ὑπερυψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰῶνας.

Προσφώνησι στὰ ἀγόρια τῆς κατασκηνώσεως στὶς 18-7-1976

Μετ᾿ ἐγκαρδίων εὐχῶν

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ
† Ὁ Φλωρίνης Αὐγουστῖνος

ΕΙΣΤΕ ΣΑΝ ΤΑ ΠΑΛΙΨΗΣΤΑ

ΜΕΜΒΡΑΝΕΣ ΜΕ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ, ΠΟΥ ΕΞΥΣΑΝ & ΕΓΡΑΨΑΝ ΠΑΝΩ Σ᾽ ΑΥΤΕΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΑ ΚΕΙΜΕΝΑ

Συμβουλὲς τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἡ δυναμις του λογου

Ὁ Χριστὸς παρομοιάζει τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ μὲ σπόρο. Γιατὶ ὅπως ὁ σπόρος κρύβει μέσα του μιὰ δύναμι, ἔτσι καὶ ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ κρύβει μέσα του μιὰ τεραστία δύναμι. Κι ὅπως ἀπὸ τὸ σπόρο βγαίνουν ὡραῖα λουλούδια, ἔτσι ἀπὸ τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ ἀνθίζουν τὰ πνευματικὰ λουλούδια ποὺ λέγονται ἀρετές. Γιὰ νὰ καρποφορήση ὅμως ἕνας σπόρος, πρέπει νὰ πέση βαθειὰ στὴ γῆ καὶ ὄχι νὰ μείνη στὴν ἐπιφάνεια. Ἔτσι καὶ τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ, ποὺ ἀκοῦτε, βάλτε τα βαθειά στὴν καρδιά σας, ὅπως λέει ὁ Δαυΐδ· «Ἐν τῇ καρδία μου ἔκρυψα τὰ λόγιά σου, ὅπως ἂν μὴ ἁμάρτω σοι» (Ψαλμ. 118, 11), δηλαδὴ· Φύλαξα, Θεέ μου, τὰ λόγια σου στὴν καρδιά μου γιὰ νὰ μὴν ἁμαρτήσω σ᾿ ἐσένα. Τότε τὰ λόγια αὐτὰ θὰ μείνουν κτῆμα σας καὶ αὐτὰ θὰ εἶνε ἡ παρηγοριά σας, τὸ φῶς σας, ἡ ζωή σας· ὄχι μόνο τώρα ἀλλὰ καὶ ὅταν θὰ μεγαλώσετε, ὅταν θὰ κάνετε οἰκογένειες, καὶ ὅταν ἀκόμα γεράσετε. Σᾶς συνιστῶ, λοιπόν, νὰ μὴ χαθῆ ὁ σπόρος ποὺ ἐσπάρη στὶς ψυχές σας.

Σαν τα παλιμψηστα

Πιστέψτε με, διστάζω νὰ σᾶς μιλήσω, νὰ σᾶς δώσω τὸ λόγο τοῦ Θεοῦ. Θὰ προτιμοῦσα νὰ κάνω μιὰ προσευχὴ γιὰ σᾶς. Εἶστε τὰ παιδιὰ τοῦ 20οῦ αἰῶνος, παιδιὰ μιᾶς κοινωνίας αἰσχρᾶς καὶ διεφθαρμένης. Πάνω στὶς νεανικές σας καρδιὲς χάραξε ὁ σατανᾶς τὰ λόγια του, σᾶς διαπότισε καὶ σᾶς ἐπηρέασε μὲ τὶς θεωρίες καὶ φιλοσοφίες του. Καὶ τώρα, πάνω σ᾿ αὐτὲς τὶς καρδιές, ἐρχόμαστε ἐμεῖς νὰ χαράξουμε τὸ Χριστό. Μοιάζετε μὲ τὰ παλίμψηστα, τὶς μεμβράνες δηλαδὴ ἐκεῖνες πού, ἐνῷ προηγουμένως εἶχαν γραμμένα ἐπάνω τους εἰδωλολατρικὰ κείμενα, τὶς ἔξυσαν κατόπιν καὶ ἔγραψαν σ᾿ αὐτὲς χριστιανικὰ κείμενα. Σήμερα ὅμως μποροῦμε νὰ διαβάσουμε τὰ κείμενα ποὺ εἶχαν γραφῆ ἀπὸ κάτω. Ἔτσι κ᾿ ἐσεῖς. Δὲν ἔχετε καθαρὲς τὶς καρδιές σας. Ἔχετε ἤδη διαμορφώσει τὴν κοσμοθεωρία σας. Κι ὅπως οἱ γραμματισμένοι τῆς ἐποχῆς τοῦ Χριστοῦ τὸν περιφρονοῦσαν καὶ δὲν ἤθελαν ν᾿ ἀκούσουν τὰ λόγια του, ἔτσι καὶ ἡ σημερινὴ διανοούμενη τάξι, ἡ κουλτούρα, περιφρονεῖ καὶ περιπαίζει τὸ Χριστό. Εἶνε λίγες οἱ περιπτώσεις τῶν πιστῶν μορφωμένων ἀνθρώπων, ποὺ μὲ ταπείνωσι σκύβουν μπροστὰ στὸ Χριστὸ λέγοντας· «Λάλει Κύριε, ὅτι ὁ δοῦλός σου ἀκούει»(Α΄ Βασ. 3,9).

Φαντασια και πειρα

Παρ᾿ ὅλα αὐτὰ ἡ ἡλικία σας, ἡ ἐφηβικὴ ἡλικία, εἶνε ἡ πιὸ ὄμορφη τῆς ἀνθρώπινης ζωῆς. Ἂν τὸ γῆρας εἶνε ἡ βαρυχειμωνιά, ἡ δική σας ἡλικία εἶνε τὸ ἔαρ, ἡ γλυκειὰ ἄνοιξι· κι ὅπως τὴν ἄνοιξι ὅλα στὴ φύσι εἶνε γεμᾶτα ζωὴ καὶ ὀμορφιά, ἔτσι καὶ στὴ νεότητα ὅλα εἶνε ζωηρὰ καὶ ὄμορφα.
Διακριτικὸ γνώρισμα τῆς ἡλικίας σας εἶνε ἡ φαντασία. Εἶνε ἕνα δῶρο τοῦ Θεοῦ, μιὰ δύναμι, μὲ τὴν ὁποῖα προίκισε τὸν ἄνθρωπο ὁ πάνσοφος Δημιουργός, γιὰ νὰ μπορῆ μ᾿ αὐτὴ νὰ δημιουργῆ καὶ ν᾿ ἀνακαλύπτη ὑπέροχα πράγματα ὥστε νὰ προάγη τὸν πολιτισμό. Ἡ φαντασία εἶνε γιὰ σᾶς βέβαια μιὰ δύναμι. Ἀλλὰ σᾶς χρειάζεται καὶ ἡ πεῖρα γιὰ τὴν ἐπιτυχία σας στὴ ζωή. Γι᾿ αὐτὸ ν᾿ ἀκοῦτε τὶς συμβουλὲς τῶν ἀνθρώπων ποὺ σᾶς ἀγαποῦν καὶ νὰ ἀξιοποιῆτε τὴν πεῖρα τους. Σᾶς εἶνε ἀναγκαία. Read more »

Eνας χρυσoς λoγος

 Προσφώνησι τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου N. Kαντιώτου, σε λῆξι Κατασκηνωτικῆς περιόδου τοῦ 1975.

