Ένα ντοκυμαντέρ της Ιεράς Μονής τοῦ Ἁγίου Αὐγουστίνου στη Φλώρινα, ἀφιερωμένο στην ζωή και το έργο του πατρός Αυγουστίνου Καντιώτου (1907 – 2010).

Θα κυκλοφορήσῃ σύντομα τὸ πρῶτο DVD, αφοῦ βέβαια προβληθῇ πρώτα στη Φλώρινα.
—————

———————-

Στο πολύ μικρὸ ἀπόπασμα τοῦ ντοκυμαντέρ ποὺ θὰ ἀκούσετε, ὁ π. Αὐγουστίνος αναφέρει ἕνα παράδειγμα ἀπὸ τὴν δύναμη τοῦ θείου λόγου στὰ Γρεβενά και ἐμεῖς δημοσιεύουμε ἕνα δεύτερο ἀπὸ τὸν ἴδιο τόπο. Το καζάνι του μίσους και των πολιτικών παθών ἔβραζε καὶ στὰ Γρεβενά. Αδελφός σκότωνε αδελφό.
Ο αείμνηστος Αθανάσιος Μησιάκας, θεολόγος, έλεγε με ευγνωμοσύνη:
– Εγώ, αν δεν ερχόταν ο π. Αυγουστίνος στα Γρεβενά τὸ 1946 και δεν τον γνώριζα, θα ήμουνα όχι θεολόγος, αλλά φονιάς.
Μικρό παιδί τότε, είχα ορκιστεῖ να σκοτώσω τον φονιά του πατέρα μου. Ο Θεός, μέσω του π. Αυγουστίνου, με έσωσε.
Μπήκα στο ναό τὴν ὥρα ποὺ μιλοῦσε και συγκλονίστηκα από τα λόγια του. Ζήτησα στο τέλος του κηρύγματος να τον δω. Του είπα τον πόνο μου και τους όρκους για εκδίκησι, που έδωσα. Και μετά την συνάντησι αυτή από φονιάς, που ετοιμαζόμουν να γίνω, έγινα θεολόγος. «Αυτή η αλλοίωσις της δεξιάς του Υψίστου!».
Ο αδελφός Αθανάσιος, που πολύ γρήγορα έφυγε από αυτόν τον μάταιον κόσμο, στο κάλεσμα του Γέροντος επισκόπου να επανδρώση με ευλαβείς καθηγητάς το Εκκλησιαστικό Γυμνάσιο και Λύκειο της Φλώρινας, υπήκουσε. Εγκτέλειψε την Θεσσαλονίκη και την εργασία του και ήρθε στη Φλώρινα. Υπήρξε μέχρι τέλους πιστός συνεργάτης του π. Αυγουστίνου. Ήταν βαθύς και δυνατός επιστήμονας.

EKΛΟΓΗ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ

ΜΕ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΝΕΥΜΑΤΟΣ

 Του αρχιμανδρίτου π. Αρενίου Κομπούγια, πνευματικού του Ιερού Ησυχαστηρίου
Παναγίας Γοργοεπηκόου Ναυπάκτου

…῾Ο π. Αὐγουστῖνος εἶχε χιλιάδες χριστιανούς, ποὺ τρέχανε ὅπου πήγαινε, ἀλλὰ διὰ τοὺς ὑψηλὰ ἱσταμένους ἐθεωρεῖτο αὐστηρός, τρελλός, τῶν ἄκρων.

Τὸ πῶς ἔγινε Μητροπολίτης ἦτο ἄνωθεν θαῦμα. ῎Εγινε ἐπὶ ῾Ιερωνύμου. ᾿Επειδὴ ἤμουν 25 μέρες τότε κοντά του, ἐνθυμοῦμαι ὅλα τὰ περιστατικά.

῾Ως Μητροπολίτη τὸν πρότεινε ὁ Τρίκκης καὶ Σταγῶν Διονύσιος.
Εἰς μίαν συνεδρίασι μὲ τὸν Ἱερώνυμον, προχείρως ἔγιναν προτάσεις, ποιοί νὰ προαχθοῦν εἰς κενὰς θέσεις. Καθένας εἶπε κάποιον. Ὁ Διονύσιος δὲν ὑπέδειξε κανένα. Τοῦ λέγει ὁ ῾Ιερώνυμος· ―Σύ, ἀδελφέ, δὲν ἔχεις νὰ ὑποδείξῃς κάποιον; ῾Ο Διονύσιος εἶπε· ―Καλοὶ εἶναι οἱ ὑποδειχθέντες, ἀλλὰ ἀφήνετε ἔξω λευκανθέντας στὸν ἀμπελῶνα τοῦ Χριστοῦ. Ὅλοι ἐφώναξαν· ―Ποῖον, ποῖον; Ὁ Διονύσιος εἶπε· ―Τὸν π. Αὐγουστῖνον. Τὸ τί ἔγινε τότε ἐκεῖ μέσα δὲν λέγεται. Ὅλοι ἐφώναζαν· ―Τὸν τρελλόν; Ποτέ! Στὸ διάλυμα τοῦ εἶπε ὁ ῾Ιερώνυμος· ―Ἀδελφέ, ἔβαλες φωτιά. Τοῦ λέγει ὁ Διονύσιος· ―Ἐὰν δὲν κάμῃς τὸν Αὐγουστῖνον, ἀποτύχατε Μακαριώτατε. Πρέπει νὰ γίνῃ διὰ τοὺς ἑξῆς λόγους. Πρῶτον, διότι αὐτὸς μὲν σᾶς πολέμησε μὲ τὸ φυλλάδιον «Σπίθα», ἀλλ’ ἂν ἐσεῖς τὸν κάνετε θὰ φανῆτε ἀνώτερος. Δεύτερον, διότι θὰ τὸν ξεφορτωθῆτε ἀπὸ κοντά σας. Τρίτον, διότι ἔχει χιλάδες ὀπαδούς, τοὺς ὁποίους πλέον θὰ τοὺς ἔχετε στὸ πλευρό σας… Τὸ ἐπῆρε λοιπὸν ἀπόφασιν ὁ ῾Ιερώνυμος καὶ σὲ ἄλλην συνεδρίασιν τοὺς εἶπε· ―Ἐγὼ θὰ τὸν κάμω βοηθὸν ἐπίσκοπον καὶ πρωτοσύγκελλον ᾿Αθηνῶν. Τότε ἄρχισαν νὰ ὑποχωροῦν, καὶ τελικῶς ἐφήφισαν ὅλοι τὸν π. Αὐγουστῖνον. Εἴχαμε ὅμως ἄλλο ἐμπόδιο· τὴν ἐπίμονον ἄρνησιν τοῦ π. Αὐγουστίνου. Τὸν ἐπισκεφθήκαμε ἐγώ καὶ ὁ καθηγητὴς Πανεπιστημίου ᾿Αθηνῶν Βασίλειος Δεντάκης· κάναμε μεγάλην προσπάθειαν νὰ δεχθῆ, ὥστε νὰ σταματήσουν οἱ ἀγῶνες στοὺς δρόμους καὶ ν’ ἀκουσθῆ πλέον ἡ φωνή του στὴν ῾Ι. Σύνοδον. Τέλος ἐδέχθη.
Ἐφέτος γίνεται ἐκδήλωσις στὰ 100 ἔτη τοῦ μοναδικοῦ στὰ χρονικὰ ἱεροκήρυκος Μητροπολίτου Φλωρίνης κ.λ.. Εὐχόμεθα καὶ ἄλλοι νὰ βρεθοῦν σὰν καὶ αὐτόν. Καὶ ἐπειδὴ βρίσκεται στὴν δύσιν πλέον, ὅλοι εὐχόμεθα καλὴν ἀντάμωσιν μὲ τὸν ἅγιον, τὸν ἥρωα Μητροπολίτην Αὐγουστῖνον Φλωρίνης κ.λ. κοντὰ στὸν Κύριόν μας ᾿Ιησοῦν Χριστόν.

______________________
ΠΟΙΟΣ ΗΤΟ Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΔΥΟΝΙΣΙΟΣ

• ῾Ο Διονύσιος εἶχε κάμει αἰχμάλωτος στὸ Νταχάου τῆς Γερμανίας καὶ ἐκεῖ εἶχε πολλὴν δρᾶσιν· ἔγραφε δι’ αὐτὸν τὸ περιοδικὸ «Ζωή». Μὲ τὸν Διονύσιον κάναμε μαζὶ στὴν Ναύπακτο 1,5 χρόνο μὲ ἀρίστην συν­εργασίαν, ἦτο ἅγιος ἄνθρωπος. ῾Ο Διονύσιος ἤθελε νὰ πάει εἰς την Κύπρο και εἶχε ἐμπόδια. Πῆγε προσωπικὰ στὸν ᾿Αρχιεπίσκοπο ᾿Αθηνῶν Σπυρίδωνα Βλάχον, για να επέμβει. Ὅταν ἔμαθε ὁ Σπυρίδων ὅτι ἦτο αὐτός, τοῦ ἔδωσε ἄδεια διὰ νὰ φύγῃ. Πρὸ τῆς ἀρχιερατείας του ἦτο διευθυντὴς ᾿Εκκλησιαστικῆς Σχολῆς καὶ ῾Ιεροκῆρυξ. Μετὰ δύο ἔτη, τὸ 1951, τὸν ἐπρότειναν Μητροπολίτην Λήμνου καὶ μετὰ μετετέθη εἰς Τρίκκαλα.
  Τον πρότειναν να γίνει Ἀρχιεπίσκοπος Ἀθηνῶν τὸ 1967, καὶ αὐτὸς αρνήθηκε και ὑπέδειξε τὸν ῾Ιερώνυμον.

«Mέλλον» Πέμπτη 9 Φεβρουαρίου 1967
(Ἐβδομαδιαία ἐφημερίδα Κοζάνης)

Ὁ Γολγοθᾶς ἑνὸς ταπεινοῦ

ΟΝ Ο ΘΕΟΣ ΦΙΛΕΙ…

**********************************

(ΟΠΟΣΟΝ ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΕΙ Ο ΘΕΟΣ…)
Τοῦ συνεργάτου μας κ. Νάση Ἀλευρᾶ