Ἀγαπητά μου παιδιά,

ΘΑ ΣΑΣ ΔΩΣΩ μιὰ χρυσῆ λίρα, ἕνα χρυσὸ νόμισμα πού, ἂν τὸ πάρετε καὶ τὸ ἀξιοποιήσετε, θὰ γίνετε πλούσιοι, θὰ δημιουργήσετε τεράστια πνευματικὴ περιουσία. Τὸ χρυσὸ αὐτὸ νόμισμα εἶνε ἕνας λόγος τοῦ Χριστοῦ. Τὰ λόγια τοῦ Χριστοῦ μας εἶνε πιό πολύτιμα ἀπὸ τὸ χρυσάφι. «Ἀγαθός μοι ὁ νόμος τοῦ στόματός σου ὑπὲρ χιλιάδας χρυσίου καὶ ἀργυρίου» (Ψαλμ. 118,72). Πῶς ἀρχίζει ὁ λόγος αὐτός; Μὲ τὴ λέξι «μακάριοι». Ἂν ρωτήσῃς τὸν κόσμο, δίνει ἄλλη σημασία στὴ λέξι αὐτή· ἄλλο εἶνε τὸ λεξικὸ τοῦ κόσμου καὶ ἄλλο τοῦ Χριστοῦ. Ὁ κόσμος ἄλλους μακαρίζει· μακάριοι αὐτοὶ ποὺ ἔχουν λεφτά, αὐτοὶ ποὺ κατοικοῦν σὲ σπίτια καὶ οὐρανοξύστες, μακάριοι αὐτοὶ ποὺ κολυμποῦν στὰ δολλάρια, στὰ μάρκα καὶ στὰ ρούβλια, μακάριοι αὐτοὶ ποὺ γλεντοῦν τὶς νύχτες, μακάριοι αὐτοὶ ποὺ ταξιδεύουν στὰ φεγγάρια, μακάριοι οἱ σοφοί, οἱ ἐπιστήμονες…
Δὲν ξέρω ἂν ὅλοι αὐτοὶ εἶνε μακάριοι· ἕνα ξέρω, ὅτι μακάριος εἶνε ὁ πιστός· «Μακάριοι οἱ ἀκούοντες τὸν λόγον τοῦ Θεοῦ καὶ φυλάσσοντες αὐτόν» (Λουκ. 11,28), αὐτὸ δηλαδὴ ποὺ εἶπε ὁ Χριστός. Ὅσοι ἔχουν τ᾿ αὐτιά τους ἀνοιχτὰ γιὰ ν᾿ ἀκούσουν τὰ ἀνεκτίμητα λόγια τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, αὐτοὶ εἶνε μακάριοι. Read more »

Η ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ

Ὁμιλία του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου, στις Κατασκήνωσεις
της Μητροπόλεως Φλωρίνης, στην λήξι της περιόδου τοῦ λυκείου θηλέων, στις 28.6.1982

ΜΗΝ ΑΝΟΙΓΕΤΕ ΔΙΑΛΟΓΟ ΜΕ ΤΟΝ ΔΙΑΒΟΛΟ

«… Παιδιά μου, βρίσκεστε σὲ μιὰ ἡλικία, σὲ μιὰ περίοδο τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς, ποὺ ὁνομάζεται ἐφηβικὴ ἡλικία καὶ ὅπως λένε οἱ ψυχολόγοι ποὺ ἀσχοληθήκανε μὲ τὴν ψυχολογία τοῦ παιδιοῦ καὶ τῶν νέων, καὶ ἡ πείρα τὸ διδάσκει, ὅτι ἡ ἡλικία σας εἶνε ἡ πιὸ ὡραιοτέρα ἡλικία τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς.
Εἶνε ἕνας μικρὸς παράδεισος, ἀλλὰ ἐνῶ ἡ περίοδος αὐτὴ τῆς ζωῆς σας εἶνε ἡ ὡραιοτέρα περίοδος, τὸ γήρας εἶνε ἡ χειροτέρα περίοδος τῆς ἀνθρωπίνης ζωῆς. Τὸ γήρας ὁμοιάζει μὲ τὸν βαρύ χειμώνα ποὺ πέφτει τὸ θερμόμετρο καὶ ἀστράφτουν καὶ βροντοῦν οἱ οὐρανοί καὶ πέφτουν ἀστροπελέκια καὶ παγώνουν καὶ ὑποφέρουν οἱ ἄνθρωποι. Ἐνῶ λέω τὸ γήρας μοιάζει μὲ χειμώνα, ἡ δική σας ἡλικία μοιάζει μὲ τὸ ἔαρ, τὸ γλυκί καὶ δροσερὸ ἔαρ, ποὺ πνέει ὁ ἄνεμος ὁ δροσερός.
Εἶστε λοιπὸν ἡ πιὸ ὡραιοτέρα ἡλικία, ἀλλὰ ὅπως λένε καὶ οἱ ψυχολόγοι ἡ πιὸ ἐπικίνδυνη. Διότι αὐτὸ ποὺ συνέβη μέσα στὸν Παράδεισο, συμβαίνει στὴν κάθε νεανικὴ ψυχή.
Θὰ ἐνθυμῆστε ἀπὸ τὴν ἱερὰν σας ἱστορία, ποὺ δὲν εἶνε μύθος ἀλλὰ πραγματικότης, ὅτι ἐκεῖ στὸν Παράδεισο ἔζησε τὸ πρῶτο ἀνδρόγυνο, ὁ Ἀδὰμ καὶ ἡ Εὔα. Καὶ ἐνῶ περνοῦσαν εὐχάριστα ἐκεῖ μέσα κατώρθωσε νὰ ἐπισέρθη ὁ ὄφις ὁ ἀρχαῖος, ὁ σατανᾶς ὁ πλανόν τὴν οἰκουμένην ὅλη καὶ αὐτὸς ἐπλησίασε τὴν Εὔα καὶ κατώρθωσε νὰ σπείρη μέσα στὴν διάνοιά της ἀμφιβολία, σπόρον ἀμφιβολίας.
Προσέξτε πῶς ὁμίλησε στὴν Εὔα: Ἄραγε, λέει, αὐτὰ ποὺ σᾶς εἶπε ὁ Θεὸς νὰ εἶνε σωστά, νὰ εἶνε ἀληθινά;
Τί ἔπρεπε νὰ κάνη ἡ Εὔα; Νὰ κλείση τὰ ἀφτιά της καὶ νὰ διώξη τὸν σατανᾶ, ἀλλὰ δὲν τὸν ἔδιωξε. Καὶ ἄρχισε διάλογο μαζί του καὶ τὸ ἀποτέλεσμα τοῦ διαλόγου ἦταν ἡ καταστοφή καὶ ἡ ἔξωση τῆς Εὔας.
Κάτι παρόμοιο συμβαίνει καὶ μὲ σᾶς ἀγαπητά μας κορίτσια. Ζῆτε στὸν Παράδεισό σας, ἀλλὰ ἔρχονται στιγμὲς ποὺ ἡ καρδιά σας λαχταρὰ γιὰ κάτι ὡραῖο καὶ ὑψηλὸ πράγμα εἰς τὸν κόσμον αὐτόν. Ἡ καρδιά σας εἶνε σὰν μιά λίμνη μαγεμένη, ἥσυχη, ἀκύμαντος, ἀλλὰ αἴφνης, ὧ Θεέ μου! Μέσα στὴν νεανικὴ σας ψυχή φυσᾶ σφοδρὸς ἄνεμος, κύματα πελώρια, σκοτεινιάζει ὁ οὐρανὸς καὶ ἀρχίζει ὁ σατανᾶς τὴν ὥρα ἐκείνη νὰ σπέρνη τὸν βρωμερό του σπόρο. Ἐὰν προσέξεις καταλαβαίνεις ὅτι τὴν ὥρα ἐκείνη ὁ ὄφις ὁ πονηρὸς ἔρχεται στὴν κάθε νεανική ψυχὴ γιὰ νὰ σπείρη τὴν ἀμφιβολία. Read more »

Ο μεγαλυτερος και ο χειροτερος απ᾿ ολους τους λογισμους ειναι της αμφιβολιας. Εαν δεν προσεξουμε τους λογισμους αυτους, θα καταληξουμε σε μεγαλη απιστια. Τι να κανουμε, για να ενισχυσουμε την πιστι μας

Απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου, στις Κατασκήνωσεις της Μητροπόλεως Φλωρίνης, στις 16-6-1986, στις περίοδο των μαθητριων του λυκείου

Ὁ μεγαλύτερος λογισμός καὶ ὁ χειρότερος ἀπ᾿ ὅλους τοὺς λογισμούς, ἀπαντῶ γιὰ νὰ μὴν πέσουμε σὲ δημοψήφισμα, γιατὶ θὰ ἔχουμε ἄλλα ἀποτελέσματα, εἶνε ὁ λογισμὸς τῆς ἀπιστίας, εἶνε ὁ αἰὼν τῆς ἀπιστίας.

ΛΟΓΙΣΜΟΣ ΑΜΦΙΒΟΛΙΑΣ

Ἔρχεται δειλὰ δειλὰ ὁ λογισμὸς αὐτὸς καὶ ἀρχίζει μὲ τὸν λογισμὸ τῆς ἀμφιβολίας. Οὔτε ναί, οὔτε ὄχι. Ἔρχεται τὴν ὥρα ποὺ διδάσκει ἡ κατηχήτρια, τὴν ὥρα ποὺ διδάσκει ἡ καλὴ μάνα, ὁ καλὸς πατέρας, ἔρχεται δειλά-δειλὰ στὸ ἀφτί καὶ σοῦ λέει: Οὐ καημένη, ἀκούς τώρα, αὐτὰ ποὺ λέει ὁ κατηχητής, νὰ εἶνε ἀληθινά; Αὐτὰ τὰ πιστεύαν οἱ γιαγιάδες στὴν παλιὰ ἐποχή. Τώρα στὴν ἐποχὴ τῶν ψηγείων, τῶν τηλεοράσεων, τῆς ραδιοφωνίας τῶν πυραύλων καὶ τῶν διαστημοπλοίων, ἀλλὰ δυστυχῶς καὶ τῆς ραδιενέργιας, νὰ πιστεύουμε τώρα ὅπως ἐπίστευε ἡ γιαγιά μας ἡ ἀγράμματη; Καὶ καλλιεργῆται ὁ λογισμὸς τῆς ἀπιστίας, μέσα στὴν καρδία τοῦ ἀνθρώπου. Καὶ ὁ λογισμός αὐτὸς τῆς ἀπιστίας ἐνισχύεται.
Ὦ πὼς ἐνισχύεται!
Κοντὰ σ᾿αὐτὸν τὸν κακὸ λογισμὸ ποὺ φυτρώνει μέσα στὴν καρδιά, ἔρχεται κατόπιν καὶ τὸν ἐνιχύει ἡ κακή φιλενάδα.
Ἔ καημένη, πᾶς κατηχητικό; Σ᾿αὐτὲς τὶς ὑποκρίτριες, σ᾿αὐτοὺς τοὺς γραμματεῖς καὶ φαρισαίους; Ἔλα νὰ γλεντήσουμε τὴν ζωή μας.
Ἐνισχύεται ὁ λογισμὸς τῆς ἀμφιβολίας δυστυχῶς καὶ ἀπὸ τοὺς δασκάλους καὶ καθηγητὰς ποὺ πολλοὶ ἀπὸ αὐτοὺς εἶνε ἄπιστοι καὶ ἄθεοι. Καυχόνται γιὰ τὴν ἀπιστία τους.
Ἐνισχύεται ὁ λογισμὸς τῆς ἀπιστίας ἀπὸ τὰ ἔντυπα, ἀπὸ τὰ περιοδικὰ καὶ τὶς ἐφημερίδες.
Ἐνισχύεται ἀπὸ τὶς αἰσχρὲς φωτογραφίες ποὺ κυκλοφοροῦν ἀπὸ χέρι σὲ χέρι καὶ κυκλοφοροῦν μέσα στὶς σάκκες καὶ στὰ πορτοφόλια τῶν μαθητῶν.
Ἐνισχύεται ἀκόμη καὶ ἀπὸ τὰ σχολικὰ βιβλία, ποὺ λένε ὅτι ὁ ἄνθρωπος κατάγεται ἀπὸ τὸν πίθηκα.
Ἐνισχύεται ἀπὸ τὸ ραδιόφωνο καὶ τὶς τηλεοράσεις, ἐνισχύεται-ἐνισχύετε ἀπὸ παντοῦ.
Φουντώνει, ἀνάβει ἡ πυρκαγιά καὶ σιγά-σιγά καταλήγει σὲ ἀπιστία.
Ἐὰν δὲν προσέξουμε τοὺς λογισμοὺς τῆς ἀμφιβολίας, θὰ καταλήξουμε σὲ μεγάλη ἀπιστία.

ΠΩΣ ΝΑ ΑΠΑΝΤΗΣΟΥΜΕ ΣΤΟΥΣ ΛΟΓΙΣΜΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Τί πρέπει νὰ κάνουμε; Πῶς πρέπει νὰ ἀπαντήσουμε στὰ δύσκολα αὐτὰ χρόνια τῆς μεγάλης ἀπιστίας, ποὺ ἐξέλειπε ἡ πίστις καὶ εἶπε ὁ Χριστὸς ὅταν ξανάρθω στὴ γῆ, θὰ βρῶ τὴν Πίστι;
Λέμε ὅτι πιστεύουμε καὶ ἀγαποῦμε τὸν Χριστό. Ἄς κηρυχθῆ ἕνας διωγμός καὶ τὰ λέμε. Γιατὶ κοντὰ ἐδῶ εἴμαστε, θὰ γίνουμε Ἀλμπάνια.
Εἶστε ἐδῶ 400, ἄν βάλλουν ἕνα σταυρὸ κάτω καὶ σᾶς ποῦνε, πατῆστε τὸν σταυρό, ἄν θὰ τὸν πατήσετε θὰ ζήσετε, ἄν δὲν τὸν πατήσετε θὰ μαρτυρήσετε. Πόσες ἀπὸ σᾶς δὲν θὰ πατήσουν τὸν σταυρὸ καὶ δὲν θ᾿ ἀρνηθοῦν τὸν Χριστό;

Read more »