Χειμώνας τοῦ 42. Ὁ βαρύτερος χειμώνας ποὺ εἶχε νὰ δῇ ἡ Ἑλλάδα πάνω ἀπὸ πενῆντα χρόνια κι 120 χρόνια, ποὺ εἶχε νὰ ὑποφέρῃ τέτοια ἀβάσταχτη σκλαβιά.
Ἰταλοί, Γερμανοί, Βούλγαροι κι οἱ συνεργάτες τους, εἶχαν βρῇ τὴν εὐκαιρία νὰ σκυλεύουν πάνω στὸ πτῶμα μιᾶς χῶρας κι ἑνὸς περήφανου λαοῦ, ποὺ πάλαιψε παλληκαρίσια ἐνάντια σὲ πολλαπλάσιους ἐχθρούς καὶ κάμφτηκε τότε μόνον, ὅταν τοῦ κατάφεραν τὸ τελειωτικὸ χτύπημα, χτυπώντας τὸν ἄτιμα καὶ ὕπουλα, πισώπλατα, κι ἐνῷ οἱ πληγές του αἱμμορραοῦσαν καὶ τ’ ἀκροτηριασμένα μέλη του κρέμονταν πρὸς τὰ κάτω μαζὶ μὲ τὰ ράκη τῆς ἀνύπαρκτης φορεσιᾶς του.
Μὰ ἡ ψυχὴ ἐξακολουθοῦσε νἆναι ἀτσαλωμένη, κι ἂς ἦταν τὸ σῶμα, ὀστᾶ περιβεβλημένα μὲ τὸ κιτρινισμένο καὶ σουφρωμένο δέρμα, ἀπ’ τὴν πεῖνα, τὶς κακουχίες καὶ τὰ βασανιστήρια. Ἕνα ζωντανὸ πτῶμα, ποὺ εἶχε ἀκόμα τὴ δύναμη νὰ φωνάζῃ: «Λευτεριὰ ἤ θάνατος»!
Τότε βρῆκαν τὴν εὐκαιρία καὶ οἱ ἄσπονδοι … φίλοι μας στὰ Βαλκάνια, οἱ Βούλγαροι κομιττατζῆδες ν’ ἀρχίσουν πάλι τὸ ἐξοντωτικό τους ἔργο ἐναντία σὲ κάθε τι τὸ ἑλληνικό, μὲ τὸν ἀπώτερο σκοπό, ὅτι δὲν κατώρθωσαν παλιότερα, νὰ τὸ πετύχουν τώρα.
Μάταιες οἱ προσπάθειές τους. Οἱ Ἕλληνες ἀντέδρασαν πάλι, ὅπως στὸν Μακεδονικὸ Ἀγῶνα, ὅπως τὸ 13. Καὶ τὰ σχέδιά τους ματαιώθηκαν γιὰ μιὰν ἀκόμη φορά.
Ἀνάμεσα στὶς τόσες ἀντιδράσεις τους, μιά, ἡ σπουδαιότερη, ἦταν ν’ ἀνατρέψουν τὰ σχέδια τῆς σχισματικῆς βουλγαρικῆς ἐξαρχίας, ποὺ μὲ δόλια καὶ ὕπουλα μέσα, προσπαθoῦσε νὰ παρασύρῃ, πιότερο, τὶς πεινασμένες μάζες τῶν μεγαλουπόλεων, καὶ πιὸ πολύ τοὺς πληθυσμοὺς τῶν παραμεθώριων περιοχῶν, μοιράζοντας μ’ ἁπλοχεριὰ σιτάρι, καλαμπόκι κι ἄλλα τρόφιμα, καθὼς καὶ χρήματα καὶ διάφορα είδη ρουχισμοῦ. Καὶ εἶχαν ἐπιτυχία. Καὶ σὲ μερικὰ χωριά, μεγαλύτερη κι ἀπὸ κείνην ἀκόμα, ποὺ ἀρχικὰ προσδοκοῦσαν.
Σ’ ἕνα τέτοιο χωριό, στὰ Ἑλληνοσερβικὰ σύνορα  τὸ κακὸ εἶχε παραγίνει. Καὶ ὅσοι ἔμειναν πιστοὶ στὴν Πατρίδα, μὲ τὴν καρδιὰ γεμάτη Ἑλλάδα, ἔβλεπαν μὲ πόνο ψυχῆς, πὼς πολὺ σύντομα, θὰ ἔρχονταν ὁ τελειωτικὸς ἀφανισμὸς τοῦ κάθε τι, ποὺ θύμιζε Ἑλληνικὸν Ἔθνος, Ἑλληνικὴ φυλή!
Πῆραν τὴν ἀπόφαση, λοιπόν, σὲ συνεννόηση καὶ μὲ τὸν παπᾶ τοῦ χωριοῦ, νὰ προσκαλέσουν ἕναν ἱερικήρυκα, καὶ μὲ τὸ χριστιανικὸ κι ἐθνικὸ κήρυγμά του, ἴσως συγκινοῦσε τοὺς παρασυρμένους, ἀπ᾿ τὴ βουλγαροκομιτατζίδικη προπαγάνδα, χωριανούς τους καὶ τοὺς ξανάφερνε στὸ δρόμο τῆς τιμῆς καὶ τοῦ καθήκοντος, στὸ δρόμο ποὺ ὁδηγοῦσε στὴν πραγματικὴ ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ καὶ στὴν ἀληθινὴ Πατρίδα!
Ἔγραψαν στὴν Ἀρχιεπισκοπή, στὴν Ἀθήνα, ζητώντας νὰ τοὺς βοηθήση στὶς δύσκολες στιγμὲς ποὺ περνοῦσαν στὸ χωριό τους στέλνοντας ἕναν ἱεροκήρυκα. Ἐκεῖ εἶχαν μαζευτεῖ οἱ περισσότεροι ἱεροκήρυκες, καὶ πάσκιζαν ποιὸς ἀπὸ ποιός, νὰ γίνῃ «Δεσπότης». Κι ὅταν ζήτησε ὁ Ἀρχιεπίσκοπος νὰ πᾶνε στὴ Μακεδονικὴ ὕπαιθρο, νὰ ποιμάνουν τὸ ἀπορφανισμένο καὶ χειμαζόμενο ἀπ’ τὶς ξένες προπαγάνδες, ποίμνιο, ὅλοι ἀρνούνταν μὲ διάφορα γελοῖα προσχήματα καὶ κάμνοντας ἐδαφιαίους τεμενάδες, σιγοψιθύριζαν μὲ δέος τὴ θεϊκὴ ἐπίκληση: «Εἰ δυνατόν, παρελθέτω ἀπ’ ἐμοῦ τὸ ποτήριον τοῦτο!».
Καὶ μόνον ἕνας δέχτηκε καὶ πρόθυμα ξεκίνησε, σὰν ἄλλος Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός, ν’ ἀνεβῇ ἀπάνου: «στὸ Ἑλληνικό, μὲς στὴ Μακεδονία, νὰ σώσῃ ἀδέρφια ἀπ’ τὴ σκλαβιά, ἀδέλφια σκλαβωμένα…», μὲ τὸ φλογερὸ καὶ πατριωτικό του κήρυγμα: ὁ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ.

Βασιλείου Χρ. Παπανικολάου
Θεολόγου – Ἱεροκήρυκος

Ο ΠΑΤΗΡ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΚΑΙ ΑΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑΙ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΑΙ ΚΑΙ ΕΘΝΙΚΑΙ ΔΙΑΣΤΑΣΕΙΣ ΑΥΤΟY

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ἡ πόλις μας, ἡ Λάρισα, ἐγνώρισε πολλὰ εὐλογημένα καὶ εὐκλεῆ περιστατικὰ ποὺ συνέθεσαν τὴν καθόλου ἱστορίαν της. Ἕνα ἐξ αὐτῶν, λίαν σημαντικόν, εἶναι καὶ ἡ κατ᾽ οἰκονομίαν Θεοῦ διέλευσις ἀπὸ τὴν πόλιν μας τοῦ Ἱεροκήρυκος Ἀρχιμανδρίτου π. Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου, ὑπὸ τὴν ἰδιότητά του ὡς στρατιωτικοῦ Ἱεροκήρυκος τοῦ Β΄ Σώματος Στρατοῦ. Ἡ διέλευσίς του, αὐτὴ καθ᾽ ἑαυτήν, δὲν θὰ εἶχεν ἀσφαλῶς λόγον ἀναφορᾶς μας, ἀφοῦ καὶ ἄλλοι τινὲς διῆλθον διαχρονικῶς ἀπὸ τὴν Λάρισα καὶ περὶ αὐτῶν οὐδεὶς ἐγένετο λόγος. Ἡ ἀναφορά μας εἰς τὸ συγκεκριμένον πρόσωπον ὀφείλεται εἰς τὸ ὅτι ἦλθεν εἰς τὴν πόλιν μας εἰς μίαν κρίσιμον ἱστορικὴν περίοδον, ὅτε ἡ Λάρισα ἐδοκιμάσθη, τότε, δεινῶς ἀπὸ τὰς σκληρὰς συνεπείας τοῦ Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ἐκ τῶν καταστρεπτικῶν συμφορῶν ἀφ᾽ ἑνός, καὶ ἀπὸ τοὺς φοβεροὺς σεισμοὺς ἀφ᾽ ἑτέρου.
Αὐτὰ τὰ δύο γεγονότα, ἠλλοίωσαν ἰσχυρῶς τὴν ὄψιν τῆς Λαρίσης καὶ ἐφυγάδευσαν τὸ χαμόγελον ἀπὸ τὰ χείλη τῶν πολιτῶν της. Ἀλλὰ καὶ ἕνα ἕτερον, θλιβερώτερον τῶν προηγουμένων, ἦλθε νὰ συμπληρώσῃ τὰ ἀπέλπιδα σημεῖα τῆς ἐποχῆς. Ἦτο ἡ ἀποίμαντος Ἱερὰ Μητρόπολίς μας! Ὁ οἰκεῖος Ἱεράρχης ἀπουσίαζε, διαμένων μονίμως ἐν Πειραιεῖ!
Κατὰ τὴν ἀποφράδα ἐκείνην περίοδον ἀνεπλήρωσεν ἀρκούντως τὸ κενὸν ὁ π. Αὐγουστῖνος, ὁ ὁποῖος ἀπεδείχθη ἐν τοῖς πράγμασιν ὁ στοργικὸς πνευματικὸς πατήρ, ὁ ἐμψυχωτὴς τῶν χειμαζομένων, ὁ παρηγορητὴς τῶν ἀποκαμωμένων, ὁ ἰσχυρῶς διδάξας τὴν ἐν Χριστῶ πίστιν, «…ἵνα πᾶς ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν μὴ ἀπόληται, ἀλλ᾽ ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον» (Ἰωάν. γ΄, 15), καὶ τὴν ἐλπίδα εἰς τὸν Σωτῆρα μας Ἰησοῦν Χριστόν, καθ᾽ ὅσον «ἡ ἐλπὶς οὐ καταισχύνει» (Ρωμ. ε΄, 5).
Τὸ ἔργον, ἦτο ὄντως μέγιστον! Ἀλλὰ ποῖος θὰ δυνηθῇ νὰ ἀποτιμήσῃ ἀναλόγως τὸ ἔργον τοῦτο; Ἀσφαλῶς, μόνον ὁ τὰ πάντα γινώσκων ὁ Θεός. Τὸ ἔργον, πάντως, τοῦ π. Αὐγουστῖνου ἦτο ἐκτενὲς καὶ πολύπλευρον. Ἐκάλυπτεν ὄχι μόνον τὰς ἀνάγκας τῆς πόλεως, ἀλλὰ καὶ τῆς περιχώρου, καθ᾽ ὅσον αἱ δοκιμασίαι ἐκάλυπτον, δίκην μελαγχολικῆς νεφέλης, ὁλόκληρον τὴν περιοχήν μας.
Θὰ πρέπει κάποτε καὶ ἡ Δημοτικὴ Ἀρχὴ νὰ ὀνομάσῃ μίαν τῶν κεντρικῶν ὁδῶν εἰς ὁδὸν Ἀρχιμανδρίτου Αὐγουστίνου Ν. Καντιώτου, διὰ νὰ βεβαιώσῃ ὅτι παρακολουθεῖ μετ᾽ ἀγρύπνου ἐνδιαφέροντος τὰ θετικὰ καὶ ὠφελείας ἐχόμενα δρώμενα, ἀλλὰ καὶ ὅτι γνωρίζει νὰ βραβεύῃ ἐπαξίως τοὺς προσφέροντας φιλοτίμως τὰς ὑπηρεσίας των.
Τό γε νῦν ἔχον· ὁ πατὴρ Αὐγουστῖνος ἔχει ἤδη καταγραφῆ, ἀνεξιτήλοις γράμμασιν, εἰς τὰς ἀπροσίτους καὶ ἀπροσβλήτους ἱερὰς δέλτους τῆς καρδίας ὅλων ἐκείνων, οἱ ὁποῖοι ἐποτίσθησαν καὶ ἐτράφησαν ἐκ τῶν πνευματικῶν δωρεῶν τοῦ μεγάλου ἐμψυχωτοῦ τῶν δεινοπαθησάντων τότε θεοφιλῶν καρδιῶν.

Ἔγραφον ἐν Λαρίση τῇ 16ῃ Ἰουνίου 2013, ἡμέραν κατὰ τὴν ὁποίαν ἡ Ὀρθόδοξος Ἐκκλησία μας ἑορτάζει τὴν μνήμην τῶν Ἁγίων 318 Θεοφόρων Πατέρων τῆς Α΄ Οἰκουμενικῆς, ἐν Νικαίᾳ τῆς Βιθυνίας, Συνόδου.

Βασίλειος Χρ. Παπανικολάου
Θεολόγος Ἱεροκήρυξ

ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ

NEKPOΣ ΠEΦTΩ

ΑΛΛΑ TO EYΑΓΓEΛIO ΔEN TO ΠΑTΩ

(Σε μια εποχή που το παντελόνι πρωτοέμπαινε στην ζωή των γυναικών ο Μητροπολίτης Φλωρίνης π. Αυγουστίνος Καντιώτης δείχνει της θέσεις της Εκκλησίας για το παντελόνι.  Λέει την αλήθεια, αδιαφορώντας για τα σχόλια και τις ειρωνείες των κοσμικών ανθρώπων).

Φλώρινα 13-3-1971

Eγώ δεν είμαι ούτε νομάρχης, ούτε διευθυντής σχολείου, ούτε επιθεωρητής. Eίμαι όμως επίσκοπος. Kαι ως επίσκοπος έχω ένα χώρο.