Η ΕΦΗΒΕΙΑ, Η ΩΡΑΙΟΤΕΡΗ ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ

Ο ἄνθρωπος πρέπει νὰ εἶναι εἰκόνα τοῦ Χριστοῦ. Κατ᾿εἰκόνα καὶ καθ’ ὁμοίωσιν». Νὰ εἶναι χριστοειδής, να μοιαζει τον Χριστό. Εὔχομαι ἐσεῖς νὰ μὴν κάνετε κακὴ ἐκλογὴ στὴ ζωή σας, ἀλλὰ ἄν θέλει ὁ Θεὸς νὰ ἐκλέξετε νυμφίο μὲ μικρὸ (ν) ὁ ὁποῖος νὰ εἶνε ἤ χριστοειδής ἤ θεοειδής, για νὰ πραγματοποιήσετε τὸν σκοπὸ του γαμου

Μικρό απόσπασμα ομιλίας του Μητροπολιτου Φλωρινης π. Αυγουστινου Καντιωτου, στις Κατασκήνωσεις της Μητροπόλεως Φλωρίνης, στις 16-6-1986, στις περίοδο των μαθητριων του λυκείου

Εἶστε στὴν πιὸ ὅμορφη ἡλικία τῆς ζωῆς σας, ἡ ὁποία ὁνομάζεται ἐφηβικὴ. Καταλαβαίνετε; Πῶς θὰ τὸ μεταφράσουμε; Ἤμ, ἔλα ἐσὺ ποὺ ξέρεις δημοτικά, τὰ παρδαλά. Πῶς θὰ τὸ μεταφράσουμε;
Βλέπεις ὅτι μερικὲς λέξεις δὲν μεταφράζονται; Μένουν ἀμετάφραστες. Καὶ ἡ ἀρχαία «Ελληνικὴ γλῶσσα εἶνε ἡ ὡραιοτέρα γλῶσσα τοῦ κόσμου, ἀπὸ τὴν ὁποία δανείζονται ὅλοι οἱ ἐπιστήμονες;
Λοιπὸν πῶς θὰ ποῦμε αὐτὴν τὴν ἡλικία; Εἶνε ἡ ἡλικία τῶν 14, 15, 16, 17, 18, ἐτῶν. Σ᾿αὐτὴ τὴν ἡλικία δὲν εἶστε ὅλες;
Εἶστε σ᾿αὐτὴ τὴν ἐφηβικὴ ἡλικία, γιὰ τὴν ὁποία γράψανε βιβλία ὁλόκληρα, φιλόσοφοι, ψυχολόγοι, κοινωνιολόγοι, φοιτηταὶ κ.τ.λ. Δὲν πρόκεται ἐγὼ νὰ ἀναμασήσω τὶς ἰδέες ἐκείνων.
Εἶστε λοιπὸν στὴν ὡραιότερη ἡλικία τῆς ζωῆς τοῦ ἀνθρώπου. Εἶνε ἡ ἡλικία σας μαγεία. Εἶνε ὅπως ἡ Ἄνοιξη. Εἶνε ὅπως τὰ μπουμπούκια ποὺ ἔχω ἐδῶ πέρα, τὰ μισόκλειστα, ποὺ ἀνοίγουν τὰ πέταλά τους γιὰ νὰ ρουφήξουν τὸ ἄρωμα τοῦ ἀέρος καὶ τὶς ἀκτίνες τοῦ ἡλίου.
Εἶστε στὴν ἄνοιξη τῆς ζωῆς σας, στὴν πιὸ ὡραιοτέρα ἡλικία. Εἶνε κυρίως ἡ ἡλικία, φαντασία. Πώ, πώ ἡ φαντασία! Ἔχετε ἕνα ἀεροπλάνο, ἔχετε ἕναν πύραυλο. Πὼ-πω τὴν νύχτα ὅνειρα, χρυσὰ ὅνειρα βλέπετε, νὰτονε, νάτονε, ἔρχετε, ἔρχετε ὁ νυμφίος! Ὁ ὡραῖος νυμφίος! Ἰδοὺ ὁ νυμφίος ἔρχεται ἐν τῶ μέσο τῆς νυχτῶς. Ναί, ναί, μακάρι νὰ ἦταν ὁ Νυμφίος Χριστός, ποὺ εἶνε τὸ κάλλος του ἀπερίγραπτο. Μάλιστα σ᾿αὐτὸν ἀρμόζει τὸ ἰδοὺ ὁ Νυμφίος. Οἱ ἄλλοι νυμφίοι, δὲν τοὺς κατηγοροῦμε ἀλλοίμονο, διότι ἔτσι ἐπλάσθη ὁ ἄνθρωπος. Καὶ ἐμεῖς δὲν γεννηθήκαμε ἀπὸ βράχο, μιὰ μάνα μᾶς ἐγέννησε καὶ ἕνας πατέρας, ἔτσι τὰ ὅρισε ὁ Θεός. Γιατὶ μποροῦσε ὁ ἄνθρωπος νὰ πολλαλπασθῆ καὶ κατ᾿ἄλλον τρόπο. Οἱ ἄγγελοι πολλαπλασιάσθηκαν κατ᾿ἄλλον τρόπο. Ἐν τῇ πανσοφία τοῦ Θεοῦ, οὔτως τὰ ὅρισε, διὰ ἑνώσεως ψυχῆς καὶ σώματος, νὰ γενᾶται ὁ νέος ἄνθρωπος, ἡ νέα ὕπαρξης.
Ἄρα ἐσεῖς ἔτσι εἶστε, ὅνειρο. Νάτον καὶ ἔρχεται ὁ νυμφίος, ὁ ὡραῖος νυμφίος, χρυσός! Νὰτος, προσεγγίζει μὲ τὰ φτερά του, πὼ πὼ μαγεία!
Ἤμ ὁ νυμφίος, ἔτσι εἶνε; Εὐτυχῶς καὶ ὑπάρχει αὐτὴ ἡ φαντασία μέσα εἰς τὸν ἄνθρωπο καὶ ἔτσι ὁδηγῆστε ὅλες στὸν γάμο.
Πλὴν μέσα στὶς 100, τὶς 200 τὶς 1000 μιὰ νὰ ἀκολουθήση τὸν ὡραῖο Νυμφίο τῆς Ἐκκλησίας, ποὺ εἶνε ὁ Ἱησοῦς Χριστὸς ὅν νεάνιδες ὑμνεῖτε καὶ ὑπεριψοῦτε εἰς πάντας τοὺς αἰώνας.
Λοιπὸν εὔχομαι ἀπὸ τὴν καρδιά μου ἐγὼ ὁ γέρος, ὅταν σᾶς πλησιάση ὁ νυμφίος καὶ σᾶς δώσει τὴν χείρα καὶ σᾶς πεῖ τὴν λέξη ποὺ περιμένετε, σᾶς ἀγαπῶ, παράδεισος γίνεται στὴν καρδιά σας. Λοιπὸν εὔχομαι αὐτὸς ὁ νυμφίος νὰ εἶναι πράγματι μία εἰκών ἀγγέλου, καὶ μιὰ εἰκὼν τοῦ ὡραίου Νυμφίου καὶ νὰ μὴν εἶναι καλικατούρα. Read more »

ΜΙΜΗΘΕΙΤΕ ΤΟΝ ΟΔΥΣΣΕΑ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΥΣ ΤΟΥ
ΒΟΥΛΩΣΤΕ ΤΑ ΑΦΤΙΑ ΣΑΣ ΣΤΙΣ ΣΕΙΡΗΝΕΣ

Πατρικές συμβουλές σε νέους από το Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο Καντιώτη, στη λήξη της περιόδου αρρένων του Λυκείου, στις κατασκηνώσεις της Ιερας Μητροπόλεως Φλωρίνης, στις 10-7-1980

…Ὁ Ὀδυσσεύς ἐπρόκειτο νὰ περάση ἀπὸ ἕνα στενό ποὺ δεξιὰ καὶ ἀριστερὰ καὶ ἀπὸ τὶς δυό πλευρές, ἦτανε οἱ σειρῆνες. Αὐτὲς ἦταν περιβόητες ὀμηρικές γυναῖκες ποὺ μὲ τὰ ὅμορφα τραγούδια τους σαγήνευαν τοὺς διαβάτες, τοὺς ναυτικούς καὶ τοὺς κρατοῦσαν ἐκεῖ διὰ παντῶς καὶ εβρισκαν στὸν τόπον ἐκεῖνον ἄδοξον τάφον.
Αὐτὸ τὸ στενὸ ἦτο ὑποχρεωμένος νὰ τὸ περάσει καὶ ὁ Ὀδυσσεύς, μὲ τὸ πλοῖο του. Καὶ τί ἔκανε; Τοὺς μὲν συντρόφους του διέταξε νὰ βουλώσουν τὰ ἀφτιά τους, γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦνε τὰ γλυκὰ τραγούδια τῶν σειρήνων, αὐτὸς δέθηκε στὸ κατάρτι τοῦ πλοίου καὶ διέταξε καὶ ἄν ἀκόμη φωνάξει ὄχι μόνον νὰ μὴν τὸν λύσουν, ἀλλὰ νὰ τὸν δέσουν περισσότερο.
Τὸ περιστατικὸ αὐτὸ νομίζω ταιριάζει εἰς τὴν σημερινή Ἑλληνική νεότητα. Ἡ νεότης μᾶς βρίσκεται σὲ μία πολὺ δύσκολο καμπή τῆς ζωῆς τοῦ ἔθνους καὶ διέρχεται μία πολύ κρίσιμη κατάσταση. Εἶναι ὅπως τὸ πλοῖο τοῦ Ὀδυσσέως ποὺ βρέθηκε εἰς ἐκείνα τὰ στενά. Καὶ ἀκούονται σειρῆνες, ἀπαίσια κηρύγματα, διδασκαλίες ἀθέων καὶ ἀπίστων, ἀπάτριδων καὶ ἀνθρώπων τῆς ὕλης, ποὺ ζητοῦν νὰ παρασύρουν τὴν νεότητα ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ καὶ ἀπὸ τὸν δρόμον τῆς πατρίδος.
Σ᾿αὐτὴ τὴν δύσκολη καμπή, σ᾿αὐτὸν τὸν ἐπικίνδυνο δρόμο τὰ παιδιά μας κινδυνεύουν νὰ γίνουν θύματα ἀθεΐας καὶ ἀναρχίας. Τὴν περίοδο αὐτὴ πρέπει νὰ μιμηθοῦμε ὅλοι τὸν Ὀδυσσέα. Νὰ μιμηθοῦμε τοὺς συτρόφους του. Ὅπως ἐκεῖνοι ἔφραξαν τὰ ἀφτιά τους γιὰ νὰ μὴν ἀκοῦνε τὰ γλυκὰ τραγούδια τῶν σειρήνων, ἔτσι πρέπει καὶ τὰ παιδιά τῆς Ἑλλάδος νὰ βουλώσουν τὰ ἀφτιά τους εἰς τὰ ἀπαίσια κηρύγματα τοῦ μίσους, τῆς ἀθεΐας καὶ ἀναρχίας. Δηλαδή νὰ προσέξουν ἀπὸ τὶς συναναστροφὲς οἱ ὁποῖες τόσον ἐπικίνδυνες εἶνε στὴν νεότητά τους.

Read more »

ΠΑΤΡΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ
ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΑΣ ΚΑΙ ΣΤΙΣ ΜΑΘΗΤΡΙΕΣ
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ

ΠΤΟΛΕΜΑΪΔΑ 1978

Η ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ – ΘΑ ΝΙΚΗΣΗ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ

Ἀγαπητά μας παιδιά, μαθηταὶ καὶ μαθήτριαι τῶν Κατηχητικῶν Σχολείων, τὴ στιγμὴ αὐτὴ, ποὺ βρίσκομαι μπροστά σας, εἶμαι πολὺ συγκινημένος. Τρία αἰσθήματα κυριαρχοῦν στὴν ψυχή μου. Τὸ ἕνα αἲσθημα εἶνε ἡ χαρά, τὸ δεύτερο εἶνε ἡ λύπη καὶ τὸ τρίτο εἶνε ἡ ἀνησυχία.
Χαίρω διότι δὲν εἶνε μικρό πράγμα στὸν σύγχρονο κόσμο, στὴν ἐποχὴ αὐτὴ τῆς ἀθεΐας καὶ ἀπιστίας, δὲν εἶνε μικρό πράγμα, ἑκατοντάδες παιδιά, μαθηταί καὶ μαθήτριαι τοῦ Γυμνασίου σὰν ἐλάφια διψασμένα, νὰ τρέχουν στὴν πηγή, στὴν διδασκαλία τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ καὶ νὰ ποτίζονται καὶ νὰ δροσίζονται μὲ τὴν Ἁγία Γραφή καὶ τὰ Κατηχητικά Σχολεῖα. Αὐτὸ πολὺ μᾶς παρηγορεῖ καὶ πολὺ μᾶς ἐνθουσιάζει. Γι᾿αὐτὸ αἰσθάνομαι χαρὰ καὶ δοξάζω τὸ Θεό.
Αἰσθάνομαι ὅμως καὶ μιὰ λύπη, διότι ὡς ἐπίσκοπος θὰ ἔπρεπε νὰ εἶμαι ἐγὼ ὁ κατηχητής σας, ὁ κατηχητὴς ὅλων τῶν παιδιῶν τῆς περιφερείας μου καὶ τῶν μικρῶν παιδιῶν ἀκόμη, γιατὶ αὐτὸ εἶνε τὸ σπουδαιότερο ἔργο τοῦ ἐπισκόπου. Θὰ ἔπρεπε λοιπὸν τὴν διδασκαλία τῶν παιδιῶν νὰ τὴν ἔχω ἐγὼ ὁ ἐπίσκοπος, Νὰ διδάσκω σ᾿ ὅλα τὰ Κατηχητικὰ Σχολεῖα τῆς Μητροπόλεως.