Δεν εξουσιάζω το σχολείο, ούτε την νομαρχία, ούτε την εισαγγελία. Eξουσιάζω όμως εδώ μέσα. Nεκρός πέφτω και το Eυαγγέλιο δεν το πατώ.
Mε γνωρίζετε πολύ καλά. Δεν ξέρω τί θα κάνης και τί θα πεις, αν εσύ που με ακούς απόψε γελάς.
Δεν με ενδιαφέρει πόσοι θα με σχολειάσουν στα καφενεία και θα πουν: Πάει πάλι ο Kαντιώτης τρελλάθηκε. Αλλά πράγματα ζητά. Zητά οι γυναίκες μας και τα κορίτσια μας να μην φορούν παντελόνια.
Δεν σε υπολογίζω, λέγε ότι θες. Ανοιξε το στόμα σου και πέταξε όσα καβούρια και όσα φίδια θέλεις εναντίον μου. Δεν με ενδιαφέρει. Eγώ σας λέγω ένα πράγμα. Eδώ μέσα στην Eκκλησία δεν θα επιτρέψω καμμιά γυναίκα με παντελόνια.
Tώρα που πλησιάζει το καλοκαίρι και θα αρχίση πάλι η βρωμιά να ξαπλώνεται στην πόλη, δεν θα επιτρέψω εδώ στην εκκλησία καμμιά ασχήμια, κανένα βδέληγμα.
Eσύ κύριε που κοροϊδεύεις τον δεσπότη, αν αυτό το θεωρείς καλό, βγάλε το σακάκι σου και φόρεσε φουστάνια.

ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ ΟΜΙΛΙΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ 1971

ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ …

ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΦΥΣΙΟΓΝΩΜΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ

 ΠΗΓΗ: www.monidadias-news.blogspot.gr

ΝΑ ΑΓΙΟΠΟΙΗΘΕΙ Ο ΠΑΡΙΟΣ (εκ Πάρου)  ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ!
Ο λαός δεν έχει αντίρρηση…Κλωτσάνε οι λειψοί της παραπαίουσας ιεραρχίας μας!

Ο ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ, υπήρξε μια ριζοσπαστική φυσιογνωμία της Εκκλησίας. Ορθοτομούσε. Φανατικός στην τήρηση των παραδόσεων της Ορθοδοξίας. Έμπανε στα δημόσια πράγματα με πυγμή κι ανατάρασσε τα νερά και σε πολιτικό αλλά και σε εκκλησιαστικό επίπεδο, με αποτέλεσμα συνάδελφοί του εν τη ιεροσύνη να μην τον «γουστάρουν»¨. Μνημειώδεις οι αντιδράσεις του για το Καρναβάλι των Πατρών και τα ελληνικά ΚΑΛΛΙΣΤΕΙΑ.

 ΄Ομως ο άκαμπτος ο ιεράρχης αυτός- φυσικά πεντακάθαρος- αποσπούσε την αγάπη των απλών ανθρώπων. Άφησε πολύτιμο έργο πίσω του… Το φυλλάδιο του Η ΣΠΙΘΑ άφησε εποχή και συνεχίζει και σήμερα να εμπνέει.

 Ανακαλύψαμε πως υπάρχει και ιστοσελίδα στο όνομά του, που λειτουργεί με βάση τις παρακαταθήκες του μεγάλου αυτού ιεράρχη, που πολλοί τον θεωρούν ΄Αγιο, αλλά τα άτολμα και καναπεδάτα του λοιπού ιερατείου, βγάζουν μπέμπελι με την ιδέα της αγιοποίησής του…

Εκείνο δε που μας έκανε εντύπωση είναι η ιστοσελίδα http://www.augoustinos-kantiotis.gr, που τιμά ιδιαίτερα τη δική μας ιστοσελίδα (MONIDADIAS-NEWS) σε βαθμό να αναδημοσιεύει όλη μας την ύλη επί καθημερινής βάσης. Τυχαία το ανακαλύψαμε. Φαίνεται ότι κάπου στο βάθος μας εμφυλοχωρεί το πνεύμα του Αγίου Φλωρίνης του επαναστάτη σύγχρονου Επισκόπου.

Κάνοντας κλικ στην εικόνα πιο κάτω θα μπείτε στην ιστοσελίδα του λεβέντη επισκόπου. Και θα αντιληφθείτε τις ορθόδοξες αξίες του. Τίποτε άλλο! Θα επανέλθουμε εν καιρώ…

 _______________

1. Ημερομηνία Σαβ 21:14, 5-4-2014
   Aδελφός από Ρουμανία που εξέδωσε πολλά βιβλία του π. Αυγουστίνου στα Ρουμανικά, μας έστειλε το εξής μήνυμα·
   Βγήκε ο 16ος τόμος στα Ρουμανικά με ομιλίες του Γέροντος. Με συγχωρείτε που έβαλα εικόνα με φωτοστέφανο τον Γέροντα στο εξώφυλλο. Ξέρω ότι αυτός δεν θα το ήθελε, επειδή ήταν ταπεινός. Όμως ο άγιος Paisios o Belitzikovsky λέει· Πως άγιος δεν είναι αυτός που κάνει θαύματα, αλλά αυτός που ομολογεί την Αλήθεια.
   

• ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔAΣ
  Ημερομηνία Κυρ 23:22
  Δεν έχετε άδικο· Ο π. Αυγουστίνος έχει τα στοιχεία της αγιότητος. Έχει άνα βίο γεμάτο αγώνες και θαύματα. Η ζωή του ήταν γεμάτη από θαύματα, όταν ήταν εν ζωή. Θα σας μάλωνε όμως για το εξώφυλλο. Αν ποτέ γραφεί πλήρης βιογραφικό, θα δείτε πόσες φορές ο Θεός έσωσε την ζωή του με θαυμαστό τρόπο…

ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΟΣΟ ΠΟΤΕ

AΛΛΑ ΣΗΜΕΡA EXOYME ΤΕΤΟΙΟΥΣ ΗΓΕΤΑΣ;

EΠΙΣΤΟΛΗ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΣ ΕΙΣ ΤΟΝ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟ
ΑΓΩΝΙΣΤΗ ΙΕΡΟΚΗΡΥΚΑ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ ΚΑΝΤΙΩΤΗ

ΕΜΠΡΟΣ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΘΝΙΚΗ  ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΚΥΡΙΑΚΗ 16 ΜΑΙΟΥ 1948

Ο ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Κύριε Διευθυντά,

Εἶναι καιρὸς πλέον νὰ ἀφυπνησθῶμεν καὶ νὰ ἐπιστρατευθῇ κάθε πατριώτης, κάθε ἱκανὸς ἱεροκήρυξ, ἱερατικὸς ἢ πολιτικός, δια νὰ ἐπαναφέρωμεν τοὺς πεπλανημένους ἐν τῷ σκότει,  εἰς ὁδὸν τῆς ἀρετῆς, εἰς τὸν δρόμον ποὺ μᾶς ἐχάραξεν ὁ Κύριος ἡμῶν Ἰησοῦς Χριστός.
Εἰς τὸ ἄρθρο σας· «Μία λιποταξία», διὰ  τὸ ὁποῖον σᾶς συγχαίρομεν, ὁ γράφων ἀσχολεῖται μὲ τὸν ἱεροκήρυκα π. Αὐγουστῖνο Καντιώτη, ὁ ὁποῖος πιστεύει εἰς τῆν ἀποστολἠν του, δὲν παύει ἀπὸ τοῦ νὰ ἐμψυχώνη τοὺς πάντας, στρατιωτικούς τε καὶ πολιτικούς, νὰ ἐνθαρρύνη τοὺς ἀποθαρρυνομένους καὶ νὰ χύνη βάλσαμον παρηγοριας εἰς  τοὺς τεθλιμμένους.
Ὅλα αὐτὰ ὅμως ἀποτελοῦσι ἕνα μυριοστὸν τῆς ὅλης του δράσεως. Θὰ ἐχρειάζοντο τόμοι ὁλόκληροι διὰ νὰ ἐξιστορήσθῇ ἡ ἀγαθοποιὸς δρᾶσις τοῦ ἱεροκήρυκος κ. Αυγουστίνου Καντιώτη.
Ἔχει τόσην χριστιανικὴν θέρμην, ἔχει τόσην φλόγα, ποὺ παρασύρει στὸ πέρασμα του καὶ τὸν πιὸ ἄθεο. Πειστικὸς, πειστικώτατος, μεταβάλλει τὸν πλέον /αθεον εἰς χριστιανόν, τὸν πιὸ ἄσπλαχνο εἰς φιλεύσπλαγχνο καὶ ἐλεήμονα καὶ τὸν πιὸ κακοῦργον εἰς φιλήσυχον καὶ εἰρηνικὸν ἄνθρωπον.
Ἀκούραστος, ἀεικίνητος, διαρκῶς ὁδεύει. Πότε στὰ σύνορα γιὰ νὰ ἐμψυχώση τοὺςφρουροὺς τῶν συνόρων μας καὶ νὰ παρηγορήση, πότε ἐδῶ, πότε ἐκεῖ, διὰ νὰ κηρύξη τὸν θεῖον λόγον.
Ἀπὸ ὅπου καὶ ἄν ἐπέρασε, ἀπὸ Θεσσαλονίκης μέχρις Ἰωαννίνων καὶ ἀπὸ Λαρίσης μέχρι Πρέσπας ἡ δρᾶσις τοῦ ἱεροκήρυκος αὐτοῦ ἄφησεν ἐποχήν.
Κατὰ τὴν ἐποχὴν τῆς μαύρης σκλαβιᾶς τῆς πείνας καὶ τῆς μεγάλης δυστυχίας, ποὺ οὔτε  αὐτὸ τὸ δύσμοιρο κράτος ἠδύνατο νὰ φανῇ ἀρωγὸν στοὺς  πεινῶντας, ὁ ἱεροκῆρυξ π. Αὐγουστῖνος Καντιώτης διὰ τῶν φλογερῶν κηρυγμάτων του ηδυνήθη να μαλάξῃ τὰς καρδίας καὶ αὐτῶν ἀκόμη τῶν φιλοχρημάτων καὶ νὰ σπεύσουσι νὰ προσφέρωσι οἱ  μὲν πλούσιοι ἐκ περισσεύματός των, οἱ δὲ πτωχοὶ ἐκ τοῦ ὑστερήματὸς των, διὰ νὰ σχηματισθῇ ἡ Ἑστία Καντιώτη, ἡ ὁποία περιέθαλπε καὶ ἐτροφοδότει 8.500 ψυχάς, γέρους, νέους καὶ παιδιά.

Τέτοιο θαῦμα δὲν φανταζόμεθα νὰ  ἔχῃ γίνει οὐδαμοῦ  τῆς Ἑλλάδος. Λέγομεν θαῦμα, διότι δὲν ἦτο δυνατὸν «Ἑστία» μὲ συσσιτοῦντας 8.500 καθ᾽ἡμέραν νὰ  λειτουργήσῃ ἐπὶ δύο καὶ πλέον ἔτη ἄνευ ἀρωγῆς τινος, παρὰ μόνον διὰ τῶν ἐκ τῶν θείων κηρυγμάτων γινομένων  προσφορῶν καὶ δωρεῶν εἰς τρόφιμα παντὸς εἴδους.

Εἰς τὴν «Ἑστίαν» Καντιώτη εὖρον σανίδα σωτηρίας οἱ εἰς τὰς  φυλακὰς κρατούμενοι ἐπὶ τε τῆς ἐποχῆς τῆς γερμανοκρατίας ἀλλὰ καὶ ἐπὶ τῆς τῶν ἐαμιτῶν.

Ποῖος θᾶ ἐφρόντιζε διὰ τοὺς ταλαίπώρους αὐτοὺς κρατουμένους, οἱ ὁποῖοι δὲν εἶχον ποῦ τὴν κεφαλὴν κλῖναι; Ποῖος θὰ τοὺς ἔδιδε ἕνα κομμάτι ξερὸ ψωμί; Κανείς…

Εὐρέθη ὅμως ἡ «Ἑστία» Καντιώτη ἡ ὁποία καθ᾽ἡμέραν ἐφρόντιζε δι᾽ αὐτούς, στέλλουσα τὴν μερίδα των καὶ τὴν θείαν παρηγορίαν.

Ἐκ παραλλήλου δὲν  ἔπαυε νὰ κηρύσσῃ καὶ νὰ τονώσῃ τὸ ἐθνικὸν αἴσθημα. Εἰς ἐποχὴν δὲ τῆς πιὸ στυγνῆς τρομοκρατίας δὲν ἔπαυε νὰ  στηλιτεύῃ, νὰ καυτηριάζῃ τοὺς  ἀντεθνικῶς δρῶντας, μὲ  κίνδυνον τῆς ζωῆς του.