Θυμᾶμαι τὰ ἀλησμόνητα χρόνια, ποὺ ὡς ἱεροκήρυκας πῆγα σὲ διάφορες πόλεις τῆς Ἑλλάδος καὶ δὲν εἶχα τὰ μεγάλα βάρη τοῦ ἐπισκοπικοῦ ἀξιώματος, εἶχα πολλὰ κατηχητικὰ σχολεῖα καὶ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση μου ἦταν νὰ βόσκω τ᾿ ἀρνάκια τοῦ Χριστοῦ. Δυστυχῶς τώρα πρέπει νὰ ὁμολογήσω, ὅτι βρίσκομαι μακριὰ ἀπὸ τὴν νεότητα τῆς Πατρίδος. Καὶ τοῦτο διότι στὰ γηρατειά μου ἔχω βάλλει βαρὺ σταυρό, τὸ φορτίο τῶν ἐπισκοπικῶν μου ὑποχρεώσεων. Read more »

Έπαρση μεγαλης Ελληνικης Σημαιας στο λιμανι της Χιου

Διαβᾶστε: http://www.triklopodia.gr/anatrixila-ethnikos-imnos-akoustike-mexri-tourkia-vinteo/#
Εθνικός Ύμνος συνεχίζει και ακούγεται από τα στόματα έστω μερικών «γενναίων». Στο λιμάνι τῆς Χίου, όπου και κορυφώθηκαν οι εορτασμοί για την απελευθέρωσή της ἀπό τὸν Τουρκικὸ ζυγό, υψώθηκε μία τεράστια ελληνική σημαία μεγέθους 150 τετραγωνικών μέτρων, ενώ κατά την έπαρσή της, κάτοικοι και άγημα του στρατού έψαλλαν τον Εθνικό Ύμνο:
——-

——

Οι Ελληνες στη Χειμαρρα τραγουδουν τον Εθνικο Υμνο μπροστα στα ΜΑΤ

———

———

ΤΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ

Τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου

Ἀγαπητά μου παιδιά!
ΜΕ ἰδιαίτερη χαρὰ καὶ συγκίνησι σᾶς χαιρετῶ ὁ γέρων ἐπίσκοπος, ποὺ μὲ ἀξιώνει ὁ Θεὸς νὰ ὑπηρετῶ ἐπὶ 60 ἔτη Ἐκκλησία καὶ γένος.
Εἶσθε παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος, ἡ δὲ Ἑλλὰς εἶνε μία ἀπὸ τὶς ἀρχαιότερες χῶρες τοῦ κόσμου. Σ᾿ ἐποχὴ ποὺ ἄλλοι λαοὶ ζοῦσαν μὲ πρωτόγονο τρόπο, τὸ ἔθνος μας ἔκτιζε Παρθενῶνες καὶ ἁγιες – Σοφιές. Ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός, ὅταν στὰ Ἰεροσόλυμα πληροφορήθηκε ὅτι Ἕλληνες θέλουν νὰ τὸν δοῦν, αἰσθάνθηκε ἰδιαίτερη χαρὰ καὶ εἶπε· «Ἐλήλυθεν ἡ ὥρα ἵνα δοξασθῇ ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου» (Ἰωάν. 12,23).
Ὁ λόγος αὐτὸς τοῦ Χριστοῦ γιὰ τὴν Ἑλλάδα εἶνε μιὰ προφητεία. Διότι ἡ Ἑλλὰς μὲ τὸ Μ. Ἀλέξανδρο ἔφθασε μέχρι τὸ Γάγγη ποταμό, συνετέλεσε δὲ στὸ νὰ διαδοθῇ ὁ ἑλληνικὸς πολιτισμὸς καὶ νὰ γίνῃ πρόδρομος τοῦ χριστιανισμοῦ. Ὅτι ὁ ἑλληνισμὸς ὄχι μόνο ἔγινε πρόδρομος τοῦ χριστιανισμοῦ ἀλλὰ καὶ δέχθηκε ἀπὸ τοὺς πρώτους τὸ σπόρο τοῦ χριστιανισμοῦ καὶ σὰν καλὴ γῆ ἀπέφερε πλουσίους καρπούς, μαρτυρεῖται μὲ πολλοὺς τρόπους. Τὸ μαρτυρεῖ ὁ ἀπόστολος Παῦλος, ποὺ κήρυξε στὸν Ἄρειο Πάγο καὶ ἔπλεξε τὸ ἐγκώμιο τῶν Ἑλλήνων ὡς ἀνθρώπων εὐλαβεστάτων, ἔστω κι ἂν ἦταν εἰδωλολάτρες. Τὸ μαρτυροῦν οἱ θεόπνευστες ἐπιστολὲς τοῦ ἀποστόλου Παύλου, τὶς ὁποῖες ἔστειλε σὲ ἑλληνικὲς πόλεις καὶ περιοχὲς ὅπως ἡ Θεσσαλονίκη, οἱ Φίλιπποι, ἡ Κόρινθος, ἡ Μικρὰ Ἀσία καὶ ἡ Κρήτη, εἶνε δὲ ὅλες γραμμένες στὴν ἑλληνικὴ γλῶσσα. Τὸ μαρτυροῦν οἱ μάρτυρες τῆς ἀρχαίας Ἐκκλησίας, ποὺ ὑπέστησαν φρικτὰ μαρτύρια γιὰ νὰ μὴν ἀρνηθοῦν τὴν πίστι στὸ Χριστό. Τὸ μαρτυροῦν μεγάλοι Ἕλληνες διδάσκαλοι καὶ πατέρες τῆς Ἐκκλησίας, οἱ ὁποῖοι στὴν ὡραιότερη γλῶσσα τοῦ κόσμου, τὴν ἑλληνική, ἔγραψαν τὰ σοφά τους συγγράμματα. Τὸ μαρτυροῦν οἱ τάφοι καὶ τὰ μνημεῖα τῶν ἀθανάτων νεκρῶν. Κατὰ δὲ τὸ πρόσφατο παρελθὸν ἡ μικρὴ ἀλλ᾿ ἔνδοξη πατρίδα μας ἦταν τὸ μόνο ἔθνος ποὺ ἀντιστάθηκε στὸ μαῦρο ἀλλὰ καὶ στὸν κόκκινο φασισμό, δύο ἀντιχριστιανικὰ ρεύματα ποὺ σὰν πεινασμένα θηρία ζητοῦσαν νὰ καταβροχθίσουν τὸ χριστιανικὸ κόσμο, καὶ εἶπε τὸ ἱστορικὸ ΟΧΙ τὸ 1940 προκαλώντας τὸν παγκόσμιο θαυμασμό.
Ἀγαπητά μου παιδιά!
Σεῖς εἶσθε, πρέπει νὰ εἶσθε, οἱ συνεχισταὶ τῆς ἐνδόξου πατρίδος μας, στὴν ὁποία πρέπει νὰ προσθέσετε νέες σελίδες δόξης. Ἐμεῖς οἱ παλαιότεροι εἴμεθα ἡ δύσι· ἀπερχόμεθα ἀπὸ τὸν κόσμο αὐτόν. Σεῖς εἶσθε ἡ ὡραία ἀνατολή, ποὺ γλυκοχαράζει. Ὁποιαδήποτε τέχνη ἢ ἐπιστήμη κι ἂν διαλέξετε, μὴ ξεχνᾶτε ὅτι κορυφαῖοι ἐπιστήμονες ὑπῆρξαν Ἕλληνες στὴν καταγωγή. Ποιόν πρῶτο καὶ ποιόν δεύτερο νὰ μνημονεύσουμε. Πατέρας τῆς ποιήσεως εἶνε ὁ Ὅμηρος. Τῆς φιλοσοφίας ὁ Πλάτων. Τῆς ρητορικῆς ὁ Δημοσθένης. Τῆς ἱστορίας ὁ Θουκυδίδης. Τῆς γεωμετρίας ὁ Ἀρχιμήδης. Τῆς ἀτομικῆς ἐπιστήμης, ποὺ ἄλλαξε τὴ ζωὴ τῶν ἀνθρώπων καὶ τὴ ροὴ τῆς ἱστορίας, ὁ Δημόκριτος. Ὅλα τὰ σπέρματα τῆς ἐπιστήμης βρίσκονται στὰ ἔργα τῶν ἀρχαίων προγόνων μας. Ἐσεῖς τὰ νεώτερα παιδιὰ τῆς Ἑλλάδος θὰ μορφωθῆτε καὶ θὰ συντελέσετε ὥστε ἡ Ἑλλὰς νὰ γίνῃ μιὰ χώρα εὐτυχισμένη. Read more »