Δι᾽ ὅλην αὐτὴν τὴν ἐξαιρετικὴν δρᾶσιν τοῦ ἱεροκήρυκος, ἐπαίνους καὶ συγχαρητήρια ἀνέμενε  τὸ κοινὸν ν’ ἀκούσῃ καὶ οὐχὶ διωγμούς. Μὰ μήπως δὲν κατεδιώχθη καὶ ὁ Θεάνθρωπος Ἰησοῦς Χριστός, διότι ἤλεγχε, ἐκαυτηρίαζε καὶ ἐξέπεμπε διὰ τοῦ φραγγελίου τοὺς ἀσεβεῖς; Τὸ ἴδιο συμβαίνει καὶ μὲ τὸν ἱεροκήρυκά μας κ. Αὐγουστῖνον Καντιώτην, ὁ ὁποῖος  καταδιώκεταιι, διότι δὲν παύει νὰ λέγῃ  τὴν ἀλήθεια ν ἀδιαφορῶν ποῖος εἶναι ὁ θιγόμενος. Πικρὰ ὅμως ἡ ἀλήθεια… Δὲν ἀνεχόμεθα τὸν ἔλεγχον, δὲν ἀνεχόμεθα συστάσεις… Θέλομεν ἀσυδοσίαν καὶ μόνον ἀσυδοσίαν…

Μὰ τί εἴδους ἱεροκήρυξ θὰ ἦτο, ὁποιοσδήποτε, ἂν ἐκώφευεν ἢ ἐθελοτυφλοῦσε διὰ νὰ φανῇ ἀρεστός; Δὲν θὰ τὸν ἀποκαλούσαμε Φαρισαῖον καὶ ὑποκριτήν;

Ἡμεῖς διαπιστοῦμεν μετὰ βαθυτάτης ὀδύνης μας ὅτι αἰτία εἶναι ὁ φθόνος. Ναί, μόνον ὁ φθόνος καὶ ὁ ἔλεγχος ὅστις γίνεται διὰ κάθε ἐκτριχιασμόν ὁποιουδήποτε ἀπὸ τὸν Θεῖον Λόγον, ἀπὸ τὸν δρόμον τοῦ Θεοῦ, ἀπὸ τὸν Νόμον τοῦ Χριστοῦ μας.

Πρέπει νὰ ἀφεθῇ ἐλεύθερος ὁ ἱεροκήρυξ κ. Αὐγουστῖνος Καντιώτης νὰ συνεχίσῃ τὸ ἔργον του καὶ νὰ μὴ ἀνακόπτουσι τὸν ζῆλον του οὔτε δὲ νὰ προσπαθῶσι νὰ σβέσωσι τὴν θείαν του φλόγα, ποὺ τοῦ ἐχάρισεν ὁ Χριστός μας, διὰ νὰ καθοδηγῇ ὡς φωτεινὸς φάρος τοὺς πλανωμένους ἐν τῷ σκότει.

Εἴμεθα βέβαιοι ὅτι ἡ Ἱερὰ Σύνοδος, θὰ κωφεύσῃ εἰς τὰς  κακοβούλους εἰσηγήσεις καὶ θὰ ἀπαλλάσσουσα τοῦτον πάσης κατηγορίας θὰ ἀφήσῃ ἐλεύθερον νὰ κηρύσσῃ τὸν Θεῖον Λόγον, ὁπουδήποτε καὶ χωρὶς φίμωτρα. Διότι ὁ Χριστός μας δὲν θέλει ἀντιπροσώπους του ὑποκριτὰς ἀλλὰ τοιούτους λέγοντας τὴν ἀλήθειαν καὶ μόνον τὴν ἀλήθειαν.

Κοζάνη, 10 Μαΐου 1948

Μετὰ πλείστης τιμῆς

Γ. Παναγιωτίδης, Κ. Κεχαγιάς, Α. Γεωργιάδης, Χαρ. Βλιακόφτης, Ζήνων Κοζανας, Θ. Λολας, Γεωγριος Παφίλης, Γεώργιος Πλιάκης, Ἱωάννης Μελλάς, Ι. Χιονίδης, Ι. Κοζανας, Ναούμ Σκαρκαλάς, Κωνστ. Κούκης, Χ. Χαραλαμπίδης, Εὐάγ. Παναγιωτίδης, Κ. Τζιγερίδης, Κ. Κλώνταρης, Ν. Μάστορας, Μ. Καραδήμος, Η. Βαμβακάς.

 Καὶ ἐκ Γρεβενῶν ἐλάβομεν ἀντίγραφον ὑπομνήματος ἀπευθυνομένου πρὸς τὴν Ἱεραὰν Σύνοδον τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἐλλάδος καὶ ὑπογραφομενου παρὰ τῶν ἐκπροσώπων διαφόρων σωματείων μεταξύ τῶν ὁποίων τῆς  Κατηχητικῆς Σχολῆς Γρεβενῶν ὁ Αἰμιλιανὸς, τῆς Χ.Ε.Ν. τῆς Χ.Μ.Θ., Χ.Ε.Ε.Ν Καὶ Ε.Κ.Σ. Δι’ αυτῆς παρακαλοῦνται  οἱ ἅγιοι πατέρες τῆς Ἐκκλησίας ὅπως ἀκυροῦντες προγενεστέραν ἀπόφασιν ἀποδώσουν εἰς τὸν ἄμβωνα τὸν ἱεροκήρυκα Αὐγουστῖνον Καντιώτη.

 ΚΑΙ Η ΗΡΩΪΚΗ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΑΛΗΘΙΝΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΛΗΡΙΚΟΥ

ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΕΚΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Η μαρτυρία είναι του αειμνήστου μητροπολίτου Ναυπάκτου Χριστοφόρου και την διέσωσε ο αρχιμανδρίτης π. Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος, ποὺ ήτο πνευματικὸ παιδί του αγωνιστού ιεράρχου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου:

• «Ήτο κατοχή. Ήμην τότε Μέγας Πρωτοσύγκελος της Ι. Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Είχον μεταβεί κάποιαν ημέραν εις το Υπουργείον Παιδείας. Εκει εύρον τον Γερμανόν Διοικητήν, όστις συνωμίλει μετά του Υπουργού. Η συνομιλία εγίνετο Γερμανιστί. Αντελήφθην όμως ότι θέμα της συνομιλίας ήτο ο πατήρ Αυγουστίνος, ο όποιος υπηρετούσε τότε εις την Μακεδονίαν και ότι αι διαθέσεις του Γερμανού κάθε άλλο παρά αγαθαί ήσαν δια τον πατέρα Αυγουστίνον. Παρενέβην και παρεκάλεσα τον Υπουργόν να με συστήσει και να ειπεί εις τον Διοικητήν να ζήτηση παρ” εμού πληροφορίας περί του πατρός Αυγουστίνου…
  Μετ” ολίγας ημέρας ήλθεν αυτοπροσώπως ο Διοικητής εις το Γραφείον μου εν τη Αρχιεπισκοπή με διερμηνέα, καθώς και με τρεις άλλους, ας τους είπω στενογράφους. Ετοποθέτησε τον ένα εδώ, τον άλλο πάρα κάτω και τον άλλο πιο πέρα. Και τότε ήρχισεν αμέσως ένα καταιγισμόν ερωτημάτων προς εμέ. Όταν ετελειώσαμεν, μου είπεν:
  –»Έχει αποφασισθεί η εκτέλεσις του Αυγουστίνου Καντιώτου. Μετά τα όσα μου είπατε, διστάζω να προχωρήσω, θα διαταξω να ανασταλεί. Ταυτοχρόνως όμως θα διαταξω να γίνει πλέον άγρυπνος και πλέον συστηματική η παρακολούθησίς του. Με το παραμικρόν που θα προκύψει εις βάρος του, θα εκτελεσθεί, αλλά θα έχετε και σεις ευθύνας. Νομίζω ότι κάποια καταχθόνια μηχανή υπάρχει εις την Εκκλησίαν, η οποία τεκταίνεται κακά εις βάρος του στρατού κατοχής… »
  Όταν έφυγε, επήρα αμέσως την πέννα και εχάραξα λίγες γραμμές εις τον πατέρα Αυγουστίνον: «Πάτερ Αυγουστίνε, συνέβη αυτό και αυτό. Η ζωή σου κρέμεται σε μια κλωστή, θα σε παρακολουθούν συνέχεια. Πρόσεχε κάθε σου βήμα. Πρόσεχε, πρόσεχε, πρόσεχε…».
  Λαμβάνω, αγαπητοί μου, ένα γράμμα, που θα έπρεπε και εγώ που είμαι επίσκοπος και σεις που είσθε λαϊκοί, να το έχομεν επάνω από το κρεββάτι μας και να το διαβάζωμεν κάθε ημέραν: «Αγαπητέ μου πάτερ Χριστόφορε, έλαβα το γράμμα σου και σ” ευχαριστώ διά την αγάπην σου. Σ΄ ευχαριστώ και διά τις συμβουλές σου, τις οποίες όμως δεν πρόκειται να τηρήσω. Η ζωή μου δεν αξίζει μία δεκάρα. Αν δεν με σκοτώσουν οι Γερμανοί, κάποια αρκούδα των μακεδονικών δασών θα με φάγη. Ας πέσω λοιπόν υπηρετών και υπερασπιζόμενος τον μαρτυρικόν και εγκαταλελειμμένον απ΄ όλους λαόν μας. Εάν δεν σε επανίδω, καλήν αντάμωσιν εις την Αιωνιότητα.

Με αγάπην Χριστού

Αυγουστίνος»

•   Αυτὸς ήταν και πρέπει να είναι ο ιερὸς κλήρος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, όλοι οι άλλοι οι πορωμένοι και αθεόθοβοι, που μπαίνουν στον ιερό κλήρο, προς τιμωρία μας και τρέμουν για την ζωή τους, δεν έχουν καμία σχέση με τον Χριστό και την Ορθόδοξη Εκκλησία. Είναι λύκοι βαρείς μη φειδόμενοι του Ποιμνίου και ας είναι δεσποτάδες και πατριάρχες.

ΕΝΑΣ ΑΞΙΟΣ ΙΕΡΕΥΣ ΣΕ ΔΥΣΚΟΛΑ ΧΡΟΝΙΑ

ΑΣ ΤΟΝ ΜΙΜΗΘΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΝΕΩΤΕΡΟΣ

• ΣΤΑ AΣΧΗΜΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΟΜΑΣΤΕ ΔΕΝ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΟΥΤΕ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥΣ ΟΥΤΕ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΕΘΝΕΓΕΡΤΑΣ, ΓΙ᾽ ΑΥΤΟ ΑΝΑΠΟΛΟΥΜΕ ΤΑ ΠΕΡΑΣΜΕΝΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΘΕΟ, ΝΑ ΕΜΦΑΝΙΣΕΙ ΑΛΗΘΙΝΟΥΣ ΗΓΕΤΑΣ ΚΑΙ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ ΜΑΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΑΚΙΑ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

ΣΤΗ ΦΛΩΡΙΝΑ ΤΟ 1948 (ΠΡΙΝ ΑΠΟ 66 ΧΡΟΝΙΑ)

Παλαιά δημοσιεύματα ἀπὸ τὴν ημερήσια Εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», διαβάστε τα·

ΕΜΠΡΟΣ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΘΝΙΚΗ  ΕΦΗΜΕΡΙΣ

ΤΡΙΤΗ 11 ΜΑΪΟΥ 1948

Ο ΙΕΡΟΚΗΡΥΞ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ ΕΙΣ ΦΛΩΡΙΝΑ

ΦΛΩΡΙΝΑ 10. -«Τῇ ἀδεία τοῦ Μητροπολίτου Φλωρίνης ὁ παρευρισκόμενος ἱεροκήρυξ Αὐγουστίνος Καντιώτης ἐκήρυξε τὸν θεῖο λόγο εἰς τὸν ἱερὸ ναό τοῦ Ἁγίου Γεωργίου συναρπάσας τὰ πλήθη τῶν πιστῶν, τὰ ὁποῖα κατέκλυζαν τὸν ναὸν καὶ τὸν πέριξ αὐτοῦ χῶρον. Ὁ εὐλαβὴς λαό τῆς Φλώρινης παρακαλεῖ τὴν δίμηνον ἐνταῦθα παραμονὴν τοῦ ἀνωτέρω ἱεροκήρυκος ἵνα οὕτος κηρύξῃ τὸν θεῖον λόγον πρὸς ἀναβίωσιν τῆς Ἑλληνοχριστιανικῆς κοινωνίας εἰς τὸν προμαχῶνα τοῦτον τῆς Ἑλλάδος».