Ὁμιλία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αὐγουστίνου Καντιώτου
σε μαθήτριες τοῦ Λυκείου στὶς κατασκηνώσεις τῆς Μητροπόλεως Φλώρινης 1979

ΠΩΣ ΘΑ ΔΙΟΡΘΩΘΗ Η ΝΕΟΤΗΣ

«Ἐν τίνι κατορθώσει νεώτερος τὴν ὁδὸν αὐτοῦ;
ἐν τῷ φυλάξασθαι τοὺς λόγους σου». (ψαλμ. 118,9)

Ἀγαπητά μας παιδιά, θέλω ἀπόψε νὰ προσέξετε ἕνα ἐρώτημα ποὺ ὑπάρχει στὴν Ἁγία Γραφή καὶ ἀφορὰ τὴν νεότητα. Ὁμιλεῖ σὲ σᾶς ποὺ βρίσκεστε στὸ ἄνθος τῆς ἡλικίας σας. Τὸ ἐρώτημα αὐτὸ εἴπαμε εὐρίσκεται στὴν Ἁγία Γραφή. Βρίσκεται στὸ ψαλτήρι. Ποιά ἀπὸ σᾶς διαβάζει ψαλτήρι;
Τὰ παλιά τὰ χρόνια τὰ εὐλογημένα χρόνια, ποὺ οἱ ἄνθρωποι τραγουδοῦσαν τὰ τραγούδια τοῦ Θεοῦ, ὅπως στὴν ἀλησμόνητη Μικρὰ Ἀσία, στὸν Πόντο, στὴν ἀρχαία ἐποχή, διαβάζαν τὸ ψαλτήρι. Ὅπως τώρα ξέρουν οἱ κοπέλες τραγούδια τοῦ διαβόλου, ἔτσι τότε ξέραν τὰ τραγούδια τοῦ Θεοῦ. Ὅπως λέει ὁ Παπαδιαμάντης, τὸ τραγούδι τοῦ Θεοῦ τὸ πιὸ ὅμορφο εἶνε τὸ ψαλτήριο.
Στὸ ψαλτήρι μέσα εἶνε ἕνας ψαλμὸς ποὺ εἶνε ὁ μεγαλύτερος. Μπορεῖ καμιὰ ἀπὸ σᾶς, ἐκτὸς τῶν θεολόγων, οἱ ὁποῖες νὰ μὴ προτρέξουν, μπορεῖ καμιὰ ἀπὸ σᾶς νὰ μοῦ πῆ, ποὺ ὅπως πληροφοροῦμε εἶστε κορίτσα θρησκευτικά, πηγαίνετε στὴν ἐκκλησία, στὸ κατηχητικό, στὶς ὁμάδες καὶ διαβάζετε τὴν Ἁγία Γραφή. Ποιός εἶνε ὁ πιό μεγάλος ψαλμός στὸ ψαλτήρι;
Ναί, ὁ 118. Μπορεῖς νὰ μοῦ πῆς τὸ περιεχόμενο τοῦ ψαλμοῦ αὐτοῦ; Τί ἐγκωμιάζει καὶ ποιούς ἐπαινεῖ; Τοὺς πλουσίους, τοὺς ἰσχυρούς, τοὺς βασιλεῖς, τοὺς ἄρχοντες τῆς γῆς, ὅπως οἱ μακαρισμοὶ λένε: «μακάριοι οἱ πτωχοὶ τῶ πνεύματι»;
«Μακάριοι οἱ ἀκούοντες». Read more »

Ποιo πετραδι θα προτιμησετε;

Αγαπητά μου παιδιά,

ΔIΑBΑTEΣ είμαστε σ’ αυτό το μάταιο κόσμο. Tα αγαθά της γης μοιάζουν με χρωματιστά πετράδια, τα οποία που βρίσκουμε καθώς περπατούμε στο δρόμο μας. Eχει διάφορα αγαθά η ζωή, ένα, δύο, τρία, τέσσερα, πέντε… Tα πετράδια αυτά ποιά είναι; Eίναι λ.χ. το παραδάκι. Kυνηγούν πολύ το παραδάκι οι άνθρωποι. Αμα, σου λέει, έχεις λεφτά, αγοράζεις όλα τα πράγματα στον κόσμο. Αλλο πετράδι, που ελκύει τους ανθρώπους, είναι η ομορφιά. Αν μιά κοπέλλα είναι όμορφη, καυχιέται για το πετράδι αυτό. Αλλοι καυχώνται για τη δόξα, για το αξιώματά τους. Αλλο πετράδι είναι οι γλώσσες, η επιστήμη, η σοφία κ.ο.κ.. Αλλά τα πετράδια αυτά έχουν αξία πραγματική; Πηγαίνετε σ’ ένα νεκροταφείο και ιδέστε. που να διακρίνης εκεί το βασιλιά, το στρατιώτη, τον πλούσιο, το φτωχό, την όμορφη κοπέλλα, την άσχημη κοπέλλα, το μαύρο, τον άσπρο… «Πάντα ματαιότης τα ανθρώπινα». Όλα μηδέν. Όλα κάλπικα, ψεύτικα, δεν αξίζει να μας ελκύουν. Eνα μόνο έχει αξία, παιδιά, ένα. Eίναι το διαμάντι, είναι ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός. O ίδιος ονόμασε τον εαυτό του μαργαρίτη. Πουλήστε τα, λέει, όλα και πάρτε τον πολύτιμο μαργαρίτη… Tώρα βρίσκεστε στον καιρό της εκλογής. Ποιό πετράδι θα προτιμήσετε;

Απόσπασμα προσφωνήσεως του Mητροπολίτου Φλωρίνης Πρεσπών και Eορδαίας π. Aυγουστίνου Kαντιώτη, στην έναρξι της σειράς λυκείου του έτους 1984 (βλ. περιοδικό «Σάλπιγξ Oρθοδοξίας» 1984, σελ. 223).

Του Μητροπολίτου Φλωρίνης Αυγουστίνου

ΝΑ ΜΗ ΣΑΣ ΑΠΕΛΠΙΣΟΥΝ ΤΑ ΕΜΠΟΔΙΑ

«Γράφω υμίν, νεανίσκοι, ότι νενικήκατε τον πονηρόν» (Α΄ Iωάν. 2,13)

Αγαπητό μου παιδί,

Mε τη βοήθεια του Θεού…είδες και έζησες ἐδῶ (στην κατασκήνωση τῆς Πρώτης), σάν μέλος μιας μεγάλης και θαυμαστῆς ενωμένης οικογενείας, καθῶς ἦταν η πρώτη χριστιανική κοινότητα (Πράξ. 4,32). Yπολείπεται τώρα να εφαρμόσης στον κόσμο όλα όσα διδάχθηκες και έζησες. Αλλ᾽ είνε τούτο εύκολο;

Mόνος σου αντιλαμβάνεσαι ότι στον αιώνα μας, που είνε ο πιό διεφθαρμένος αιώνας της ιστορίας, που η απιστία και η διαφθορά κυριαρχούν, δεν είνε εύκολο να εφαρμοσθή η χριστιανικὴ ζωή της κατασκηνώσεως.