(Ἔπονται ὑπογραφαὶ κατοίκων τῆς Φλώρινας)

ΕΜΠΡΟΣ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΘΝΙΚΗ  ΕΦΗΜΕΡΙΣ

ΣΑΒΒΑΤΟ 22 ΜΑΪΟΥ 1948

ΕΝΑΣ ΑΞΙΟΣ ΙΕΡΕΥΣ

   Καθὼς μᾶς πληροφοροῦν ἀπὸ τὴν Φλώρινα, ἀληθινὴν θύελλαν τοῦ ἐθνικοῦ αἰσθήματος ἤγειρεν ἡ ἐκεί παρουσία τοῦ ἱεροκήρυκος Αὐγουστίνου Καντιώτη. Ὁμιλεί εἰς ὁλους τοὺς ναούς, εὐρίσκεται εἰς πᾶσαν συγκέντρωσιν, περιοδεύει εἰς ὅλα τὰ χωρία, κηρύσσει τὸν ἐθνικὸν λόγον καὶ γενικὰ ἔχει μεταβληθῆ εἰς ἐθνεγέρτην.

Σπανίως τὸ ράσον ἐνεφανίσθη κατὰ τοὺς τελευταίους καιροὺς εἰς τόσον ὕψος συναισθήσεως τῆς ἀποστολῆς του.

Ὁ Αὐγουστῖνος εἶναι, σημειωττέον, ὁ ἀρχιμανδρίτης τὸν ὁποῖον ἔθεσεν ὑπὸ διωγμὸν ἡ διοίκησις τῆς Ἐκκλησίας.

–

–

ΕΜΠΡΟΣ

ΗΜΕΡΗΣΙΑ ΕΘΝΙΚΗ  ΕΦΗΜΕΡΙΣ

ΚΥΡΙΑΚΗ 15 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 1948

ΕΙΣ ΤΟ Β.Σ.Σ.

   Ἐλάβομεν τὴν ἐφημερίδα «Χριστιανὸς Στρατιώτης» τὴν ὁποίαν ἐκδίδει ὁ Ἀρχιμανδρίτης καὶ ἔφεδρος ἱεροκῆρυξ Αὐγουστῖνος Καντιώτης, μερίμνη τοῦ Β´Σώματος Στρατοῦ. Ἡ προσπάθεια εἶνε ὁμολογουμένως ἀξιαίπαινος. Διὰ τῆς ἐκδόσεως τοῦ «Χριστιανοῦ Στρατιώτη» δίδεται ἕνα πρώτης τάξεως παράδειγμα εἰς τοὺς ἱεράρχας, οἱ ὁποῖοι εἰς περιστάσεις ὡς αἱ σημεριναὶ θὰ ἔπρεπε ἤδη νὰ ἔχουν καὶ αὐτοὶ μιμηθῆ τὸ παράδειγμα τοῦ Ἀρχιμανδρίτου Καντιώτη, κατευθύνοντες τὸ ἐπιστρατευμένον των ποίμνιον. Αἱ στῆλαι τοῦ «Χριστιανοῦ Στρατιώτη» κυριολεκτικῶς φλέγονται ἀπὸ πατριωτικὸ πῦρ. Καὶ δὲν περιορίζεται ἐκεῖ ὁ λαμπρὸς κληρικός. Πανταχοῦ παρών, διαρκῶς ἀναμέσον τῶν λόχων καὶ τῶν διμοιριῶν, ἐμπνέω, κρατύνων, βοηθῶν, ἔχει γίνει τὸ ἠθικὸ στήριγμα, τὸ σάλπισμα, ἡ παρηγορία, ὁ ἀδελφὸς διὰ τὸ ἀγωνιζόμενον χακί. Ἔτσι μάλιστα.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΕΝΟΣ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ

ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

______

______

ΤΙ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΩΜΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΠΕΡΙ ΠΑΝΤΩΝ ΩΝ ΑΝΤΑΠΕΔΩΚΕΝ ΗΜΙΝ;

Το θαύμα έγινε στο Νοσοκομείο Ευαγγελισμός. Λίγες ώρες μετά το θαύμα, στις 7-10-1964, μίλησε στο ναό του Νοσοκομείο. Ιερεύς του νοσοκομείου ήτο ο π Ηλίας. Θέμα της ομιλίας ήτο· ΤΙ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΩΜΕ ΤΩ ΚΥΡΙΩ ΠΕΡΙ ΠΑΝΤΩΝ ΩΝ ΑΝΤΑΠΕΔΩΚΕΝ ΗΜΙΝ; Η ομιλία διασώθη, ακούστέ την· Το θαύμα θα το θυμούνται ακόμα,  όχι μόνο ευλαβείς χριστιανοί, που είναι άνω των 60 ετών, αλλά και κάποιοι σημερινοί επίσκοποι που παρακολουθούσαν τότε τα κηρύγματά του και συμμετείχαν στους αγώνες του.

Ο π. Αυγουστίνος Καντιώτης το 1964 ήτο ιεροκήρυκας της Αρχιεπισκοπής Αθηνών. Είχε γίνει  ο φόβος και ο τρόμος των κακών επισκόπων και των κακών αρχόντων με τους αγώνες του.
Στις αρχές Αυγούστου το 1964 μπήκε επειγόντως στο Νοσοκομείο του Ευαγγελισμού για μια απλή επέμβαση. Έπαθε μόλυνση κατά την εγχείρηση και έμεινε 65 ημέρες στον Ευαγγελισμό με υψηλό πυρετό, που έφτανε στους 40 βαθμούς κελσίου. Έπαθε σηψαιμία. Στα σημεία που του έκαναν ενέσεις, για να πέσει ο πυρετός, μάζευαν πύον και άνοιγαν μεγάλες ουλές. Τα σημάδια των ουλών, όπως έλεγε, τα έφερε στο σώμα του ως το βαθύ του γήρας. Κάποια μέρα διηγούμενος το θαύμα αυτό του Θεού, που έγινε χάρη στις προσευχές των πιστών, μας έλεγε:
«Οι γιατροί του Ευαγγελισμού έκαναν ότι μπορούσαν, αλλά ο πυρετός δεν έπεφτε. Σήκωσαν τα χέρια τους ψηλά και όρισαν την ημέρα και την ώρα ακόμη του θανάτου μου· μάλιστα κάποιος, -να σας πει ο π. Ιερόθεος ποιός-, (ο θεολόγος Κ. Κούρκουλας), ετοίμασε και τον επικήδειο μου. Ο Διευθυντής της κλινικής κ. Απόστολος Δεληβελιώτης έστειλε στο θάλαμο έναν νεαρό γιατρό, για να βρίσκεται δίπλα μου, τις τελευταίες στιγμές της ζωής μου και να μου κλείσει τα μάτια.
Εγώ, τον έβλεπα και παραξενευόμουν που δεν έφευγε. Άρχισα να του μιλώ για την άλλη ζωή και την αιωνιότητα. Εκείνος με κοίταζε περίεργα, δεν καταλάβαινα το γιατί. Της 12 η ώρα τα μεσάνυχτα, που οι γιατροί όρισαν ως ώρα του θανάτου μου, μ’ έπιασε δυνατό ρίγος. Ο νεαρός γιατρός σηκώθηκε και με κρατούσε. Όταν συνήλθα έβαλε θερμόμετρο και είδε ότι ο πυρετός έπεσε απότομα. Τηλεφώνησε τον διευθυντή του κ. Δεληβελιώτη και εκείνος δεν το πίστευε. Του είπε να ξαναβάλει το θερμόμετρο. Υπήκουσε. Ο πυρετός έπεσε και ο οργανισμός ήταν στην φυσιολογηκή του θερμοκρασία.
Ο διευθυντής δεν μπορούσε να το πιστέψει. Ήρθε στο νοσοκομείο εκείνη την ώρα τα μεσάνυκτα, για να βάλλει ο ίδιος θερμόμετρο. Τότε φώναξε: Εδώ έχουμε 100% θαύμα!
Βγάλτε του τους ορούς, δεν χρειάζεται καμιά βοήθεια από εμάς.
 
Ο κ. Απόστολος Δεληβελιώτης ανήγγειλε στον π. Αυγουστίνο την θαυμαστή θεραπεία και του είπε· ότι μετά από 65 μέρες θα έβγαινε  το πρωϊ από το Νοσοκομείο υγειής. Ο π. Αυγουστίνος κατά την έξοδό του πήγε στον ναό, για να λειτουργηθεί και να ευχαριστήσει το Θεό. Στο τέλος της θείας λειτουργίας έκανε κήρυγμα στο προσωπικό του νοσοκομείου και στους πιστούς, που βρίσκονταν εκείνη την ώρα στο ναό.
Την ιστορική αυτή ομιλία ακούτε σ’ αυτό το ηχητικό βίντεο.
Μετά από εκείνο το θαύμα, ο γιατρός κ. Απόστολος Δελβελιώτης με την συνοδεία του, πήγε στο Άγιον Όρος. Κάποιος φωτισμένος μοναχός από τα Καρούλια τους είδε και με αγωνία ρωτούσε να μάθει για την υγεία του φλογερού ιεροκήρυκα π. Αυγουστίνου. Τους διηγήθηκε ένα όραμα που είδε, και είχε σχέση με τον π. Αυγουστίνο. Ακούστέ το, όπως μας το διηγήθηκαν κάποιοι αδελφοί.
Ο π. Αυγουστίνος ήτο νεκρός στο έδαφος και κάποιος άγγελος του έπιασε το χέρι λέγοντας· Σήκω, δεν αφήνουν οι προσευχές των πιστών για να σε πάρω. Ήταν το βράδυ που έπεσε ο πυρετός.
Η θαυμαστή αυτή θεραπεία είναι ένα από τα πολλά θαύματα που υπάρχουν στην ζωή του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου.
Τα γράφουμε αυτά για να δυναμώσουμε την πίστη των χριστιανών και για να μη ξεχαστεί το θαύμα. Δεν μας ενδιαφέρει η αναγνώριση και αγιοποίηση του π. Αυγουστίνου από έναν πατριάρχη αρχιοικουμενιστή και μασόνο ούτε από μια σύνοδο του οικουμενικού Πατριαρχείου μαριονέτα, που συμπορεύεται με τα αιρετικά ανοίγματα του πατριάρχη Βαρθολομαίου.

Αυτοί οι οικουμενισταί, οι προδότες της Ορθοδόξου πίστεως ας το ακούσουν· Δεν ξεμπέρδεψαν ακόμα με τον Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο Καντιώτη. Τό είπε ο ίδιος· «Εγώ θα φύγω. Πού θα πάω; “Οπου και αν πάω, αν δώ ότι η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ κινδυνεύει, θα κάνω επανάσταση θα χτυπήσω συναγερμό. Δεν θα αφήσω την Εκκλησία του Χριστού ούτε στους αθέους ούτε στους μασόνους ούτε στους οικουμενιστάς…».

Ο φλογερός εργάτης του Ευαγγελίου έχει αφήσει τέτοιο υλικό στα χέρια των αγωνιζομένων χριστιανών, που και από τα ουράνια θα τους βομβαρδίζει και θα συμπαραστέκεται στους πιστούς που αγωνίζονται.

Όσο για την αγιοποίησή του, χαμογελώντας έλεγε· Ευτυχώς, θυμώνω και φωνάζω και δεν διατρέχω τον κίνδυνο να αγιοποιηθώ.

Σύντομα θα επανέλθουμε για να δημοσιεύσουμε και άλλα θαύματα, που έκανε ο Θεός στον πιστό του δούλο, τον γενναίο μαχητή της Ορθοδόξου πίστεως, τον Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνο Καντιώτη.

ΕΔΗΜΟΣΙΕΥΘΗ ΣΤΙΣ 22.8.2013

ΤΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟ

Για το τριετές μνημόσυνο του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Στέλνουμε ένα μήνυμα στους ευσεβείς χριστιανούς, που θα ήθελαν να παραβρεθούν στο μνημόσυνο και στις εκδηλώσεις στη Φλώρινα, στις 24/8/2013 & 25/8/2013.