Θα συναντήσης εμπόδια, που αναγκάζουν πολλοὺς να λυγίζουν και να απελπίζωνται. Θ᾽ ακούσης να λένε, ότι η ηθική του Eυαγγελίου σήμερα είνε ανεφάρμοστη. Σύ όμως, παιδί μου, μή απελπιστῆς, όσα εμπόδια κι αν παρουσιαστούν στή ζωή σου. Διότι δεν είσαι μόνος. Kοντά σου, ναί πολύ κοντά σου, είνε ο Kύριος ημών Iησούς Xριστός, που είνε O ΔYNΑTOΣ. Σε κάθε ψυχή που αγωνίζεται τον καλό αγώνα, δίνει μιά μυστηριώδη δύναμι, με την οποία και η ασθενέστερη ψυχή εξέρχεται νικήτρια, καθως αποδεικνύουν τόσα ηρωικά παραδείγματα ανδρών, αλλά και γυναικών, που με την ακράδαντη πίστι στο Xριστό μεγαλούργησαν ως παρθένοι ή ως σύζυγοι και μητέρες, νίκησαν όλα τα εμπόδια και προκάλεσαν το θαυμασμό ανθρώπων και αγγέλων. Συνδέσου, λοιπόν, με το Xριστό με την καθημερινή προσευχή, τη μελέτη του Eυαγγελίου και τη θεία κοινωνία, και προχώρα. H νίκη θα είνε δική σου.

Απόσπασμα από το ενθυμίο, που έδωσε ο Μητροπολιτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης στή λήξι της κατασκηνωτικῆς περιόδου του λυκείου θηλέων, του έτους 1989

ΜΑΘΗΤΗΣ ΤΗΣ Β΄ ΛΥΚΕΙΟΥ ΑΝΗΣΥΧΕΙ ΚΑΙ ΕΡΩΤΑ

Να φανταστείτε στο σχολείο μας το βιβλίο των Θρησκευτικών λέγεται Χριστιανισμός και Θρησκεύματα (Β Γενικου Λυκείου). Θα ήθελα γρήγορα μια απάντηση σε αυτό το θέμα. Σκέφτηκα ακόμα και την απαλλαγή… Ωστόσο σαν βιβλίο θέτει εξαιρετικά επιχειρήματα ενάντια στην αθεΐα (Σχόλιο μαθητού στο βίντεο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου)
 Η ΑΘΕΪΑ ΘΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΘΗ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟ ΜΑΘΗΜΑ!!!)

________

__________

Απάντηση·
Αγαπητέ Νίκο… να ξέρεις ότι τα θρησκευτικά θα γίνουν ακόμα χειρότερα, αλλά εσύ να παρακολουθείς το μάθημα. Ενα παιδί της Εκκλησίας δεν παίρνει απαλλαγή. Αν δεις μέσα στο βιβλίο σου κάτι που δεν ειναι σωστό, δεν είναι ορθόδοξο να το πεις στον καθηγητή σου μέσα στην τάξη, για να πάρει και αυτός θέση. Ετσι θα βοηθήσεις και τ’ άλλα παιδιά να προσέχουν τις παγίδες που τους στήνουν αυτοί που θέλουν άθεα την Ελληνική παιδεία.
Καλά είναι να επισημάνεις εκ των προτέρων στο βιβλίο σου τα καινούργια πράγματα που πρόσθεσαν οι μασόνοι. και οι άλλες συμμορίες των αθεων. Αν έχεις κάποια απορία, μπορείς να μας την γράψεις στο e-mail της ιστοσελίδος μας www.augoustinos-kantiotis.gr και θα σε απαντήσουμε.
Μη ψάχνεις να βρείς μεσα στο νέο βιβλίο των θρησκευτικών ύμνον υπέρ της αθεΐας, για να αντιδράσεις. Δεν είναι τόσο ανόητοι, για να το κάνουν· Ύπουλα και λίγο- λίγο ρίχνουν το δηλητήριο στα παιδιά της Ελλάδος.
Εσύ αν αγαπάς το ΘΕΟ και είσαι ζωντανό μέλος της ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ κάνε προσευχή και θα σου δώσει ο Θεός φωτισμό και ηρωϊκό φρόνημα, για να αντισταθείς στους δολοφόνους των μεγάλων ιδανικών. ΚΑΛΟΝ ΑΓΩΝΑ

ΑΘΕΪΑ ΣΤΑ ΣΧΟΛΕΙΑ

Αλαλούμ με την απαλλαγή από τα θρησκευτικά…(πατήστε εδώ)

Συμβουλές του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου σε μαθητας

1) Αγαπητά μου παιδιά…
Να πάτε κόντρα στὸ παγκόσμιο ρεῦμα τῆς διαφθορᾶς. Κόντρα μ᾿ ὅλους τοὺς δαίμονες. Θ᾿ἀντισταθοῦμε ὡς Ἓλληνες, ὡς Ἑλληνίδες, ὡς χριστιανοὶ καὶ νὰ εἶστε βέβαιοι ὅτι ὅσον ὁλίγοι καὶ νὰ εἶστε δὲν θὰ νικήσουν οἱ ἂθεοι καὶ οἱ ἂπιστοι, θὰ νικήσουν οἱ πιστοί, γιατὶ πράγματι ὁ Χριστὸς δὲν ἀπέθανε, ἀλλὰ ζῆ καὶ βασιλεύει εἰς τοὺς αἰώνας τῶν αἰώνων (Σε μαθητάς και μαθήτριες των κατηχητικών της Πτολεμαΐδας το 1978)

2) «Υμείς εστε το φως του κόσμου» (Mατθ. 5,14), Mε τα λόγια αυτά ο Xριστός ζητά να είστε φως στο σχολείο, στο σπίτι, στη γειτονιά, παντού. Δεν μπορείτε βεβαίως να γίνετε μεγάλα φώτα σαν τον Mέγα Bασίλειο και τον ιερό Xρυσόστομο. Mπορείτε όμως να γίνετε ένα μικρό κεράκι. Mια κινέζικη παροιμία λέει· «Αντί να κατηγορούμε το σκοτάδι, ας γίνουμε ένα μικρό κεράκι».
Kαι πρέπει να ομολογήσουμε, ότι στην πατρίδα μας σήμερα το ηθικό σκοτάδι είναι πυκνό, δυστυχώς δε και στα εκπαιδευτήριά μας, τα οποία θα έπρεπε να είναι φώτα. Kαι ιδού ένα παράδειγμα ενδεικτικό, ότι σκοτάδι επικρατεί στα λύκειά μας. Διδάσκουν, ότι ο άνθρωπος κατάγεται από τον ουρακοτάγγο και όχι από το Θεό! Δεν θα έπρεπε να ονομάζωνται λύκεια, με μιά λέξι δηλαδή που είναι ταυτόσημη με το φως, αλλά Read more »