Στις δύσκολες μέρες της παντοειδούς κρίσης και της οικονομικής, που βρισκόμεθα, πολλές ευλαβείς ψυχές, -όπως πληροφορούμεθα- ψάχνουν να βρουν τρόπο, ακόμα και  με δανεικά να πάνε στη Φλώρινα, για να βρεθούν στο τριετές μνημόσυνο του Γέροντος. Γι’ αυτές τις αγνές ψυχές, λέμε:
Ας μη ταλαιπωρηθούν. Ο Γέροντας δεν ήθελε τα ταξίδια. Μπορούν εκεί που βρίσκονται, να κάνουν το καλύτερο μνημόσυνο. Πώς;
Τα χρήματα που θα ξοδεύαν για να πάνε στη Φλώρινα, ας τα δώσουν σε κάποιον φτωχό, που τα έχει μεγάλη ανάγκη.
Το χρόνο που θα διαθέταν για να ταξιδέψουν, μπορούν να κάνουν κάποια καρδιακή προσευχή και να επικοινωνήσουν με τον Γέροντα και από εκεί που βρίσκονται.
Μπορούν να δώσουν τ’ όνομά του να το μνημονεύσει ο ευλαβής παπάς της ενορίας τους ή ο πνευματικός τους πατέρας.
Και εκείνο που θα έδινε μεγάλη χαρά στο Γέροντα και θα τους ευλογούσε από τα ουράνια, είναι· Να είναι ενεργά μέλη της Εκκλησίας, να είναι ζωντανοί χριστιανοί, να είναι αγωνισταί. Αυτούς χαιρόταν ο Γέροντας, αυτούς φοβούνται τα όργανα του αντιχρίστου, τα καθάρματα της κοινωνίας. Αυτούς φοβούνται οι προδόται της Ορθοδόξου Πίστεως, οι οικουμενισταί, οι μασόνοι και οι κακοί επίσκοποι.
Ο αληθινός χριστιανός δεν μένει αδιάφορος όταν καταπατούνται τα όσια και τα ιερά της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ.

ΤΟ ΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΟ ΜΗΝΟΣΥΝΟ ΣΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ στις 24-8-2013

ΔΕΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΝΕΤΑΙ!!!

Γραμμένο από την Ανδρονίκη Καπλάνογλου

Διαβάσα στα ιστολόγια την εγκύκλιο επιστολή του Μητροπολίτη Θεοκλήτου και με απορία είδα ότι· Στο πρόγραμμα για το τριετές μνημόσυνο παρέλειψε να γράψει το αρχιερατικό Μνημόσυνο που θα γίνει το πρωϊ του Σαββάτου, στις 24-8-2013 στον τόπο όπου ενταφιάσθηκε ο Γέροντας, κατόπιν επιθυμίας του π. Αυγουστίνου.

Ακούστε το σχετικό απόσπασμα της ομιλίας του·

____

_

Το Μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου, που κάθε Κυριακή εκκλησιαζόταν και μοίραζε αντίδωρο ο Γέροντας επί 10 έτη, και είναι εκείνο, που κατ’ εξοχήν κάνει το μνημόσυνο, ο Μητροπολίτης Θεόκλητος το αποσιωπά στην επιστολή του και δεν το ανακοινώνει πουθενά!!! Γιατί; τι φοβάται;

ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗΤΡΟΠΟΛΗ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ

ΑΛΛΑ ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΕΙΓΜΑ ΑΓΑΠΗΣ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΓΕΡΟΝΤΑ

ΚΑΙ ΕΞΗΓΟΥΜΕ ΓΙΑΤΙ·

1. Τα πανηγύρια που θα γίνουν στη Φλώρινα, πλήν του μνημοσύνου,  γίνονται και για τα μάτια του κόσμου. Γιατί αυτοί που τα διοργανώνουν, πέρσι στα εκατοντάχρονα της Φλώρινας 1912-2012 ξεχάσαν να μνημονεύσουν ότι πέρασε ένας Μητροπολίτης από την Φλώρινα, που λεγόταν Αυγουστίνος Κάντιωτης και την ποίμανε θεοφιλώς για 33 χρόνια! Δεν μνημόνευσαν τον αληθινό επίσκοπο της Φλώρινας, πιθανόν για να μη μειωθεί η δική τους δόξα!!!
Δεν μνημόνευσαν τον ατρόμητο επίσκοπο της Φλώρινας, που γύρισε με κίνδυνο της ζωής του με τα πόδια, την πόλη της Φλώρινας και τα χωριά της το 1942-1943 και την ποίμανε από το 1967-2000. Η παρουσία του τότε, ήταν  σωτήρια. Ο λαός της ήταν αφημένος στο έλεος του Θεού και στην προπαγάνδα των Βουλγάρων, ενώ ο Μητροπολίτης Βασίλειος ήταν κάτοικος Αθηνών.
Το πλήγμα που έδωσε τότε, αλλά και στη συνέχεια ως Μητροπολίτης, στην ασύδοτη Βουλγαρική προπαγάνδα, ήταν πολύ μεγάλο, γι’ αυτό δεχόταν απειλές από τους Σκοπιανούς. Κάτι λίγα υπολείμματα προπαγάνδας έμειναν μόνο στη Μελίτη, στο χωριό του πρωτοσυγκέλλου Ιουστίνου Μπαρδάκα, ο οποίος είναι ο κατ’ εξοχήν υπεύθυνος που αποσιωπηθήκε το όνομα του Μητροπολίτη Φλωρίνης π. Αυγουστίνoυ στα εκατοντάχρονα της Φλώρινας!!!
Ο π. Αυγουστίνος ως νεαρός ιεροκήρυκας το 1942 και ως ώριμος επίσκοπος το 1967-2000 καλλιέργησε το λαό της Μητροπόλεως σε βάθος. Έφερε το λαό κοντά στο Θεό. Τον έκανε συνειδητό χριστιανό και μεγάλο πατριώτη. Γέμισε τη Μητρόπολη με μεγαλοπρεπείς ναούς και ιδρύματα. Ήταν ο φόβος και ο τρόμος των εχθρών της πίστεως και της πατρίδος. Η πτωχή Φλώρινα έγινε πρώτη στη φιλανθρωπία. Φορτηγά με τρόφιμα και είδη ενδυμασίας έφευγα από τη Φλώρινα. Η αγάπη του λαού της Μητροπόλεως έφτανε όχι μόνο στις σεισμόπληκτες περιοχές της Ελλάδος, αλλά και στις γύρω περιοχές των Βαλκανίων, ακόμα και στη μακρινή Ουγκάντα.
Το όνομα αυτού του επισκόπου που πέταξε από την Φλώρινα την Βουλγαρική και στη συνέχεια την Σκοπιανή προπαγάνδα φοβήθηκε να μνημονεύση στα 100χρονα ο εκπρόσωπος της Μητροπόλεως Ι. Μπαρδάκας!!!
Και ενώ τότε τον ξέχασε, τώρα στο μνημόσυνο τον θυμήθηκε!!! Εστειλε προσκλήσεις σ’ όλους τους επισκόπους και καλοί τους πιστούς σε πανηγυρικές εκδηλώσεις! Δεν είναι υποκρισία αυτό;

• 2. Καλούν επισκόπους, παίρνουν συνετεύξεις απο διάφορα πρόσωπα, ακόμη και από πρόσωπα που πλήγωσαν τον αείμνηστο Γέροντα και εκδιώχθηκαν για σοβαρούς ηθικούς λόγους από κοντά του. Την μετάνοιά τους ήθελε ο Γέροντας και όχι τα εγκώμιά τους.

• 3. Τιμά τον αείμνηστο Γέροντα όποιος ακολουθεί τα ίχνη του, στα θέματα της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. Οικουμενισταί επίσκοποι δεν έχουν καμία δουλειά στο μνημόσυνο του αγωνιστή ιεράρχη και ούτε τα εγκώμιά τους τα χρειάζεται ο Γέροντας.
• Επειδή γνωρίζω, πως σκέπτονται αυτοί που διοργανώνουν τα πανηγύρια, λέω: Δεν είναι παράξενο να ακούσουμε εγκώμια και από τον παπόφιλο και αρχηγό όλων των αιρέσεων και θρησκειών, πατριάρχη Βαρθολομαίο, που τσαλαπατά τους αγίους Ιερούς Κανόνας!!! Βολεύει  σ’ αυτούς, να εγκωμιάζουν κεκοιμημένους αγωνιστάς της ορθοδόξου πίστεως, για να ρίχνουν στάχτυ στα μάτια των πιστών. ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΙΖΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!

Στην πρόσκληση (εγκύκλιο επιστολή), που κάνει ο επίσκοπος Θεόκλητος, για το τριετές μνημόσυνο, και ανακοινώθηκε σε πολλά ιστολογία και διαβάστηκε σε ιερούς ναούς της Μητροπόλεως Φλωρίνης, ξέχασε να γράψει για το αρχιερατικό μνημόσυνο που θα κάνει στην Ιερά Μονη του Αγίου Αυγουστίνου, στις 24-8-2013, όπου βρίσκεται και το σκήνωμα του Γέροντος.
Είναι επιπολαιότητα ή έλλειψη αγάπης για το μοναστήρι που ίδρυσε ο Γέροντας;
Αν βέβαια την εγκύκλιο του Μητροπολίτου, για το τριετές μνημόσυνο του αειμνήστου Γέροντα π. Αυγουστίνο δεν την έγραψε ο Μητροπολίτης Θεόκλητος, αλλά ο πρωτοσύγκελλος, ο ηγούμενος της Κλαδοράχης, ο ιεροκήρυκας της Ιεράς Συνόδου, ο ιεροκήρυκας του Πατριαρχείου και ο επίσκοπος σε λίγο…. Ιουστίνος Μπαρδάκας, που διοργανώνει τα πανηγύρια,  η ευθύνη είναι πάλι του Μητροπολίτου, που του έδωσε τόσα δικαιώματα και αξιώματα, λες και δεν υπήρχαν άλλοι άξιοι άγαμοι κληρικοί στη Μητρόπολη Φλωρίνης!
Ας ξέρει ότι ο τόπος όπου ζήτησε να ταφεί ο Γέροντος, η Ιερά Μονή του Αγίου Αυγουστίνου, επισκόπου Ιππώνος στη Φλώρινα, δεν θα σβήσει επειδή δεν την αναφέρει στην εγκύκλιο του ο Μητροπολίτης, όπως ούτε η ιστορία του Γέροντος έσβησε, επειδή δεν ανάφερε ούτε το όνομά του στα εκατοντάχρονα της Φλώρινας ο εκ Μελίτης Ιουστίνος Μπαρδάκας.

 Ο Γέροντας κάτι ήξερε, γι’ αυτό σε ένα Πασχαλινό τραπέζι μετά την παραίτηση του π. Αυγουστίνου, ο Ιουστίνος Μπαρδάκας είπε στον π. Αυγοστίνο· Γέροντα εμείς σε αγαπάμε. Και ο πανέξυπνος Γέροντας, με κάποιο ευγένεια του απάντησε χαμογελώντας· «Αμφιβάλλω..»
Θα πω κάτι που θα στεναχωρήσει το Μητροπολίτη Θεόκλητο, όμως έχω βάλει όρο στον ευατό μου· Στις εσκεμμένες γκάφες των, να φέρνω και κάτι στο φως, είτε τους αρέσει είτε δεν τους αρέσει, για να γραφεί έτσι και η άλλη πλευρά της ιστορίας του Γέροντος, που δεν την ξέρει ο πιστός λαός. Πήρα άδεια από τον ίδιο τον Γέροντα να εκδώσω βιβλίο, με τον τίτλο· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ»

ΜΙΑ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟ, ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ

• Ο Γεώργιος Ασανάκης, ο Σωκράτης Βασιλειάδης  και ένας ιερέας, κάτοικοι Πτολεμαϊδος και οι τρείς, πήγαν στη Φλώρινα, στο σπίτι που έμενε ο Γέροντας, μετά την παραίτησίν του, για να πάρουν την ευχή του. Ήταν η ημέρα που εξελέγη ο π. Θεόκλητος Μητροπολίτης Φλωρίνης.
• Ο Σωκράτης Βασιλειάδης λέει στον π. Αυγουστίνο: Γέροντα, να χαιρόμαστε τον καινούργιο μας δεσπότη.
• Και ο π. Αυγουστίνος· Σούφρωσε τα χείλη του, κίνησε απαισιόδοξα το δεξί του χέρι, και έβγαλε έναν αναστεναγμό λέγοντας κάτι για το Μοναστήρι του Αγίου Αυγουστίνου. Read more »

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΑΣ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

Συνέντευξη με τον αείμνηστο πατριώτη δημοσιογράφο ΤΗΛΕΜΑΧΟ ΚΟΚΚΟ και τον πρώην υπεύθυνο του Εκκλησιαστικού Ραδιοφωνικού Σταθμού της Ιεράς Μητροπόλεως Φλωρίνης «Ιερός Χρυσόστομος» ΓΕΩΡΓΙΟ ΒΟΓΔΗ

_____

__

ΚΑΤΗΓΟΡΗΤΗΡΙΟ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΑΕΙΜΝΗΣΤΟΥ 

MHTΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΦΛΩΡΙΝΗΣ π. ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

ΠΟΥ ΕΚΤΟΞΕΥΟΝΤΑΙ ΑΠΟ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΕΣ ΤΟΥ ΙΝΤΕΡΝΕΤ

ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

(Απόσπασμα DVD Νο2 με θέμα· «ΤΑ ΥΠΕΡ ΚΑΙ ΤΑ ΚΑΤΑ» του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου)

“ΑΝΤΙΚΑΝΤΙΩΤΙΚΑ“ http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=1314

______

________

Το κατηγορητήριο πηγή έχει τον σκοπιανό καθηρημένο παπά, Νικόδημο Τσιαρκνιά. 

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?page_id=896

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ-ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ

ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΝΤΙΩΤΟΥ

Το βιογραφικό του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου στην Βικιπαιδεία είναι γραμμένο από χέρι σκοπιανό. Έχει κάποιες αλήθειες ανακατεμένες με συκοφαντίες και χονδροειδέστατα ψεύδη. Αρκετές φορές το διορθώσαμε δίνοντας αληθινά στοιχεία, αλλά τα έσβησαν.

Παρακαλούμε όποιος από τους φίλους αναγνώστες της ιστοσελίδος μπορεί να ασχοληθεί με αυτό το θέμα και να διορθώσει το βιογραφικό της Ελληνικής Βικιπαιδείας θα τον παρακαλέσουμε να μας βοηθήσει.

Δεν πρέπει να αφήνουμε τα κακοποιά στοιχεία και τους μυθομανείς εχθρούς (τύπου Τσαρκνιά) να επιπλέουν παντού, εκμεταλλευόμενοι την ανωνυμία του δημοσιεύματος. Οι σκοπιανοί πνέουν μένεα εναντίον του σεβασμίου Έλληνα αγωνιστού ιεράρχου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου, επειδή τους χάλασε την προπαγάνδα στη Φλώρινα.

Εμείς θα δώσουμε το υλικό και θα επισημάνουμε τα ψεύδη.

Γράφουν·

• [1949: Από τὸν άμβωνα του στρατιωτικού ναού Αγίου Αθανασίου Κοζάνης, παρουσία των αρχών, απαγορεύει να ψαλή το Πολυχρόνιον του βασιλέως Παύλου.

Πράγματι το 1949 ο π. Αυγουστίνος σαν στρατιωτικός ιερεύς απαγόρευσε τους ψάλτες στον άγιο Αθανάσιο Κοζάνης να πουν το πολυχρόνιο του βασιλιαά Παύλου, γιατι υπέγραψε μασονικό διάταγμα, με το οποίο θα ενισχύονταν το «φιλανθρωπκό ίδρυμα» της μασονίας ακόμα και από τους δίσκους των ιερών ναών και των μοναστηριών. Περισσότερα γι’ αυτό το θέμα θα βρείτε στο βιβλίο «ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ, Ο π. Αυγουστίνος στην Κοζάνη» Νο2.

Στην συνέχεια γράφουν ένα πολύ χονδρό ψέμα, το οποίο πηγή έχει τον σκοπιανό καθηρημένο παπά, Νικόδημο Τσαρκνιά (βλέπ. Ριζοσπάστη 1982)

Τι γράφουν;

• «Το 1949 μετέβη εις Γυάρον όπου έκανε θεία λειτουργία και για να μην ενοχλείται από τον ήλιο, έστρεψε τους πολιτικούς κρατούμενους, που αριθμούσαν 9.000, αντίθετα. Στη διάρκεια της λειτουργίας συμμετείχαν και ιερείς κρατούμενοι που έψελναν. Όταν ήρθε η ώρα να πει το Απολυτίκιο, αυτοί σιώπησαν. Τότε, ο «άγιος» άρχισε να τους βρίζει λέγοντας ότι εδώ που ήρθατε θα μείνετε και δε θα γυρίσετε».

Αυτά  είναι βγαλμένα από την αρρωστημένη φαντασία αυτών που τα γράφουν, διότι·

α) Το 1949 ο π. Αυγουστίνος ήταν στη Μακεδονία. Δεν κατέβηκε ποτέ κάτω από τη Λάρισα και δεν πήγε ποτέ στην Γυάρο. Ήταν στρατιωτικός ιερεύς και  όπως οι ίδιοι γράφουν το 1949 έπαυσε το πολυχρόνιο του βασιλιά Παύλου στην Κοζάνη, παρουσία στρατιωτικών αρχών και του συνταγματάρχου Βεντήρη. Συγχρόνως κυκλοφόρησε κατά χιλιάδες την «Χριστιανική Σπίθα»· http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=27859, με το ερώτημα· Βασιλεύ είστε μασόνος;

Αυτό ήθελε παλληκαριά, υπ’ όψιν ότι κανείς επίσκοπος δεν τόλμησε τότε να ελέγξει τον βασιλιά, για το μασονικό έγγραφο που υπέγραψε. Τον υπεύθυνο για την διακίνηση της «Χριστιανικής Σπίθας» Γεώργιο Παφίλη τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν στη φυλακή, τον ίδιο τον π. Αυγουστίνο που ήτο συντάκτης του χριστιανικού εντύπου και μίλησε σκληρά για τον βασιλιά δεν τόλμησαν να τον συλλάβουν, όμως τα απόρρητα έγγραφα πηγαινοέρχονταν στις μυστικές υπηρεσίες του στρατού και τις χωροφυλακής. Πλήθος απορρήτων εγγράφων έπεσαν στα χέρια μας. Μπορείτε να τα δείτε και  να τα διαβάστε στο βιβλίο  ΜΙΑ ΖΩΝΤΑΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ Νο2, (σελ. 44-64) http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=227 και·

β) Ο π. Αυγουστίνος είχε αρχές στην ζωή του και γι’ αυτές έπαιζε κορώνα γράμματα την ζωή του. Ελεγε· «Τον κόσμο όλο τον πατώ, αλλά το Ευαγγέλιο δεν το πατώ». Δεν ήτο αρεστός σε κανένα πολιτικό καθεστώς γιατί όταν ήταν στην εξουσία και παρεκτρέπονταν τους ήλεγχε όσο ψηλά και αν βρίσκονταν. Ελεγε· όταν το καλάμι είναι όρθιο το κτυπώ· όταν πέσει δεν το κτυπώ, γιατί είναι άνανδρο. Αυτές τις αρχές του ουδέποτε τις παραβίασε. Επομένως τα νταϊλίκια και οι παλληκαριές σε αδυνάτους ανθρώπους και φυλακισμένους ήταν άγνωστα στη ζωή του π. Αυγουστίνου.

γ) Η Θεία Λειτουργία γίνεται πάντα προς Ανατολάς και κανένας ορθόδοξος παπάς δεν γυρίζει τις πλάτες του αντίθετα.

Γράφουν·

• Στις 25 Ιουνίου του 1967 χειροτονήθηκε Μητροπολίτης Φλωρίνης, Πρεσπών και Εορδαίας, μετά από απαίτηση, όπως ισχυρίζεται ο Χρήστος Γιανναράς, της δικτατορίας των συνταγματαρχών προς τον αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο.

Τους διαψεύδουν οι χιλιάδες πιστοί που συνωστίζονταν στον Άγιο Κωνσταντίνο Ομονοίας την ημέρα της χειροτονία του επισκόπου και βροντοφωνούσαν το ΑΞΙΟΣ. (Μικρό ηχητικό απόσπασμα μπορείτε να ακούσετε στο παραπάνω βίντεο).

Τους διαψεύδη επίσης και ο ίδιος ο αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, σε δημοσιευμά του στην Εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ», στις 21-3-1975,  με τον τίτλο «ΤΟ ΔΡΑΜΑ ΕΝΟΣ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ» (Περισσότερα θα γράψουμε άλλοτε).

Σημαντικοί σταθμοί στη ζωής του Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

http://www.augoustinos-kantiotis.gr/?p=4975

20-4-1907: Γεννιέται στις Λεύκες – Πάρου. Οι γονείς του: Νικόλαος (μικρέμπορος) και
Σοφία (δασκάλα). Τον βαπτίζουν Ανδρέα.
1915-1925: Υπότροφος στο Γυμνάσιο Σύρου. Αποφοιτά με βαθμό «άριστα».
1925: Εγγράφεται στην Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
1929 (Δεκέμβριος): Λαμβάνει το πτυχίο με βαθμό «άριστα».
1929-1934: Μένει με τη μητέρα του στην Ίο των Κυκλάδων για μελέτη και περισυλλογή, και διδάσκει στο Δημοτικό σχολείο.
1934 (Δεκέμβριος): Μιά βροχερή ημέρα, και ενώ βαδίζει σκυμμένος, βλέπει πεσμένο κάτω ένα μικρό ταχυδρομικό φάκελλο. Σκύβει και τον παίρνει από τις λάσπες. Η έκπληξί του είνε μεγάλη όταν βλέπη ότι ο φάκελλος είνε γι’ αυτόν (έπεσε προφανώς κατά λάθος από τα χέρια του γέροντος ταχυδρόμου της νήσου). Ανοίγει και διαβάζει. Ο μητροπολίτης Αιτωλοακαρνανίας Ιερόθεος τον καλεί να πάη στο Μεσολόγγι και ν᾽ αναλάβη τη θέσι του γραμματέως της μητροπόλεως. Βλέπει το πράγμα ως κλήσι Θεού καὶ υπακούει αμέσως.
1934 (Χριστούγεννα): Read more »

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Μ. ΣΩΤΗΡΧΟΣ
ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ – ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ

Ο ΠΡΩΗΝ ΦΛΩΡΙΝΗΣ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΣ ΚΑΝΤΙΩΤΗΣ

῾Ο ἀληθινὸς ᾿Αρχιεπίσκοπος τῆς χώρας
πλησιάζει τὰ ἑκατὸν χρόνια τῆς ζωῆς του

ΜΙΑ ΦΩΝΗ, ΜΙΑ ΠΑΡΟΥΣΙΑ, ΠΟΥ ΠΟΛΥ ΤΗΝ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΣΤΕ

Τοῦ συνεργάτου μας Π.Μ. ΣΩΤΗΡΧΟΥ

Δημοσιεύθηκε στην «Χριστιανική Σπίθα» το 2007

… ῞Ενας αἰώνας ζωῆς γεμάτος ἀγῶνες καὶ ταλαιπωρεῖες καὶ μόχθους, μέρα καὶ νύχτα, γιὰ τὸν Χριστὸ καὶ τὴν ῾Ελλάδα. ῾Ο ἀκούραστος μαχητὴς Καντιώτης, ὅπως τὸν ἤξερε ὅλη ἡ ῾Ελλάδα καὶ τὸν θεωροῦσε ὡς τὸν ἄτυπον ᾿Αρχηγὸν τῆς ῾Ελληνικῆς ᾿Εκκλησίας γιατὶ ἐκεῖνος πάλευε νύχτα καὶ μέρα μὲ τὰ θηρία, καὶ δίκαια τὸν θεωροῦσε ὡς τὸν πραγματικόν, τὸν ἀληθινὸν ᾿Αρχιεπίσκοπον, μὲ τὶς θυελλώδεις συγκεντρώσεις καὶ ὁμιλίες του στην ᾿Αθήνα καὶ στὴν ἐπαρχία καὶ τὰ δυναμικὰ συλλαλητήρια ἐναντίον τῶν Καρναβάλων καὶ τῶν Φεστιβὰλ ἐκείνης τῆς ἐποχῆς. ῎Ελεγαν «Καντιώτης» καὶ ξεσηκώνονταν ὅλη ἡ ῾Ελλάδα καὶ ἔτρεμαν οἱ ἔνοχοι…
Δὲν μπόρεσα νὰ μιλήσω πολὺ στὸ τηλέφωνο. Τὰ σωθικά μου ταράχτηκαν. ῎Αφησα τὸ ἀκουστικὸ καὶ σήκωσα φωνὴ στὸν οὐρανό·
—Θεέ μου, εἶπα. ῎Αφησέ μας ἀκόμα ζωντανὸν τὸν Γέροντα Αὐγουστῖνον! ῎Αφησέ τον ἀνάμεσά μας, ἄφησέ τον, τὸν χρειαζόμαστε πολὺ αὐτὴν τὴν ὥρα!…
Νὰ ὑπάρχη ἡ ἀνάσα του, νὰ ὑπάρχη ἡ παρουσία του, νὰ μᾶς κατευθύνη ὁ λόγος του, νὰ μᾶς παραδειγματίζη τὸ ἀτρόμητο θάρρος του, νὰ μᾶς καθοδηγῆ τὸ ἀγωνιστικό του φρόνημα, ἡ ἀληθινή του πίστη, ἡ ἀσυμβίβαστη πορεία του, ἡ παραδειγματικὴ ἀφιλοχρηματία του, ὁ καθαρός του βίος, ὁ στεντόρειος λόγος του, ἡ φωτισμένη διδαχή του, ἡ ἀκλόνητη ἀντίστασή του στοὺς ἰσχυρούς, ἡ ποιμαντική του ἀγρύπνια, ἡ πολεμική του ρωμαλεότητα, ἀλλὰ καὶ ἡ ἀπέραντη καλωσύνη του γιὰ τοὺς πονεμένους, μετὰ δικαιοσύνης καὶ πραότητος.
Τί πρῶτον καὶ τί δεύτερον νὰ ἐπαινέσω καὶ νὰ ἐξάρω στὸν ἄξιον αὐτὸν καὶ ὑπεράξιον κληρικὸν καὶ μαχητὴν καὶ ὑποδειγματικὸν φορέα τοῦ γραπτοῦ καὶ προφορικοῦ λόγου. Λιγοστεύουν οἱ καθαρὲς καὶ τίμιες καὶ δυνατὲς φωνὲς τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ στὶς μέρες μας καὶ ὅσες ἀπέμειναν οἱ ἐλεγχόμενοι μηχανισμοὶ τῆς μεγάλης δημοσιότητος τὶς ἔχουν βάλει στὸ περιθώριον τῆς σιωπῆς καὶ δὲν τὶς ἀφήνουν νὰ ἀκουστοῦν εὐρύτερα. Ξεχνοῦν ὅμως τὸν λόγον «῎Αλλαι μὲν βουλαὶ ἀνθρώπων, ἄλλα δὲ ὁ Θεὸς κελεύει». Μπορεῖ νὰ φεύγουν ἕνας-ἕνας καὶ νὰ πηγαίνουν νὰ ἀναπαυθοῦν «εἰς τὴν κατάπαυσιν τοῦ Κυρίου» οἱ μεγάλοι Γεροντάδες Παΐσιος, Πορφύριος, ᾿Ιάκωβος, Σωφρόνιος καὶ ἄλλοι ἕως τοὺς ὁσιολογιωτάτους Μοναχοὺς τοῦ ῾Αγ. ῎Ορους, ὅπως ὁ Θεόκλητος Διονυσιάτης προσφάτως καὶ ἄλλοι λαϊκοὶ θεολόγοι, ἀλλὰ ὁ Θεὸς μπορεῖ νὰ ἀναστήση «τέκνα ᾿Αβραὰμ» ἀκόμα καὶ ἀπὸ τὶς πέτρες λέγει τὸ Εὐαγγέλιον (Ματθ. Γ´ 9). ῍Ας τὸ ἔχουν ὑπ᾿ ὅψιν οἱ διῶκτες τῆς Πίστεως, ποὺ γέμισαν τὸν τόπον καὶ ἔδωσαν φωνὴν στοὺς ἀκατάρτιστους ψευτοδιανοουμένους καὶ ψευτοκαθηγητάδες καὶ ψευτοσυγγραφεῖς καὶ ψευτοκουλτουριάρηδες, ποὺ κάνουν τὸ μυαλό τους ζυγαριὰ καὶ ζυγίζουν τὰ σύμπαντα καὶ μάλιστα τὰ πνευματικὰ ζητήματα καὶ ὡσὰν σύγχρονοι Προκροῦστες τεμαχίζουν τὴν ἀλήθεια καὶ τὴν πραγματικότητα πάνω στὰ δαιμονικὰ νεκροκρέββατά τους καὶ τὴν κόβουν καὶ τὴν ράβουν ὅπως θέλουν, γιὰ νὰ εἶναι σύμφωνοι μὲ τὴν «πρόοδο» καὶ τὸν «ἐκσυγχρονισμό» καὶ τὴν «Νέα ᾿Εποχή» καὶ μὲ τὸν δικό τους «πολιτισμό».
῾Ο Χριστὸς διώκεται καὶ πάλι καὶ σταυρώνεται μὲ πολλοὺς τρόπους. Καὶ ὄχι μόνον ἀπὸ τοὺς ἀλλόπιστους καὶ ἀλλόθρησκους καὶ τοὺς ἄθεους, ἀλλὰ καὶ ἀπὸ τοὺς χριστεπώνυμους φαρισαίους, ποὺ εἶναι καὶ οἱ χειρότεροι ἐχθροὶ τῆς ᾿Εκκλησίας, ὅπου μπαινοβγαίνουν ἐλεύθερα, ὅσον καὶ ὑποκριτικά. Εἶναι οἱ ψευδοδιδάσκαλοι καὶ οἱ ψευδάδελφοι καὶ οἱ χριστέμποροι, ποὺ ἔχουν ὄψη προβάτου, ἀλλὰ μέσα τους εἶναι λύκοι ἅρπαγες καί… «Θοῦ, Κύριε, φυλακὴν τῷ στόματί μου»… ῎Ετσι μένουν γιὰ νὰ ὑπηρετήσουν καὶ νὰ ὁμολογήσουν τὸν Χριστὸν μερικοὶ «ἀφελεῖς» κατὰ τὴν λογικὴν τοῦ κόσμου, μερικοὶ «τρελλοί» κατὰ κόσμον καὶ μερικοὶ ἀποφασισμένοι καὶ ἀσυμβίβαστοι καὶ ὄντες ὑπέρφρονες, ὅπως ὁ Γέροντας Αὐγουστῖνος (ὑπέρφρων σημαίνει ὁ τὰ ἄνω φρονῶν, γιὰ νὰ μὴ παρερμηνευθῆ ἡ λέξις) καὶ ἐδῶ πρέπει νὰ θυμίσω, ὅτι πῆγαν κάποτε στὴν Φλώρινα οἱ ἀπεσταλμένοι τῆς κολασμένης ᾿Αθήνας νὰ τὸν ἐξετάσουν, Μητροπολίτην ὄντα, καὶ νὰ τὸν χαρακτηρίσουν… τρελλόν! Ποιόν; Τὸν μόνον σωφρονοῦντα πολεμιστὴν αὐτοῦ τοῦ τόπου κατὰ πάντα!… Κι ἐκεῖνος, ὡς ὄντως ἐχέφρων κατὰ Θεόν, τοὺς ἔκλεισε τὴν πόρτα…
—Θεέ μου! ῎Αφησέ μας ἀκόμα ζωντανὸν τὸν Γέροντα Αὐγουστῖνον!
Μᾶς ἀρκεῖ ἀκόμα καὶ ἡ σκιά του, ἡ ζωντανὴ μορφή του, ἡ εὐλογία του, τὸ ἤρεμο βλέμμα τῆς σοφίας του, ἡ παρουσία του ἀνάμεσά μας, ὅταν κάθε βράδυ οἱ ὀθόνες τῆς τηλεοράσεως ἐξαπολύουν μυριάδες δαίμονες, μὲ τὴν μορφὴν γυμνῶν καὶ ἡμιγύμνων γυναικῶν καὶ ἄλλων βλαβερῶν θεαμάτων, ἐξ ἀφορμῆς καρναβαλιῶν καὶ δῆθεν καλλιτεχνικῶν ἐκδηλώσεων καὶ μουσικοχορευτικῶν θεαμάτων, ἐνῶ πρὶν ἀπὸ δεκαετίες ὁ πολιὸς καὶ σεβαστὸς Γέροντας Αὐγουστῖνος χτυποῦσε καμπάνες καὶ φώναζε δυνατὰ καὶ προειδοποιοῦσε ὅτι ὁ τόπος μας θὰ καταντήση σὰν τὰ Σόδομα καὶ τὰ Γόμμορα, ὅπως καὶ ἔγινε καὶ γέμισε ἡ χώρα μὲ ναρκωτικὰ ὅλων τῶν εἰδῶν καὶ μὲ πορνεῖα ὅλων τῶν εἰδῶν καὶ ἡ ὁμοφυλοφιλία σήκωσε κεφάλι καὶ ζητᾶ μὲ θρασύτητα χιλίων πιθήκων ἰσοτιμία καὶ ἰσονομία καὶ ἐπισήμους γάμους καὶ ἀλλαγὴ νομοθεσίας καὶ υἱοθεσίες τέκνων καὶ ἔχει τόσην διάδοσιν καὶ ἐξάπλωσιν, ὥστε ἀπειλεῖ πλέον φανερά, μὲ ἐπίσημες ἀνακοινώσεις τῶν ὁμοφυλοφιλικῶν ὀργανώσεων (!) τοὺς πολιτικοὺς ὑποψηφίους τί θὰ πράξουν γι᾿ αὐτοὺς ὅταν ἐκλεγοῦν!!! ᾿Ιδού κατάντημα!
—Θεὲ καὶ Κύριε! Λυπήσου τὴν παραπεσοῦσαν χώρα μας καὶ σῶσε τὸν λαόν σου! Λυπήσου ὅσους πιστεύουν ἀκόμα καὶ ἐλπίζουν σὲ Σένα καὶ ἀναζητοῦν ὁδηγοὺς καὶ ἀναστήματα, ὡσὰν τὸν Γέροντα Αὐγουστῖνον, ποὺ τὸν ἐρχόμενον ᾿Απρίλιον γίνεται ἑκατὸν χρονῶν!
Θέλει ὁ λαός μας ἄξιους καὶ καθαροὺς ἡγέτες, χωρὶς «κουσούρια», νὰ τὸν ὁδηγήσουν καὶ νὰ τὸν καθοδηγήσουν στὴν εὐθεῖαν ὁδὸν τῆς σωτηρίας καὶ ὄχι στοὺς γκρεμοὺς τῆς ἀπωλείας. Θέλουν Ποιμένες νὰ τοὺς ποιμαίνουν καὶ ὄχι χρηματολάτρες, ποὺ νὰ τοὺς προδίδουν καὶ νὰ τοὺς δένουν χειροπόδαρα στὸ ἅρμα τοῦ δαιμονικοῦ Οἰκουμενισμοῦ, τῆς Νέας Τάξεως καὶ τοῦ Παπισμοῦ μὲ τὰ χίλια πρόσωπα…
Λυπήσου μας, Θεέ μου, καὶ κράτησε στὴν ζωὴ αὐτὴν ζωντανὸν τὸν Γέροντα τῆς Φλωρίνης, μέχρι νὰ ἀναδειχθοῦν νέοι ἄξιοι Ποιμενάρχες καὶ ὁδηγοὶ τοῦ Πιστοῦ Λαοῦ, ποὺ ὑπάρχουν ἀσφαλῶς καὶ γρήγορα ἡ Θεία Χάρις θὰ τοὺς προβάλη στὸ Πανελλήνιον, πρὶν τὰ «ἔσχατα γίνουν χείρονα τῶν πρώτων». ῾Ο λαὸς ἀναστενάζει… Καὶ μέσα στοὺς ἀναστενα­γμούς του θυμᾶται τὸν Ψαλμὸν τοῦ Δαβίδ, ποὺ λέγει: «Αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν ἡμῶν ἐν αὐτοῖς ἑβδομήκοντα ἔτη, ἐὰν δὲ ἐν δυναστείαις, ὀγδοήκοντα ἔτη, καὶ τὸ πλεῖον αὐτῶν κόπος καὶ πόνος· ὅτι ἐπῆλθε πραότης ἐφ᾿ ἡμᾶς, καὶ παιδευθησόμεθα» (Ψαλμ. ΠΘ´, 10). ῾Ο λαὸς κλαίει μέσα του καὶ Σὲ παρακαλεῖ·
—«᾿Επίβλεψον ἐξ οὐρανοῦ καὶ ἴδε…».
῾Ως Παντογνώστης, Θεέ μου, γνωρίζεις, ὅτι ὑπάρχουν μυριάδες μυριάδων ψυχὲς ῾Ελλήνων, ποὺ «δὲν ἔκλιναν γόνυ τῷ Βάαλ» τῆς Νέας ᾿Εποχῆς, ἀλλὰ πιστεύουν καὶ ἐλπίζουν σὲ Σένα τὸν μόνον ἀληθινὸν Θεὸν «καὶ ὃν ἀπέστειλας ᾿Ιησοῦν Χριστόν» καὶ πάλιν καὶ πολλάκις δέονται καὶ Σὲ παρακαλοῦν·
–Θεὲ τῶν οἰκτιρμῶν! ῾Ο Θεὸς τῶν πνευμάτων καὶ πάσης σαρκός, ἄφησέ μας ἀκόμη ζωντανὸν τὸν Γέροντα Αὐγουστῖνον, ὡς σημεῖον ἀναφορᾶς καὶ εὐλογίας καὶ ἀνάστησον ἀνταξίους συνεχιστὲς τοῦ ἔργου καὶ τῆς πορείας του, διότι βυθιζόμαστε… καθημερινῶς στὰ μολυσμένα καὶ ταραγμένα νερὰ τοῦ κόσμου τούτου. Κύριε, ἐλέησον!…   

Π. Μ. ΣΩΤΗΡΧΟΣ